Zonderling schreef:Zonderling schreef:Toeschouwer schreef:Dat kun je kerk noemen, maar ik noem het liever gemeente, want deze gemeente is niet gebonden aan een instituut maar bestaat uit Joden en heidenen, de voorrangspositie van Israël is hier niet geldig.
Ik heb geen moeite met de term 'gemeente'.
De term 'kerk' heeft misschien nu de bijklank van een instituut, maar zo is het oorspronkelijk niet geweest. Het woord 'kerk' komt af van 'kuriakès' = des Heeren = het eigendom of lichaam van Christus. Dat is een mooie benaming, al komt het woord 'kuriakès' in de betekenis van kerk/gemeente niet in de Bijbel voor, wél in de twaalf artikelen.
De voorrangspositie van Israël gold inderdaad in het Oude Verbond. Maar het feit dat God Zich een gemeente heeft uitverkoren, gaat veel verder terug, vanaf de moederbelofte: 'Ik zal vijandschap zetten tussen u en tussen deze vrouw, tussen uw zaad en haar Zaad; Datzelve zal u de kop vermorzelen en gij zult Het de verzenen vermorzelen.' (Gen. 3) Hoe je het ook noemt, gemeente of vergadering van gelovigen of uitverkorenen, het is toch één lichaam, al is het waar dat er een bijzondere verbondslijn lag van Seth naar Noach, Abraham en Israël. Totdat het beloofde Zaad gekomen is en in dat Zaad alle geslachten der aarde gezegend zijn.
M.vr.gr.
Zonderling
Toeschouwer,
Wat is nu precies je moeite met het woord 'kerk' wanneer we dat uitleggen zoals ik hierboven gedaan heb.
Waarom kunnen we niet zeggen dat kerk in de rechte betekenis hetzelfde is als gemeente.
De kerk is geen instituut, maar is het eigendom of lichaam van Christus. Alleen dát is de eigenlijke betekenis van het woord Kuriakès ('des Heeren').
Zonderling
Zoals jij het woord kerk uitlegt kan ik er wel mee instemmen, vaak denken wij als wij het woord kerk horen aan allerlei kerken met een ieder zijn eigen "leer".
Maar ik denk dan meer aan het volgende: namelijk aan Efeze 1:15 en 16:
Daarom ook ik, gehoord hebbende het geloof in den Heere Jezus, dat onder u is, en de liefde tot al de heiligen, Houde niet op voor u te danken, gedenkende uwer in mijn gebeden;
Na de grootste lofzang van de verzen 3-14 dankt en looft Paulus God. Hij dankt God dat Deze hun het geloof in de heilsdaad van de Heere Jezus geschonken heeft en liefde tot al de geheiligden. Tegelijk garandeert hij hen dat hij ze in zijn gebeden herdenkt. In deze verzen 15 en 16 noemt Paulus de beide essentiële bestanddelen van een ware Gemeente van Christus, namelijk geloof in Jezus als de Messias en liefde tot alle geheiligden. Beide zijn door God bewerkt. Niemand kan zichzelf dit geloof geven of het zelfstandig verwerven. Zo wordt ook de liefde Gods alleen in onze harten uitgestort door de Heilige Geest, die ons geschonken is.
Treffend is dat de apostel hier geen van de zaken noemt die wij tegenwoordig voor totaal onmisbare bestanddelen van een christelijke gemeente houden, zoals de kerkorde, het predikambt, een kerkenraad, kerkgebouwen, inrichtingen voor de eredienst, liefdadigheid en zendingswerk enz.
Er zijn veel dingen die wij onmogelijk weg kunnen denken om een gemeente van Christus inhoud te geven. Deze dingen zijn zeker niet verwerpelijk, evenmin als kleding en onderdak, huisraad en meubilair, schilderijen en boeken in een huis nutteloos en verwerpelijk zijn. Maar ons leven bestaat niet uit deze dingen, evenmin als de Gemeente Gods uit al die dingen bestaat die het min of meer gecompliceerde kerkelijke apparaat uitmaken.
Paulus toont ons hoe wonderlijk eenvoudig de basiselementen zijn waaruit het leven van de Gemeente Gods bestaat. Al haar waardevolle huisraad en haar kerkelijk apparaat kan haar door vijandige machten worden afgenomen, zoals dat in de Sovjet Unie 70 jaar lang het geval was; geloof en liefde kan geen gewelddadigheid ons afnemen.
Wanneer Gods Gemeente zich op deze twee elementen zou bezinnen en zich niet zou laten verleiden te vertrouwen op organisaties, instituten, vormen en inrichtingen, persoonlijkheden of systemen, dan zouden de kerken niet leeglopen. Maar de ware Gemeente Gods is al op aarde vanaf de dagen van de apostelen tot op vandaag.
Waar er ook maar eenvoudig geloof in de Heere Jezus en liefde tot de geheiligden is, daar is ze. Hoeveel of hoe weinig er van het overige apparaat voorhanden is doet niets ter zake. Maar waar die beide bestanddelen ontbreken, daar kunnen er nog zo’n volmaakte organisatie, nog zo’n verheffende eredienst, het allergrootste religieuze enthousiasme, de geweldigste humanitaire prestaties, het meest bloeiende verenigingsleven zijn- maar een ware Gemeente van Christus is daar niet.
Dan mag je dat van mij kerk noemen, dan zijn wij het helemaal eens.
