Waar ligt de sleutel?

[Gian]

Jvdg, misschien moet je het topic nog eens doorlezen. Ik kan je laatste posting nl niet plaatsen in de discussie.

[jvdg]

Jvdg, misschien moet je het topic nog eens doorlezen. Ik kan je laatste posting nl niet plaatsen in de discussie.

Mijn postings waren idd off-topic, maar ik meende te moeten ingaan op jouw opmerking over het in de eredienst voorlezen van de wet.

[Gian]

Ik snap je punt toch niet helemaal. Er is geen sprake van moeten, zeg je. Maar toch hebben we aansporing nodig, zeg ik dan weer. En die aansporingen zijn niet vrijblijvend! Onze geestelijke identiteit is kennelijk nog niet sterk genoeg om het zonder die geboden te kunnen stellen.
Of je de tegenstelling tussen de wet van Mozes en van Christus zó kunt maken, betwijfel ik. In wezen gaat het om dezelfde wet, alleen wíj staan er anders tegenover. En om die reden hebben we kennelijk niet allerlei strenge voorschriften zoals bij de ceremoniële wet het geval was, nodig. Trouwens, die konden we niet eens houden, zegt Petrus zelf in Hand. 15. en díé bepalingen gelden onder het nieuwe verbond dan ook niet meer. Maar de 'gewone' geboden blijven staan: God eren, niet doodslaan, niet stelen, etc.
Iets anders dan dit kan ik er toch niet van maken, Gian.

De nieuwtestamentische geboden, ofwel de wet die in de hand v Christus is bestaat uit het doen uit liefde. Hoe kunnen we waarlijk liefhebben als we God niet kennen? Met het volbrengen van de liefdesgeboden houden we automatisch de gehele wet. God geeft ons idd een 'aansporing'. Onze wil vernieuwd is en wil ten allen tijde Gods wil volbrengen. Het blijft voor ons een zaak om uit de Geest te leven, en het vleselijke af te doen. Ons vlees is gekruisigd, onze zonden zijn vergeven. Ons vlees moet onderworpen zijn aan de Geest, als we de geboden met ons vlees willen houden vinden we de dood, en vervallen we van de geestelijke wet weer in de wet van Mozes.

[Afgewezen]

Ik snap je punt toch niet helemaal. Er is geen sprake van moeten, zeg je. Maar toch hebben we aansporing nodig, zeg ik dan weer. En die aansporingen zijn niet vrijblijvend! Onze geestelijke identiteit is kennelijk nog niet sterk genoeg om het zonder die geboden te kunnen stellen.
Of je de tegenstelling tussen de wet van Mozes en van Christus zó kunt maken, betwijfel ik. In wezen gaat het om dezelfde wet, alleen wíj staan er anders tegenover. En om die reden hebben we kennelijk niet allerlei strenge voorschriften zoals bij de ceremoniële wet het geval was, nodig. Trouwens, die konden we niet eens houden, zegt Petrus zelf in Hand. 15. en díé bepalingen gelden onder het nieuwe verbond dan ook niet meer. Maar de 'gewone' geboden blijven staan: God eren, niet doodslaan, niet stelen, etc.
Iets anders dan dit kan ik er toch niet van maken, Gian.

De nieuwtestamentische geboden, ofwel de wet die in de hand v Christus is bestaat uit het doen uit liefde. Hoe kunnen we waarlijk liefhebben als we God niet kennen? Met het volbrengen van de liefdesgeboden houden we automatisch de gehele wet. God geeft ons idd een 'aansporing'. Onze wil vernieuwd is en wil ten allen tijde Gods wil volbrengen. Het blijft voor ons een zaak om uit de Geest te leven, en het vleselijke af te doen. Ons vlees is gekruisigd, onze zonden zijn vergeven. Ons vlees moet onderworpen zijn aan de Geest, als we de geboden met ons vlees willen houden vinden we de dood, en vervallen we van de geestelijke wet weer in de wet van Mozes.

We praten langs elkaar heen. En je gaat niet in op wat ik zeg. Het een sluit het ander niet uit.
Want wat bedoel je als je zegt: "Met het volbrengen van de liefdesgeboden houden we automatisch de gehele wet." Hoe geef je hier praktisch invulling aan? Toch door het houden van concrete geboden?

[Gian]

Jvdg, misschien moet je het topic nog eens doorlezen. Ik kan je laatste posting nl niet plaatsen in de discussie.

Mijn postings waren idd off-topic, maar ik meende te moeten ingaan op jouw opmerking over het in de eredienst voorlezen van de wet.

Dan vraag ik wederom aan je, wat is de bedoeling van het voorlezen van de oude letter in de Gemeente, terwijl we in nieuwigheid des Geestes leven? De 10 geboden verwijzen expliciet naar de wet v Mozes. Dat is een beperkte opsomming van de hoofdlijnen van Gods wil voor de vleselijke mens. De wet v God gaat veel dieper en is veel uitgebreider, en kan per persoon verschillen. Bovendien is het 4e gebod een oud-testamentisch gebod.

[Afgewezen]

@Gian, geloof je nou zelf eigenlijk wel wat je zegt?
Je creëert steeds tegenstellingen die er niet zijn.
Zelfs het vierde gebod heeft een Nieuw-Testamentische spits.
Wat is je probleem nu eigenlijk?
Niet Gods wil is veranderd, maar ons hart!

[Gian]

Hoe geef je hier praktisch invulling aan? Toch door het houden van concrete geboden?

Juist!
Alleen niet naar de oude letter, maar van binnenuit! Geen moeten, geen eis, geen 'dit mag niet' en 'dat mag niet'.
Van binnenuit omdat de nieuwe wet in ons hart is geschreven, dus vanuit de liefde gedaan wordt. Het is ons verlangen om de geboden te houden. We zijn vrij van de oude wet.
Met het misbruiken van die vrijheid zullen we de vrede van God kwijtraken omdat we de Geest blussen.
Met het terugkeren naar de mozaïtische wet zullen we de vrede van God kwijtraken omdat we dan de liefdeswet in ons verachten.

Daarom is het niet de vraag of we als vrouw een broek mogen dragen, of we zondags een stukje mogen fietsen en zulk soort geneuzel. Dat zijn allemaal persoonlijke zaken waarvan Paulus zegt dat een ieder in zijn eigen gemoed verzekerd is om iets te doen of niet. Tot aanstoot zijn heeft hier ook alles mee te maken, en daarom is het beter om bijvoorbeeld op een rf meeting geen broek aan te doen als vrouw

In Hand. 15:28en29 bijvoorbeeld raad Paulus aan geen offervlees te eten omdat het aanstoot zou geven;

28Want het heeft den Heiligen Geest en ons goed gedacht, ulieden geen meerderen last op te leggen dan deze noodzakelijke dingen:
29 Namelijk, dat gij u onthoudt van hetgeen den afgoden geofferd is, en van bloed, en van het verstikte, en van hoererij; van welke dingen, indien gij uzelven wacht, zo zult gij weldoen. Vaart wel.

terwijl hij het in 1Cor 8:4 relativeerd;

Aangaande dan het eten der dingen, die den afgoden geofferd zijn, wij weten, dat een afgod niets is in de wereld, en dat er geen ander God is dan een.

Zo zie je dat de geestelijke wet zelfs variabel is, en vanuit liefde rekening wil houden met de zwakke broeder.

[Gian]

Niet Gods wil is veranderd, maar ons hart!

Juist, maar daarmee komt Gods wil wel in een heel ander perspectief. En door Gods wil vanuit het oud-testamentisch perspectief te gebruiken door de 10 geboden elke zondag te lezen kweken we onbedoeld wettisicme omdat we God kind weer terugjagen naar de eisende wet van Mozes.
Hooguit zou je kunnen zeggen dat het lezen van de 10 geboden voor de onbekeerden wordt gedaan.

[jvdg]

Niet Gods wil is veranderd, maar ons hart!

Juist, maar daarmee komt Gods wil wel in een heel ander perspectief. En door Gods wil vanuit het oud-testamentisch perspectief te gebruiken door de 10 geboden elke zondag te lezen kweken we onbedoeld wettisicme omdat we God kind weer terugjagen naar de eisende wet van Mozes.
Hooguit zou je kunnen zeggen dat het lezen van de 10 geboden voor de onbekeerden wordt gedaan.

Ik ga het verder niet onderbouwen, maar het lezen van die 10 geboden is voor zowel de bekeerden als onbekeerden van groot belang.
Hetzij als ontdekker van de zondaar, hetzij als onderdeel van de heiligmaking.

[Afgewezen]

Niet Gods wil is veranderd, maar ons hart!

Juist, maar daarmee komt Gods wil wel in een heel ander perspectief. En door Gods wil vanuit het oud-testamentisch perspectief te gebruiken door de 10 geboden elke zondag te lezen kweken we onbedoeld wettisicme omdat we God kind weer terugjagen naar de eisende wet van Mozes.
Hooguit zou je kunnen zeggen dat het lezen van de 10 geboden voor de onbekeerden wordt gedaan.

Misbruik heft het goede gebruik niet op.
Verder vind ik het maar een twijfelachtige manier van omgaan met de Bijbel, eerlijk gezegd. De wét is heilig en goed, zegt Paulus, maar wíj zijn het niet. Een wettig gebruik van de wet is niet hetzelfde als "Gods kind weer terugjagen naar de eisende wet van Mozes".

[refo]

Niet Gods wil is veranderd, maar ons hart!

Juist, maar daarmee komt Gods wil wel in een heel ander perspectief. En door Gods wil vanuit het oud-testamentisch perspectief te gebruiken door de 10 geboden elke zondag te lezen kweken we onbedoeld wettisicme omdat we God kind weer terugjagen naar de eisende wet van Mozes.
Hooguit zou je kunnen zeggen dat het lezen van de 10 geboden voor de onbekeerden wordt gedaan.

Lees voor de grap de HC nog eens door. Let dan op waar de wet voorkomt.

[Gian]

Ik ga het verder niet onderbouwen, maar het lezen van die 10 geboden is voor zowel de bekeerden als onbekeerden van groot belang.
Hetzij als ontdekker van de zondaar, hetzij als onderdeel van de heiligmaking.

Bovenstaande quotte is precies 'de' dwaling waar ik tegen ageer. Heiligmaking door de dode letter van de wet....

[Afgewezen]

Bovenstaande quotte is precies 'de' dwaling waar ik tegen ageer. Heiligmaking door de dode letter van de wet....

... dode letter?...

[Gian]

Bovenstaande quotte is precies 'de' dwaling waar ik tegen ageer. Heiligmaking door de dode letter van de wet....

... dode letter?...

Voor Gods kind wel ja. Tenzij je weer onder de wet kruipt. Dan wordt hij weer krachtig en dood hij jou.

[Afgewezen]

2 Kor. 3:6
... die ons ook bekwaam gemaakt heeft om dienaren te zijn van een nieuw verbond, niet der letter, maar des Geestes, want de letter doodt, maar de Geest maakt levend.

Kanttekening Nieuwe Vertaling:
"Door de zonde heeft de wet dodende kracht |zie Rom. 7:10|, want op zichzelf is zij heilig, rechtvaardig en goed |Rom. 7:12|. Vandaar gaat het bij de tegenstelling van letter en geest niet om een absolute tegenstelling, alsof het nieuwe verbond geen 'woorden' behoeft. De letter als wet doodt, wanneer zij letter blijft."