dat ik gedoopt ben, zegt me zo weinig...

[EHT]

Zullen we de zegen van het gedoopt zijn als kind eens behandelen?

Laten we dat maar eens behandelen dan. Want volgens mij zitten we dan aardig dicht bij de titel van deze topic.

[freek]

??
Ook baby's zijn toch 'van nature' geestelijk dood?

Ik bedoelde echter vanuit Rom 6. De 'geloofsdopers' zien de doop niet als een pleitgrond of teken van verbond, maar als een begrafenis en bede van een goed geweten. De oude mens sterft met Christus aan het kruis, wordt met Christus begraven en staat met Hem op in een nieuw leven. Door het geloof sterft de oude mens met Christus.

In dat kader: alleen gestorven mensen worden begraven.

Ik zou hier nog even op terug komen. Volgens hang jij de strikt-letterlijke uitleg aan van dit bijbelgedeelte. Ik geloof echter niet dat dit de juiste uitleg is. Althans, het levert op zijn minst enkele problemen op. Paulus is in dit gedeelte, vanaf hoofdstuk vijf, bezig met een verhandeling over iets dat al lange tijd geleden plaatsvond, namelijk Jezus' dood aan het Kruis en zijn leven door de Opstanding. Toen de gemeente van Rome er nog niet eens was, vond dit heilsfeit al plaats. Toch zegt Paulus dat deze gemeente tóén al met Hem gestorven, begraven en opgewekt is. Dat maakt het toepassen van een chronologisch verband tussen geloof en doop meteen al lastig. Niet in de eerste plaats geldt ons geloof, maar Jezus' dood en begrafenis en opstanding, waar Paulus' lezers in mogen delen, en waar hij hen op wijst. Terwijl er onder zijn lezers mensen zaten die meenden dat ze wel raak kunnen leven, omdat de genade toch overvloedig is. Bepaald geen vruchten van werkelijk gestorven zijn aan de zonde. Toch worden deze mensen aangesproken op hun doop en de werkelijkheid die de doop uitbeeld. Terwijl je juist zou zeggen, dat deze mensen - met deze opvattingen - nog helemaal niet aan de zonde gestorven zijn en nog helemaal niet gedoopt hadden mogen worden. Als Paulus zó spreekt tot zúlke mensen, dan zou het merkwaardig zijn dat hij niet zó zou spreken tot kinderen. Want kinderen zijn net zo goed leden van de Gemeente.
Daarnaast geldt bij jouw opvatting dat er niet alleen sprake moet zijn van overdoop in het geval van zuigelingen, maar ook in het geval van mensen die zich wel hebben laten dopen, maar pas later werkelijk tot geloof zijn gekomen. Kortom, deze uitleg levert alleen maar verwarring op, die bijbels gezien heel niet nodig is.

[de Pollen]

Als we de doop opnieuw willen doen doen we toch eigenlijk belijdenis!!! Hierin worden je bijna dezelfde vragen gesteld als wanneer je door je ouders gedoopt bent.
Of zie ik dit misschien verkeerd!!!

[Jacobse]

Door/via de ouders gedoopt als kind, en op (jong)volwassenleeftijd de ( niet in de Bijbel genoemde ) belijdenis gedaan hebben in de kerk; tegenover belijdenis doen door doop door onderdompeling als volwassene in het bijzonder in het licht van Romeinen 6. Met Christus begraven door de dood in de doop. Volwassendoop werd aangehangen onder meer door John Bunyan, en ook door Spurgeon.
Thomas

[Marco]

Door/via de ouders gedoopt als kind, en op (jong)volwassenleeftijd de ( niet in de Bijbel genoemde ) belijdenis gedaan hebben in de kerk; tegenover belijdenis doen door doop door onderdompeling als volwassene in het bijzonder in het licht van Romeinen 6. Met Christus begraven door de dood in de doop. Volwassendoop werd aangehangen onder meer door John Bunyan, en ook door Spurgeon.
Thomas

Die tegenstelling klopt niet. Je gaat nu uit van de mens. Begin met de vraag wat de doop inhoudt. Dus bij de zegen van het gedoopt zijn, en dan niet alleen als kind. Daarna kun je je afvragen wat rijker is: vanaf het begin gedoopt zijn of later, als volwassene.

[Marnix]

Tja maar dat hangt weer af van je visie op hoe de doop bedoeld is. Is dat het teken dat God zijn verbond met ons sluit? Of hoort het bij het belijden van je geloof? En dan kan iemand zeggen: Het is vanuit de mens redeneren als je je afvraagt wat rijker is, als kind gedoopt zijn of als volwassene. Daar gaat het niet om. Het gaat om wat de Bijbel leert. Als je dan op bijbelse gronden tot de conclusie komt dat de kinderdoop niet juist is, is het dan juist niet gehoorzaamheid aan de Bijbel als iemand zich laat dopen zoals het volgens hem Bijbels is, zoals het hoort? Als doop en geloofsbelijdenis samengaan is het toch logisch dat iemand die gedoopt is zonder belijdenis te doen zegt: Ja maar zo leert de Bijbel het niet?

Kortom, het is niet zo eenvoudig, dat je je gewoon af kan vragen wat rijker is. Daarnaast moet je wat dit betreft inhoud en symboliek ook loskoppelen. Als iemand niet gelooft dat de doop aan kinderen bediend moet worden is het nog niet zo dat hij ook ontkent dat God zijn verbond met kinderen sluit. Hij gelooft niet dat de doop als symbool bij die gebeurtenis hoort maar gelooft dat die bij een andere gebeurtenis hoort.