Woord en Geest
Sola Scriptura is vervangen door Solo Spiritu. Er wordt allerwegen gezegd: dit is 'maar' het Woord. Als de Geest er niet bij komt betekent dat niets. Zolang dat gezegd blijft worden zal de Geest niet meekomen, Zich zelfs afkeren. Dat wil Hij namelijk helemaal niet horen. Hij is het namelijk die Zich bedient van het Woord. En is aldus de bescheidenheid Zelve, ten gunste van het Woord. Wie dat Woord hoort en zich afwendt is zelf de oorzaak van zijn omkomen en niet het zogenaamde niet-werken van de Geest.
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
Je hebt helemaal gelijk. Maar wat betekent dat voor het gebruik van een bijbelvertaling?refo schreef:Sola Scriptura is vervangen door Solo Spiritu. Er wordt allerwegen gezegd: dit is 'maar' het Woord. Als de Geest er niet bij komt betekent dat niets. Zolang dat gezegd blijft worden zal de Geest niet meekomen, Zich zelfs afkeren. Dat wil Hij namelijk helemaal niet horen. Hij is het namelijk die Zich bedient van het Woord. En is aldus de bescheidenheid Zelve, ten gunste van het Woord. Wie dat Woord hoort en zich afwendt is zelf de oorzaak van zijn omkomen en niet het zogenaamde niet-werken van de Geest.
Als het Woord niet valt in een weltoebereide aarde, brengt het geen vruchten voort.refo schreef:Sola Scriptura is vervangen door Solo Spiritu. Er wordt allerwegen gezegd: dit is 'maar' het Woord. Als de Geest er niet bij komt betekent dat niets. Zolang dat gezegd blijft worden zal de Geest niet meekomen, Zich zelfs afkeren. Dat wil Hij namelijk helemaal niet horen. Hij is het namelijk die Zich bedient van het Woord. En is aldus de bescheidenheid Zelve, ten gunste van het Woord. Wie dat Woord hoort en zich afwendt is zelf de oorzaak van zijn omkomen en niet het zogenaamde niet-werken van de Geest.
Verontschuldiging? Nee.
Waarheid? Ja.
Ik weet niet waar dat gezegd zou worden, maar ik heb het nog nooit gehoord.refo schreef:Er wordt allerwegen gezegd: dit is 'maar' het Woord. Als de Geest er niet bij komt betekent dat niets.
Het is ook onbijbels, want Paulus zegt: het is een kracht Gods tot zaligheid een iegelijk, die gelooft, eerst den Jood, en [ook] den Griek.
Anderzijds is het wel de Geest die levend maakt.
Waar staat dat in de bijbel?jvdg schreef:Door Mijn Woord en Geest........wim schreef:Een halve waarheid, volgens mij. Heeft het Woord volgens jou geen kracht in zichzelf?Afgewezen schreef: Als het Woord niet valt in een weltoebereide aarde, brengt het geen vruchten voort.
Verontschuldiging? Nee.
Waarheid? Ja.
Ik weet wel een andere tekst:
Efeze 1:12-13:
Opdat wij zouden zijn tot prijs Zijner heerlijkheid, wij, die eerst in Christus gehoopt hebben.
13 In Welken ook gij zijt, nadat gij het woord der waarheid, namelijk het Evangelie uwer zaligheid gehoord hebt; in Welken gij ook, nadat gij geloofd hebt, zijt verzegeld geworden met den Heiligen Geest der belofte;
Mwah. 't is maar hoe je het wilt lezen. De HSV heeft:Marnix schreef:Dat betekent hetzelfde...
12 om tot lof van Zijn heerlijkheid te zijn, wij, die al eerder onze hoop op Christus gevestigd hadden.
13 In Hem bent ook u, nadat u het woord van de waarheid, namelijk het Evangelie van uw zaligheid, gehoord hebt; in Hem bent u ook, toen u tot geloof kwam, k verzegeld met de Heilige Geest van de belofte,
Ik vond nog een aardig artikel van ds. Geluk hierover op de site van het ND.
[hr]
Geestdrift niet vanzelfsprekend van de Geest
Door C.G. Geluk
Waardoor springt de vonk over tussen preek en hoorders, tussen God en mens? Door het Woord of door de Geest? Hoe zit het met de verhouding tussen Woord en Geest? Vallen Woord en Geest samen of zijn ze zo sterk van elkaar te onderscheiden dat ze los van elkaar werken? Hoe zit het met de relatie tussen de Geest van God en onze eigen geest? Als het gaat waaien, met welke geest hebben wij dan te maken, met de Heilige Geest of met ongeesten?
In heel de kerkgeschiedenis zijn deze vragen aan de orde. Ook vandaag zijn ze actueel. In dit boek, dat geschreven is voor theologisch geschoolden en belangstellenden, wordt al zoekend een poging gedaan om deze vragen te beantwoorden. Twaalf scribenten leveren een bijdrage. Bij de een ervaar ik meer nabijheid dan bij de ander. Maar in het geheel genomen worden er dingen aangereikt die in onze ervaringsgerichte tijd van belang zijn. Omdat het niet te doen is alle bijdragen te bespreken, noem ik een drietal aspecten die er voor mij uitspringen.
Spiritualisme
In de eerste plaats een belangrijke conclusie die uit het lezen van dit boek te trekken valt: wees voorzichtig met een te snel beroep op de Heilige Geest. Want is het wel de Geest van God die tot ons hart spreekt? Zou het ook niet een verleidende geest kunnen zijn? Of ,,een veredelde uitgave van onze eigen geest? Of de geest van de groep waartoe wij behoren? (34 en volgende) De oproep om de geesten te beproeven, is nog steeds een oproep om ter harte te nemen. Het is juist de Geest die ,,de ontvanger kritisch maakt ten opzichte van andere geesten (37). De Heilige Geest is ,,een heel kritische Geest, een Geest van krisis, van onderscheiden en scheiden, en in die zin heilige Geest (51).
In het spiritualisme, dat als surrogaatspiritualiteit mensen op het verkeerde been zet, wordt de Geest van het Woord losgemaakt en als ,,een vrij werkende instantie gezien (112), met als gevolg dat de eigen geest met de Geest van God wordt gedentificeerd. Misleidende geesten wordt zo een vruchtbaar werkterrein geboden.
Door ontsporingen in dit verband heeft de kerk zich de eeuwen door bezonnen op de verhouding tussen Woord en Geest. In het Nieuwe Testament wordt regelmatig gewaarschuwd voor misleiding door de geesten, voor het op de loop gaan met de eigen geest waaraan het gezag van de Heilige Geest wordt toegekend. Wat dit betreft loopt er een lijn van de gnostici via de wederdopers in de tijd van de Reformatie naar sommige charismatici in onze tijd, met als gemeenschappelijk principe: de Geest als bron van inzicht naast de Schrift, waarvoor geen rechtvaardiging nodig is (112). Paulus, Petrus en Johannes hadden er mee te maken. Zij probeerden hun medechristenen de ogen te openen door hun te wijzen op het fundament van de profeten en de apostelen. Luther en Calvijn gaven grenzen aan in de spiritualistische (doperse) richting. En het is vandaag ook hard nodig om jongeren en ouderen hierin de weg te wijzen.
Niet los verkrijgbaar
In de tweede plaats: ondanks de verschillende accenten die gelegd worden, stemmen de scribenten hierin met elkaar overeen: Woord en Geest moeten bij elkaar gehouden worden. De Geest is niet ,,los verkrijgbaar. In de Bijbel zijn Woord en Geest elkanders complement: ,,het Woord is Geestelijk en de Geest is Woordelijk (36). De Geest komt ,,in het kader van de schriften ter sprake, dat is ,,het kader van het spreken en handelen van Jezus Christus(52). In de uitleg en het verstaan van de Schrift komt de Geest niet ergens van buiten, maar Hij komt vanuit de Schrift zelf. De scribenten vinden elkaar in wat in de titel tot uitdrukking wordt gebracht: ,,Die gesproken heeft door de profeten(citaat uit de geloofsbelijdenis van Nicea).
Verwezen wordt naar Luther en Calvijn, die de strijd zijn aangegaan tegen de geestdrijvers. Luther is hierbij de Geest steeds meer aan het Woord gaan binden. Gaandeweg onderstreepte hij ,,dat de Geest mkomt daar waar het Woord klinkt en nimmer daarbuiten te vinden is. Calvijn beriep zich tegenover hetzelfde front op het Woord ,,om der wille van de Geest (79). Want de Geest is werkzaam en oefent zijn macht uit als de Geest van het Woord.
Veelzeggend is de reactie van Luther op degenen die zich uitsluitend op een inblazing van de Geest beriepen: ,, een inspraak van de Geest? De vermaledijde duivel zul je bedoelen! De scribent die deze woorden aanhaalt, voegt hieraan toe (ik citeer met instemming): ,,Als je de Geest losmaakt van het Woord, dan verval je in gefladder en gedroom (en new age, zouden wij eraan toe kunnen voegen) (120).
Ook Barth verzette zich tegen de verzelfstandiging van menselijke ervaringen. ,,In zijn theologie bracht hij zekeringen in die een () identificatie tussen Gods Geest en onze geest moest uitsluiten (105). Dat doet hij door de pneumatologie nauw te verbinden aan de christologie. Wij kunnen onze winst doen met het gezonde tegengif dat wij in Barths theologie vinden (106).
Persoonlijk zou ik willen zeggen dat het in onze huidige gevoelscultuur een verademing is te ervaren hoe de Heilige Geest ons in zijn werk met beide benen op het Woord zet.
In de derde plaats: er is toetsing nodig. De vraag is alleen hoe je dat doet. Er kan persoonlijke toetsing plaatsvinden door Schriftonderzoek en gebed. Maar om hierbij niet te blijven steken in subjectieve overwegingen is een breder, meer objectief, toetsingsapparaat nodig. ,,In de Reformatorische kerken heeft men het kerkelijk gezag terecht niet bij individuele personen gelegd, maar bij ambtelijke vergaderingen(38). De gemeenschap van de kerk is er om ons te behoeden voor het gevaar dat mensen ten onrechte hun ervaringen verbinden met God. Om dat gevaar het hoofd te bieden, is ook het gezamenlijke gebed om de gave van het onderscheid nodig (106). Want bij al het persoonlijke en collectieve enthousiasme waar sprake van kan zijn, is het van wezenlijk belang om er erg in te hebben: geestdrift is niet vanzelfsprekend van de Geest. Het is goed om hierin alert te zijn in het zoeken van een weg tussen zoals Reeling Brouwer verwoordt charismatisch enthousiasme en autoritair institutionalisme.
Die gesproken heeft door de profeten.Over de Geest Rinse Reeling Brouwer, Alex van Ligten e.a. Uitg. Kok, Kampen 2006. 143 blz. 15,-
bron: http://www.nd.nl
[hr]
Geestdrift niet vanzelfsprekend van de Geest
Door C.G. Geluk
Waardoor springt de vonk over tussen preek en hoorders, tussen God en mens? Door het Woord of door de Geest? Hoe zit het met de verhouding tussen Woord en Geest? Vallen Woord en Geest samen of zijn ze zo sterk van elkaar te onderscheiden dat ze los van elkaar werken? Hoe zit het met de relatie tussen de Geest van God en onze eigen geest? Als het gaat waaien, met welke geest hebben wij dan te maken, met de Heilige Geest of met ongeesten?
In heel de kerkgeschiedenis zijn deze vragen aan de orde. Ook vandaag zijn ze actueel. In dit boek, dat geschreven is voor theologisch geschoolden en belangstellenden, wordt al zoekend een poging gedaan om deze vragen te beantwoorden. Twaalf scribenten leveren een bijdrage. Bij de een ervaar ik meer nabijheid dan bij de ander. Maar in het geheel genomen worden er dingen aangereikt die in onze ervaringsgerichte tijd van belang zijn. Omdat het niet te doen is alle bijdragen te bespreken, noem ik een drietal aspecten die er voor mij uitspringen.
Spiritualisme
In de eerste plaats een belangrijke conclusie die uit het lezen van dit boek te trekken valt: wees voorzichtig met een te snel beroep op de Heilige Geest. Want is het wel de Geest van God die tot ons hart spreekt? Zou het ook niet een verleidende geest kunnen zijn? Of ,,een veredelde uitgave van onze eigen geest? Of de geest van de groep waartoe wij behoren? (34 en volgende) De oproep om de geesten te beproeven, is nog steeds een oproep om ter harte te nemen. Het is juist de Geest die ,,de ontvanger kritisch maakt ten opzichte van andere geesten (37). De Heilige Geest is ,,een heel kritische Geest, een Geest van krisis, van onderscheiden en scheiden, en in die zin heilige Geest (51).
In het spiritualisme, dat als surrogaatspiritualiteit mensen op het verkeerde been zet, wordt de Geest van het Woord losgemaakt en als ,,een vrij werkende instantie gezien (112), met als gevolg dat de eigen geest met de Geest van God wordt gedentificeerd. Misleidende geesten wordt zo een vruchtbaar werkterrein geboden.
Door ontsporingen in dit verband heeft de kerk zich de eeuwen door bezonnen op de verhouding tussen Woord en Geest. In het Nieuwe Testament wordt regelmatig gewaarschuwd voor misleiding door de geesten, voor het op de loop gaan met de eigen geest waaraan het gezag van de Heilige Geest wordt toegekend. Wat dit betreft loopt er een lijn van de gnostici via de wederdopers in de tijd van de Reformatie naar sommige charismatici in onze tijd, met als gemeenschappelijk principe: de Geest als bron van inzicht naast de Schrift, waarvoor geen rechtvaardiging nodig is (112). Paulus, Petrus en Johannes hadden er mee te maken. Zij probeerden hun medechristenen de ogen te openen door hun te wijzen op het fundament van de profeten en de apostelen. Luther en Calvijn gaven grenzen aan in de spiritualistische (doperse) richting. En het is vandaag ook hard nodig om jongeren en ouderen hierin de weg te wijzen.
Niet los verkrijgbaar
In de tweede plaats: ondanks de verschillende accenten die gelegd worden, stemmen de scribenten hierin met elkaar overeen: Woord en Geest moeten bij elkaar gehouden worden. De Geest is niet ,,los verkrijgbaar. In de Bijbel zijn Woord en Geest elkanders complement: ,,het Woord is Geestelijk en de Geest is Woordelijk (36). De Geest komt ,,in het kader van de schriften ter sprake, dat is ,,het kader van het spreken en handelen van Jezus Christus(52). In de uitleg en het verstaan van de Schrift komt de Geest niet ergens van buiten, maar Hij komt vanuit de Schrift zelf. De scribenten vinden elkaar in wat in de titel tot uitdrukking wordt gebracht: ,,Die gesproken heeft door de profeten(citaat uit de geloofsbelijdenis van Nicea).
Verwezen wordt naar Luther en Calvijn, die de strijd zijn aangegaan tegen de geestdrijvers. Luther is hierbij de Geest steeds meer aan het Woord gaan binden. Gaandeweg onderstreepte hij ,,dat de Geest mkomt daar waar het Woord klinkt en nimmer daarbuiten te vinden is. Calvijn beriep zich tegenover hetzelfde front op het Woord ,,om der wille van de Geest (79). Want de Geest is werkzaam en oefent zijn macht uit als de Geest van het Woord.
Veelzeggend is de reactie van Luther op degenen die zich uitsluitend op een inblazing van de Geest beriepen: ,, een inspraak van de Geest? De vermaledijde duivel zul je bedoelen! De scribent die deze woorden aanhaalt, voegt hieraan toe (ik citeer met instemming): ,,Als je de Geest losmaakt van het Woord, dan verval je in gefladder en gedroom (en new age, zouden wij eraan toe kunnen voegen) (120).
Ook Barth verzette zich tegen de verzelfstandiging van menselijke ervaringen. ,,In zijn theologie bracht hij zekeringen in die een () identificatie tussen Gods Geest en onze geest moest uitsluiten (105). Dat doet hij door de pneumatologie nauw te verbinden aan de christologie. Wij kunnen onze winst doen met het gezonde tegengif dat wij in Barths theologie vinden (106).
Persoonlijk zou ik willen zeggen dat het in onze huidige gevoelscultuur een verademing is te ervaren hoe de Heilige Geest ons in zijn werk met beide benen op het Woord zet.
In de derde plaats: er is toetsing nodig. De vraag is alleen hoe je dat doet. Er kan persoonlijke toetsing plaatsvinden door Schriftonderzoek en gebed. Maar om hierbij niet te blijven steken in subjectieve overwegingen is een breder, meer objectief, toetsingsapparaat nodig. ,,In de Reformatorische kerken heeft men het kerkelijk gezag terecht niet bij individuele personen gelegd, maar bij ambtelijke vergaderingen(38). De gemeenschap van de kerk is er om ons te behoeden voor het gevaar dat mensen ten onrechte hun ervaringen verbinden met God. Om dat gevaar het hoofd te bieden, is ook het gezamenlijke gebed om de gave van het onderscheid nodig (106). Want bij al het persoonlijke en collectieve enthousiasme waar sprake van kan zijn, is het van wezenlijk belang om er erg in te hebben: geestdrift is niet vanzelfsprekend van de Geest. Het is goed om hierin alert te zijn in het zoeken van een weg tussen zoals Reeling Brouwer verwoordt charismatisch enthousiasme en autoritair institutionalisme.
Die gesproken heeft door de profeten.Over de Geest Rinse Reeling Brouwer, Alex van Ligten e.a. Uitg. Kok, Kampen 2006. 143 blz. 15,-
bron: http://www.nd.nl
Helaas wordt er inderdaad teveel verwacht van de Geest los van de prediking van het Woord. Maar waar het Woord klinkt, zal de Geest Zijn werk doen.... Als men dat meer geloofde, zou er meer verwachting zijn..... denk ik.Tiberius schreef:Luther is hierbij de Geest steeds meer aan het Woord gaan binden. Gaandeweg onderstreepte hij ,,dat de Geest meekomt daar waar het Woord klinkt en nimmer daarbuiten te vinden is.
Maar er wordt misschien ook teveel van de Geest verwacht bij de prediking van het Woord, als taalgebruik totaal geen invloed zou hebben 
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Natuurlijk heeft dat invloed. Als de taal niet begrepen wordt, zal het Woord ook niet tot klinken gebracht kunnen worden: de betekenis moet wel over kunnen komen. Sommigen denken misschien: Gods Geest moet er in meekomen en Hij zal je wel duidelijk maken wat er met die moeilijke woorden wordt bedoeld. In dat geval kun je net zo goed een bijbel in een andere taal lezen.Marnix schreef:Maar er wordt misschien ook teveel van de Geest verwacht bij de prediking van het Woord, als taalgebruik totaal geen invloed zou hebben
Blijkbaar is die weltoebereide aarde wel nodig. Dus hoe zich dat nu precies verhoudt, weet ik niet. Maar wel weet ik dat het horen van het Woord niet genoeg is tot zaligheid. Zie ook Jes. 53:1.wim schreef:Een halve waarheid, volgens mij. Heeft het Woord volgens jou geen kracht in zichzelf?Afgewezen schreef: Als het Woord niet valt in een weltoebereide aarde, brengt het geen vruchten voort.
Verontschuldiging? Nee.
Waarheid? Ja.
Maar op dit punt aangekomen, volgt er meestal geen reactie meer van refo. Hij herhaalt gewoon steeds zijn standpunt en verder niets. Dat is lastig discussiëren.
Klopt. Zalig hij die het hoort en het doet. Wie zich doof houdt voor het Woord kan het wel horen maar het heeft geen zin. Wie zijn ogen sluit voor het Evangelie ziet niet. Wie zijn hart verhardt zal niet gaan geloven. De Geest werkt maar tegelijkertijd is er deze oproep. Wie oren heeft die hore... wat de Geest tegen de gemeenten zegt.Afgewezen schreef:Blijkbaar is die weltoebereide aarde wel nodig. Dus hoe zich dat nu precies verhoudt, weet ik niet. Maar wel weet ik dat het horen van het Woord niet genoeg is tot zaligheid. Zie ook Jes. 53:1.wim schreef:Een halve waarheid, volgens mij. Heeft het Woord volgens jou geen kracht in zichzelf?Afgewezen schreef: Als het Woord niet valt in een weltoebereide aarde, brengt het geen vruchten voort.
Verontschuldiging? Nee.
Waarheid? Ja.
Maar op dit punt aangekomen, volgt er meestal geen reactie meer van refo. Hij herhaalt gewoon steeds zijn standpunt en verder niets. Dat is lastig discussiëren.
3 Ze maakten een afspraak en kwamen op de vastgestelde dag in groten getale naar hem toe. Van de ochtend tot de avond legde Paulus getuigenis af en sprak hij uitvoerig met hen over het koninkrijk van God, terwijl hij hen op grond van de Wet van Mozes en de Profeten voor Jezus probeerde te winnen. 24 Sommigen lieten zich overtuigen door zijn woorden, maar anderen bleven ongelovig. 25 Ze werden het niet met elkaar eens en gingen uiteen, maar niet voordat Paulus nog een laatste woord had gesproken: ‘Volkomen terecht heeft de heilige Geest bij monde van de profeet Jesaja tegen uw voorouders gezegd: 26 “Ga naar dat volk en zeg: ‘Jullie zullen goed luisteren maar niets begrijpen, en jullie zullen goed kijken maar geen inzicht hebben. 27 Want het hart van dit volk is afgestompt, hun oren zijn doof en hun ogen houden zij gesloten. Met hun ogen willen ze niets zien, met hun oren niets horen, met hun hart niets begrijpen. Want anders zouden ze tot inkeer komen en zou ik hen genezen.’” 28 U moet dan ook weten dat God deze boodschap van redding al aan de heidenen toen hij dit gezegd had, vertrokken de Joden onder hevig geredetwist.’
Geen goede grond zodat er geen groei kan plaatsvinden, het is iets wat mensen wordt verweten omdat ze niet willen horen zien en begrijpen. Gods Geest moet werken maar we kunnen hierin wel tegenwerken. Dat blijkt uit de geschiedenis van de Joden maar al te duidelijk. Je kan dan niet alle ongelovigen op 1 lijn zetten; allemaal van nature geneigd tot het kwaad en niet willend om te horen, te luisteren en te begrijpen... en de Geest verandert dat bij sommigen. Hier zit ook een oproep aan mensen met verantwoordelijkheid, blijkbaar kunnen we ons bewust doof en blind houden.... Dat even als kanttekening.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."