Kerk zijn in deze tijd

Gebruikersavatar
Marnix
Berichten: 13464
Lid geworden op: 21 jul 2005, 13:18
Locatie: Hilversum

Kerk zijn in deze tijd

Bericht door Marnix »

Mona Lisa schreef:afgezien van de vraag of deze club arminiaanse trekjes heeft (die discussie meng ik me niet in) is de vraag die men zich stelt er wel één die als het goed is de gehele gereformeerde gezindte zou moeten bezighouden

Maar hoe krijgt de gereformeerde leer handen en voeten in de praktijk van onze postmoderne tijd? Onze jongeren vervreemden van onze traditie, mede omdat deze niet concreet gemaakt wordt naar de praktijk van alledag.
Zo, bij deze het nieuwe topic.

Ik vraag het mezelf ook wel eens af. Zijn we niet teveel in de tijd stil blijven staan, waardoor we voor groepen in onze kerk die opgroeien in deze postmoderne cultuur, niet meer goed te begrijpen zijn? Waardoor ook ongelovigen ons niet meer begrijpen omdat we zo ver van hen af staan, en er vaak allerlei misvattingen over de kerk zijn ontstaan?
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Klavier
Berichten: 1514
Lid geworden op: 14 apr 2006, 08:31

Re: Kerk zijn in deze tijd

Bericht door Klavier »

Een aantal gedachten bij postmodernisme en staan in deze tijd:

Er zijn twee zaken die we naar mijn mening moeten onderscheiden:
De eigen leer en cultuur en daarnaast de samenleving en maatschappij waarin we staan.
Het eerste is niet zozeer waar de wijzigingen plaats vinden als het goed is, maar het tweede. Door liberalisering, humanistisch en verlicht denken, heeft de maatschappij steeds meer moeite met erkennen van een God die alles bestuurt en die bovendien de normen en waarden bepaalt. De maatschappij is meer en meer een bewijs van de natuur van de mens zoals deze is geworden na de zondeval.
Het komt er meer uit, en dan vooral door de secularisatie, een direct gevolg van het in twijfel trekken van wat de kerken van ouds leerden en leren. Menselijk denken wordt boven Gods Woord gezet.

Nu is de vraag of en hoe de kerk haar eigen boodschap kan handhaven en uitdragen.
Dat is de allereerste zaak om het liberaal denken uit te bannen uit de eigen gelederen. Daarmee komt de geloofwaardigheid terug voor de mensen buiten de kerk, die eerst de buitenkant kritisch bekijken. Verder zullen alle kerkmensen blijk moeten geven van een geloof dat het waard is beleden te worden om het liberale ik-gericht denken te verloochenen.
Dat zal mede blijken in de vruchten van liefde tot de naaste die dan zijn uitstraling moet hebben naar de wereld buiten de kerk.

Pas als dat 'op orde' is, kan de wijze waarop de wereld aangesproken wordt op de goddeloze leefwijze, echt doordacht worden.
Vooralsnog heeft de kerk vooral binnen de eigen muren een taak om niet op te gaan in allerlei domatische onderscheidingen op detailpunten en ten onder te gaan aan het optrekken van kerkmuren vanwege leerverschillen die voor kerkmensen al nauwelijks te begrijpen zijn. Laat staan dat het op begrip van de buitenwereld kan rekenen. Het is eerder een teken van geesteloosheid binnen de kerk, dan een teken van gezond leven dat het waard is om nageleefd te worden.
En dan heb ik het nog niet eens over het feit dat de Heere Zelf gebied te geloven en in Zijn wegen te wandelen. Als dat binnen de kerk al zo moeilijk blijkt, als daar al zo'n verharding heerst, als daar al zoveel drempels, mitsen en maren liggen, wat moet de kerk als geheel dan naar buiten melden?
De postmoderne tijd maakt de verantwoordlijkheid van de kerkmens niet anders dan in andere tijden, en de boodschap dat de mensheid zondig is niet minder ernstig.
De postmoderne tijd is op de punten van leven en dood weinig anders dan andere tijden. Als er al een verschil is, dan komt dat omdat het denken van het postmodernisme in de kerk is gekomen. Maar daarbij is de denkwijze van de wereld van anno 2007 weinig anders dan 2000 jaar geleden. De kerk en de wereld hebben nooit elkaar begrepen. De dwaasheid van de grieken is nog steeds een dwaasheid voor de wereld. Op dat punt moeten we ons geen illusies maken. De mens is geestelijk dood, en blijft dat, zolang de Heere Zijn Woord niet gebruikt om mensen levend te maken.
Postmodernisme of niet. Hoe onze aanpak in het bestrijden daarvan ook is. Hoe ons antwoord op postmodernisme ook is.
De aanpak van Evangelieverkondiging hoeft echt niet anders.
Ook nu dient het verkondigd te worden van stad tot stad. Vanuit de kerkelijke gemeenten. Waarbij een ieder geroepen is een lichtend licht en zoutend zout te zijn. Niet iets dat exclusief voor een stichting of instantie voorbehouden is. Het is de opdracht aan alle dicipelen van Jezus. Een ieder die Hem wil volgen. Een ieder die de ander gunt wat hijzelf of zijzelf om niet heeft verkregen en dat vanuit persoonlijk liefde tot de Zaligmaker vanuit een volle overtuiging doet. Een ieder met zijn of haar afzonderlijke gave. Op de straat, of in het verborgene in de binnenkamer. Hoe dan ook, daar ligt de oplossing voor alle tijden. Postmodern of niet.
Als dat als moeilijk wordt ervaren is de vraag of de moeilijkheid dan voortkomt uit het postmoderne tijdperk of uit onze eigen standvastigheid en overtuiging. Ik meen dat het laatste het probleem is. Secularisatie, negatieve beeldvorming van kerk en geloof: Het kan enkel plaats vinden als van binnenuit ruimte ontstaat voor het relativeren van waarheden die tot dan vaststonden. Het afhaken en beïnvloed raken door buitenaf is een bewijs dan binnen de kerk minder houvast geboden kan worden dan de buitenwereld.
Natuurlijk is de duivel de verleider, maar wie is het die vervolgens de influisteringen van de duivel meer aanlokkelijk vindt dan die van het Evangelie? Is het Evangelie in de kerk wel zo duidelijk te vinden? Hiermee komen vragen naar bovendrijven waarop we ons wel moeten bezinnen. Elke tijd kent zijn problemen. Elke tijd kent zijn pogingen het Evangelie uit te bannen en anders te beknotten. Maar als het goed is, is het Woord van God een kracht tot zaligheid dat alle stormen kan weerstaan. Als achteraf een stormschade wordt vastgesteld is het eerste wat moet opkomen in de gedachten, een zaak van schuld en tekort in eigen standvastigheid in geloof. Want enkel een tekort daarin, maakt het mogelijk dat stormen van welke tijd dan ook, schade berokkenen.


Samengevat: Laten we eerst onzelf eens kritisch onder ogen zien en onszelf eens kritisch toetsen aan Gods Woord, voordat we een boodschap uitdragen naar buiten toe in een aangepaste vorm.
Dat betekent niet, dat we niets moeten doen naar buiten toe, maar verwacht niet al te veel vrucht in het aanwassen van de kerken met leden van buitenaf zolang de kerk een twistende kerk is in plaats van een strijdende kerk met een hoop en vertrouwen in de zaligheid in Christus als Evangelieboodschap.
De Heere is niet gebonden aan onze eenheid, maar middelijk werk Hij wel door door mensen die vanuit Zijn liefde moeten leven en dat zo uitdragen als liefdevol voertuig waarmee het Evangelie wordt rondgebracht. Als die liefde verkilt is, dan hebben we het middel dat de Heere heeft ingezet verontreinigd en zal de zegen onthouden worden.
"People often asked me: What is the secret of your succes? I answer always that I have no other secret but this, that I have preached the gospel, not about the gospel, but the gospel"
C.H. Spurgeon.
Adorote

Bericht door Adorote »

De Kerk in deze tijd, allemaal flauwe kul, de Kerk kent geen tijd de Kerk is Eeuwig ,en altijd de zelfde nu en in Eeuwigheid
Gebruikersavatar
Oude-Waarheid
Berichten: 1822
Lid geworden op: 02 sep 2005, 23:42
Locatie: Amsterdam

Bericht door Oude-Waarheid »

Adorote schreef:De Kerk in deze tijd, allemaal flauwe kul, de Kerk kent geen tijd de Kerk is Eeuwig ,en altijd de zelfde nu en in Eeuwigheid
Tja de tijd veranderd wel maar de Heere blijft dezelfde:

Jezus Christus is gisteren en heden dezelfde en in der eeuwigheid.
Gebruikersavatar
refo
Berichten: 23811
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:45

Bericht door refo »

Als de prediking (weer ) bediening van de verzoening wordt komt alles vanzelf goed.

Als een kerk de mensen niets (meer) op dat gebied te bieden heeft gaan de leden weg. Waarom zou je blijven?

Sommige kerken leren dat alle hoorders bekeerd zijn.
Andere menen te moeten leren dat het Woord niet altijd gepaard gaat met de Geest. Zodat de preek geheel vrijblijvend mag worden aangehoord.
In weer andere is bekeerd en onbekeerd al een gepasseerd station. Daar funcioneert het meer als een soos.
Gebruikersavatar
Marnix
Berichten: 13464
Lid geworden op: 21 jul 2005, 13:18
Locatie: Hilversum

Bericht door Marnix »

Oude-Waarheid schreef:
Adorote schreef:De Kerk in deze tijd, allemaal flauwe kul, de Kerk kent geen tijd de Kerk is Eeuwig ,en altijd de zelfde nu en in Eeuwigheid
Tja de tijd veranderd wel maar de Heere blijft dezelfde:

Jezus Christus is gisteren en heden dezelfde en in der eeuwigheid.
Erg leuk Adorate en Oude-Waarheid, maar daar gaat het niet om. Je kan het evangelie wel in de taal van deze tijd brengen, of in de taal van vroeger bijvoorbeeld. Je kan oude vertalingen en berijmingen gebruiken of nieuwe, oude instrumenten of nieuwe. De inhoud verandert niet, het gaat er om hoe je het brengt. Dat heeft wel degelijk met tijd en cultuur te maken. Ik ben het er mee eens dat het van alle tijden en culturen is... niet alleen de inhoud maar ook hoe we die brengen. Dus wat dat betreft is het absoluut geoorloofd om ook in de taal van deze tijd te preken, muziekinstrumenten van deze tijd te gebruiken, evt. videobeelden, foto's, drama en presentatiesheets te gebruiken in de kerkdienst.

Zouden niet gelovigen die in de kerk komen, randkerkelijken, en ook de kinderen van gelovigen en jongeren in de kerk het allicht toch een stuk beter begrijpen, dan met taal uit een tijd die ze totaal niet kennen, en die ook niet herkenbaar is :) Het zou ook niet vreemd zijn, het is vreemd dat dit niet gebeurt. De kerk is altijd met cultuur meegegaan wat betreft de vormen. Ergens na de reformatie is men opeens blijven steken en veranderde de kerk opeens niet meer met de cultuur mee, houden velen bij mogelijke veranderingen te poot stijf. Inmiddels puur om het feit dat dingen lang niet meer zijn veranderd en verandering zelf daarom al eng wordt gevonden.

Wat Klavier's post betreft, natuurlijk mogen we op neutrale zaken meegaan, en op andere punten niet. Het ik-gerichte van het postmodernisme tast de inhoud van het evangelie aan, waarbij we worden opgeroepen gericht te zijn op God en op onze naaste. Dat is natuurlijk wat anders dan moderne instrumenten of taal, die het evangelie inhoudelijk niet aantast.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Adorote

Bericht door Adorote »

Marnix schreef:
Oude-Waarheid schreef:
Adorote schreef:De Kerk in deze tijd, allemaal flauwe kul, de Kerk kent geen tijd de Kerk is Eeuwig ,en altijd de zelfde nu en in Eeuwigheid
Tja de tijd veranderd wel maar de Heere blijft dezelfde:

Jezus Christus is gisteren en heden dezelfde en in der eeuwigheid.
Erg leuk Adorate en Oude-Waarheid, maar daar gaat het niet om. Je kan het evangelie wel in de taal van deze tijd brengen, of in de taal van vroeger bijvoorbeeld. Je kan oude vertalingen en berijmingen gebruiken of nieuwe, oude instrumenten of nieuwe. De inhoud verandert niet, het gaat er om hoe je het brengt. Dat heeft wel degelijk met tijd en cultuur te maken. Ik ben het er mee eens dat het van alle tijden en culturen is... niet alleen de inhoud maar ook hoe we die brengen. Dus wat dat betreft is het absoluut geoorloofd om ook in de taal van deze tijd te preken, muziekinstrumenten van deze tijd te gebruiken, evt. videobeelden, foto's, drama en presentatiesheets te gebruiken in de kerkdienst.

Zouden niet gelovigen die in de kerk komen, randkerkelijken, en ook de kinderen van gelovigen en jongeren in de kerk het allicht toch een stuk beter begrijpen, dan met taal uit een tijd die ze totaal niet kennen, en die ook niet herkenbaar is :) Het zou ook niet vreemd zijn, het is vreemd dat dit niet gebeurt. De kerk is altijd met cultuur meegegaan wat betreft de vormen. Ergens na de reformatie is men opeens blijven steken en veranderde de kerk opeens niet meer met de cultuur mee, houden velen bij mogelijke veranderingen te poot stijf. Inmiddels puur om het feit dat dingen lang niet meer zijn veranderd en verandering zelf daarom al eng wordt gevonden.

Wat Klavier's post betreft, natuurlijk mogen we op neutrale zaken meegaan, en op andere punten niet. Het ik-gerichte van het postmodernisme tast de inhoud van het evangelie aan, waarbij we worden opgeroepen gericht te zijn op God en op onze naaste. Dat is natuurlijk wat anders dan moderne instrumenten of taal, die het evangelie inhoudelijk niet aantast.


Allemaal drogredenen; de rechtelijke macht heeft zijn eigen taal eveneens de medische wereld enz enz enz , en zou de Kerk dan de platvloerse taal moeten spreken van de tijd van nu, NEEN.

Ook de Kerk heeft zijn eigen taal, een zodanige taal waar geen afstand van gedaan kan worden , gaat ook niet gebeuren, de taal van de Kerk is zo toegangkelijk voor hen die zich openstellen voor de Kerk en haar Boodschap; Jezus de Christus.
Klavier
Berichten: 1514
Lid geworden op: 14 apr 2006, 08:31

Bericht door Klavier »

Marnix schreef:Wat Klavier's post betreft, natuurlijk mogen we op neutrale zaken meegaan, en op andere punten niet.
Er is geen ding neutraal.
Ik begrijp dan ook niet wat we hier mee moeten?
Marnix schreef: Het ik-gerichte van het postmodernisme tast de inhoud van het evangelie aan, waarbij we worden opgeroepen gericht te zijn op God en op onze naaste. Dat is natuurlijk wat anders dan moderne instrumenten of taal, die het evangelie inhoudelijk niet aantast.
Moderne middelen, waarom? En waartoe?
Ik denk dat niet alles past bij de kern van de boodschap die we als kerk te brengen hebben.
We kunnen de buitenwereld een beeld geven van dat we het eigenlijk toch niet zo nauw nemen. Dat ons geloof makkelijk te combineren is met de wereld!
Juist het verschil met de wereld kan insteek zijn om ons vreemdelingschap uit te leggen. Dat juist de kracht van het geloof zo groot is om geheel anders in de wereld te kunnen staan. Al 2000 jaar lang. Als je gaat toegeven door de boodschap te verpakken in een verpakking waarin alles wat de wereld tot zich neemt is verpakt, dan is het onderscheidende op dat punt weg en is het eerder een reden om het maar te onthalen met een schouder ophalen, dan met een mogelijk nieuwsgierigheid wat die Christenen nu toch beweegt zo anders in de wereld te staan. Om juist niet met alles mee te doen, om juist niet al die schreeuwerigheid en ijdelheid van de wereld over te nemen.
En als het Evangelie eerlijk wordt gebracht, met een evenwichtige nadruk op de zonden, zondeval, wet én evangelie, dan kan het ook bijna niet anders, lijkt me. Wat moet je met bijvoorbeeld een grote lichtshow met muziek door een fikse band met de nodige decibels in het uitleggen dat de mensen voor eeuwig verloren liggen en daarom een Zaligmaker nodig hebben?
Mijns inziens moet de kerk juist heel duidelijk consequent zijn om haar boodschap niet zelf uit te hollen.
De ijdelheidskermis die Bunyan beschreef in zijn bekende Christenreis naar de eeuwigheid is nu niet minder actueel dan toen.
Bunyan liep wel over de kermis, maar hij had er geen speeltuig om de bezoeker te lokken. Het leverde welliswaar hoon en spot, maar dat is enkel een Bijbels gegeven. Wie getuigt van Christus zal verdrukking ondervinden. Als Bijbels kenmerk van de gelovige. En dat laat ook zien dat evangeliseren niet om onze eigen gemeente gaat, om die te vergroten, maar om de Heere, die Zelf Zijn Kerk vergaderd uit de volkeren. Wij hoeven enkel Gods Woord te brengen. Meer niet. En op de wijze die God ons aanreikt in Zijn Woord. Niet anders. Niet dat ik elk modern middel afwijs, maar de grens is voor mij toch echt dat de boodschap in alle eerbied kan worden gebracht zonder gebruikmaking van middelen die doorgaans het kenmerk zijn van dat we de wereld noemen en die het tegengestelde van eerbied uitstralen.
"People often asked me: What is the secret of your succes? I answer always that I have no other secret but this, that I have preached the gospel, not about the gospel, but the gospel"
C.H. Spurgeon.
Gebruikersavatar
refo
Berichten: 23811
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:45

Bericht door refo »

Adiafora, een duur woord, maar in de kerkgeschiedenis duidt het op een veel voorkomend verschijnsel. Het betekent: onverschillige dingen, die op zichzelf noch goed noch kwaad zijn. Adiafora zijn zaken die geen aanleiding behoeven te geven tot geloofsverschillen. Ieder moet voor eigen besef ten volle overtuigd zijn bepaalde voorschriften al of niet te onderhouden. Zo schrijft de apostel: 'Die de dag waarneemt, die neemt hem waar de Here; en die de dag niet waarneemt, die neemt hem niet waar de Here' (Rom.14:6). 'Laat dan niemand u blijven oordelen inzake eten en drinken of op het stuk van een feestdag, nieuwe maan of sabbat, dingen die slechts een schaduw zijn van hetgeen komen moest, terwijl de werkelijkheid van Christus is' (Kol.2:16). Zelfs wat de uitwendige besnijdenis betreft, wordt opgemerkt: ' Want besneden zijn of niet besneden zijn, betekent niets, maar of men een nieuwe schepping is' (Gal.6:15). Bij de adiafora gaat het steeds om dingen in de zichtbare wereld, die de ene christen meent te moeten waarnemen, terwijl de andere christen er niet de minste waarde aan hecht.
Gebruikersavatar
memento
Berichten: 11339
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:42

Bericht door memento »

Hoe meer ik er over nadenk, des te meer ik het antwoord niet meer weet.

De kerk bevindt zich in een spagaat, met aan de ene zijde een roep om aanpassing (vernieuwing), en aan de andere zijde een roep om behoudt van tradities. Te veel aan één van beide toegeven betekend dat een deel van de andere groep vertrekt.

Wat bedenkingen:
1. Beseffen wij nog de roeping van de kerk? Dat de kerk niet alleen gericht moet zijn op het heil van haar eigen leden, maar ook van mensen van buiten af (heidenen, zo ge wilt)? Wat doen we om hen binnen te krijgen, en de andere groep binnen te houden.
2. Beseffen we het twee-voudige doel van de prediking (en het gemeente-wezen in het algemeen), namelijk het brengen tot geloof van de ongelovigen, en het opleiden in de groei van het geloof van de gelovigen?
3. Beseffen we de feilbaarheid van ons handelen? Dat wij enerzijds geneigd zijn om teveel traditie overboord te zetten, of anderzijds geneigd zijn om te veel aan ballast aan andere op te leggen. Weten we wat zelf-verloochening in deze betekend?
4. Beseffen wij dat wij zonder God niets (goed) kunnen doen? Hetzij wij strikt leven, het zij wij modern doen, zonder Gods Geest kunnen wij ons tot het uiterste inspannen, maar het baat niets! Al ons doen moet afhankelijk zijn van Hem: gebed voor, tijdens en na al ons handelen.
Adorote

Bericht door Adorote »

De mensen bevinden zich in een spagaat niet de Kerk in tegendeel.De Kerk moet de Liturgie vieren zoals de Orthodoxie dat heeft gedaan tijdens de kwadaardige sovjet periode.In Nederland is de Orthodoxe Kerk die groeit.zo ook de Oud Katholieke Kerk , daar zijn niet toegeven en de moderniteit en de kerkelijke waan van de dag.Waar de Kerk de Liturgie viert en de Blijde Boodschap verkondigt zal de Kerk groeien en bloeien.De Kerk is altijd en eeuwig de zelfde, en heeft men de waan van de dag niets te maken, de Kerk is de vaste rots in alle gekte van wat voor samenleving dan ook.De Kerk het voorportaal van de Hemel, de altijd eeuwige Eeuwigheid.
Klavier
Berichten: 1514
Lid geworden op: 14 apr 2006, 08:31

Bericht door Klavier »

Adorote schreef:De mensen bevinden zich in een spagaat niet de Kerk in tegendeel.De Kerk moet de Liturgie vieren zoals de Orthodoxie dat heeft gedaan tijdens de kwadaardige sovjet periode.In Nederland is de Orthodoxe Kerk die groeit.zo ook de Oud Katholieke Kerk , daar zijn niet toegeven en de moderniteit en de kerkelijke waan van de dag.Waar de Kerk de Liturgie viert en de Blijde Boodschap verkondigt zal de Kerk groeien en bloeien.De Kerk is altijd en eeuwig de zelfde, en heeft men de waan van de dag niets te maken, de Kerk is de vaste rots in alle gekte van wat voor samenleving dan ook.De Kerk het voorportaal van de Hemel, de altijd eeuwige Eeuwigheid.
DE kerk?
Zet Augustinus eens naast Trente. Welke kerk bedoel je nu precies?
Je roept van alles, maar het is geen oplossing. Dat wat zichtbaar is als verdeeldheid in de protestantse kerk, is er evengoed in de RKK. Je moet wel een flinke struisvogel zijn om dat niet te willen erkennen.
"People often asked me: What is the secret of your succes? I answer always that I have no other secret but this, that I have preached the gospel, not about the gospel, but the gospel"
C.H. Spurgeon.
Adorote

Bericht door Adorote »

Klavier schreef:
Adorote schreef:De mensen bevinden zich in een spagaat niet de Kerk in tegendeel.De Kerk moet de Liturgie vieren zoals de Orthodoxie dat heeft gedaan tijdens de kwadaardige sovjet periode.In Nederland is de Orthodoxe Kerk die groeit.zo ook de Oud Katholieke Kerk , daar zijn niet toegeven en de moderniteit en de kerkelijke waan van de dag.Waar de Kerk de Liturgie viert en de Blijde Boodschap verkondigt zal de Kerk groeien en bloeien.De Kerk is altijd en eeuwig de zelfde, en heeft men de waan van de dag niets te maken, de Kerk is de vaste rots in alle gekte van wat voor samenleving dan ook.De Kerk het voorportaal van de Hemel, de altijd eeuwige Eeuwigheid.
DE kerk?
Zet Augustinus eens naast Trente. Welke kerk bedoel je nu precies?
Je roept van alles, maar het is geen oplossing. Dat wat zichtbaar is als verdeeldheid in de protestantse kerk, is er evengoed in de RKK. Je moet wel een flinke struisvogel zijn om dat niet te willen erkennen.


Klavier hou jij je nou maar bij je klavier, en misschien nog maar is 10 deze bijdrage lezen misschien snapt je het dan .

We hebben het over de Kerk niet over de RK of PKN totaal NIET!!!
Gebruikersavatar
Bert Mulder
Berichten: 9086
Lid geworden op: 28 aug 2006, 22:07
Locatie: Grace URC Leduc Alberta Canada
Contacteer:

Bericht door Bert Mulder »

Adorote schreef:

Allemaal drogredenen; de rechtelijke macht heeft zijn eigen taal eveneens de medische wereld enz enz enz , en zou de Kerk dan de platvloerse taal moeten spreken van de tijd van nu, NEEN.

Ook de Kerk heeft zijn eigen taal, een zodanige taal waar geen afstand van gedaan kan worden , gaat ook niet gebeuren, de taal van de Kerk is zo toegangkelijk voor hen die zich openstellen voor de Kerk en haar Boodschap; Jezus de Christus.
De taal van de rechterlijke macht = latijn (in elk geval daarop gebaseerd)

De taal van medicijn = latijn

Dus de taal van de kerk hoort latijn te zijn?
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Klavier
Berichten: 1514
Lid geworden op: 14 apr 2006, 08:31

Bericht door Klavier »

memento schreef:De kerk bevindt zich in een spagaat, met aan de ene zijde een roep om aanpassing (vernieuwing), en aan de andere zijde een roep om behoudt van tradities. Te veel aan één van beide toegeven betekend dat een deel van de andere groep vertrekt.
Die spagaat is helemaal niet nodig!
Het ontstaat daar waar de kerk als kind van haar tijd haar tijd meeneemt naar binnen.
Wie strikt vasthoud aan de leer van de apostelen, zoals naar ik meen de reformatie weer heeft teruggebracht, kan alle tijden hetzelfde geluid laten horen.
Dat kan enkel als de kerkelijke gemeentes intern ook naar die leer van de apostelen leren en leven.
Met eenzelfde evangelische inslag, met een zelfde leer van predestinatie, met eenzelfde dragen van vruchten van het geloof zoals Jakobus, Paulus, Johannes en Petrus die beschrijven.
- Het geloof zonder de werken is dood.
- Wie de liefde niet heeft, heeft Christus niet
- Toon uw geloof uit uw werken
- Wie Christus liefheeft en zijn naaste niet, die is een leugenaar
enz.
Als de kerk staande wil blijven in de zwaarste storm, is het sterkste geloof noodzakelijk. Alles daartoe is in Gods Woord aangewezen.
De geestelijke wapenrusting is allereerst een wapenrusting om in het leven te kunnen staan. Ik denk wel eens dat we die teveel exclusief voor het geestelijke leven hebben gereserveerd en daarmee de nadruk op de innerlijke doorleving van het geloof heeft gekregen in plaats van het staan in de wereld als een lichtend licht en zoutend zout. Geloven is meer en meer exclusieviteit geworden die binnnen de muren van de kerken blijven omdat we zelf niet meer goed weten wat een standvastig geloof is.
Zijn we nog wel gelovig genoeg om in onze tijd te kunnen staan?
Is deze tijd niet een ontmaskering van waar het op aan komt?

Wat bedenkingen:
1. Beseffen wij nog de roeping van de kerk? Dat de kerk niet alleen gericht moet zijn op het heil van haar eigen leden, maar ook van mensen van buiten af (heidenen, zo ge wilt)? Wat doen we om hen binnen te krijgen, en de andere groep binnen te houden.
2. Beseffen we het twee-voudige doel van de prediking (en het gemeente-wezen in het algemeen), namelijk het brengen tot geloof van de ongelovigen, en het opleiden in de groei van het geloof van de gelovigen?
3. Beseffen we de feilbaarheid van ons handelen? Dat wij enerzijds geneigd zijn om teveel traditie overboord te zetten, of anderzijds geneigd zijn om te veel aan ballast aan andere op te leggen. Weten we wat zelf-verloochening in deze betekend?
4. Beseffen wij dat wij zonder God niets (goed) kunnen doen? Hetzij wij strikt leven, het zij wij modern doen, zonder Gods Geest kunnen wij ons tot het uiterste inspannen, maar het baat niets! Al ons doen moet afhankelijk zijn van Hem: gebed voor, tijdens en na al ons handelen.
Ik herken deze vragen. Mijn schrijven is vooral een hardop nadenken. Ik ben van één zaak heel zeker: Als het Evangelie niet aanslaat, dan neemt de kerk haar roeping niet voldoende waar.
Het is Heere Zelf die de kerk de opdracht heeft gegeven het Evangelie te verkondigen. Gods Raad wordt volvoert door middel van de gelovigen. Het geloof moet vruchten voortbrengen om nieuwe vruchten van geloof te kunnen laten geboren worden.
Net als het zaad dat gezaaid wordt. Een opgeschoten aar brengt vrucht voort, dan opnieuw gezaaid kan worden.
Zo kan de kerk ook gebouwd worden. Middelijk, via de kerk, via de gelovigen. Ik ben ervan overtuigd dat een groei van de kerk mogelijk is als we daadwerkelijk doen wat de Heere gebiedt. Wij komen niet als kerk bij elkaar voor onszelf. Maar om opwas in geloof te ontvangen om te kunnen voldoen aan de taak die we hebben in het Koninkrijk der hemelen. Om Gods Raad in deze weg te dienen. Gods Raad stopt niet bij een persoonlijke geloofsopwas. Wij blijven slechts mensen die hooguit een middel in Gods Hand zijn om Zijn eer te dienen. Zijn eer is gelegen in het vergaderen van Zijn Kerk. Een Kerk die Hem dient. Hoe meer leden die Kerk bevat, hoe meer dat beantwoordt aan Zijn geopenbaarde wijze van geeerd willen worden.
Wie God liefheeft boven alles en de naaste als zichzelf heeft daarin zijn of haar roeping te verstaan. Daar ligt mijns inziens een antwoord in op alle vragen. Daarmee kunnen alle tijden worden doorstaan.
"People often asked me: What is the secret of your succes? I answer always that I have no other secret but this, that I have preached the gospel, not about the gospel, but the gospel"
C.H. Spurgeon.
Plaats reactie