Reformatorisch en Evangelisch

[J.C. Philpot]

@HersteldHervormd:
Dat snap ik, maar dat zegt niets over de vraag of iemand een ware christen is. En Herman citeerde in het verband van dit draadje wel degelijk een bijbeltekst die op de godheid van Christus ziet.

Waarom zegt iemands genadeleer per definitie niets over iemands behoudenis? Iemand kan de Godheid van Christus aanvaarden in combinatie met een leer van redding door werken. De brieven van Paulus zijn heel duidelijk dat niemand door de werken der wet behouden zullen worden.

Het Remonstrantisme zet de deur open naar een leer van redding door werken. Als mijn geloof een prestatie van mezelf is, is dat niet het geloof wat als een verloren zondaar met lege handen tot Christus komt.

[DDD]

Dat kun je vinden. Maar ik weet daar geen grond voor in de Dordtse Leerregels, en al helemaal niet in de Bijbel.

[Amstelodamense]

De evangelischen in Nederland zijn behoudens enkele uitzonderingen geestelijke nazaten van de remonstranten. De Nederlandse evangelischen gaan in hun visie op de vrije wil vaak zelfs verder als wat beschreven staat in de 5 artikelen van de remonstranten.

Het is niet voor niets dat de Dordtse synode met vele binnen- en buitenlandse godgeleerden zich een half jaar in 180 zittingen over deze kwestie hebben gebogen, en hun weloverwogen conclusies in een belijdenisgeschrift hebben vastgelegd.

Dan kun je niet net doen alsof de verschillen peanuts zijn, en er niet toe doen.

Misschien hebben wij als reformatorische christenen ook wel heel veel dwalingen. Daar ben ik soms wel bang voor. We doen echter vaak net alsof we de waarheid in pacht hebben. Ik denk dat een zekere bescheidenheid ons zou passen. Dan relativeren we niet om maar te relativeren, maar drijven we verschillen niet op de spits. Omdat we zelf wellicht ook dwalen....

[J.C. Philpot]

Natuurlijk hebben ook wij onze blinde vlekken. Daarnaast heb je belangrijkere en minder belangrijkere leerstellingen. De escatalogie is bijvoorbeeld veel minder belangrijk als de leer van de drieeenheid. De gerefoormeerde belijdenissen doen niet voor niets geen gedetailleerde uitspraken over de escatalogie.

Echter vind ik het relativeren van de genadeleer buitengewoon kwalijk en gevaarlijk. Het gaat in de genadeleer om de eer van Christus in Zijn verlossingswerk, en om de eeuwige redding van zielen. De bijbel spreekt van twee eindbestemmingen. Als je dat goed beseft is het helemaal zo nederig en liefdevol niet, om daar iedereen zijn eigen leervariant in te gunnen, zoals men tegenwoordig zo graag doet.

[ejvl]

God relativeert geen dwalingen.

Heb je daar ook een bewijs voor in de Bijbel of in de belijdenisgeschriften?

2 Johannes vers 9: Een iegelijk die overtreedt en niet blijft in de leer van Christus, die heeft God niet; die in de leer van Christus blijft, deze heeft beide den Vader en den Zoon.

Daarnaast kan je uit de artikelen 27, 28 en 29 opmaken dat de zuiverheid van kerk en zaligmakende leer bij elkaar horen en dat buiten de kerk er géén zaligheid is. Kortom. Het afwijzen van de kerk (volgens gereformeerde principes bepaald) zet je zaligheid op het spel.

(Natuurlijk kan je alles nuanceren en bediscussiëren, maar het kind wordt in dit topic al weggegooid voordat het bad met water is gevuld).

Een CGK leert 3 verbonden, vallen die ook onder die dwalingen?
De GGIN leert iets over het aanbod van het heil, vallen die ook onder die dwalingen?
PKN dan? Of alleen de ger.bond niet? En de GKV? Of de GKN? Enzovoorts.
Wie bepaalt de grens? Iedereen beroept zich op de Bijbel. Ook evangelische gemeenten.
Natuurlijk is er genoeg mis in heel veel, en ook onze, kerken. Maar daarom kunnen we niet zo zeggen, die kerk dwaalt zo dat die God niet hebben. Zeker niet als ze een drie-enig God beleiden en genade door verzoening leren. Voorzichtigheid blijft geboden.
Uiteraard mogen en moeten we waarschuwen tegen dwalingen maar met de veroordeling dat ze God niet hebben, moeten we maar voorzichtig zijn.

[DDD]

Precies. Ik heb lang gemeend dat de leer van de GGiN feitelijk niet meer tot het ware christendom gerekend kon worden. Maar bij nadere kennismaking blijken er toch veel overeenkomsten te zijn en blijkt ondanks die dwalingen er toch veel uit de Bijbel terug te komen in de preken.

Al neig ik er nog steeds naar om de dwalingen van de GGiN ernstiger te vinden dan die van de gemiddelde evangelische.

Wat ik daar maar mee wil zeggen: onze opinies doen helemaal niet ter zake. God heeft een veelkleurige genade, zegt de Bijbel.

[HersteldHervormd]

God relativeert geen dwalingen.

Heb je daar ook een bewijs voor in de Bijbel of in de belijdenisgeschriften?

2 Johannes vers 9: Een iegelijk die overtreedt en niet blijft in de leer van Christus, die heeft God niet; die in de leer van Christus blijft, deze heeft beide den Vader en den Zoon.

Daarnaast kan je uit de artikelen 27, 28 en 29 opmaken dat de zuiverheid van kerk en zaligmakende leer bij elkaar horen en dat buiten de kerk er géén zaligheid is. Kortom. Het afwijzen van de kerk (volgens gereformeerde principes bepaald) zet je zaligheid op het spel.

(Natuurlijk kan je alles nuanceren en bediscussiëren, maar het kind wordt in dit topic al weggegooid voordat het bad met water is gevuld).

Een CGK leert 3 verbonden, vallen die ook onder die dwalingen?
De GGIN leert iets over het aanbod van het heil, vallen die ook onder die dwalingen?
PKN dan? Of alleen de ger.bond niet? En de GKV? Of de GKN? Enzovoorts.
Wie bepaalt de grens? Iedereen beroept zich op de Bijbel. Ook evangelische gemeenten.
Natuurlijk is er genoeg mis in heel veel, en ook onze, kerken. Maar daarom kunnen we niet zo zeggen, die kerk dwaalt zo dat die God niet hebben. Zeker niet als ze een drie-enig God beleiden en genade door verzoening leren. Voorzichtigheid blijft geboden.
Uiteraard mogen en moeten we waarschuwen tegen dwalingen maar met de veroordeling dat ze God niet hebben, moeten we maar voorzichtig zijn.

Het gaat mijns insziens niet om de kerknamen. Ik denk dat we vooral niet moeten dwalen in de genadeleer. De rest eromheen is wat meer luchtig vind ik persoonlijk. Ik geloof niet dat God een oprechte christen zal verachten omdat er bijvoorbeeld nooit een hoofddeksel is gedragen in de eredienst. Al is dit wel heel Bijbels hoor. Ik geloof wel dat God een christen zal verachten omdat hij/zij zelf een hele hoop gedaan heeft om tot Christus te komen.

[J.C. Philpot]

God heeft een veelkleurige genade, zegt de Bijbel.

En dat vind ik een schoolvoorbeeld van een postmoderne uitdrukking, die elke bijbelse grond mist.

Ik citeer bij deze met instemming ds. A. Kort: We kunnen elkaar uitsluitend vinden in de zuivere leer van de verzoening met God door het bloedoffer en het kruis van Christus.

Dat is de enige kleur genade waarbij je getroost kunt leven en zalig sterven.

[DDD]

Toch staat het heel duidelijk in 1 Petrus 4,10:

Laat ieder de anderen dienen met de genadegave zoals hij die ontvangen heeft, als goede beheerders van de veelsoortige genade van God.

Nu begrijp ik wel dat dit in de context vooral ziet op de praktische uitwerking van de genadegaven. Maar het is een beroep op een algemeen principe, dat je trouwens ook in andere bewoordingen weer in de Bijbel tegenkomt.

[Herman]

Wie bepaalt de grens? Iedereen beroept zich op de Bijbel.

Naar mijn mening begrenst en controleert de gereformeerde leer zichzelf. En dat heeft zijn weerslag in de drie-formulieren-van-enigheid. Zover ga ik. En verder ben ik vriendelijk ten opzichte van alle wereldwijde gereformeerden met belijdenissen uit de Reformatie.

[Geytenbeekje]

@Hersteld Hervormd
Dat doet God ook niet, het gaat er om dat als je de genade middelen gebruikt dat je 1 ding overhoud en dat is het persoonlijk geloof in God.

[DDD]

Wie bepaalt de grens? Iedereen beroept zich op de Bijbel.

Naar mijn mening begrenst en controleert de gereformeerde leer zichzelf. En dat heeft zijn weerslag in de drie-formulieren-van-enigheid. Zover ga ik. En verder ben ik vriendelijk ten opzichte van alle wereldwijde gereformeerden met belijdenissen uit de Reformatie.

Dat kan zijn. Maar het lijkt me vooralsnog als zodanig ongereformeerd om de ware christenen tot de gereformeerden te beperken.

[Herman]

Maar je geeft wel een heel eigenzinnige interpretatie van de bijbel. Ik was gewoon te verbijsterd over deze stellingname,

De exacte exegese van dit tekstgedeelte beperkt mijn opvatting niet. Mijn stelling dat God dwalingen niet relativeert, kan je dus in het kader van dit specifieke vers dus zo lezen dat de dwaling van het ontkennen van de godheid van Christus valt onder Zijn oordelen. Daarmee is zij nog steeds juist, maar in deze zin beperkt.

Niettemin denk ik dat de Schrift vele malen breder is. De tekstgedeelten in 1 Johannes 4 eerste gedeelte in samenhang met 2 Petr. 2:1 trekken het onderscheid tussen ware en valse leer op veel meer zaken dan alleen de loochening van Christus: EN er zijn ook valse profeten onder het volk geweest, gelijk ook onder u valse leraars zijn zullen, die verderfelijke ketterijen bedektelijk invoeren zullen, ook den Heere, Die hen gekocht heeft, verloochenende, en een haastig verderf over zichzelven brengende. Hier kan je dus opmaken dat de loochening niet zomaar een dwaling is, maar de kern van de vijandschap tegen Christus. En alle dwaling komt uit dezelfde wortel op.
Daarnaast zou je kunnen denken aan Johannes 3 vers 36, waar de toorn van God wordt uitgesproken niet zozeer over de juistheid van de leer, als wel aan de gehoorzaamheid van Christus. Dat sluit dan weer aan bij mijn eerdere opmerking dat het om leer en leven gaat, waarvan de gereformeerde leer m.i. de beste is, omdat zij op beide zaken ziet.

En dan is er nog de mogelijkheid om de tekst niet zozeer exegetisch te verstaan, maar proberen een plek te geven binnen de dogmatiek. We hebben ons dan dus af te vragen waarover God oordeelt. God sluit volgens Galaten 5 vers 20 en 21 het Koninkrijk voor hen die in ketterijen leven en daarin doorgaan.

[DDD]

Ik vind het heel kwalijk dat je stelt dat iedere dwaling ontstaat uit vijandschap tegen Christus. Ik vind dat zulke onzin, dat ik er verder niet op zal reageren.

Je doet Philpot en Bunyan er in ieder geval bepaald geen recht mee.

[-DIA-]

Ik vind het heel kwalijk dat je stelt dat iedere dwaling ontstaat uit vijandschap tegen Christus. Ik vind dat zulke onzin, dat ik er verder niet op zal reageren.

Je doet Philpot en Bunyan er in ieder geval bepaald geen recht mee.

Weten we nog dat wij allen vijanden van God en Zijn Christus zijn? Niemand uitgezonderd? En dan is er het wonder van vrije soevereine genade dat er een deel van deze vijanden worden gezaligd, hetgeen God nooit verplicht was.
En alleen vijanden worden met God verzoend, niet mensen die niet ontdekt zijn aan eigen vijandschap.