Speciaal getuigenis

Hendrien
Berichten: 1328
Lid geworden op: 01 mar 2012, 17:44

Speciaal getuigenis

Bericht door Hendrien »

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/256 ... lukt-kind/

Ik heb een vraag over dit antwoord.
Is het ook jullie ervaring dat er bij er zo'n geval vaak een getuige komt met een getuigenis van 's hemels wege, omdat het kind niet meer spreken zal? Hoe weet je of dit getuigenis echt is en geen inbeelding? Ik hoorde eens vertellen over twee kleine kinderen die snel na elkaar overleden in een gemeente. Voor het ene kind kwam er al snel een getuigenis, maar voor het andere kindje kwam het helaas niet. Is dit pastoraal niet verschrikkelijk? Verder ben ik het wel met de dominee eens dat alle vanzelfsprekendheid uit de boze is. Maar toch, zou er niet meer een steunen op de H. Doop en het verbond mogen zijn? Uiteraard wel door de geloofsstrijd heen!
eilander
Moderator
Berichten: 16786
Lid geworden op: 15 okt 2007, 21:42

Re: Speciaal getuigenis

Bericht door eilander »

Volgens mij geef je zelf het antwoord: geen vanzelfsprekendheid, wel steunen op belofte van het genadeverbond, wel geloofsstrijd.

Ik denk overigens dat er wel mensen zijn (en ik voel me daar meer bij thuis) die het wél meer vanzelfsprekend vinden. En dan niet vanzelfsprekend in de betekenis van 'het is nogal logisch dat God zo'n kind zalig maakt' maar vanuit de vastheid van het verbond.

Ik denk dat we niet te krampachtig moeten doen over het getuigenis dat door een kind van God (soms meerdere) wordt gegeven in sommige gevallen. Bij de één is er meer duidelijkheid, en soms wil de Heere dat geven - niet om ons, maar om Zijn eer. Dat betekent niet dat we een conclusie kunnen trekken voor andere kinderen. Het lijkt erop dat je dat suggereert door het zinnetje ''is dit pastoraal niet verschrikkelijk?"
Daarin geef ik ds. Van der Sluys zonder meer gelijk: verloren gaan is verschrikkelijk, en als mens wil je zo graag troosten. Maar feitelijk stelt troost buiten Christus zo weinig voor.
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Speciaal getuigenis

Bericht door -DIA- »

Hendrien schreef:http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/256 ... lukt-kind/

Ik heb een vraag over dit antwoord.
Is het ook jullie ervaring dat er bij er zo'n geval vaak een getuige komt met een getuigenis van 's hemels wege, omdat het kind niet meer spreken zal? Hoe weet je of dit getuigenis echt is en geen inbeelding? Ik hoorde eens vertellen over twee kleine kinderen die snel na elkaar overleden in een gemeente. Voor het ene kind kwam er al snel een getuigenis, maar voor het andere kindje kwam het helaas niet. Is dit pastoraal niet verschrikkelijk? Verder ben ik het wel met de dominee eens dat alle vanzelfsprekendheid uit de boze is. Maar toch, zou er niet meer een steunen op de H. Doop en het verbond mogen zijn? Uiteraard wel door de geloofsstrijd heen!
Ik kan met het antwoord dat de dominee hier geeft instemmen. God werkt alles tot de eer en verheerlijking van Zijn Naam. Als Hij een kind jong tot Zich neemt kan dat. Hier ter plaatse kan ik enkele gevallen noemen. Een kind dat gegrepen werd door een trein, een kind dat zwaar gehandicapt was, en nooit heeft kunnen praten. Maar Gods werk kwam wel openbaar. God wordt immers in Zijn eigen werk verheerlijkt. Zou niemand dat dan opmerken, of zou daar geen getuigenis van uitgaan? Er staat ook dat in de mond van twee of drie getuigen alle woord zal bestaan. Ik heb meer gevallen gekend van jong gestorven kinderen waarvan dan de Heere wel getuigenis gaf bij meerderen van Zijn kinderen. Hebben wij daar geen getuigenis van, dan moeten wij het voor God laten liggen. Wij mogen niet in de verborgen raad van God indringen. Dat zegt de dominee in zijn antwoord ook, al is het misschien niet met deze woorden. God werkt op de eer en verheerlijking van Zijn Naam aan in het zaligen van zondaren. Ook van jong gestorven kinderen is het meerdere malen voorgekomen dat God het bekend maakte aan soms één of twee (soms meer) die er ook een getuigenis van konden geven.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gebruikersavatar
Dodo
Berichten: 5643
Lid geworden op: 15 jun 2013, 15:40
Locatie: dodo.refoforum@gmail.com

Re: Speciaal getuigenis

Bericht door Dodo »

Ik denk dat Hendrien er (ook) moeite mee heeft, dat bij een jonggestorven kind we kennelijk alleen mogen geloven dat het behouden is, als er een getuigenis van buitenaf is. Maar waar vind je dat terug in de bijbel? Zijn de ouders niet juist de eersten die mogen weten dat hun kind bij God is?
Ik denk dat het zo vatbaar is voor menselijke interpretatie als er van buitenaf mensen komen zeggen dat ze "iets" hebben gekregen voor zo'n kind. En inderdaad, in het voorbeeld, het ene kind wel en het andere niet? Wat moet je daar nu mee als ouders en gemeente?
Hoe weet je ook of het getuigenis van buitenaf waar is? Zijn het niet juist de ouders naar wie we zouden moeten kijken? Zij hebben als het goed is, aan de genadetroon gelegen om het behoud van hun kind.
Hendrien
Berichten: 1328
Lid geworden op: 01 mar 2012, 17:44

Re: Speciaal getuigenis

Bericht door Hendrien »

Dodo schreef:Ik denk dat Hendrien er (ook) moeite mee heeft, dat bij een jonggestorven kind we kennelijk alleen mogen geloven dat het behouden is, als er een getuigenis van buitenaf is. Maar waar vind je dat terug in de bijbel? Zijn de ouders niet juist de eersten die mogen weten dat hun kind bij God is?
Ik denk dat het zo vatbaar is voor menselijke interpretatie als er van buitenaf mensen komen zeggen dat ze "iets" hebben gekregen voor zo'n kind. En inderdaad, in het voorbeeld, het ene kind wel en het andere niet? Wat moet je daar nu mee als ouders en gemeente?
Hoe weet je ook of het getuigenis van buitenaf waar is? Zijn het niet juist de ouders naar wie we zouden moeten kijken? Zij hebben als het goed is, aan de genadetroon gelegen om het behoud van hun kind.
Inderdaad, Dodo, dat heb je goed aangevoeld!
ejvl
Berichten: 5726
Lid geworden op: 06 jun 2011, 11:15

Re: Speciaal getuigenis

Bericht door ejvl »

Hendrien schreef:
Dodo schreef:Ik denk dat Hendrien er (ook) moeite mee heeft, dat bij een jonggestorven kind we kennelijk alleen mogen geloven dat het behouden is, als er een getuigenis van buitenaf is. Maar waar vind je dat terug in de bijbel? Zijn de ouders niet juist de eersten die mogen weten dat hun kind bij God is?
Ik denk dat het zo vatbaar is voor menselijke interpretatie als er van buitenaf mensen komen zeggen dat ze "iets" hebben gekregen voor zo'n kind. En inderdaad, in het voorbeeld, het ene kind wel en het andere niet? Wat moet je daar nu mee als ouders en gemeente?
Hoe weet je ook of het getuigenis van buitenaf waar is? Zijn het niet juist de ouders naar wie we zouden moeten kijken? Zij hebben als het goed is, aan de genadetroon gelegen om het behoud van hun kind.
Inderdaad, Dodo, dat heb je goed aangevoeld!
Gelovige ouders mogen altijd geloven, niet twijfelen aan, dat hun kind bij de Heere is.
zo moeten godzalige ouders niet twijfelen aan de verkiezing en zaligheid van hun kinderen die God in hun kindsheid uit dit leven wegneemt."
Ds Pieters heeft er ook e.a over geschreven:
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/156 ... n-kindjes/

Dit is niet afhankelijk van een getuigenis, gelukkig niet. Het is fijn als er getuigenissen mogen zijn, dat versterkt deze zinsnede uit de DL alleen maar, maar ook zonder getuigenis hoeven gelovige ouders niet te twijfelen.
Los van welke getuigenis ook, waar of niet waar, gelovige ouders hoeven niet te twijfelen.
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Speciaal getuigenis

Bericht door -DIA- »

Dodo schreef:Ik denk dat Hendrien er (ook) moeite mee heeft, dat bij een jonggestorven kind we kennelijk alleen mogen geloven dat het behouden is, als er een getuigenis van buitenaf is. Maar waar vind je dat terug in de bijbel? Zijn de ouders niet juist de eersten die mogen weten dat hun kind bij God is?
Ik denk dat het zo vatbaar is voor menselijke interpretatie als er van buitenaf mensen komen zeggen dat ze "iets" hebben gekregen voor zo'n kind. En inderdaad, in het voorbeeld, het ene kind wel en het andere niet? Wat moet je daar nu mee als ouders en gemeente?
Hoe weet je ook of het getuigenis van buitenaf waar is? Zijn het niet juist de ouders naar wie we zouden moeten kijken? Zij hebben als het goed is, aan de genadetroon gelegen om het behoud van hun kind.
Dat zijn moderne vragen. Kort:
A. God geeft getuigenis van Zijn Eigen werk.
Al wat Hij wrocht zal juichen tot Zijn eer.
B. In alles wat God werkt is het oogmerk de verheerlijking van Zichzelf.
De HEERE heeft alles gewrocht om Zijns Zelfs wil; ja, ook den goddeloze tot den dag des kwaads.
Zou Zijn werk verborgen blijven? Of zou Hij niet verheerlijkt worden in het zaligen van kleine kinderen?
Ik meen er ook in het Woord nog meer van te lezen.
Waarom moest het bekend worden dat er wat goeds in het kind van Jerobeam lag? Waarom mocht David zeggen: Maar nu is het dood; waarom zou ik nu vasten? Zal ik hem nog kunnen wederhalen? Ik zal wel tot hem gaan, maar hij zal tot mij niet wederkomen.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Mara
Berichten: 23141
Lid geworden op: 15 jun 2010, 15:54

Re: Speciaal getuigenis

Bericht door Mara »

Hendrien schreef:
Is het ook jullie ervaring dat er bij er zo'n geval vaak een getuige komt met een getuigenis van 's hemels wege, omdat het kind niet meer spreken zal? Hoe weet je of dit getuigenis echt is en geen inbeelding? Ik hoorde eens vertellen over twee kleine kinderen die snel na elkaar overleden in een gemeente. Voor het ene kind kwam er al snel een getuigenis, maar voor het andere kindje kwam het helaas niet. Is dit pastoraal niet verschrikkelijk?
Ik vond het geen goed antwoord.
De smart bij de rouwende ouders is onpeilbaar diep. Elke suggestieve opmerking over de behoudenis dient vermeden te worden.
Een paar jaar geleden heb ik een prachtige preek gehoord van ds. Kempeneers (ik begreep dat mevr en hij ook een kindje zijn verloren) en waarin hij bijbels verklaarde dat de jonggestorvenen behouden zijn. Helaas is die preek niet te vinden op internet.
Het begrip getuigenissen is echt van vroeger. Toen kreeg men vaak zekerheden van s'Hemels wege, maar wie controleert de echtheid daarvan?
Het is een ongelooflijk teer onderwerp. Soms worden ouders getroost als het kind nog zelf een getuigenis kon geven. Maar als het daarvoor te jong is of het kindje is plotseling weggenomen, zoekt men naar bevestiging.
Maar ik hoop toch dat dit niet bij andere, overigens vaak goedbedoelende, getuigen is.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Gebruikersavatar
Luther
Berichten: 15857
Lid geworden op: 25 jun 2008, 20:16
Contacteer:

Re: Speciaal getuigenis

Bericht door Luther »

Hoewel de Heere zeker een bijzonder getuigenis kan geven, moeten we er - denk ik - toch bijzonder voorzichtig mee zijn. Hoe snel staat niet de Heere, maar de getuigende dominee, of het getuigende kind van God centraal.
Bovendien: de hang naar een bijzonder getuigenis gaat nogal eens gepaard met het onder verdenking stellen Gods 'gewone weg': het steunen op Gods beloften, geschonken in de Heilige Doop. En nee, dan bedoel ik geen verbondsautomatisme. Dr. Van der Sluijs verzet zich daar terecht scherp tegen. Maar wel is de vraag: durven we Gods vaste beloften nog serieus te nemen? Weten we nog wat het betekent dat God Zijn verbond bevestigt aan gedoopte kinderen?
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Speciaal getuigenis

Bericht door -DIA- »

Luther schreef:Hoewel de Heere zeker een bijzonder getuigenis kan geven, moeten we er - denk ik - toch bijzonder voorzichtig mee zijn. Hoe snel staat niet de Heere, maar de getuigende dominee, of het getuigende kind van God centraal.
Bovendien: de hang naar een bijzonder getuigenis gaat nogal eens gepaard met het onder verdenking stellen Gods 'gewone weg': het steunen op Gods beloften, geschonken in de Heilige Doop. En nee, dan bedoel ik geen verbondsautomatisme. Dr. Van der Sluijs verzet zich daar terecht scherp tegen. Maar wel is de vraag: durven we Gods vaste beloften nog serieus te nemen? Weten we nog wat het betekent dat God Zijn verbond bevestigt aan gedoopte kinderen?
En wat betreft het ware werk van God: Daar mag zeker de mens of de dominee centraal staan. Maar zoals boven al opgemerkt: Hij werkt alles om Zijn Zelfs wil, en dan valt de mens er toch buiten.
Wat de sacramenten betreft: Die zijn ter versterking van het geloof. De gelovige zal of kan er door versterkt worden. De sacramenten zijn voor de levende kerk. Wie het geloof niet eigen is zal er niet de betekende zaak in zien, maar niet meer dan hij met zijn natuurlijke ogen ziet.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
CvdW
Berichten: 2928
Lid geworden op: 23 mar 2015, 13:07

Re: Speciaal getuigenis

Bericht door CvdW »

-DIA- schreef:
Luther schreef:Hoewel de Heere zeker een bijzonder getuigenis kan geven, moeten we er - denk ik - toch bijzonder voorzichtig mee zijn. Hoe snel staat niet de Heere, maar de getuigende dominee, of het getuigende kind van God centraal.
Bovendien: de hang naar een bijzonder getuigenis gaat nogal eens gepaard met het onder verdenking stellen Gods 'gewone weg': het steunen op Gods beloften, geschonken in de Heilige Doop. En nee, dan bedoel ik geen verbondsautomatisme. Dr. Van der Sluijs verzet zich daar terecht scherp tegen. Maar wel is de vraag: durven we Gods vaste beloften nog serieus te nemen? Weten we nog wat het betekent dat God Zijn verbond bevestigt aan gedoopte kinderen?
En wat betreft het ware werk van God: Daar mag zeker de mens of de dominee centraal staan. Maar zoals boven al opgemerkt: Hij werkt alles om Zijn Zelfs wil, en dan valt de mens er toch buiten.
Wat de sacramenten betreft: Die zijn ter versterking van het geloof. De gelovige zal of kan er door versterkt worden. De sacramenten zijn voor de levende kerk. Wie het geloof niet eigen is zal er niet de betekende zaak in zien, maar niet meer dan hij met zijn natuurlijke ogen ziet.
Woordje 'niet' vergeten in eerste zin tussen dominee en centraal? Dus m.a.w. Daar mag zeker de mens of de dominee niet centraal staan.
Sheba
Inactief
Berichten: 1997
Lid geworden op: 23 okt 2013, 21:48

Re: Speciaal getuigenis

Bericht door Sheba »

Hendrien schreef:
Dodo schreef:Ik denk dat Hendrien er (ook) moeite mee heeft, dat bij een jonggestorven kind we kennelijk alleen mogen geloven dat het behouden is, als er een getuigenis van buitenaf is. Maar waar vind je dat terug in de bijbel? Zijn de ouders niet juist de eersten die mogen weten dat hun kind bij God is?
Ik denk dat het zo vatbaar is voor menselijke interpretatie als er van buitenaf mensen komen zeggen dat ze "iets" hebben gekregen voor zo'n kind. En inderdaad, in het voorbeeld, het ene kind wel en het andere niet? Wat moet je daar nu mee als ouders en gemeente?
Hoe weet je ook of het getuigenis van buitenaf waar is? Zijn het niet juist de ouders naar wie we zouden moeten kijken? Zij hebben als het goed is, aan de genadetroon gelegen om het behoud van hun kind.
Inderdaad, Dodo, dat heb je goed aangevoeld!
Ik kan alleen spreken vanuit een persoonlijke situatie. en besef hoe teer het ligt...

Maar ik had er toen niets aan om te weten via een buitenstaander of ons kindje in de Hemel zou zijn.
Waarom niet?

Ik wist niet of ik er zelf wel zou zijn?
Wie zegt dat die persoon de waarheid zou spreken, zich niet zou vergissen? Het geeft in ieder geval geen zekerheid.
En als je zelf niet het waar zaligmakend geloof kent, wat baat het dan om te weten dat je kind in de hemel is? Hoe kan je daar troost uit halen wat blijvend is

m.a.w. hoe kunnen we ons drukker maken over de zaligheid van de ander als we de zaligheid zelf niet kennen?


In het waar zaligmakend geloof leer je te vertrouwen op de belofte van God.
Ook met betrekking tot ons overleden kindje.
En toen had ik niet de getuigenis van een ander mens nodig.
Maar het Woord alleen was genoeg. Dat eeuwig vast en zeker is.

En was het voorheen zo belangrijk om te weten dat ons kindje in de Hemel zou zijn, want dan zou ik haar misschien weer zien... (zo op jezelf gericht he?)
Dat werd toen echt totaal anders. Toen ik leerde te vertrouwen op mijn Borg en mijn Zaligmaker.
Nu staat ons kindje niet meer centraal. Maar Hij alleen. En tegelijkertijd is er de vreugde (naast het gemis) dat ons kindje al mag zingen voor Zijn glorietroon.
Dat het niet hoeft te zondigen...

Ik weet wel dat eerder altijd de vraag door mijn hoofd speelde. Zal er herkenning zijn? etc.
Nu als ik aan die heerlijke toekomst denk, denk ik alleen aan Hem. Hij vervuld het hart...
Snap je wat ik bedoel?
Ineens komen de accenten anders te liggen.

De doop zelf geeft niet de zekerheid van de zaligheid van je kindje.
ons kindje kon niet eens gedoopt worden....

En stel dat ze wel gedoopt had kunnen worden? Dan blijft staan dat er alleen troost is vanuit een waarzaligmakend geloof. Naast het verdriet en gemis...hier op aarde.
Sheba
Inactief
Berichten: 1997
Lid geworden op: 23 okt 2013, 21:48

Re: Speciaal getuigenis

Bericht door Sheba »

Hendrien schreef:
Dodo schreef:Ik denk dat Hendrien er (ook) moeite mee heeft, dat bij een jonggestorven kind we kennelijk alleen mogen geloven dat het behouden is, als er een getuigenis van buitenaf is. Maar waar vind je dat terug in de bijbel? Zijn de ouders niet juist de eersten die mogen weten dat hun kind bij God is?
Ik denk dat het zo vatbaar is voor menselijke interpretatie als er van buitenaf mensen komen zeggen dat ze "iets" hebben gekregen voor zo'n kind. En inderdaad, in het voorbeeld, het ene kind wel en het andere niet? Wat moet je daar nu mee als ouders en gemeente?
Hoe weet je ook of het getuigenis van buitenaf waar is? Zijn het niet juist de ouders naar wie we zouden moeten kijken? Zij hebben als het goed is, aan de genadetroon gelegen om het behoud van hun kind.
Inderdaad, Dodo, dat heb je goed aangevoeld!
Ik kan alleen spreken vanuit een persoonlijke situatie. en besef hoe teer het ligt...

Maar ik had er toen niets aan om te weten via een buitenstaander of ons kindje in de Hemel zou zijn.
Waarom niet?

Ik wist niet of ik er zelf wel zou zijn?
Wie zegt dat die persoon de waarheid zou spreken, zich niet zou vergissen? Het geeft in ieder geval geen zekerheid.
En als je zelf niet het waar zaligmakend geloof kent, wat baat het dan om te weten dat je kind in de hemel is? Hoe kan je daar troost uit halen wat blijvend is

m.a.w. hoe kunnen we ons drukker maken over de zaligheid van de ander als we de zaligheid zelf niet kennen?


In het waar zaligmakend geloof leer je te vertrouwen op de belofte van God.
Ook met betrekking tot ons overleden kindje.
En toen had ik niet de getuigenis van een ander mens nodig. Toen had ik ook niet de herinnering aan de doop nodig. alsof dat meer zekerheid zou geven...
Maar het Woord alleen was genoeg. Dat eeuwig vast en zeker is.

En was het voorheen zo belangrijk om te weten dat ons kindje in de Hemel zou zijn, want dan zou ik haar misschien weer zien... (zo op jezelf gericht he?)
Dat werd toen echt totaal anders. Toen ik leerde te vertrouwen op mijn Borg en mijn Zaligmaker.
Nu staat ons kindje niet meer centraal. Maar Hij alleen. En tegelijkertijd is er de vreugde (naast het gemis) dat ons kindje al mag zingen voor Zijn glorietroon.
Dat het niet hoeft te zondigen...

Ik weet wel dat eerder altijd de vraag door mijn hoofd speelde. Zal er herkenning zijn? etc.
Nu als ik aan die heerlijke toekomst denk, denk ik alleen aan Hem. Hij vervuld het hart...
Snap je wat ik bedoel?
Ineens komen de accenten anders te liggen.

De doop zelf geeft niet de zekerheid van de zaligheid van je kindje.
ons kindje kon niet eens gedoopt worden....

En stel dat ze wel gedoopt had kunnen worden? Dan blijft staan dat er alleen troost is vanuit een waarzaligmakend geloof. Naast het verdriet en gemis...hier op aarde.
Gebruikersavatar
samanthi
Berichten: 7880
Lid geworden op: 16 jul 2009, 10:30
Locatie: rotterdam

Re: Speciaal getuigenis

Bericht door samanthi »

Bekend is de grote stelligheid waarmee bijv. W. a Brakel, die zich dan overigens in het gezelschap van andere gereformeerde theologen bevindt, op dit punt heeft gesproken. In zijn "Redelijke Godsdienst" geeft hij als zijn mening te kennen dat jonggestorven kinderen van bondgenoten -bekeerd of onbekeerd (!)- voor zalig gehouden moeten worden. Anderen uit die tijd wijzen erop, dat ouders op grond van de doop getroost mogen leven uit de wetenschap dat hun jonggestorven kinderen behouden zijn. Misschien mogen we het zo formuleren, dat men er in die dagen vaak toe neigde om te geloven dat de verbondskinderen die voor de jaren des onderscheids worden weggenomen, de zaligheid deelachtig worden. Op deze wijze onder woorden gebracht geeft het iets aan van een bepaalde spanning. Anderen wilden zo ver niet gaan als bijv. a Brakel en hielden staande dat hier weinig met zekerheid te zeggen valt. Inderdaad moet gezegd worden dat een stellig oordeel met de hand op de Schrift moeilijk is.
https://www.digibron.nl/search/detail/4 ... n-kinderen
O HEERE, wat is de mens, dat Gij hem kent? Het kind des mensen, dat Gij het acht?
Gebruikersavatar
samanthi
Berichten: 7880
Lid geworden op: 16 jul 2009, 10:30
Locatie: rotterdam

Re: Speciaal getuigenis

Bericht door samanthi »

Sheba schreef:
Hendrien schreef:
Dodo schreef:Ik denk dat Hendrien er (ook) moeite mee heeft, dat bij een jonggestorven kind we kennelijk alleen mogen geloven dat het behouden is, als er een getuigenis van buitenaf is. Maar waar vind je dat terug in de bijbel? Zijn de ouders niet juist de eersten die mogen weten dat hun kind bij God is?
Ik denk dat het zo vatbaar is voor menselijke interpretatie als er van buitenaf mensen komen zeggen dat ze "iets" hebben gekregen voor zo'n kind. En inderdaad, in het voorbeeld, het ene kind wel en het andere niet? Wat moet je daar nu mee als ouders en gemeente?
Hoe weet je ook of het getuigenis van buitenaf waar is? Zijn het niet juist de ouders naar wie we zouden moeten kijken? Zij hebben als het goed is, aan de genadetroon gelegen om het behoud van hun kind.
Inderdaad, Dodo, dat heb je goed aangevoeld!
Ik kan alleen spreken vanuit een persoonlijke situatie. en besef hoe teer het ligt...

Maar ik had er toen niets aan om te weten via een buitenstaander of ons kindje in de Hemel zou zijn.
Waarom niet?

Ik wist niet of ik er zelf wel zou zijn?
Wie zegt dat die persoon de waarheid zou spreken, zich niet zou vergissen? Het geeft in ieder geval geen zekerheid.
En als je zelf niet het waar zaligmakend geloof kent, wat baat het dan om te weten dat je kind in de hemel is? Hoe kan je daar troost uit halen wat blijvend is

m.a.w. hoe kunnen we ons drukker maken over de zaligheid van de ander als we de zaligheid zelf niet kennen?


In het waar zaligmakend geloof leer je te vertrouwen op de belofte van God.
Ook met betrekking tot ons overleden kindje.
En toen had ik niet de getuigenis van een ander mens nodig.
Maar het Woord alleen was genoeg. Dat eeuwig vast en zeker is.

En was het voorheen zo belangrijk om te weten dat ons kindje in de Hemel zou zijn, want dan zou ik haar misschien weer zien... (zo op jezelf gericht he?)
Dat werd toen echt totaal anders. Toen ik leerde te vertrouwen op mijn Borg en mijn Zaligmaker.
Nu staat ons kindje niet meer centraal. Maar Hij alleen. En tegelijkertijd is er de vreugde (naast het gemis) dat ons kindje al mag zingen voor Zijn glorietroon.
Dat het niet hoeft te zondigen...

Ik weet wel dat eerder altijd de vraag door mijn hoofd speelde. Zal er herkenning zijn? etc.
Nu als ik aan die heerlijke toekomst denk, denk ik alleen aan Hem. Hij vervuld het hart...
Snap je wat ik bedoel?
Ineens komen de accenten anders te liggen.

De doop zelf geeft niet de zekerheid van de zaligheid van je kindje.
ons kindje kon niet eens gedoopt worden....

En stel dat ze wel gedoopt had kunnen worden? Dan blijft staan dat er alleen troost is vanuit een waarzaligmakend geloof. Naast het verdriet en gemis...hier op aarde.
Dank je wel voor het delen.
O HEERE, wat is de mens, dat Gij hem kent? Het kind des mensen, dat Gij het acht?
Plaats reactie