Ik vind dat wel een interessante vraag. Ik ken in mijn vrij directe omgeving gezinnen met veel kinderen. Vrij concreet zelfs meer dan 15. Dat is een serieuze beproeving voor zowel ouders als kinderen (geweest). Als je de lijn 'kinderen zijn een zegen' hard doortrekt, zou het hoge kinderaantal dus een hele grote zegen zijn. Die relatie wil ik zeker niet 1 op 1 leggen.helma schreef:Zie je het dan wel als een zegen?
Erdee
Re: Erdee
Re: Erdee
Misschien (ik zoek naar de juiste gedachte) moeten we de zegen die @Hoopvol aanhaalde uit psalm 128 niet verwarren met geluk. Iets kan (achteraf gezien) een zegen zijn, maar niet (gelijk zo) ervaren worden we ervaren niet voortdurend gelukkige momenten in het gezinsleven.Zeeuw schreef:Ik vind dat wel een interessante vraag. Ik ken in mijn vrij directe omgeving gezinnen met veel kinderen. Vrij concreet zelfs meer dan 15. Dat is een serieuze beproeving voor zowel ouders als kinderen (geweest). Als je de lijn 'kinderen zijn een zegen' hard doortrekt, zou het hoge kinderaantal dus een hele grote zegen zijn. Die relatie wil ik zeker niet 1 op 1 leggen.helma schreef:Zie je het dan wel als een zegen?
Bovendien had men vroeger graag een groot gezin. Nu hebben we een sociaal vangnet en een pensioen.
Dat bepaalde misschien ook het ervaren van zegen.
Overigens ben ik aan menig dat de rest van het interview mooi was
Wees op je hoede voor het zuurdeeg
Re: Erdee
Misschien is dat eerste wel een goede gedachte. Want geluk was zeker niet aan de orde. Vroeger is in dit geval overigens niet zo heel lang geleden.Ararat schreef:Misschien (ik zoek naar de juiste gedachte) moeten we de zegen die @Hoopvol aanhaalde uit psalm 128 niet verwarren met geluk. Iets kan (achteraf gezien) een zegen zijn, maar niet (gelijk zo) ervaren worden we ervaren niet voortdurend gelukkige momenten in het gezinsleven.Zeeuw schreef:Ik vind dat wel een interessante vraag. Ik ken in mijn vrij directe omgeving gezinnen met veel kinderen. Vrij concreet zelfs meer dan 15. Dat is een serieuze beproeving voor zowel ouders als kinderen (geweest). Als je de lijn 'kinderen zijn een zegen' hard doortrekt, zou het hoge kinderaantal dus een hele grote zegen zijn. Die relatie wil ik zeker niet 1 op 1 leggen.helma schreef:Zie je het dan wel als een zegen?
Bovendien had men vroeger graag een groot gezin. Nu hebben we een sociaal vangnet en een pensioen.
Dat bepaalde misschien ook het ervaren van zegen.
Overigens ben ik aan menig dat de rest van het interview mooi was
Re: RE: Re: Erdee
Het ging nu over het krijgen van kinderen, niet over het aantal...Zeeuw schreef:Ik vind dat wel een interessante vraag. Ik ken in mijn vrij directe omgeving gezinnen met veel kinderen. Vrij concreet zelfs meer dan 15. Dat is een serieuze beproeving voor zowel ouders als kinderen (geweest). Als je de lijn 'kinderen zijn een zegen' hard doortrekt, zou het hoge kinderaantal dus een hele grote zegen zijn. Die relatie wil ik zeker niet 1 op 1 leggen.helma schreef:Zie je het dan wel als een zegen?
Re: RE: Re: Erdee
Je vraag was 'zie je het als een zegen', daar reageerde ik op.helma schreef:Het ging nu over het krijgen van kinderen, niet over het aantal...Zeeuw schreef:Ik vind dat wel een interessante vraag. Ik ken in mijn vrij directe omgeving gezinnen met veel kinderen. Vrij concreet zelfs meer dan 15. Dat is een serieuze beproeving voor zowel ouders als kinderen (geweest). Als je de lijn 'kinderen zijn een zegen' hard doortrekt, zou het hoge kinderaantal dus een hele grote zegen zijn. Die relatie wil ik zeker niet 1 op 1 leggen.helma schreef:Zie je het dan wel als een zegen?
Re: Erdee
Wij hebben diverse mensen in onze omgeving die bewust kinderloos zijn. Zij zien het waarschijnlijk meer als 'last' dan als 'lust'. Bij een paar stellen ben ik best blij dat zij deze keuze hebben gemaakt.Hoopvol schreef: Mee eens. Ga dat, als er ruimte voor is, maar eens vragen aan mensen die een kind missen of geen kinderen kunnen krijgen. Dan wordt er een gemis gevoeld. En dan weet je ook wat voor een grote zegen het is om kinderen te mogen ontvangen.
Re: Erdee
Wat zou maken dat men kinderen ziet als last?merel schreef:Wij hebben diverse mensen in onze omgeving die bewust kinderloos zijn. Zij zien het waarschijnlijk meer als 'last' dan als 'lust'. Bij een paar stellen ben ik best blij dat zij deze keuze hebben gemaakt.Hoopvol schreef: Mee eens. Ga dat, als er ruimte voor is, maar eens vragen aan mensen die een kind missen of geen kinderen kunnen krijgen. Dan wordt er een gemis gevoeld. En dan weet je ook wat voor een grote zegen het is om kinderen te mogen ontvangen.
Waarom ben je best blij met deze keuze van sommigen?
Wees op je hoede voor het zuurdeeg
Re: Erdee
Kinderen kosten nu eenmaal veel zorg en tijd. Tijd, die je in de bloei van je leven, niet aan andere dingen ( lees: jezelf, eigen werk en carrière, eigen activiteiten en je partner) kan besteden. Opvoeden is daarnaast soms best ingewikkeld, omdat elk kind een andere aanpak vergt. Het idyllische beeld 'gezellig met het hele gezin aan tafel en iedereen heeft plezier en praat leuk met elkaar' is niet realistisch. Er zijn genoeg dagen dat onderling veel gedoe en geruzie is tussen kinderen en de maaltijden een puinhoop zijn, door gekibbel en gemopper over het eten. De meeste conflicten tussen ouders gaan toch ook regelmatig over de ( opvoeding van) kinderen. Ik kan mij dus best voorstellen dat je daar echt geen zin in hebt.Ararat schreef:Wat zou maken dat men kinderen ziet als last?merel schreef:Wij hebben diverse mensen in onze omgeving die bewust kinderloos zijn. Zij zien het waarschijnlijk meer als 'last' dan als 'lust'. Bij een paar stellen ben ik best blij dat zij deze keuze hebben gemaakt.Hoopvol schreef: Mee eens. Ga dat, als er ruimte voor is, maar eens vragen aan mensen die een kind missen of geen kinderen kunnen krijgen. Dan wordt er een gemis gevoeld. En dan weet je ook wat voor een grote zegen het is om kinderen te mogen ontvangen.
Waarom ben je best blij met deze keuze van sommigen?
Ik ben blij met de keuze van anderen om geen kinderen te krijgen, omdat ik mij bij 1 stel afvraag of het stel het wel 'aankan'. De komst van een hond zorgde al bijna voor een 'nervus breakdown' .
Mijn broer woont samen met een seculiere partner. Hij heeft zich uitgeschreven van de kerk, maar is er ergens niet los van. Ik denk dat het bij hem ook een makkelijke keuze is. Het beperkt de keuzes die je moet maken in relatie, geloof en opvoeding.
Re: Erdee
Soms weet ik even niet wat ik hier lees op RF.merel schreef: Kinderen kosten nu eenmaal veel zorg en tijd. Tijd, die je in de bloei van je leven, niet aan andere dingen ( lees: jezelf, eigen werk en carrière, eigen activiteiten en je partner) kan besteden.
Ik vind opvoeden, ondanks alle genoemde zorgen en moeite, een van de meest geweldige dingen die ik doen mag. Wat een weelde, wat een rijkdom, wat een verantwoordelijkheid. Wie ben ik dat ik dit doen mag?
Met liefde zet je daarvoor toch jezelf/carrière en eigen activiteiten op een lagere plaats? ik zou niet anders willen.
Een door God gegeven kind verdient alle liefde, aandacht en zorg en is niet een onderdeel in een reeks behoeften van het leven.
Re: Erdee
Hoho, dit is niet mijn visie. Ik gaf antwoord op de vraag waarom sommige mensen kinderen als last zouden zien en daarom bewust kinderloos blijven. Dat ik/wij daar anders instaan mag met 4 kinderen duidelijk zijn.Mister schreef:Soms weet ik even niet wat ik hier lees op RF.merel schreef: Kinderen kosten nu eenmaal veel zorg en tijd. Tijd, die je in de bloei van je leven, niet aan andere dingen ( lees: jezelf, eigen werk en carrière, eigen activiteiten en je partner) kan besteden.
Ik vind opvoeden, ondanks alle genoemde zorgen en moeite, een van de meest geweldige dingen die ik doen mag. Wat een weelde, wat een rijkdom, wat een verantwoordelijkheid. Wie ben ik dat ik dit doen mag?
Met liefde zet je daarvoor toch jezelf/carrière en eigen activiteiten op een lagere plaats? ik zou niet anders willen.
Een door God gegeven kind verdient alle liefde, aandacht en zorg en is niet een onderdeel in een reeks behoeften van het leven.
Re: Erdee
Je geeft aan dat je je die overweging best voor kunt stellen. Daar ageer ik op. Ik wil die overweging me helemaal niet voor kunnen stellen. Daarom zet ik het bewust wat scherp, maar niet minder gemeend, hier neer. Voorstellen, begrijpen, overnemen, het is een geleidelijk proces wat ik in onze gezindte steeds meer zie gebeuren en waar ik echt niet blij van kan worden.merel schreef:Hoho, dit is niet mijn visie. Ik gaf antwoord op de vraag waarom sommige mensen kinderen als last zouden zien en daarom bewust kinderloos blijven. Dat ik/wij daar anders instaan mag met 4 kinderen duidelijk zijn.Mister schreef:Soms weet ik even niet wat ik hier lees op RF.merel schreef: Kinderen kosten nu eenmaal veel zorg en tijd. Tijd, die je in de bloei van je leven, niet aan andere dingen ( lees: jezelf, eigen werk en carrière, eigen activiteiten en je partner) kan besteden.
Ik vind opvoeden, ondanks alle genoemde zorgen en moeite, een van de meest geweldige dingen die ik doen mag. Wat een weelde, wat een rijkdom, wat een verantwoordelijkheid. Wie ben ik dat ik dit doen mag?
Met liefde zet je daarvoor toch jezelf/carrière en eigen activiteiten op een lagere plaats? ik zou niet anders willen.
Een door God gegeven kind verdient alle liefde, aandacht en zorg en is niet een onderdeel in een reeks behoeften van het leven.
De opvoedingstaak staat steeds meer onder druk en allerhande, soms heel valide redenen, sluipen maar zo naar binnen.
Re: Erdee
merel schreef:Hoho, dit is niet mijn visie. Ik gaf antwoord op de vraag waarom sommige mensen kinderen als last zouden zien en daarom bewust kinderloos blijven. Dat ik/wij daar anders instaan mag met 4 kinderen duidelijk zijn.
merel schreef:Ik ben blij met de keuze van anderen om geen kinderen te krijgen, omdat ik mij bij 1 stel afvraag of het stel het wel 'aankan'. De komst van een hond zorgde al bijna voor een 'nervus breakdown' .
Hoe kan je dat dan rijmen?
Re: Erdee
Kinderen krijg je voor de eeuwigheid. Dat is nogal niet een verantwoordelijkheid. Mijn broer is in het begin van zijn relatie uit slapheid het gesprek over het geloof en de daarbij behorende keuzes niet aangegaan. Hij woont samen en heeft zich onttrokken van de kerk. Ik neem dit mijn schoonzus niet kwalijk. Daar is niets mis mee. Het is zijn verantwoordelijkheid. Als zij kinderen zou krijgen zouden zij van het geloof en liefde voor God niets meekrijgen. Ik zou dat verschrikkelijk vinden. Ik ben daarom blij dat hij bewust geen kinderen krijgt.Tiberius schreef:merel schreef:Hoho, dit is niet mijn visie. Ik gaf antwoord op de vraag waarom sommige mensen kinderen als last zouden zien en daarom bewust kinderloos blijven. Dat ik/wij daar anders instaan mag met 4 kinderen duidelijk zijn.merel schreef:Ik ben blij met de keuze van anderen om geen kinderen te krijgen, omdat ik mij bij 1 stel afvraag of het stel het wel 'aankan'. De komst van een hond zorgde al bijna voor een 'nervus breakdown' .
Hoe kan je dat dan rijmen?
Idem met een ander stel in onze omgeving. Zoals aangegeven is zij in therapie gegaan bij de aanschaf van een hond. Ook daarna was het ook voor omgeving bijzonder gecompliceerd als zij met hond kwamen. Een kind zal zij mentaal niet aankunnen. Het bewust niet krijgen van kinderen lijkt mij voor hen een juiste keuze.
Dat jij het niet wil kunnen voorstellen is wat anders dan dat een ander zich dat niet voor kan stellen. Ik vind in die zin dat het krijgen van kinderen 'een bewuste keuze is'. Ik bedoel daarmee dat je je bewust moet zijn van de verantwoording, tijd, liefde en energie die je de rest van je leven zal dragen en geven. Als je dat niet wilt of kan, moet je er mijns inziens niet aan beginnen.Mister schreef:
Je geeft aan dat je je die overweging best voor kunt stellen. Daar ageer ik op. Ik wil die overweging me helemaal niet voor kunnen stellen. Daarom zet ik het bewust wat scherp, maar niet minder gemeend, hier neer. Voorstellen, begrijpen, overnemen, het is een geleidelijk proces wat ik in onze gezindte steeds meer zie gebeuren en waar ik echt niet blij van kan worden.
De opvoedingstaak staat steeds meer onder druk en allerhande, soms heel valide redenen, sluipen maar zo naar binnen.
Ik zie om mij heen meerdere ( ook kerkelijke) gezinnen die 'zomaar' kinderen hebben gekregen en waar de kinderen onbewust verwaarloosd worden. De ouders kunnen de zorg op meerdere fronten niet aan en de halve kerk moet bijspringen om het gezin enigszins op de rit te houden. De kinderen zijn beschadigd. Deze ouders hadden wellicht beter een andere keuze kunnen maken.
-
- Berichten: 4591
- Lid geworden op: 14 sep 2018, 08:49
- Locatie: bertiel1306@gmail.com
Re: Erdee
de stukjes van A Brakel in de krant deze periode zijn weer zeer leerzaam.
Blijft toch één van de boeken die ik het meest pak als ik wat wil nalezen
Blijft toch één van de boeken die ik het meest pak als ik wat wil nalezen
Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.