Ambtenaar schreef:Lilian1975 schreef:
Nee, het meisje zegt. Had school maar sorry gezegd. Het heeft niet met de visie op homoseksualiteit te maken, due gang ik nu ook aan. Maar ik ga dat gesprek pas aan na mijn therapie. M.a.w. dat is voir mij nu te heftig. Maar ze stapt wel naar de media terwijl ze Kan weten dat dat dit gaat losmaken. Zie alles rondom ds Kort. Als je oprecht dezelfde visie als school aanhangt. Is dat op voorhand heftig. Daar zit voor mij het pijnpunt. Het verhaal is alleen interessant als er christelijke school en visie op homoseksualiteit mee gemoeid is. En niet als het gaat om bijvoorbeeld zorgplicht en hoogbegaafdheid.
Het maakt wat los. Nou en? Waarom zouden reformatorische scholen niet aanspreekbaar mogen zijn op hun gedrag? Het gaat om de wijze waarop de school gehandeld heeft, dat staat ter discussie. Jij propageert de doofpot.
Het is het laatste wat ik zeg. Ik reageer inderdaad op wat meisje openlijk in krant zegt. En heb daar een mening over. Net als over handelswijze school. Waarom zou het een wel mogen en het ander niet.
Nee continue zeg ik dat dingen benoemd moeten worden. Continue herhaal ik dat excuses het minste is wat je kunt doen. Ik heb ergens gezegd. Opsluiten is niet verstandig. Te heftig. Ook al zou waar zijn dat iemand zelfmoord neigingen heeft. Had er gewoon een collega bij zo iemand gelaten. (Maar ik als buitenstaander heb gemakkelijk praten. )
Zodat ze niet alleen was.
Ik kreeg uit het artikel de indruk dat het meisje hoorde niet met het meisje waar ze een relatie mee had in een gastgezin tijdens werkweek mocht. Is dat vreemd van school? In mijn optiek niet. Wel in de opinie van de wereld die vindt dat we alles maar moeten slikken.
Dat er veel andere zorgen waren. Dat dat alles bijelkaar tot zoveel spanning kwam bij de betrokkenen. Dat school toen ouders in gingen lichten. (Ik zou ook graag ingelicht worden als er zorgen zijn) Over gedrag. Hulp die eventueel nodig is. Waarom mag mijn kind niet met vriendin in gastgezin (uitgaande dat ouders niet wisten dat er een relatie was). Denken we dat er dan onder die druk een goed gesprek mogelijk is? Op dat moment zegt ze zelf, stond ze gewoon niet achter standpunt school.
Maar ook kom ik in verzet. O.a. om wat Eilander zegt. En ook dat we nu net doen of het unieke in deze zaak zit op deze ene refo school. Stap een gemiddelde middelbare school binnen. Let op taalgebruik. Let op acceptatie van mensen die niet aan groepsnorm voldoen etc. En doe niet, tenzij je met het standpunt eens bent, alsof we niet weten dat er alles aan gelegen is om bepaalde gedragingen te accepteren als het maar het unieke van Gods scheppingsorde onderuit haalt. Zijn we waakzaam?
En laten we nu niet doen of in dat opzicht veiligheid op Gomarus minder is dan op vele andere ook niet christelijke scholen. Ik kan je zeggen als een puber een bepaalde overtuiging heeft dat dingen moeten kunnen, ook al druist het in tegen alles, wat God wil, je bij sommigen niet eruit komt met gesprekken. Je komt er pas uit als je het maar goed gaat vinden. Dat we zo bang zijn wat men wel niet van ons gaat vinden. We ons in allerlei bochten gaan wringen om maar niet 'afgekeurd' te worden. Ik vrees dat we daarin als gezindte op bepaalde punten al verder weg zitten. En een deel ook blind is voor hoe we alles maar gewoon gaan vinden om uiteindelijk de waarden en normen die God ons geeft in Zijn Woord los te laten om maar vooral barmhartig gevonden te worden voor de buitenwereld. En nee, dat is geen gemakkelijke weg. En voordat ik in de schoenen geschoven krijg dat ik geen aandacht voor pastorale zorg heb. Zeker wel. En ook voor de pijn, vragen en worstelingen. Maar pastorale zorg houdt niet in dat we de dingen gaan accepteren. Of goedpraten. Of maar even zo laten....Zolang zonde op welk gebied niet geaccepteerd wordt, roept dat verzet op. Voelen mensen zich niet gekend. Zijn we ons daarvan bewust?
Ik vind het onbegrijpelijk dat je niet meer mag wijzen op dat het wel heel vreemde volgorde is die gevolgd is. (Is anders als ik zeg ja stop alles maar in de doofpot)Terwijl dat door die persoon openlijk gezegd wordt in een artikel. Je mensen niet meer mag aanspreken op gedrag.
En dat ik dus ook niet begrijp dat als iemand zo kwetsbaar is en therapie volgt er kennelijk niemand haar beschermd heeft tegen de weg die ze is gegaan, aangemoedigd door medestudenten. Terwijl ze zelf zegt dat gesprek pas na afloop van therapie aan te kunnen of willen.
En , ik heb geen documentaire gezien, maar er wordt niet altijd verstandig gereageerd. Ook wij hebben een voorval meegemaakt waar ik vragen bij heb. Aan de andere kant. Er was meer aan de hand. En het was belangrijk dat waarheid boven tafel kwam. Pm erger te voorkomen. Veel dingen op een school gebeuren onder tijdsdruk. Wij weten niet alle ins en outs. Ook niet of alles wat in de media komt waar is. En ja ook dan is excuses op zijn plaats.
Verder wil ik kwijt dat ik heb gezegd dat ik het niet verstandig vond, om vooruitlopend op een rechtszaak, artikelen gaan schrijven waarbij een partij al twee nul achter staat. Omdat ze niet alles kunnen zeggen. Dat is niet in de doofpot stoppen. Maar eerlijke journalistiek. En mocht de uitspraak er zijn.( Die dus blijkbaar niet over dit geval gaat maar om de huidige situatie) dan kan ieder het in een rechtbankverslag lezen. En is het ook eerlijker journalistiek te bedrijven. Dat was het punt waarop ik deze discussie instapte.
Komt bij mij wel de vraag op. Als het over huidig handelen school gaat. Waarom wordt daarin dan niet op doorgevraagd bij RD. Maar goed. Ik ben geen journalist.