Een vriend is iemand die alles van je weet en toch van je houdt.

Luther schreef:Een vriend is iemand die alles van je weet en toch van je houdt.

van Augustinus ?!

Johann Gottfried Walther schreef:

Luther schreef:Een vriend is iemand die alles van je weet en toch van je houdt.

van Augustinus ?!

Ik zou het niet weten; wel weet ik dat het absoluut waar is, omdat het anders geen echte vriend is.

Luther schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:

Luther schreef:Een vriend is iemand die alles van je weet en toch van je houdt.

van Augustinus ?!

Ik zou het niet weten; wel weet ik dat het absoluut waar is, omdat het anders geen echte vriend is.

Zeker ! Eenvoudig maar diep.
Voor zo ver ik weet is het een spreuk uitspraak van Augustinus.

Luther schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:

Luther schreef:Een vriend is iemand die alles van je weet en toch van je houdt.

van Augustinus ?!

Ik zou het niet weten; wel weet ik dat het absoluut waar is, omdat het anders geen echte vriend is.

ik hou het toch maar bij: stel op prinsen geen vertrouwen... ik meerdere hartsvriendschappen zien sneuvelen en dan is het echt niet prettig
dat ze alles van je weten...

albion schreef:

Luther schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:

Luther schreef:Een vriend is iemand die alles van je weet en toch van je houdt.

van Augustinus ?!

Ik zou het niet weten; wel weet ik dat het absoluut waar is, omdat het anders geen echte vriend is.

ik hou het toch maar bij: stel op prinsen geen vertrouwen... ik meerdere hartsvriendschappen zien sneuvelen en dan is het echt niet prettig
dat ze alles van je weten...

brrr
wat een sombere posting


laten we stellen dat er werkelijk (harts)vriendsschappen kunnen zijn, Bijbels voorbeeld..
David en Jonathan..

henriët schreef:

albion schreef:

Luther schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:van Augustinus ?!

Ik zou het niet weten; wel weet ik dat het absoluut waar is, omdat het anders geen echte vriend is.

ik hou het toch maar bij: stel op prinsen geen vertrouwen... ik meerdere hartsvriendschappen zien sneuvelen en dan is het echt niet prettig
dat ze alles van je weten...

brrr
wat een sombere posting

Inderdaad.
Waarschijnlijk waren het dan geen echte vriendschappen, maar slechts mensen die van haar wilden profiteren.
Om te weten of iemand echt een vriend van je is, moet je je afvragen: kan ik bij hem/haar terecht als het heel moeilijk met me gaat? Zoals de Engelsen zeggen: a friend in need is a friend indeed.

Tiberius schreef:

henriët schreef:brrr
wat een sombere posting

Inderdaad.
Waarschijnlijk waren het dan geen echte vriendschappen, maar slechts mensen die van haar wilden profiteren.
Om te weten of iemand echt een vriend van je is, moet je je afvragen: kan ik bij hem/haar terecht als het heel moeilijk met me gaat? Zoals de Engelsen zeggen: a friend in need is a friend indeed.

ja inderdaad.

henriët schreef:

Tiberius schreef:

henriët schreef:brrr
wat een sombere posting

Inderdaad.
Waarschijnlijk waren het dan geen echte vriendschappen, maar slechts mensen die van haar wilden profiteren.
Om te weten of iemand echt een vriend van je is, moet je je afvragen: kan ik bij hem/haar terecht als het heel moeilijk met me gaat? Zoals de Engelsen zeggen: a friend in need is a friend indeed.

ja inderdaad.

uit ervaring (ik zag een vriendschap van minstens 30 jaar kapot gaan door kerkelijke twisten)

albion schreef:

henriët schreef:

Tiberius schreef:

henriët schreef:brrr
wat een sombere posting

Inderdaad.
Waarschijnlijk waren het dan geen echte vriendschappen, maar slechts mensen die van haar wilden profiteren.
Om te weten of iemand echt een vriend van je is, moet je je afvragen: kan ik bij hem/haar terecht als het heel moeilijk met me gaat? Zoals de Engelsen zeggen: a friend in need is a friend indeed.

ja inderdaad.

uit ervaring (ik zag een vriendschap van minstens 30 jaar kapot gaan door kerkelijke twisten)

Toch denk ik dan: Heb je dan echt altijd op één lijn gezeten? Of heb je het altijd voor 100% kunnen aanvaarden dat de ander anders denkt?
Ik hoorde deze week nog: Een vriendschap die diep geworteld is, kan de ergste stormen doorstaan.
Kijk, dat een vriendschap 30 jaar geduurd heeft, zegt mij niet zoveel. Belangrijker is op welke punten de gemeenschappelijkheid ligt. En als die in de Heere ligt, en je elkaar daar kunt treffen aan de voeten van Christus, dan ben ik ervan overtuigt dat geen 1000 kerkscheuringen dat kunnen verbreken.

toch gebeurt het...

Luther schreef:
Toch denk ik dan: Heb je dan echt altijd op één lijn gezeten? Of heb je het altijd voor 100% kunnen aanvaarden dat de ander anders denkt?
Ik hoorde deze week nog: Een vriendschap die diep geworteld is, kan de ergste stormen doorstaan.
Kijk, dat een vriendschap 30 jaar geduurd heeft, zegt mij niet zoveel. Belangrijker is op welke punten de gemeenschappelijkheid ligt. En als die in de Heere ligt, en je elkaar daar kunt treffen aan de voeten van Christus, dan ben ik ervan overtuigt dat geen 1000 kerkscheuringen dat kunnen verbreken.

Je bent zeker nog jong??

Ze zaten altijd op één lijn, maar er moest gekozen worden. Ze hebben lief en leed met elkaar gedeeld. Ze waren boezemvriendinnen en het is niet
dat ze anders dachten want ook daar waren ze met elkaar over eens. Maar ja, als er kerkelijke problemen komen waar familie bij betrokken is,
dan valt het niet mee....
In de oorlog waren de mannen weg maar de vrouwen hadden steun aan elkaar. En de vriendschap was er al voor dat ze getrouwd waren.

albion schreef:

Luther schreef:
Toch denk ik dan: Heb je dan echt altijd op één lijn gezeten? Of heb je het altijd voor 100% kunnen aanvaarden dat de ander anders denkt?
Ik hoorde deze week nog: Een vriendschap die diep geworteld is, kan de ergste stormen doorstaan.
Kijk, dat een vriendschap 30 jaar geduurd heeft, zegt mij niet zoveel. Belangrijker is op welke punten de gemeenschappelijkheid ligt. En als die in de Heere ligt, en je elkaar daar kunt treffen aan de voeten van Christus, dan ben ik ervan overtuigt dat geen 1000 kerkscheuringen dat kunnen verbreken.

albion schreef:Je bent zeker nog jong??

Ik ben in ieder geval stemgerechtigd...

albion schreef:Ze zaten altijd op één lijn, maar er moest gekozen worden. Ze hebben lief en leed met elkaar gedeeld. Ze waren boezemvriendinnen en het is niet dat ze anders dachten want ook daar waren ze met elkaar over eens. Maar ja, als er kerkelijke problemen komen waar familie bij betrokken is, dan valt het niet mee....

Hier snap ik helemaal niets van. Waarom moet er gekozen worden? Wat heeft je familie met vriendschap te maken? Of anders geformuleerd: Hoe kan een familie het hebben van vriendschap blokkeren of zelfs doen stranden?? Daar begrijp ik echt helemaal niets van.

albion schreef:In de oorlog waren de mannen weg maar de vrouwen hadden steun aan elkaar. En de vriendschap was er al voor dat ze getrouwd waren.

Maar is er ook een besef van samen te staan voor Gods aangezicht. We belijden toch dat de Heere mensen op onze weg plaatst, of niet?
Ik begrijp dat je dit van heel nabij ziet gebeuren. Ik wil je geen pijn doen, maar ik heb wel de behoefte om even wat pittige vragen te stellen. Ik doe dat n.a.v. het boekje van ds. P. van Ruitenburg, die ingaat op het thema vriendschap en daar aantoont, dat het ook iets is van deze tijd, om een jarenlange vriendschap door onenigheid o.i.d. te laten stranden.

albion schreef:

Luther schreef:
Toch denk ik dan: Heb je dan echt altijd op één lijn gezeten? Of heb je het altijd voor 100% kunnen aanvaarden dat de ander anders denkt?
Ik hoorde deze week nog: Een vriendschap die diep geworteld is, kan de ergste stormen doorstaan.
Kijk, dat een vriendschap 30 jaar geduurd heeft, zegt mij niet zoveel. Belangrijker is op welke punten de gemeenschappelijkheid ligt. En als die in de Heere ligt, en je elkaar daar kunt treffen aan de voeten van Christus, dan ben ik ervan overtuigt dat geen 1000 kerkscheuringen dat kunnen verbreken.

Je bent zeker nog jong??

Ze zaten altijd op één lijn, maar er moest gekozen worden. Ze hebben lief en leed met elkaar gedeeld. Ze waren boezemvriendinnen en het is niet
dat ze anders dachten want ook daar waren ze met elkaar over eens. Maar ja, als er kerkelijke problemen komen waar familie bij betrokken is,
dan valt het niet mee....
In de oorlog waren de mannen weg maar de vrouwen hadden steun aan elkaar. En de vriendschap was er al voor dat ze getrouwd waren.

Ik snap Albion wel. Wie wat ervaring heeft in kerkelijk Nederland, maar ook wie hier wat over leest (ik denk aan het boek Het wonder van de 19e eeuw van Algra) weet dat kerkscheuringen dwars door families en vriendschappen kunnen gaan.
En inderdaad: kiezen moet bij een scheuring, ook als je niet wilt kiezen! Daar weten PKN-ers/HHK-ers ook over mee te praten.
Bij een scheuring zie je dan dat mensen die daarvóór nog broederlijk/zusterlijk bij elkaar in de kerk zaten, elkaar daarna mijden alsof ze het grootste gevaar zijn! Droevig, droevig!! Maar wel realiteit!

Anderzijds: als Albion daaruit de conclusie trekt dat je dus maar beter geen hartsvrienden/-vriendinnen kunt hebben die alles van je weten, ben ik het daar niet mee eens.

eilander schreef:

albion schreef:

Luther schreef:
Toch denk ik dan: Heb je dan echt altijd op één lijn gezeten? Of heb je het altijd voor 100% kunnen aanvaarden dat de ander anders denkt?
Ik hoorde deze week nog: Een vriendschap die diep geworteld is, kan de ergste stormen doorstaan.
Kijk, dat een vriendschap 30 jaar geduurd heeft, zegt mij niet zoveel. Belangrijker is op welke punten de gemeenschappelijkheid ligt. En als die in de Heere ligt, en je elkaar daar kunt treffen aan de voeten van Christus, dan ben ik ervan overtuigt dat geen 1000 kerkscheuringen dat kunnen verbreken.

Je bent zeker nog jong??

Ze zaten altijd op één lijn, maar er moest gekozen worden. Ze hebben lief en leed met elkaar gedeeld. Ze waren boezemvriendinnen en het is niet
dat ze anders dachten want ook daar waren ze met elkaar over eens. Maar ja, als er kerkelijke problemen komen waar familie bij betrokken is,
dan valt het niet mee....
In de oorlog waren de mannen weg maar de vrouwen hadden steun aan elkaar. En de vriendschap was er al voor dat ze getrouwd waren.

Ik snap Albion wel. Wie wat ervaring heeft in kerkelijk Nederland, maar ook wie hier wat over leest (ik denk aan het boek Het wonder van de 19e eeuw van Algra) weet dat kerkscheuringen dwars door families en vriendschappen kunnen gaan.
En inderdaad: kiezen moet bij een scheuring, ook als je niet wilt kiezen! Daar weten PKN-ers/HHK-ers ook over mee te praten.
Bij een scheuring zie je dan dat mensen die daarvóór nog broederlijk/zusterlijk bij elkaar in de kerk zaten, elkaar daarna mijden alsof ze het grootste gevaar zijn! Droevig, droevig!! Maar wel realiteit!

Anderzijds: als Albion daaruit de conclusie trekt dat je dus maar beter geen hartsvrienden/-vriendinnen kunt hebben die alles van je weten, ben ik het daar niet mee eens.

Ja, ik snap het wel, maar ik weiger er zomaar in mee te gaan. Ik denk dat heel veel vriendschappen onterecht zijn geklapt. Als je merkt dat een bepaald onderdeel (wat scheiding zou kunnen brengen) aanwezig is, dan laat je dat toch gewoon rusten? Meestal heeft het te maken met het gebruik aan fijngevoeligheid en invoelingsvermogen en het de ander uitnemender achten dan zichzelf.