De oude mens in Romeinen 6:5, 6

[Luther]

Dat deze heren een statement willen afleggen is wel duidelijk.
Maar hoe die ook luidt, ik word hierdoor, gezien wat ik er al van gelezen heb, uitermate bedroefd.

Uit hun bijdragen komt geen Lof des Heeren op, maar bijna uitsluitend eigen gecreëerde dogmatiek, waarbij zowel de hun welgevallige oudvaders, jazelfs de Bijbel, wordt gebruikt om zichzelf te rechtvaardigen.
En en passant worden de "kleinen" achteloos terzijde geschoven.

Ik kan helaas niet anders concluderen.

Samenvattend: De Liefde en de Ootmoed ontbreken ten ene male.

Met name de laatste zin is een crux in het hele verhaal.
Het valt me ook op dat een mens zoveel (doen) moet. Terwijl we dat met de Reformatie juist hadden afgeschaft.

Jvdg en Mister, jullie verwoorden precies, zoals het ook op mij overkomt.

[Tiberius]

Ik had een vijf voor engels maar 'is crucified' is toch ook passief te vertalen?

Ik had een zeven voor Latijn:
Q. 43. Quid praeterea capimus commodi ex sacrificio et morte Christic?
R. Quod virtute eius mortis vetus noster homo una cum eo crucifigitur, interimitur ac sepelitur, ne pravae cupiditates et desideria carnis posthac in nobis regnent, sed nos ipsos ei hostiam gratitudinis offeramus.

de onderstreepte woorden geven een passief werkwoord weer.

is mijn taalkundige kennis niet zo....

Maar denk wel dat dat mogelijk is.

Taalkundig is de kwestie niet zozeer, of de uitdrukking passief (in de lijdende vorm) vertaald moet worden, maar welk hulpwerkwoord je moet gebruiken: met "worden" krijg je de onvoltooid tegenwoordige tijd (OTT) en met "zijn" de voltooid tegenwoordige tijd (VTT).
Theologisch krijg je met de OTT een heel andere betekenis dan me de VTT.

Hoe het in het Engels zit, weet ik niet precies. Maar als ik het woordenboek kijk, lees ik, dat "worden" als hulpwerkwoord (niet als koppelwerkwoord) vertaald wordt met "will be".

Maar gaan jullie gauw verder met deze belangwekkende gedachtenwisseling.

[Luther]

Hier moet ik even op reageren!

De leer die naar de godzaligheid is, wordt niet bedekt onder een vlag van ootmoed en liefde. Het gaat hier immers over de leer, en niet over personen, hoewel indirect velen zich aangesproken zullen voelen. Zij wij dan allen blind? - Joh. 9. "Indien gij blind waart, zo zoudt gij geen zonden hebben, maar nu zegt gij wij zien, zo blijft dan deze uw zonde." Gods Woord sluit in en Gods Woord sluit buiten. "Velen zullen straks zeggen, Heere, Heere, doe ons open!" Vanuit dat oogpunt moet de boodschap van wet en Evangelie zuiver verkondigt worden. Waar dat niet gebeurd, worden zielen bedorgen voor de eeuwigheid. Is dat de ootmoed en de liefde die je voorstaat! Zielen voor eeuwig verloren laten gaan.

Waarschuwing!
Men is tegenwoordig van de wieg tot het graf verzekerd, maar als het op de eeuwigheid aankomt dan hoeft men het niet zeker te weten. Vreselijk! God ontmoeten met een "misschientje", de duivel siddert bij deze gedachte.

Nee, het is zeker geen liefde en ootmoed om zielen voor eeuwig verloren te laten gaan.
Maar wijs deze zielen dan op de enige Weg ter ontkoming! Schilder hen Christus voor ogen, zoals Hij bereidwillig is om de grootste der zondaren zalig te maken. Teken Hem als Degene bij Wie een ieder welkom is. Een ieder die immers in deze gekruisigde Christus gelooft, zal zalig worden!
Maar waar ik ernstig bezwaar tegen maak is niet het verkondigen van Christus Jezus en Dien gekruisigt, maar mensen onder een nieuwe wet brengen van schematiek en subjectivisme! Ik ben zo bang dat dat uiteindelijk meer weg heeft van de Farizeeër dan van de tollenaar. "Ik dank U dat ik niet ben gelijk die anderen, die er niets van begrijpen en volgens mij alleen maar doorvloeien."

[Avi]

DWW:

Ik zei: God roept op tot heiliging uit dankbaarheid.
Deze eis klinkt door in allerlei apostolische vermaningen. In Christus heeft God alles klaargelegd wat Hij vraagt, opdat wij met onze verdorvenheid de toevlucht tot Hem nemen. Vanuit deze gave ( Christus is geschonken tot wijsheid, gerechtigheid, heiligheid en een volkomen verlossing) klinkt de opgave tot heiliging.

Graag zou ik nog een antwoord hebben, als reactie op dit stukje. Hoe ga je zelf, als verloste zondaar, om met de apostolische vermaningen in de Schrift?
Wanneer Christus ook jou geschonken is tot wijsheid, gerechtigheid ( daar ga ik maar even van uit), op wat voor manier maak jij dan gebruik van de beloften voor heiliging in Christus, die in het genadeverbond voor jou klaar liggen?
Hoe is jouw praktijk? Het kan niet zo zijn dat je alleen gericht ben op de zuiverheid van de leer, toch?

[DWW]

DWW:

Ik zei: God roept op tot heiliging uit dankbaarheid.
Deze eis klinkt door in allerlei apostolische vermaningen. In Christus heeft God alles klaargelegd wat Hij vraagt, opdat wij met onze verdorvenheid de toevlucht tot Hem nemen. Vanuit deze gave ( Christus is geschonken tot wijsheid, gerechtigheid, heiligheid en een volkomen verlossing) klinkt de opgave tot heiliging.

Graag zou ik nog een antwoord hebben, als reactie op dit stukje. Hoe ga je zelf, als verloste zondaar, om met de apostolische vermaningen in de Schrift?
Wanneer Christus ook jou geschonken is tot wijsheid, gerechtigheid ( daar ga ik maar even van uit), op wat voor manier maak jij dan gebruik van de beloften voor heiliging in Christus, die in het genadeverbond voor jou klaar liggen?
Hoe is jouw praktijk? Het kan niet zo zijn dat je alleen gericht ben op de zuiverheid van de leer, toch?

Gelijk ons Zijn Goddelijke kracht alles, wat tot het leven en de godzaligheid behoort, geschonken heeft, door de kennis Desgenen, Die ons geroepen heeft tot heerlijkheid en deugd; Door welke ons de grootste en dierbare beloften geschonken zijn, opdat gij door dezelve der goddelijke natuur deelachtig zoudt worden, nadat gij ontvloden zijt het verderf, dat in de wereld is door de begeerlijkheid.
En gij, tot hetzelve ook alle naarstigheid toebrengende, voegt bij uw geloof deugd, en bij de deugd kennis, En bij de kennis matigheid, en bij de matigheid lijdzaamheid, en bij de lijdzaamheid godzaligheid, En bij de godzaligheid broederlijke liefde, en bij de broederlijke liefde, liefde jegens allen. Want zo deze dingen bij u zijn, en in u overvloedig zijn, zij zullen u niet ledig noch onvruchtbaar laten in de kennis van onzen Heere Jezus Christus, 2 Petrus 1:3-8

[judith]

DWW:

Ik zei: God roept op tot heiliging uit dankbaarheid.
Deze eis klinkt door in allerlei apostolische vermaningen. In Christus heeft God alles klaargelegd wat Hij vraagt, opdat wij met onze verdorvenheid de toevlucht tot Hem nemen. Vanuit deze gave ( Christus is geschonken tot wijsheid, gerechtigheid, heiligheid en een volkomen verlossing) klinkt de opgave tot heiliging.

Graag zou ik nog een antwoord hebben, als reactie op dit stukje. Hoe ga je zelf, als verloste zondaar, om met de apostolische vermaningen in de Schrift?
Wanneer Christus ook jou geschonken is tot wijsheid, gerechtigheid ( daar ga ik maar even van uit), op wat voor manier maak jij dan gebruik van de beloften voor heiliging in Christus, die in het genadeverbond voor jou klaar liggen?
Hoe is jouw praktijk? Het kan niet zo zijn dat je alleen gericht ben op de zuiverheid van de leer, toch?

Gelijk ons Zijn Goddelijke kracht alles, wat tot het leven en de godzaligheid behoort, geschonken heeft, door de kennis Desgenen, Die ons geroepen heeft tot heerlijkheid en deugd; Door welke ons de grootste en dierbare beloften geschonken zijn, opdat gij door dezelve der goddelijke natuur deelachtig zoudt worden, nadat gij ontvloden zijt het verderf, dat in de wereld is door de begeerlijkheid.
En gij, tot hetzelve ook alle naarstigheid toebrengende, voegt bij uw geloof deugd, en bij de deugd kennis, En bij de kennis matigheid, en bij de matigheid lijdzaamheid, en bij de lijdzaamheid godzaligheid, En bij de godzaligheid broederlijke liefde, en bij de broederlijke liefde, liefde jegens allen. Want zo deze dingen bij u zijn, en in u overvloedig zijn, zij zullen u niet ledig noch onvruchtbaar laten in de kennis van onzen Heere Jezus Christus, 2 Petrus 1:3-8

Is dit jouw antwoordt op Avi's vraag?
Ik vindt het werkelijk onduidelijk...
Ben je wel echt aan het praten, of pluk je dit uit een boek, of van internet, of waarvandaan dan ook.....
Wil je ook zelf zeggen hoe je er over denkt, want ik snap dit niet.

[DWW]

DWW:

Ik zei: God roept op tot heiliging uit dankbaarheid.
Deze eis klinkt door in allerlei apostolische vermaningen. In Christus heeft God alles klaargelegd wat Hij vraagt, opdat wij met onze verdorvenheid de toevlucht tot Hem nemen. Vanuit deze gave ( Christus is geschonken tot wijsheid, gerechtigheid, heiligheid en een volkomen verlossing) klinkt de opgave tot heiliging.

Graag zou ik nog een antwoord hebben, als reactie op dit stukje. Hoe ga je zelf, als verloste zondaar, om met de apostolische vermaningen in de Schrift?
Wanneer Christus ook jou geschonken is tot wijsheid, gerechtigheid ( daar ga ik maar even van uit), op wat voor manier maak jij dan gebruik van de beloften voor heiliging in Christus, die in het genadeverbond voor jou klaar liggen?
Hoe is jouw praktijk? Het kan niet zo zijn dat je alleen gericht ben op de zuiverheid van de leer, toch?

Gelijk ons Zijn Goddelijke kracht alles, wat tot het leven en de godzaligheid behoort, geschonken heeft, door de kennis Desgenen, Die ons geroepen heeft tot heerlijkheid en deugd; Door welke ons de grootste en dierbare beloften geschonken zijn, opdat gij door dezelve der goddelijke natuur deelachtig zoudt worden, nadat gij ontvloden zijt het verderf, dat in de wereld is door de begeerlijkheid.
En gij, tot hetzelve ook alle naarstigheid toebrengende, voegt bij uw geloof deugd, en bij de deugd kennis, En bij de kennis matigheid, en bij de matigheid lijdzaamheid, en bij de lijdzaamheid godzaligheid, En bij de godzaligheid broederlijke liefde, en bij de broederlijke liefde, liefde jegens allen. Want zo deze dingen bij u zijn, en in u overvloedig zijn, zij zullen u niet ledig noch onvruchtbaar laten in de kennis van onzen Heere Jezus Christus, 2 Petrus 1:3-8

Is dit jouw antwoordt op Avi's vraag?
Ik vindt het werkelijk onduidelijk...
Ben je wel echt aan het praten, of pluk je dit uit een boek, of van internet, of waarvandaan dan ook.....
Wil je ook zelf zeggen hoe je er over denkt, want ik snap dit niet.

Dag Judith,

Dit is ook niet te snappen, want dit kan alleen God in Christus een verloste ziel leren. Avi vroeg mij wat ik onder heiligmaking versta.
Ik heb in dit topic meerdere uitleggingen gedaan, lees het nog eens na, ook wat ik hierover aan Esther van B. schreef, wat er op neer kwam dat ik in en van mezelf onheilig en een goddeloze zondaar ben en blijf, maar dat Christus rein en heilig is voor mij, krachtens toepassing en toerekening. De apostel Petrus riep de verloste Kerk in de kleine gemeente op, tot opwas in de genade. Hoe dat moet en gaat, heeft die Kerk nooit van zichzelf, maar dit bovenstaande gaat God hen schenken. Avi, vroeg me telkens: 'wat moet ik dan doen?' Mijn antwoord : Niks doen, Hij heeft alles gedaan. Gods volk wordt qua inleving steeds slechter, en Hij steeds beter. In beginsel is het ik met Christus, daarna is Christus en ik, en daar is alleen nog maar Christus en ik NIKS meer. Dat is de weg van heiligmaking, en de stervensweg die een verloste zondaar moet gaan op weg naar de hemel, waarin hij in alles volledig wordt afgebroken. Maar, om dit te mogen leren en te kunnen verstaan, moet een mens wel eerst de kruis- en vloekdood met Christus zijn gestorven, en met Hem uit de doden zijn opgestaan tot een vernieuwd leven uit Hem, Gal. 2:19-20.

[judith]

DWW:

Ik zei: God roept op tot heiliging uit dankbaarheid.
Deze eis klinkt door in allerlei apostolische vermaningen. In Christus heeft God alles klaargelegd wat Hij vraagt, opdat wij met onze verdorvenheid de toevlucht tot Hem nemen. Vanuit deze gave ( Christus is geschonken tot wijsheid, gerechtigheid, heiligheid en een volkomen verlossing) klinkt de opgave tot heiliging.

Graag zou ik nog een antwoord hebben, als reactie op dit stukje. Hoe ga je zelf, als verloste zondaar, om met de apostolische vermaningen in de Schrift?
Wanneer Christus ook jou geschonken is tot wijsheid, gerechtigheid ( daar ga ik maar even van uit), op wat voor manier maak jij dan gebruik van de beloften voor heiliging in Christus, die in het genadeverbond voor jou klaar liggen?
Hoe is jouw praktijk? Het kan niet zo zijn dat je alleen gericht ben op de zuiverheid van de leer, toch?

Gelijk ons Zijn Goddelijke kracht alles, wat tot het leven en de godzaligheid behoort, geschonken heeft, door de kennis Desgenen, Die ons geroepen heeft tot heerlijkheid en deugd; Door welke ons de grootste en dierbare beloften geschonken zijn, opdat gij door dezelve der goddelijke natuur deelachtig zoudt worden, nadat gij ontvloden zijt het verderf, dat in de wereld is door de begeerlijkheid.
En gij, tot hetzelve ook alle naarstigheid toebrengende, voegt bij uw geloof deugd, en bij de deugd kennis, En bij de kennis matigheid, en bij de matigheid lijdzaamheid, en bij de lijdzaamheid godzaligheid, En bij de godzaligheid broederlijke liefde, en bij de broederlijke liefde, liefde jegens allen. Want zo deze dingen bij u zijn, en in u overvloedig zijn, zij zullen u niet ledig noch onvruchtbaar laten in de kennis van onzen Heere Jezus Christus, 2 Petrus 1:3-8

Is dit jouw antwoordt op Avi's vraag?
Ik vindt het werkelijk onduidelijk...
Ben je wel echt aan het praten, of pluk je dit uit een boek, of van internet, of waarvandaan dan ook.....
Wil je ook zelf zeggen hoe je er over denkt, want ik snap dit niet.

Dag Judith,

Dit is ook niet te snappen, want dit kan alleen God in Christus een verloste ziel leren. Avi vroeg mij wat ik onder heiligmaking versta.
Ik heb in dit topic meerdere uitleggingen gedaan, lees het nog eens na, ook wat ik hierover aan Esther van B. schreef, wat er op neer kwam dat ik in en van mezelf onheilig en een goddeloze zondaar ben en blijf, maar dat Christus rein en heilig is voor mij, krachtens toepassing en toerekening. De apostel Petrus riep de verloste Kerk in de kleine gemeente op, tot opwas in de genade. Hoe dat moet en gaat, heeft die Kerk nooit van zichzelf, maar dit bovenstaande gaat God hen schenken. Avi, vroeg me telkens: 'wat moet ik dan doen?' Mijn antwoord : Niks doen, Hij heeft alles gedaan. Gods volk wordt qua inleving steeds slechter, en Hij steeds beter. In beginsel is het ik met Christus, daarna is Christus en ik, en daar is alleen nog maar Christus en ik NIKS meer. Dat is de weg van heiligmaking, en de stervensweg die een verloste zondaar moet gaan op weg naar de hemel, waarin hij in alles volledig wordt afgebroken. Maar, om dit te mogen leren en te kunnen verstaan, moet een mens wel eerst de kruis- en vloekdood met Christus zijn gestorven, en met Hem uit de doden zijn opgestaan tot een vernieuwd leven uit Hem, Gal. 2:19-20.

Avi heeft het over heiligmaking, niet over zondenvergeving...
Misschien snappen jullie elkaar niet helemaal, zeg maar.

[Avi]

Dat klopt Judith, wij snappen elkaar niet: DWW en ik.

DWW ontken jij dan niet een belangrijk onderdeel van het genadeverbond?
Namelijk: Gods belofte van heiligmaking, Zijn belofte van daadwerkelijke genade en kracht voor alle heilige gehoorzaamheid?

De apostel ontkent idd dat we zelf bekwaam zijn, maar wat meer is: hij leert dat onze bekwaamheid uit God is ( 2 Kor 3:5) Dat heeft de Heere hem geleerd: Mijn genade is u genoeg ( 2 Kor 12:9) Als dat niet zo was, dan zou Christus' juk niet gemakkelijk kunnen zijn en Zijn last niet licht (Matth 23:4) Maar zijn geboden zijn niet zwaar (1Joh 5:3) Het was geen ijdel roemen van Paulus toen hij uitriep: Ik vermag alle dingen door Christus, Die mij kracht geeft!' (Fil 4:13) Ook zat Epafras er niet naast toen hij zei dat de gelovige te Kolosse 'volmaakt en volkomen mochten staan in al de wil van God' ( Kol 4: 12)
David bezat het getuigenis van God Zelf is een bewijs in deze zaak: 'Ik heb gevonden David...een man naar Mijn hart, die al mijn wil zal doen ( Hand 13:22)

Ik denk dat we in de gaten moeten hebben dat er verschil is tussen: Het volmaakt verrichten van gehoorzaamheid en Het verrichten van aanvaardbare gehoorzaamheid. Geen enkele gelovige kan volmaakt gehoorzaam zijn in dit leven ( Fil 3:12), maar elke gelovige verricht een aanvaardbare gehoorzaamheid: 'In alle volke is die Hem vreest en gerechtigheid werkt, Hem aangenaam' (Hand 10:35)
Ook is er verschil tussen Ons eigen vermogen om in alle dingen een aanvaardbare gehoorzaamheid te beoefenen en tussen Het vermogen in Christus, dat door het geloof aangegrepen mag worden. Niemand bezit het eerste vermogen ( 2Kor 3:5). Maar alle gelovigen bezitten het laatste in hun Hoofd Christus: 'Gij zijt in Hem volmaakt' (Kol 2:10) en 'Ik vermag alle dingen door Christus, Die mij kracht geeft (Fil 4: 13).
Dit vermogen wordt in het Evangelie aan iedereen aangeboden zodat iedereen het kan krijgen.

[Luther]

Dag Judith,
Dit is ook niet te snappen, want dit kan alleen God in Christus een verloste ziel leren. Avi vroeg mij wat ik onder heiligmaking versta.

Dit is een dooddoener, want taalkundig is er ook niets van te snappen, als dat je antwoord op de vraag van Avi was.

Ik heb in dit topic meerdere uitleggingen gedaan, lees het nog eens na, ook wat ik hierover aan Esther van B. schreef, wat er op neer kwam dat ik in en van mezelf onheilig en een goddeloze zondaar ben en blijf, maar dat Christus rein en heilig is voor mij, krachtens toepassing en toerekening. De apostel Petrus riep de verloste Kerk in de kleine gemeente op, tot opwas in de genade. Hoe dat moet en gaat, heeft die Kerk nooit van zichzelf, maar dit bovenstaande gaat God hen schenken. Avi, vroeg me telkens: 'wat moet ik dan doen?' Mijn antwoord : Niks doen, Hij heeft alles gedaan. Gods volk wordt qua inleving steeds slechter, en Hij steeds beter. In beginsel is het ik met Christus, daarna is Christus en ik, en daar is alleen nog maar Christus en ik NIKS meer. Dat is de weg van heiligmaking, en de stervensweg die een verloste zondaar moet gaan op weg naar de hemel, waarin hij in alles volledig wordt afgebroken.

Hier kan ik helemaal mee instemmen, maar in de volgende zin gaat het mis....

Maar, om dit te mogen leren en te kunnen verstaan, moet een mens wel eerst de kruis- en vloekdood met Christus zijn gestorven, en met Hem uit de doden zijn opgestaan tot een vernieuwd leven uit Hem, Gal. 2:19-20.

Moet, moet, moet... en helaas is dit moeten ingevuld volgens jouw schematiek. Jij hebt bij deze laatste zin namelijk een voorstelling en een invulling die zwaardere lasten oplegt dan Gods Woord stelt.

[judith]

Dag Judith,
Dit is ook niet te snappen, want dit kan alleen God in Christus een verloste ziel leren. Avi vroeg mij wat ik onder heiligmaking versta.

Dit is een dooddoener, want taalkundig is er ook niets van te snappen, als dat je antwoord op de vraag van Avi was.

Ik heb in dit topic meerdere uitleggingen gedaan, lees het nog eens na, ook wat ik hierover aan Esther van B. schreef, wat er op neer kwam dat ik in en van mezelf onheilig en een goddeloze zondaar ben en blijf, maar dat Christus rein en heilig is voor mij, krachtens toepassing en toerekening. De apostel Petrus riep de verloste Kerk in de kleine gemeente op, tot opwas in de genade. Hoe dat moet en gaat, heeft die Kerk nooit van zichzelf, maar dit bovenstaande gaat God hen schenken. Avi, vroeg me telkens: 'wat moet ik dan doen?' Mijn antwoord : Niks doen, Hij heeft alles gedaan. Gods volk wordt qua inleving steeds slechter, en Hij steeds beter. In beginsel is het ik met Christus, daarna is Christus en ik, en daar is alleen nog maar Christus en ik NIKS meer. Dat is de weg van heiligmaking, en de stervensweg die een verloste zondaar moet gaan op weg naar de hemel, waarin hij in alles volledig wordt afgebroken.

Hier kan ik helemaal mee instemmen, maar in de volgende zin gaat het mis....

Maar, om dit te mogen leren en te kunnen verstaan, moet een mens wel eerst de kruis- en vloekdood met Christus zijn gestorven, en met Hem uit de doden zijn opgestaan tot een vernieuwd leven uit Hem, Gal. 2:19-20.

Moet, moet, moet... en helaas is dit moeten ingevuld volgens jouw schematiek. Jij hebt bij deze laatste zin namelijk een voorstelling en een invulling die zwaardere lasten oplegt dan Gods Woord stelt.

DWW, als het niet valt te snappen zoals je zei, vraag ik me af, waar praten we dan over? Het is altijd wel beter dat we elkaar begrijpen, dan dat we met, teksten, of teksten van oudvaders 'gooien'....Maargoed, mijn mening.
Je hoeft niet te doen, alsof ik niets snap, maar jouw antwoord op Avi was gewoon geen duidelijk antwoord...

[Mister]

Dit is nu de dwaling, die ik bij velen op dit forum bespeur vanuit hun schrijven. En omdat ik het niemand toewens, straks met een ingebeelde hemel ter helle af te laten reizen, wens ik hier juist vanuit de liefde tegen te waarschuwen. Al wordt mijn schrijven helaas niet altijd in liefde ontvangen. Daarnaast zingt ook ieder vogeltje zoals het gebekt is, maar wat nu als je iemand geestelijk ten dode ziet wankelen...?

Je zou je eens af moeten vragen of het wel zo 'in liefde overkomt'. Of dat er ook niet iets van (onbedoelde) hoogmoed in zit. Je schrijft met bovenstaande opmerkingen namelijk een deel van de forumlezers/schrijvers af. Velen hebben het fout, een enkeling zit goed. Het lijkt nog wel of deze zin een soort behaaglijkheid in zich heeft. Ik hoop het overigens van niet. Maar die indruk maakt het op me.

[Luther]

Dit is nu de dwaling, die ik bij velen op dit forum bespeur vanuit hun schrijven. En omdat ik het niemand toewens, straks met een ingebeelde hemel ter helle af te laten reizen, wens ik hier juist vanuit de liefde tegen te waarschuwen. Al wordt mijn schrijven helaas niet altijd in liefde ontvangen. Daarnaast zingt ook ieder vogeltje zoals het gebekt is, maar wat nu als je iemand geestelijk ten dode ziet wankelen...?

Je zou je eens af moeten vragen of het wel zo 'in liefde overkomt'. Of dat er ook niet iets van (onbedoelde) hoogmoed in zit. Je schrijft met bovenstaande opmerkingen namelijk een deel van de forumlezers/schrijvers af. Velen hebben het fout, een enkeling zit goed. Het lijkt nog wel of deze zin een soort behaaglijkheid in zich heeft. Ik hoop het overigens van niet. Maar die indruk maakt het op me.

Daar sluit ik me bij aan.

[RJVerhoeks]

Dat klopt Judith, wij snappen elkaar niet: DWW en ik.

DWW ontken jij dan niet een belangrijk onderdeel van het genadeverbond?
Namelijk: Gods belofte van heiligmaking, Zijn belofte van daadwerkelijke genade en kracht voor alle heilige gehoorzaamheid?

De apostel ontkent idd dat we zelf bekwaam zijn, maar wat meer is: hij leert dat onze bekwaamheid uit God is ( 2 Kor 3:5) Dat heeft de Heere hem geleerd: Mijn genade is u genoeg ( 2 Kor 12:9) Als dat niet zo was, dan zou Christus' juk niet gemakkelijk kunnen zijn en Zijn last niet licht (Matth 23:4) Maar zijn geboden zijn niet zwaar (1Joh 5:3) Het was geen ijdel roemen van Paulus toen hij uitriep: Ik vermag alle dingen door Christus, Die mij kracht geeft!' (Fil 4:13) Ook zat Epafras er niet naast toen hij zei dat de gelovige te Kolosse 'volmaakt en volkomen mochten staan in al de wil van God' ( Kol 4: 12)
David bezat het getuigenis van God Zelf is een bewijs in deze zaak: 'Ik heb gevonden David...een man naar Mijn hart, die al mijn wil zal doen ( Hand 13:22)

Ik denk dat we in de gaten moeten hebben dat er verschil is tussen: Het volmaakt verrichten van gehoorzaamheid en Het verrichten van aanvaardbare gehoorzaamheid. Geen enkele gelovige kan volmaakt gehoorzaam zijn in dit leven ( Fil 3:12), maar elke gelovige verricht een aanvaardbare gehoorzaamheid: 'In alle volke is die Hem vreest en gerechtigheid werkt, Hem aangenaam' (Hand 10:35)
Ook is er verschil tussen Ons eigen vermogen om in alle dingen een aanvaardbare gehoorzaamheid te beoefenen en tussen Het vermogen in Christus, dat door het geloof aangegrepen mag worden. Niemand bezit het eerste vermogen ( 2Kor 3:5). Maar alle gelovigen bezitten het laatste in hun Hoofd Christus: 'Gij zijt in Hem volmaakt' (Kol 2:10) en 'Ik vermag alle dingen door Christus, Die mij kracht geeft (Fil 4: 13).
Dit vermogen wordt in het Evangelie aan iedereen aangeboden zodat iedereen het kan krijgen.

Wijs gesproken, dit is naar de Schrift. Wel moeten we onderscheid maken in het feit hoe Gods kind dit doorleeft. In zichzelf is en blijft hij vlees, onbekwaam tot enig goed en geneigd tot alle kwaad. Ik ben vleselijk roept Gods kind ziende op zichzelf, maar in het geloof mag hij, ondanks dat hij geheel vleselijk is, roemen in de genade van onze Heere Jezus. "Ik dank God door Jezus Christus." Daarom zeggen wij ook, met onze vaderen, dat de allerheiligsten nog maar een klein beginsel van de gehoorzaamheid Gods bezitten. Dit laatste heeft betrekking op de gelovige in zichzelf, want in Christus is hij volmaakt, en rekent God hem de volkomen gerechtigheid van Christus toe. Daarom, in het stuk van de heiligmaking, krijgt Gods volk een stervend leven. Dit wilde ik nog even kwijt!

"Zijn Naam moet eeuwig eer ontvangen." - Ps. 72:11

[DWW]

Dit is nu de dwaling, die ik bij velen op dit forum bespeur vanuit hun schrijven. En omdat ik het niemand toewens, straks met een ingebeelde hemel ter helle af te laten reizen, wens ik hier juist vanuit de liefde tegen te waarschuwen. Al wordt mijn schrijven helaas niet altijd in liefde ontvangen. Daarnaast zingt ook ieder vogeltje zoals het gebekt is, maar wat nu als je iemand geestelijk ten dode ziet wankelen...?

Je zou je eens af moeten vragen of het wel zo 'in liefde overkomt'. Of dat er ook niet iets van (onbedoelde) hoogmoed in zit. Je schrijft met bovenstaande opmerkingen namelijk een deel van de forumlezers/schrijvers af. Velen hebben het fout, een enkeling zit goed. Het lijkt nog wel of deze zin een soort behaaglijkheid in zich heeft. Ik hoop het overigens van niet. Maar die indruk maakt het op me.

Daar sluit ik me bij aan.

@ Mister & Luther,

Buitenstaanders kunnen aan deze zijde van het graf nog binnenstaanders worden. Noach heeft 120 jaar gepreekt, maar wie heeft zijn prediking geloofd? Alleen de beesten, zijn de ark binnengegaan! De profeten hebben getrouw telkens hun waarschuwende geluid laten horen, maar wie heeft ze geloofd, Jes. 53:1? Christus, de Profeet aller profeet, de Leraar der leraren, heeft drie jaar gepreekt, maar wie heeft Zijn woorden geloofd? Het waren slechts de enkele buitenstaanders voor wie het niet meer kon, die wankelden ten dode, heeft Hij opgevangen in Zijn liefdesarmen. Hij is gekomen tot de zijnen, maar de zijnen wilden Hem niet hebben. Hij kwam om te zoeken en zaligen dat veloren. Maar weet je wat diegenen zeiden die niet verloren wensten te gaan, in Johannes 6....? Deze rede is hard, wie kan dezelve horen.....!! De rede van Christus was dus hard voor die mensen die zichzelf keer op keer zochten te handhaven, maar het was een liefelijke rede voor hen die verloren waren, en gestorven waren aan hun bestaan voor God. Dit is nu dat tweesnijdende scherpe zwaard, wat er binnen of buiten sluit. Zijn Woord is daarom immer een reuke des doods ten dode of een reuke des levens ten leve. Die zijn leven zoekt te behouden die zal het verliezen, maar die het verliezen zal om Mijnentwil, die zal hetzelve behouden...