Oude Paden schreef:

Zonderling schreef:Statenvertaling, kanttekening 41 bij Lukas 19:44, bij de woorden "daarom dat gij den tijd uwer bezoeking niet bekend hebt".

De kanttekening luidt:
"Namelijk in welke u door de predikatie des Evangelies de genade Gods nu wordt aangeboden."

Dat is toch duidelijk taal van de Statenvertalers die ook zelf op de Dordtse Synode aanwezig waren, ja daar zelfs een belangrijke rol vervulden. Hoe komt dan toch het misverstand in de wereld dat de Dordtse Synode geen algemeen aanbod van genade geleerd heeft ???

Nog een ander voorbeeld is de kanttekening bij Jesaja 7:13 waar van de goddeloze Achaz (!) in kanttekening 38 gezegd wordt: "maar nu zijt gij God den Heere Zelven lastig of moeilijk, dewijl gij de genade, die Hij u aanbiedt, veracht".

Zonderling

Omdat de Statenvertalers in talloze gevallen laten blijken een voorwaardelijk aanbod voor te staan!

Dit is de meest onzinnige reactie die je maar kunt geven! Zo is geen gesprek meer mogelijk.

Oude Paden schreef:

refo schreef:Waar wijst God Zelf op die 'eerste verantwoordelijkheid'?

Dat onvoorwaardelijk aanbieden is inmiddels een vrijwel niet te bediscussieren thema geworden. Maar je hebt gelijk als je zegt dat het evangelie inhoudt: Erken schuld! Aanvaard straf! Want zo simpel is de inhoud wel. Wie dat dat doet heeft automatisch vergeving.

Dat (amateur) theologen daar een hele infrastructuur van God uit gezien aan toe willen voegen is hun hobby. De wijze van deze werking kunnen de gelovigen in dit leven niet volkomen begrijpen; ondertussen stellen zij zich daarin gerust, dat zij weten en gevoelen, dat zij door deze genade Gods met het hart geloven, en hun Zaligmaker liefhebben.

Zie alleeen maar als vb.: de rijke jongeling. Hij werd door de Heere Jezus als eerste herrinnert aan zijn onmacht de wet te voldoen. Hij keerde zich bedroefd af i.p.v. schuld te erkennen.

Dat is toch heel wat anders dan het werkverbond (wat opzichzelf al een genadeverbodn was)?

Afgewezen schreef:Dit is de meest onzinnige reactie die je maar kunt geven!

Daag ons niet niet, want ik kan heus nog wel onzinniger reacties bedenken.

Maar misschien kan Oude Paden wat voorbeelden aandragen om zijn statement te ondersteunen.

refo schreef:

Oude Paden schreef:

refo schreef:Waar wijst God Zelf op die 'eerste verantwoordelijkheid'?

Dat onvoorwaardelijk aanbieden is inmiddels een vrijwel niet te bediscussieren thema geworden. Maar je hebt gelijk als je zegt dat het evangelie inhoudt: Erken schuld! Aanvaard straf! Want zo simpel is de inhoud wel. Wie dat dat doet heeft automatisch vergeving.

Dat (amateur) theologen daar een hele infrastructuur van God uit gezien aan toe willen voegen is hun hobby. De wijze van deze werking kunnen de gelovigen in dit leven niet volkomen begrijpen; ondertussen stellen zij zich daarin gerust, dat zij weten en gevoelen, dat zij door deze genade Gods met het hart geloven, en hun Zaligmaker liefhebben.

Zie alleeen maar als vb.: de rijke jongeling. Hij werd door de Heere Jezus als eerste herrinnert aan zijn onmacht de wet te voldoen. Hij keerde zich bedroefd af i.p.v. schuld te erkennen.

Dat is toch heel wat anders dan het werkverbond (wat opzichzelf al een genadeverbodn was)?

Ik meen trouwens wat anders me te herinneren. Hij kreeg de uitnodiging om Christus te volgen, maar hij wilde niet omdat hij dan dingen moest loslaten die hem waardevoller waren dan het volgen van Christus!
21 Jezus zeide tot hem: Zo gij wilt volmaakt zijn, ga heen, verkoop wat gij hebt, en geef het den armen, en gij zult een schat hebben in de hemel; en kom herwaarts, volg Mij.
22 Als nu de jongeling dit woord hoorde, ging hij bedroefd weg; want hij had vele goederen.
23 En Jezus zeide tot Zijn discipelen: Voorwaar, Ik zeg u, dat een rijke bezwaarlijk in het Koninkrijk der hemelen zal ingaan.

Tiberius schreef:

Afgewezen schreef:Dit is de meest onzinnige reactie die je maar kunt geven!

Daag ons niet niet, want ik kan heus nog wel onzinniger reacties bedenken. :wink:

Maar misschien kan Oude Paden wat voorbeelden aandragen om zijn statement te ondersteunen.

Ik zou vooral van Oude Paden willen horen of hij het ermee eens is dat het aanbod van genade algemeen is (tot alle hoorders van het Evangelie komt) en welmenend.

Of het voorwaardelijk of onvoorwaardelijk genoemd moet worden, kunnen we beter laten rusten, want dat is vooral een theoretisch-juridische discussie.

Zonderling schreef:Ik las van iemand het volgende:

De Heere komt in het aanbod niet tot de mens op grond van willen en kunnen, want het is bij hen een niet-willen en een niet-kunnen; maar op grond van Zijn soevereine genade, die door de mens veracht wordt. Alles wat van de mens is, haat en veracht Gods soevereine genade.

Oude Paden en Bert, ik begrijp jullie bezwaren niet tegen de leer van een algemeen aanbod aan alle hoorders van het Evangelie, mits gehandhaafd blijft dat de mens in het geheel niet in staat is dit aanbod te omhelzen behalve door de onwederstandelijke werking van de Heilige Geest.

En dan is de vraag of dit aanbod 'voorwaardelijk' of 'onvoorwaardelijk' is naar mijn mening vooral een woordenstrijd. Het aanbod is algemeen en welmenend, wanneer we het daar maar over eens zijn. Om zaligmakend deel van de beloften te krijgen is instemming met dit aanbod noodzakelijk en dat kan alleen door het zaligmakend geloof dat gewerkt wordt door de onwederstandelijke werking van de Heilige Geest.

Dit was de leer van de Dordtse Synode en ook van de Marrow-men. Laten we daarbij blijven.

De Heilige Geest doet natuurlijk ZIjn Eigen werk. Alleen het loskoppelen van Woord en Geest als zou de prediking maar een verzameling gesproken woorden of of de Bijbel een hoeveelhied op papier gedrukte letters zjn is onjuist. Dat zou het Sola Scriptura van de Reformatie onderuithalen. In de prediking van het Evangelie komen Woord en Geest per defintie samen, want anders zou het een lege huls zijn.

Het hele OT predikt dat toch? Jesaja 5: 4 Wat is er meer te doen aan Mijn wijngaard, hetwelk Ik aan hem niet gedaan heb? Waarom heb Ik verwacht, dat hij goede druiven voortbrengen zou, en hij heeft stinkende druiven voortgebracht? Hoe zou God verwijtende kunnen zeggen dat hij goede druiven verwachtte, terwijl Hij Zijn Geest niet gegeven had? God is Waar en huichelt niet. Alles is gedaan en nu verwacht Ik vrucht.

Zonderling schreef:Ik las van iemand het volgende:

De Heere komt in het aanbod niet tot de mens op grond van willen en kunnen, want het is bij hen een niet-willen en een niet-kunnen; maar op grond van Zijn soevereine genade, die door de mens veracht wordt. Alles wat van de mens is, haat en veracht Gods soevereine genade.

Oude Paden en Bert, ik begrijp jullie bezwaren niet tegen de leer van een algemeen aanbod aan alle hoorders van het Evangelie, mits gehandhaafd blijft dat de mens in het geheel niet in staat is dit aanbod te omhelzen behalve door de onwederstandelijke werking van de Heilige Geest.

En dan is de vraag of dit aanbod 'voorwaardelijk' of 'onvoorwaardelijk' is naar mijn mening vooral een woordenstrijd. Het aanbod is algemeen en welmenend, wanneer we het daar maar over eens zijn. Om zaligmakend deel van de beloften te krijgen is instemming met dit aanbod noodzakelijk en dat kan alleen door het zaligmakend geloof dat gewerkt wordt door de onwederstandelijke werking van de Heilige Geest.

Dit was de leer van de Dordtse Synode en ook van de Marrow-men. Laten we daarbij blijven.

Dit zgn. onvoorwaardelijk aanbod zoals geproclameert door de 1953 -ers is een ontsnapping geweest om te ontkomen aan een scherpe prediking waarbij de mens op het diepst vernederd wordt. Waarbij het recht Gods als eerste in de prediking naar voren komt. Waarbij de doodstaat in zijn volle ernst naar voren komt. Waarbij de wereldgelijkvormigheid aangewezen word als een vrucht van de doorwerking van de diepe val in Adam. Waarbij eerst bij de wortel begonnen wordt die totaal verdorven is. Men wilde ontkomen aan een predikng die al te veel graaft in de wortels van een mensen bestaan. Wees eens eerlijk! (en dan doel ik vooral op GG-ers) Leg de preken van alle GG dominees van voor 1953 eens naast die van erna! Dan blijkt dat niet alleen ik bezwaren heb tegen het "onvoorwaardelijk aanbieden", maar dat de hele prediking van voor 53 gestempeld werd door de ontdekkende en ontgrondende factor. Dat was geen aanbiedingsprediking!
Natuurlijk is er bij oudvaders (vooral Engelse) sprake van de termen onvoorwaardelijk (maar soms ook voorwaardelijk). Ik zeg ook eerlijk dat ik sommige uitspraken zelf zo niet zou doen. Maar de uitgangspunten van de preken zijn: beginnen bij de wortel, bij de val, bij de doodstaat, bij de onmacht en onwil, bij de schuld, bij de BEVINDING en ERKENNING van de schuld! Als dat weer gezien word in de prediking dan is de formulering van onvoorwaardelijk of voorwaardelijk van ondergeschikt belang! Dan herkent men elkaar weer in het geestelijk leven. Want dat word gemist! Er is niet alleen een leerstellig verschil! Er is een bevindingsverschil. Men herkent de weg niet meer van elkaar. De weg zoals Bunyan hem tekend is niet meer de weg die elen willen lopen!

refo schreef:De Heilige Geest doet natuurlijk ZIjn Eigen werk.

Er waar bestaat dat dan uit in jouw visie?

Kaw schreef:

refo schreef:

Oude Paden schreef:

refo schreef:Waar wijst God Zelf op die 'eerste verantwoordelijkheid'?

Dat onvoorwaardelijk aanbieden is inmiddels een vrijwel niet te bediscussieren thema geworden. Maar je hebt gelijk als je zegt dat het evangelie inhoudt: Erken schuld! Aanvaard straf! Want zo simpel is de inhoud wel. Wie dat dat doet heeft automatisch vergeving.

Dat (amateur) theologen daar een hele infrastructuur van God uit gezien aan toe willen voegen is hun hobby. De wijze van deze werking kunnen de gelovigen in dit leven niet volkomen begrijpen; ondertussen stellen zij zich daarin gerust, dat zij weten en gevoelen, dat zij door deze genade Gods met het hart geloven, en hun Zaligmaker liefhebben.

Zie alleeen maar als vb.: de rijke jongeling. Hij werd door de Heere Jezus als eerste herrinnert aan zijn onmacht de wet te voldoen. Hij keerde zich bedroefd af i.p.v. schuld te erkennen.

Dat is toch heel wat anders dan het werkverbond (wat opzichzelf al een genadeverbodn was)?

Ik meen trouwens wat anders me te herinneren. Hij kreeg de uitnodiging om Christus te volgen, maar hij wilde niet omdat hij dan dingen moest loslaten die hem waardevoller waren dan het volgen van Christus!
21 Jezus zeide tot hem: Zo gij wilt volmaakt zijn, ga heen, verkoop wat gij hebt, en geef het den armen, en gij zult een schat hebben in de hemel; en kom herwaarts, volg Mij.
22 Als nu de jongeling dit woord hoorde, ging hij bedroefd weg; want hij had vele goederen.
23 En Jezus zeide tot Zijn discipelen: Voorwaar, Ik zeg u, dat een rijke bezwaarlijk in het Koninkrijk der hemelen zal ingaan.

Dus: voorwaardelijk: God komt eerst om zijn recht!

Zonderling schreef:

Tiberius schreef:

Afgewezen schreef:Dit is de meest onzinnige reactie die je maar kunt geven!

Daag ons niet niet, want ik kan heus nog wel onzinniger reacties bedenken.

Maar misschien kan Oude Paden wat voorbeelden aandragen om zijn statement te ondersteunen.

Ik zou vooral van Oude Paden willen horen of hij het ermee eens is dat het aanbod van genade algemeen is (tot alle hoorders van het Evangelie komt) en welmenend.

Of het voorwaardelijk of onvoorwaardelijk genoemd moet worden, kunnen we beter laten rusten, want dat is vooral een theoretisch-juridische discussie.

Ik ben het er van harte mee eens dat het aanbod algemeen en welmenend is!
Ik ben het er niet mee eens dat we de discussie over (on)voorwaardelijk moeten laten rusten! Ik zou het alleen willen veranderen in een bespreking van : Hoe spreken we de onbekeerden aan in de prediking! Welke boodschap hebben we voor hen!

Oude Paden schreef:Dit zgn. onvoorwaardelijk aanbod zoals geproclameert door de 1953 -ers is een ontsnapping geweest om te ontkomen aan een scherpe prediking waarbij de mens op het diepst vernederd wordt. Waarbij het recht Gods als eerste in de prediking naar voren komt. Waarbij de doodstaat in zijn volle ernst naar voren komt. Waarbij de wereldgelijkvormigheid aangewezen word als een vrucht van de doorwerking van de diepe val in Adam. Waarbij eerst bij de wortel begonnen wordt die totaal verdorven is. Men wilde ontkomen aan een predikng die al te veel graaft in de wortels van een mensen bestaan. Wees eens eerlijk! (en dan doel ik vooral op GG-ers) Leg de preken van alle GG dominees van voor 1953 eens naast die van erna! Dan blijkt dat niet alleen ik bezwaren heb tegen het "onvoorwaardelijk aanbieden", maar dat de hele prediking van voor 53 gestempeld werd door de ontdekkende en ontgrondende factor. Dat was geen aanbiedingsprediking!
Natuurlijk is er bij oudvaders (vooral Engelse) sprake van de termen onvoorwaardelijk (maar soms ook voorwaardelijk). Ik zeg ook eerlijk dat ik sommige uitspraken zelf zo niet zou doen. Maar de uitgangspunten van de preken zijn: beginnen bij de wortel, bij de val, bij de doodstaat, bij de onmacht en onwil, bij de schuld, bij de BEVINDING en ERKENNING van de schuld! Als dat weer gezien word in de prediking dan is de formulering van onvoorwaardelijk of voorwaardelijk van ondergeschikt belang! Dan herkent men elkaar weer in het geestelijk leven. Want dat word gemist! Er is niet alleen een leerstellig verschil! Er is een bevindingsverschil. Men herkent de weg niet meer van elkaar. De weg zoals Bunyan hem tekend is niet meer de weg die elen willen lopen!

Dit is typisch GGiN-logica. Als blijkt dat men eigenlijk geen poot heeft om op te staan als het over het zgn. leerverschil gaat, gaat men oncontroleerbare beweringen doen over bepaalde preken van bepaalde GG-dominees. En dan is het ineens geen leerverschil meer, maar een bevindingsverschil.

Vervallen. (Achterhaald door een gelijktijdige posting door Oude Paden.)

Nou ja, de Bijbel noemt wel een voorwaarde. Zoals van zonderling al staat, de voorwaarde is dat het evangelie gepredikt wordt. 14 Hoe zullen zij dan Hem aanroepen, in wie zij niet geloofd hebben? Hoe geloven in Hem, van wie zij niet gehoord hebben? Hoe horen zonder prediker? 15 En hoe zal men prediken zonder gezonden te zijn? Gelijk geschreven staat: Hoe liefelijk zijn de voeten van hen, die een goede boodschap brengen.

Hoe kunnen mensen geloven als niemand het hen verteld? Kortom, God is niet machteloos, maar Hij zet mensen in om genade aan ongelovigen aan te bieden. Wat dat beperkt kan onze passiviteit de aanbod van genade beperken. Ik weet dat dit vast kritiek zal opleveren... want dat zou God machteloos maken... Maar dat is niet zo... Maar Hij maakt gebruikt van mensen en onze daden hebben dan ook consequenties. Dat is in zijn plan en werk inbegrepen.

Verder lees ik in de Statenvertaling niets over een voorwaardelijk aanbod in het nieuwe testament. Dat er mensen zijn die dat wel geloven, oke.... maar als je hen daarin steunt dien je dat wel Bijbels te onderbouwen. Een mening hebben en dan baseren op het feit dat anderen die mening ook hadden, is geen onderbouwing.

Afgewezen schreef:

Oude Paden schreef:Dit zgn. onvoorwaardelijk aanbod zoals geproclameert door de 1953 -ers is een ontsnapping geweest om te ontkomen aan een scherpe prediking waarbij de mens op het diepst vernederd wordt. Waarbij het recht Gods als eerste in de prediking naar voren komt. Waarbij de doodstaat in zijn volle ernst naar voren komt. Waarbij de wereldgelijkvormigheid aangewezen word als een vrucht van de doorwerking van de diepe val in Adam. Waarbij eerst bij de wortel begonnen wordt die totaal verdorven is. Men wilde ontkomen aan een predikng die al te veel graaft in de wortels van een mensen bestaan. Wees eens eerlijk! (en dan doel ik vooral op GG-ers) Leg de preken van alle GG dominees van voor 1953 eens naast die van erna! Dan blijkt dat niet alleen ik bezwaren heb tegen het "onvoorwaardelijk aanbieden", maar dat de hele prediking van voor 53 gestempeld werd door de ontdekkende en ontgrondende factor. Dat was geen aanbiedingsprediking!
Natuurlijk is er bij oudvaders (vooral Engelse) sprake van de termen onvoorwaardelijk (maar soms ook voorwaardelijk). Ik zeg ook eerlijk dat ik sommige uitspraken zelf zo niet zou doen. Maar de uitgangspunten van de preken zijn: beginnen bij de wortel, bij de val, bij de doodstaat, bij de onmacht en onwil, bij de schuld, bij de BEVINDING en ERKENNING van de schuld! Als dat weer gezien word in de prediking dan is de formulering van onvoorwaardelijk of voorwaardelijk van ondergeschikt belang! Dan herkent men elkaar weer in het geestelijk leven. Want dat word gemist! Er is niet alleen een leerstellig verschil! Er is een bevindingsverschil. Men herkent de weg niet meer van elkaar. De weg zoals Bunyan hem tekend is niet meer de weg die elen willen lopen!

Dit is typisch GGiN-logica. Als blijkt dat men eigenlijk geen poot heeft om op te staan als het over het zgn. leerverschil gaat, gaat men oncontroleerbare beweringen doen over bepaalde preken van bepaalde GG-dominees. En dan is het ineens geen leerverschil meer, maar een bevindingsverschil.

Goed lezen Afgewezen. Dit is natuurlijk een inhoudsloze en makkelijke opmerking! Ik probeer aan te tonen n.a.v. een reactie dat niet alleen ik een voorwaardelijk aanbod voorsta. Daarnaast heb ik inhoud gegeven aan wat er door de keuze van het onvoorwaardelijk aanbod in 1953 is gebeurt: de prediking is veranderd!
Op deze wijze is verder bespreken lastig!
Daarnaast is het niet ALLEEN een bevindingsverschil maar OOK een bevindingsverschil

Oude Paden schreef:de prediking is veranderd!

Graag onderbouwing voor deze bewering.
Dan kunnen we verder praten.
Bovendien is ook dit weer een GGiN-redenering: "Zie je wel wat er allemaal gebeurt daar in de GG? Toch een teken dat wij gelijk hadden!"