Dat is een goede vraag. En ik hoop van harte dat het een vraag is door God in de ziel gewerkt. Mannen broeders, wat moeten wij doen om zalig te worden?ejvl schreef:Maar hoe zit het dan?
Kunnen wij dan Jezus zomaar aannemen? Kunnen wij zeggen vanaf nu ga ik in Jezus geloven?
Nee, het moet door God gewerkt en gegeven worden.
Maar we mogen ook niet maar rustig afwachten of het misschien toch een keer mocht gebeuren?
Hoe moet het dan, is daar een eenvoudig antwoord op?
De verwarring is groot. En het volk ontbreekt. De rechtvaardigen zijn voor een groot deel weggeraapt. Het lijkt dat een oordeel aanstaande is. Of anders, het oordeel der verharding is al ingetreden. En wat zal dan het oordeel der verwoesting inhouden…!?
Dat vervloekte vrome zeggen: OCH MOCHT HET EENS KOMEN STAAN TE GEBEUREN... En dan maar verder leven.
Neen, dat is het niet. Dat is geen ware bewogenheid.
Als het echt een noodzaak wordt zullen we dat niet zeggen. Gods Woord eist: BEKEERT U... En dat is kort maar krachtig. Niet anders als BEKEERT U!
Maar dan de bevinding dat ik erachter wordt gebracht dat ik me niet WIL bekeren.
Dat ik er meer en meer achter kom dat ik echt de grootste VIJAND VAN GOD en VRIJE GENADE ben...
Dat ik zelfs God nog wel eens ter verantwoording zou willen roepen: MAAR U ZEGT TOCH BEKEERT U, EN IK KAN NIET! Maar daar openbaart zich nu net de vijandschap! Want zalig worden willen wel, maar niet als een VIJAND met God verzoend worden. Een vijand in de inleving dan…
Kijk... dan gaat het van 's mensen kant volledig vastlopen. En gelukkig als het eens vast mag lopen. Want bij hoe velen loopt het nooit eens vast? Die kunnen zich altijd wel redden door een tekst uit Gods Woord.
En als het van onze zijde echt NIET meer kan, en een onmogelijke zaak wordt om nog ooit met God verzoend te worden. Als we moeten en mogen belijden:
IK SNOOD REBEL, heb niet anders verdiend dan de hel. En als God dan doortrekt.
Hij Zijn Beeld van ons komt te eisen... Dan is het een onmogelijkheid van onze kant. En dan is de onmogelijkheid ook echt een onmogelijkheid van onze kant.
Maar toen alle hoop mij gans ontviel... niemand zorgde voor mijn ziel...
Als ik het niet meer verwacht… Als ik alleen de hel nog kan verwachten.
Zolang ik het nog iets kan verwachten zal er niet wat gebeuren.
God werkt met Zijn volk op de dood aan. De mens moet met alles aan het einde gebracht worden.
Het einde der wet is Jezus Christus. En juist Hij is de meeste verborgen Persoon als God met een mens gaat afrekenen.
Is er dàn nog een weg om de welverdiende straf te ontgaan? Nee, dan wordt er niet gezegd: Ja die is er... Neen! God wil dat aan Zijn Recht genoeg geschiedde.
En dat Recht is de zondaar lief geworden. Hij kan en wil niet anders zalig worden dan door een weg van Recht. Zou er één van Gods Deugden gekrenkt moeten worden om mij te behouden: Dan kan het niet. En hoe moet het dan!? Dan komt een mens in een heilige wanhoop.
Ik schrijf nu een zaak die ik zelf niet ken: Wel weet ik dat we daar allemaal gebracht moeten worden, willen we zonder verschrikken voor God kunnen staan.
Want Sion wordt door RECHT verlost. En Gods deugden moeten verheerlijkt en opgeluisterd worden.
Daar val ik dan voor. Dan zijn Gods wet, Zijn Recht en Zijn deugden door mij worden geschonden maakt me vloek en helwaardig.
Van nature zullen we daar nooit komen Dan vechten we ons liever dood.
Wat is de mens geworden. Niet anders als een vijand van God. En die zal het NOOIT met God eens worden.
Maar... de eis blijft: BEKEERT U! WAAROM ZOUDT GIJ STERVEN? En dat is Recht!
En dan... als dan God komt om zijn Recht, en ik niet kan betalen. Dan moet ik verloren gaan. Onvoorwaardelijk. En ik kan niet anders dan ermee instemmen… Let wel, hier kan het ook nog verkeerd gaan: We kunnen overtuigd zijn. We kunnen God nog Recht verklaren zonder onder het Recht te vallen.
Want Gods Recht kan en mag niet gekrenkt worden.
Dat is het: Ik moet verloren gaan. Er is geen andere weg, en God wil dat aan Zijn Recht genoeg geschiedde, en dan moet ik betalen, of door mezelf of door een ander. Maar die ander is er niet! Dan gaat een mens ook verloren. Ik wou vluchten, maar ik kon nergens heen. Dan is het verloren. Tenminste… Dat is de inleving.
Maar bij de poort van de hel - wat de mens die dat leert nooit meer zou kunnen verwachten - valt hij in de armen van de Middelaar. Eerder zal er toch geen plaats zijn voor de Middelaar, als dan wanneer Hij Zich ontsluit. Ik kan Hem niet pakken.
Hier is het: Ik heb verzoening voor hem gevonden.
Dat is altijd alles een eenzijdig Godswerk.
Daar wordt het wonder van zalig worden pas een WONDER dat NOOIT IN DER EEUWIGHEID uit te wonderen is. Wat zou je - met eerbied gezegd - toch in de hemel moeten doen in een eeuwigheid zonder tijd? De mens zou zich - met eerbied gesproken weer -vervelen in de hemel.
Een geredde ziel zal de eeuwigheid nodig hebben om het wonder uit te wonderen.
En daar zullen gezaligden nooit uitgewonderd raken.
Maar nogmaals: Dit verstaat de mens van nature niet. De mens denkt menselijk en niet geestelijk. Een mens kan ook niet geestelijk denken tenzij...
Als er een nieuwe geboorte heeft plaatsgevonden. Want het oude deel kan en wil niets doen wat God behaagd, en is een bonk vijandschap. Maar, zegt de Schrift ook, het nieuwe deel zondigt niet... Dat is het nieuwe hart. Dat is die nieuwe schepping die nog heerlijker is als eens toen de hemel en de aarde werden geschapen. Dat is een almachtige daad van God.
Ik moet afbreken de bel gaat.
Zijn er vragen - later dan! als het mag.
