jvdg schreef:

Gian schreef:Overigens een zaak waar Paul Washer aan refereert.

Al gezien...?

Waarom moet ik toch steeds worden gerefereerd aan Rev. PW, waar er in Nederland ook zovele dominees zijn die voluit het Evangelie prediken.
Eerlijk gezegd, heb ik niet zo'n behoefte aan rev. P.W. c.s. zolang ook de Waarheid in vele Nederlandse kerkgenootschappen wordt gepreekt.

Met alle respect voor Rev. Paul Washer, is hij meer of beter dan onze predikanten.

Ik vrees wel eens dat deze rev. een hype is, die de Waarheid in pacht heeft.
En mocht dit zo zijn, mogen wij dan de ons gegeven predikanten daaraan ondergeschikt maken?

Ben het voor meer dan honderd procent eens met je opmerking.

Om een vrij helder beeld te geven, van wat de Ger. Gem. (in Ned.) leren, laat ik hier een citaat uit De Saambinder van 19 Juli 1984 volgen van de hand ds. A. Moerkerken over HC zondag 7. Het onderstaand citaat over ‘De inlijving in Christus’, als onderdeel van de artikelenserie : ’enkele opmerkingen over de orde des heils’ :

“Wat gebeurt er nu precies in de roeping? Wanneer God een mens roept (wij doelen hier natuurlijk steeds op de inwendige roeping), snijdt Hij hem van de oude levenswortel Adam af en plant hem Christus in. Deze inlijving in Christus vindt plaats, doordat de Heilige Geest het geloof plant in het hart van de zondaar; dat geloof nu verenigt met Christus. Zonder dit ingeplante geloofsvermogen (Comrie noemde het de habitus of hebbelijkheid van het geloof) is de zondaar buiten Christus en dus nog dood in de zonden en de misdaden. Zondag 7 van de Heidelbergse Catechismus zegt zo terecht, dat alleen diegenen zalig zullen worden die Christus door een waar geloof zullen worden ingelijfd en die al Zijn weldaden aannemen. Over deze dingen nu bestaat in het kerkelijk leven in ons land een ontzettende verwarring. Velen menen, dat een zondaar, die Christus wordt ingelijfd, Hem dus ook kent. Dan zou de wedergeboorte dus hetzelfde zijn als de openbaring van Christus aan het hart. Dit is echter volstrekt niet waar! De inlijving in Christus vindt plaats in de inwendige roeping, betekent de levendmaking van de dode zondaar en is het beginpunt van alle geestelijk leven. Maar zulk een levend gemaakte zondaar kent Christus niet! Hij krijgt met God en met zichzelf te doen, met zijn zonden en met zijn gescheiden staat van God. Laten wij toch scherp blijven onderscheiden tussen deze inlijving in Christus en tussen de openbaring van Christus aan het hart! Tussen de inlijving in Christus en de openbaring van Christus ligt de toeleidende weg tot Christus. Altijd is onder ons geleerd – en dat blijve zo - dat er géén toeleidende weg is tot de wedergeboorte (’t is dood óf leven!), maar wel tot Christus. Ik weet, dat dit een punt is, waarop velen, ons overigens nauw verwant, hun pijlen richten. Men verwijt ons, dat in zulk een prediking geestelijk leven geleerd wordt buiten Christus. Deze prediking zou de mensen rust en troost geven in de kenmerken van het wedergeboren zijn. Ik zou zulke verwijten bijna lasterlijk willen noemen. Ronduit gezegd komen deze verwijten er immers op neer, dat deze prediking de mens bedriegen zou, valse gronden zou geven voor de eeuwigheid. Maar dit is nu juist niet het geval. Integendeel: door scherp te onderscheiden tussen de inlijving in Christus (inwendige roeping, wedergeboorte, staatsverwisseling, levendmaking!) en de openbaring van Christus (de ‘tiende ure’, Joh. 1:40) worden twee dingen bereikt. In de eerste plaats wordt zo geleerd, dat elke traan, waarlijk om de zonden door een verbroken hart tot God geschreid, voortvloeit uit Christus; zo krijgt God de eer ook van de allereerste beginselen van het geestelijke leven. In de tweede plaats wordt zo geleerd, dat de rust der ziel alleen daar bevorderd wordt, waar het Gode behaagt Zijn Zoon in haar te openbaren. Zo worden twee uitersten vermeden : de mens wordt niet opgebouwd in zijn tranen en gemis, maar Gods bekommerde tobbers krijgen ook geen klappen die zij niet verdienen.”


Lees en vergelijk hier wat Zacharias Ursinus over HC zondag 7 schreef : http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... ndag-7.pdf

DWW schreef:Om een vrij helder beeld te geven, van wat de Ger. Gem. (in Ned.) leren, laat ik hier een citaat uit De Saambinder van 19 Juli 1984 volgen van de hand ds. A. Moerkerken over HC zondag 7. Het onderstaand citaat over ‘De inlijving in Christus’, als onderdeel van de artikelenserie : ’enkele opmerkingen over de orde des heils’ :

“Wat gebeurt er nu precies in de roeping? Wanneer God een mens roept (wij doelen hier natuurlijk steeds op de inwendige roeping), snijdt Hij hem van de oude levenswortel Adam af en plant hem Christus in. Deze inlijving in Christus vindt plaats, doordat de Heilige Geest het geloof plant in het hart van de zondaar; dat geloof nu verenigt met Christus. Zonder dit ingeplante geloofsvermogen (Comrie noemde het de habitus of hebbelijkheid van het geloof) is de zondaar buiten Christus en dus nog dood in de zonden en de misdaden. Zondag 7 van de Heidelbergse Catechismus zegt zo terecht, dat alleen diegenen zalig zullen worden die Christus door een waar geloof zullen worden ingelijfd en die al Zijn weldaden aannemen. Over deze dingen nu bestaat in het kerkelijk leven in ons land een ontzettende verwarring. Velen menen, dat een zondaar, die Christus wordt ingelijfd, Hem dus ook kent. Dan zou de wedergeboorte dus hetzelfde zijn als de openbaring van Christus aan het hart. Dit is echter volstrekt niet waar! De inlijving in Christus vindt plaats in de inwendige roeping, betekent de levendmaking van de dode zondaar en is het beginpunt van alle geestelijk leven. Maar zulk een levend gemaakte zondaar kent Christus niet! Hij krijgt met God en met zichzelf te doen, met zijn zonden en met zijn gescheiden staat van God. Laten wij toch scherp blijven onderscheiden tussen deze inlijving in Christus en tussen de openbaring van Christus aan het hart! Tussen de inlijving in Christus en de openbaring van Christus ligt de toeleidende weg tot Christus. Altijd is onder ons geleerd – en dat blijve zo - dat er géén toeleidende weg is tot de wedergeboorte (’t is dood óf leven!), maar wel tot Christus. Ik weet, dat dit een punt is, waarop velen, ons overigens nauw verwant, hun pijlen richten. Men verwijt ons, dat in zulk een prediking geestelijk leven geleerd wordt buiten Christus. Deze prediking zou de mensen rust en troost geven in de kenmerken van het wedergeboren zijn. Ik zou zulke verwijten bijna lasterlijk willen noemen. Ronduit gezegd komen deze verwijten er immers op neer, dat deze prediking de mens bedriegen zou, valse gronden zou geven voor de eeuwigheid. Maar dit is nu juist niet het geval. Integendeel: door scherp te onderscheiden tussen de inlijving in Christus (inwendige roeping, wedergeboorte, staatsverwisseling, levendmaking!) en de openbaring van Christus (de ‘tiende ure’, Joh. 1:40) worden twee dingen bereikt. In de eerste plaats wordt zo geleerd, dat elke traan, waarlijk om de zonden door een verbroken hart tot God geschreid, voortvloeit uit Christus; zo krijgt God de eer ook van de allereerste beginselen van het geestelijke leven. In de tweede plaats wordt zo geleerd, dat de rust der ziel alleen daar bevorderd wordt, waar het Gode behaagt Zijn Zoon in haar te openbaren. Zo worden twee uitersten vermeden : de mens wordt niet opgebouwd in zijn tranen en gemis, maar Gods bekommerde tobbers krijgen ook geen klappen die zij niet verdienen.”


Lees en vergelijk hier wat Zacharias Ursinus over HC zondag 7 schreef : http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... ndag-7.pdf

Denkt ds. Moerkerken hier nog zo over? Is dit de officiële visie/uitleg van de Ger.Gem?

Grace schreef:

DWW schreef:Om een vrij helder beeld te geven, van wat de Ger. Gem. (in Ned.) leren, laat ik hier een citaat uit De Saambinder van 19 Juli 1984 volgen van de hand ds. A. Moerkerken over HC zondag 7. Het onderstaand citaat over ‘De inlijving in Christus’, als onderdeel van de artikelenserie : ’enkele opmerkingen over de orde des heils’ :

“Wat gebeurt er nu precies in de roeping? Wanneer God een mens roept (wij doelen hier natuurlijk steeds op de inwendige roeping), snijdt Hij hem van de oude levenswortel Adam af en plant hem Christus in. Deze inlijving in Christus vindt plaats, doordat de Heilige Geest het geloof plant in het hart van de zondaar; dat geloof nu verenigt met Christus. Zonder dit ingeplante geloofsvermogen (Comrie noemde het de habitus of hebbelijkheid van het geloof) is de zondaar buiten Christus en dus nog dood in de zonden en de misdaden. Zondag 7 van de Heidelbergse Catechismus zegt zo terecht, dat alleen diegenen zalig zullen worden die Christus door een waar geloof zullen worden ingelijfd en die al Zijn weldaden aannemen. Over deze dingen nu bestaat in het kerkelijk leven in ons land een ontzettende verwarring. Velen menen, dat een zondaar, die Christus wordt ingelijfd, Hem dus ook kent. Dan zou de wedergeboorte dus hetzelfde zijn als de openbaring van Christus aan het hart. Dit is echter volstrekt niet waar! De inlijving in Christus vindt plaats in de inwendige roeping, betekent de levendmaking van de dode zondaar en is het beginpunt van alle geestelijk leven. Maar zulk een levend gemaakte zondaar kent Christus niet! Hij krijgt met God en met zichzelf te doen, met zijn zonden en met zijn gescheiden staat van God. Laten wij toch scherp blijven onderscheiden tussen deze inlijving in Christus en tussen de openbaring van Christus aan het hart! Tussen de inlijving in Christus en de openbaring van Christus ligt de toeleidende weg tot Christus. Altijd is onder ons geleerd – en dat blijve zo - dat er géén toeleidende weg is tot de wedergeboorte (’t is dood óf leven!), maar wel tot Christus. Ik weet, dat dit een punt is, waarop velen, ons overigens nauw verwant, hun pijlen richten. Men verwijt ons, dat in zulk een prediking geestelijk leven geleerd wordt buiten Christus. Deze prediking zou de mensen rust en troost geven in de kenmerken van het wedergeboren zijn. Ik zou zulke verwijten bijna lasterlijk willen noemen. Ronduit gezegd komen deze verwijten er immers op neer, dat deze prediking de mens bedriegen zou, valse gronden zou geven voor de eeuwigheid. Maar dit is nu juist niet het geval. Integendeel: door scherp te onderscheiden tussen de inlijving in Christus (inwendige roeping, wedergeboorte, staatsverwisseling, levendmaking!) en de openbaring van Christus (de ‘tiende ure’, Joh. 1:40) worden twee dingen bereikt. In de eerste plaats wordt zo geleerd, dat elke traan, waarlijk om de zonden door een verbroken hart tot God geschreid, voortvloeit uit Christus; zo krijgt God de eer ook van de allereerste beginselen van het geestelijke leven. In de tweede plaats wordt zo geleerd, dat de rust der ziel alleen daar bevorderd wordt, waar het Gode behaagt Zijn Zoon in haar te openbaren. Zo worden twee uitersten vermeden : de mens wordt niet opgebouwd in zijn tranen en gemis, maar Gods bekommerde tobbers krijgen ook geen klappen die zij niet verdienen.”


Lees en vergelijk hier wat Zacharias Ursinus over HC zondag 7 schreef : http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... ndag-7.pdf

Denkt ds. Moerkerken hier nog zo over? Is dit de officiële visie/uitleg van de Ger.Gem?

Ja. Lees ook de dogmatiek van ds. G.H. Kersten, en zijn kort begrip.

Grace schreef: Denkt ds. Moerkerken hier nog zo over? Is dit de officiële visie/uitleg van de Ger.Gem?

Reken maar.
Consistent zijn is belangrijker dan de leer.

Is er iemand die mij kan uitleggen waarom de leer in de GG altijd weer wordt gebaseerd en teruggeleidt op hetgeen wat Ds. Moerkerken preekt, schrijft etc....
Men doet alsof deze predikant de personificatie is van de GG.

Naar mijn inzicht is dit volkomen onjuist.
Beluister hem maar eens onbevooroordeeld.

jvdg schreef:Is er iemand die mij kan uitleggen waarom de leer in de GG altijd weer wordt gebaseerd en teruggeleidt op hetgeen wat Ds. Moerkerken preekt, schrijft etc....
Men doet alsof deze predikant de personificatie is van de GG.

Naar mijn inzicht is dit volkomen onjuist.
Beluister hem maar eens onbevooroordeeld.

Wat gebeurt er dan?

DWW schreef:
Lees en vergelijk hier wat Zacharias Ursinus over HC zondag 7 schreef : http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... ndag-7.pdf

Als jij nou leest wat Zacharias Ursinus over het dopen van kleine kinderen zegt ............

jvdg schreef:Is er iemand die mij kan uitleggen waarom de leer in de GG altijd weer wordt gebaseerd en teruggeleidt op hetgeen wat Ds. Moerkerken preekt, schrijft etc....
Men doet alsof deze predikant de personificatie is van de GG.

Naar mijn inzicht is dit volkomen onjuist.
Beluister hem maar eens onbevooroordeeld.

Ds. Moerkerken leert wel degelijk in de lijn van ds. Kersten. Daarnaast is hij ook rector van de GG-school Boezemsingel.
Daarnaast was hij jarenlang de redacteur c.q. het boegbeeld van de Saambinder (G.G.)
Ik geef toe, dat bijv. dominees als ds. Mouw, ds. P. Blok over bepaalde zaken anders denken dan hij, hoewel ze in hoofdlijnen toch hetzelfde blijven leren en preken.

DWW schreef:

jvdg schreef:Is er iemand die mij kan uitleggen waarom de leer in de GG altijd weer wordt gebaseerd en teruggeleidt op hetgeen wat Ds. Moerkerken preekt, schrijft etc....
Men doet alsof deze predikant de personificatie is van de GG.

Naar mijn inzicht is dit volkomen onjuist.
Beluister hem maar eens onbevooroordeeld.

Ds. Moerkerken leert wel degelijk in de lijn van ds. Kersten. Daarnaast is hij ook rector van de GG-school Boezemsingel.
Daarnaast was hij jarenlang de redacteur c.q. het boegbeeld van de Saambinder (G.G.)
Ik geef toe, dat bijv. dominees als ds. Mouw, ds. P. Blok over bepaalde zaken anders denken dan hij, hoewel ze in hoofdlijnen toch hetzelfde blijven leren en preken.

Ik vind het vervelend om hier namen te noemen, maar laat ik met hierbij houden dat de veelkleurigheid binnen de bandbreedte van de belijdenis in de GG groot is.

Luther schreef:

DWW schreef:

jvdg schreef:Is er iemand die mij kan uitleggen waarom de leer in de GG altijd weer wordt gebaseerd en teruggeleidt op hetgeen wat Ds. Moerkerken preekt, schrijft etc....
Men doet alsof deze predikant de personificatie is van de GG.

Naar mijn inzicht is dit volkomen onjuist.
Beluister hem maar eens onbevooroordeeld.

Ds. Moerkerken leert wel degelijk in de lijn van ds. Kersten. Daarnaast is hij ook rector van de GG-school Boezemsingel.
Daarnaast was hij jarenlang de redacteur c.q. het boegbeeld van de Saambinder (G.G.)
Ik geef toe, dat bijv. dominees als ds. Mouw, ds. P. Blok over bepaalde zaken anders denken dan hij, hoewel ze in hoofdlijnen toch hetzelfde blijven leren en preken.

Ik vind het vervelend om hier namen te noemen, maar laat ik met hierbij houden dat de veelkleurigheid binnen de bandbreedte van de belijdenis in de GG groot is.

Waarom geen namen noemen, Luther...?
Wist je dat velen vanwege heersende onkunde zelf de toepassing niet kunnen maken?
Noem gewoon duidelijk man en paard, zonder verder ook maar iemand te beledigen.

DWW schreef:Ds. Moerkerken leert wel degelijk in de lijn van ds. Kersten. Daarnaast is hij ook rector van de GG-school Boezemsingel.
Daarnaast was hij jarenlang de redacteur c.q. het boegbeeld van de Saambinder (G.G.)
Ik geef toe, dat bijv. dominees als ds. Mouw, ds. P. Blok over bepaalde zaken anders denken dan hij, hoewel ze in hoofdlijnen toch hetzelfde blijven leren en preken.

Lekker discussieren over dingetjes die we zelf in ons eigen kringetje bedacht hebben ... daar zijn we goed in. Wat ik Jezus zelf hoor zeggen in de Bijbel staat nogal ver af van de manier waarop in de Saambinder over zaken geschreven wordt. Maar laat ik me daarmee maar niet bemoeien.

jan33willem schreef:

DWW schreef:Ds. Moerkerken leert wel degelijk in de lijn van ds. Kersten. Daarnaast is hij ook rector van de GG-school Boezemsingel.
Daarnaast was hij jarenlang de redacteur c.q. het boegbeeld van de Saambinder (G.G.)
Ik geef toe, dat bijv. dominees als ds. Mouw, ds. P. Blok over bepaalde zaken anders denken dan hij, hoewel ze in hoofdlijnen toch hetzelfde blijven leren en preken.

Lekker discussieren over dingetjes die we zelf in ons eigen kringetje bedacht hebben ... daar zijn we goed in. Wat ik Jezus zelf hoor zeggen in de Bijbel staat nogal ver af van de manier waarop in de Saambinder over zaken geschreven wordt. Maar laat ik me daarmee maar niet bemoeien.

Wellicht is het dan beter gewoon helemaal je mond te houden, als je verder niets inhoudelijks hebt.

Ander schreef:

jan33willem schreef:

DWW schreef:Ds. Moerkerken leert wel degelijk in de lijn van ds. Kersten. Daarnaast is hij ook rector van de GG-school Boezemsingel.
Daarnaast was hij jarenlang de redacteur c.q. het boegbeeld van de Saambinder (G.G.)
Ik geef toe, dat bijv. dominees als ds. Mouw, ds. P. Blok over bepaalde zaken anders denken dan hij, hoewel ze in hoofdlijnen toch hetzelfde blijven leren en preken.

Lekker discussieren over dingetjes die we zelf in ons eigen kringetje bedacht hebben ... daar zijn we goed in. Wat ik Jezus zelf hoor zeggen in de Bijbel staat nogal ver af van de manier waarop in de Saambinder over zaken geschreven wordt. Maar laat ik me daarmee maar niet bemoeien.

Wellicht is het dan beter gewoon helemaal je mond te houden, als je verder niets inhoudelijks hebt.

Inderdaad

Afgewezen schreef:

jvdg schreef:Is er iemand die mij kan uitleggen waarom de leer in de GG altijd weer wordt gebaseerd en teruggeleidt op hetgeen wat Ds. Moerkerken preekt, schrijft etc....
Men doet alsof deze predikant de personificatie is van de GG.

Naar mijn inzicht is dit volkomen onjuist.
Beluister hem maar eens onbevooroordeeld.

Wat gebeurt er dan?

Jezelf afvragen in hoeverre jouw eigen oordeel toepasbaar is op al zijn oraties, en in hoeverre je zelf het gelijk aan je kant hebt.
De veroordeling van deze predikant in het verlengde van Ds. Kersten begint zo langzamerhand een gewoonte te worden.

De bandbreedte waar Luther ook op wijst is in de GG terdege te beluisteren.
Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is.