Het leed op Haïtie.
Hartverscheurende beelden van m.n. kinderen.

Aan Droelie die morgen jarig is!
(Laat iedereen haar even een PB sturen, zal ze zeker waarderen )

aan onze 10 jarige "buurjongen" Hij woont een paar huizen verderop. Is 6 jaar geleden geadopteerd. Heeft zijn biologische moeder zien sterven, is mishandeld etc.etc Hij komt uit Ethiopië. Is een getraumatiseerde jongen. de laatste weken ging het niet goed, wilde niet eten, smetvrees, agressief, weglopen en sinds 1 week zelfmoordneigingen. Hij wil naar zijn "bruine" moeder, en die is dood. Dit is nu zo geëscaleerd dat hij opgenomen is.
Ik heb 2 jaar lang op di+dodag op hem gepast na schooltijd. Sinds een jaar ging dat niet meer en moest hij naar speciale opvang.
Wat een verdriet voor de ouders en wat een lijden voor deze jongen.....

aan morgen.. ze verwachten gladheid/ijzel.

Teveel dingen tegelijk...................

aan mn bed en aan alles wat ik eigenlijk nog zou willen doen

Mister schreef:

MarthaMartha schreef:Aan demo en mijn zwager die ons huis aan het spachtelpoetsen zijn....

Aha, als dat erop zit, knapt je huis gelijk stukken op!

zeker weten! Een leuk huis was het altijd al, nu wordt het ook een héél mooi huis!

Aan al die mensen daar waar die aardbeving is gebeurd...

judith schreef:Aan al die mensen daar waar die aardbeving is gebeurd...

het is ook echt wel iets om over na te denken, en vooral ook in het gebed mee te nemen.

henriët schreef:

judith schreef:Aan al die mensen daar waar die aardbeving is gebeurd...

het is ook echt wel iets om over na te denken, en vooral ook in het gebed mee te nemen.

Echt verschrikkelijk...net het journaal gezien...

aan m'n vriendin en haar zoontje die nu met spoed naar het ziekenhuis zijn. Omdat hij een hartafwijking heeft en nu koorts heeft is het voor hem noodzakelijk om naar het ziekenhuis te gaan. Spannend dus.

Aan alles wat komen gaat en is geweest.

Sterkte Lassie met dat kindje... Zeker spannend zeg

aan m'n vriend...'t Is weer woensdag...Dipje-dag...Laten we 't zo noemen
Maar gelukkig zitten we nu aan 'de goede kant van de week'

mijn oudtante van vijfennegentig, die steeds zwakker wordt. En alleen maar kan zuchten dat van eeuwigheid besloten is dat ze verloren zal gaan. Er valt niet tegenin te praten. Die lichte hervormden weten niet wat er allemaal met een mens moet gebeuren, en dat je niet zomaar bekeerd bent.

Zita schreef:mijn oudtante van vijfennegentig, die steeds zwakker wordt. En alleen maar kan zuchten dat van eeuwigheid besloten is dat ze verloren zal gaan. Er valt niet tegenin te praten. Die lichte hervormden weten niet wat er allemaal met een mens moet gebeuren, en dat je niet zomaar bekeerd bent.

Hier schieten menselijke woorden tekort.
Rest ons het gebed.
En wijzen op Hem die zelfs bij het naderen van de dood, volkomen uitkomst geven kan.


Sterkte in Alles!