WimA schreef:

Hendrikus schreef:

Luther schreef: Even off-topic: Ik denk dat een kerkenraad aan een organist bij voorkeur zo min mogelijk beperkingen moet opleggen, maar vooral vertrouwen moet geven.

Juist! Dát is de beste basis voor een goede samenwerking.

Vertrouwen moet men verdienen. En helaas is mijn ervaring dat zeer vele organisten het vertrouwen niet waard zijn en met gebid en toom beteugeld moeten worden.

Nee, dat is zo vreemd in onze kring: vertrouwen moet je helemaal niet verdienen. Vertrouwen dat je moet verdienen is geen vertrouwen, dat is 'onderdrukt wantrouwen'. Je benoemt iemand en dan geef (!) je iemand het vertrouwen. En ja, het kan best zijn dat er soms wat te melden is, welnu dan ga je in datzelfde vertrouwen even met elkaar om tafel en dan vraag je als kerkenraad aan de organist of hij er iets mee kan! Dát is vertrouwen!

(En ik preek hier niet voor eigen parochie, want ik krijg geen noot uit een orgel of een ander instrument!)

Wat vonden de kenners hier van de organist gisteren?
Is het trouwens de "vaste" organist van die kerk?

Mara schreef:Wat vonden de kenners hier van de organist gisteren?
Is het trouwens de "vaste" organist van die kerk?

Een van de twee, Henk Verhoef is de andere sinds het overlijden van Gustav Leonhardt. Het is een titulaire functie, want er worden in de kerk geen reguliere diensten meer gehouden.
Bernard Winsemius leverde vakwerk. Bij de uitvaart van Prins Claus was er nogal wat kritiek op het orgelspel van Bas de Vroome. Over Bernard Winsemius heb ik tot dusverre niets dan positieve reacties gehoord.
Wie het nog eens terug wil horen:
[youtube]E_442GHWPxw&feature=share[/youtube]

http://www.nieuwekerk.nl/nl/#/nl/pers/a ... erhoef.htm

Hij deed het uitstekend. Bij de overgang tussen de eerste regels twijfelde ik of hij de cadans goed aanhield. Maar dat lag aan de mensen die achter het orgel aanzongen. Later was iedereen gewend aan de doorgaande tussenspelen, en ging het heel goed. Het was heel mooi.

Het orgelspel vond ik inderdaad erg mooi; indrukwekkend begeleid.
Over het Wilhelmus in de kerkdienst; volgens mij kan dat bij bijzondere gelegenheden mooi zijn om te zingen met de gemeente. Wat me persoonlijk dan wel eens "stoort" - al is dat een wat te groot woord - is het feit dat we blijkbaar alleen dan gaan staan tijdens het zingen. Zouden we niet eerder bij de psalmen moeten staan dan bij ons volkslied?

Bij het Ere zij God en bij Een vaste burcht gebeurt het ook. Dat zal ook wel zijn omdat bij ons in de kerk dan toch iedereen staat (na de zegen(bede)).

Jongere schreef:Het orgelspel vond ik inderdaad erg mooi; indrukwekkend begeleid.
Over het Wilhelmus in de kerkdienst; volgens mij kan dat bij bijzondere gelegenheden mooi zijn om te zingen met de gemeente. Wat me persoonlijk dan wel eens "stoort" - al is dat een wat te groot woord - is het feit dat we blijkbaar alleen dan gaan staan tijdens het zingen. Zouden we niet eerder bij de psalmen moeten staan dan bij ons volkslied?

In sommige gevallen worden ook de psalmen staande gezongen. Dan doel ik niet in de
eerste plaats op het staande toezingen bij de bediening van de H. Doop.
Maar er zijn ook nog gemeenten waar bijvoorbeeld de oudejaarsdienst wordt besloten
met het staand zingen van "Wij hebben God op 't hoogst misdaan" Ik moet eerlijk zeggen
dat -als ik dan besef wat er gezongen wordt- wel eens gedachten kreeg over de zonden
die wij weer een jaar lang vermeerderd hadden, en aan Gods grote goedertierenheid en
grote geduld, en dat we het wel eens moesten uitroepen: Het zijn de goedertierenheden
des HEEREN dat wij niet vernield zijn. Op die manier zegt het staande zingen toch wel
eens wat meer...

-DIA- schreef:

Jongere schreef:Het orgelspel vond ik inderdaad erg mooi; indrukwekkend begeleid.
Over het Wilhelmus in de kerkdienst; volgens mij kan dat bij bijzondere gelegenheden mooi zijn om te zingen met de gemeente. Wat me persoonlijk dan wel eens "stoort" - al is dat een wat te groot woord - is het feit dat we blijkbaar alleen dan gaan staan tijdens het zingen. Zouden we niet eerder bij de psalmen moeten staan dan bij ons volkslied?

In sommige gevallen worden ook de psalmen staande gezongen. Dan doel ik niet in de
eerste plaats op het staande toezingen bij de bediening van de H. Doop.
Maar er zijn ook nog gemeenten waar bijvoorbeeld de oudejaarsdienst wordt besloten
met het staand zingen van "Wij hebben God op 't hoogst misdaan" Ik moet eerlijk zeggen
dat -als ik dan besef wat er gezongen wordt- wel eens gedachten kreeg over de zonden
die wij weer een jaar lang vermeerderd hadden, en aan Gods grote goedertierenheid en
grote geduld, en dat we het wel eens moesten uitroepen: Het zijn de goedertierenheden
des HEEREN dat wij niet vernield zijn. Op die manier zegt het staande zingen toch wel
eens wat meer...

Staand zingen verdient sowieso de voorkeur: puur fysiek is staan een gunstiger houding om te zingen dan zittend.
Bij alle kritiek die er kan zijn op het gebruik van een beamer tijdens de eredienst, is er toch wel één positief aspect: kijkend naar de projectie van de beamer zit of sta je ook rechtop en kruip je niet in elkaar.
Onlangs mocht ik een praatje houden voor een groep a.s. predikanten, en telkens als we gingen zingen kwamen ze als vanzelfsprekend overeind - want zingen doe je staand! Dat vond ik wel een positief uitgangspunt!

Jongere schreef:Het orgelspel vond ik inderdaad erg mooi; indrukwekkend begeleid.
Over het Wilhelmus in de kerkdienst; volgens mij kan dat bij bijzondere gelegenheden mooi zijn om te zingen met de gemeente. Wat me persoonlijk dan wel eens "stoort" - al is dat een wat te groot woord - is het feit dat we blijkbaar alleen dan gaan staan tijdens het zingen. Zouden we niet eerder bij de psalmen moeten staan dan bij ons volkslied?

Wat mij betreft mag dat meteen ingevoerd worden!!!

Nou, dan krijg je toch ook wel zere benen hoor. Een paar keer lijkt me ruim voldoende.

Hendrikus schreef:

-DIA- schreef:

Jongere schreef:Het orgelspel vond ik inderdaad erg mooi; indrukwekkend begeleid.
Over het Wilhelmus in de kerkdienst; volgens mij kan dat bij bijzondere gelegenheden mooi zijn om te zingen met de gemeente. Wat me persoonlijk dan wel eens "stoort" - al is dat een wat te groot woord - is het feit dat we blijkbaar alleen dan gaan staan tijdens het zingen. Zouden we niet eerder bij de psalmen moeten staan dan bij ons volkslied?

In sommige gevallen worden ook de psalmen staande gezongen. Dan doel ik niet in de
eerste plaats op het staande toezingen bij de bediening van de H. Doop.
Maar er zijn ook nog gemeenten waar bijvoorbeeld de oudejaarsdienst wordt besloten
met het staand zingen van "Wij hebben God op 't hoogst misdaan" Ik moet eerlijk zeggen
dat -als ik dan besef wat er gezongen wordt- wel eens gedachten kreeg over de zonden
die wij weer een jaar lang vermeerderd hadden, en aan Gods grote goedertierenheid en
grote geduld, en dat we het wel eens moesten uitroepen: Het zijn de goedertierenheden
des HEEREN dat wij niet vernield zijn. Op die manier zegt het staande zingen toch wel
eens wat meer...

Staand zingen verdient sowieso de voorkeur: puur fysiek is staan een gunstiger houding om te zingen dan zittend.
Bij alle kritiek die er kan zijn op het gebruik van een beamer tijdens de eredienst, is er toch wel één positief aspect: kijkend naar de projectie van de beamer zit of sta je ook rechtop en kruip je niet in elkaar.
Onlangs mocht ik een praatje houden voor een groep a.s. predikanten, en telkens als we gingen zingen kwamen ze als vanzelfsprekend overeind - want zingen doe je staand! Dat vond ik wel een positief uitgangspunt!

Er wordt toch wel vaker staand gezongen? Na de doop, belijdenis, bij rouw in de kerk brengen, de laatste en/of eerste Psalm.
Wij hebben geen beamer.

DDD schreef:Nou, dan krijg je toch ook wel zere benen hoor. Een paar keer lijkt me ruim voldoende.

Ach, na een paar keer merk je dat niet meer hoor. In sommige Evangelische kerken is het ook gebruikelijk om bij het zingen te gaan staan, handen in de lucht en een beetje klappen enzo. Niet dat ik het zo wil hebben, maar als ze daar allemaal het grootste deel van de dienst kunnen staan, zal dat voor ons toch ook geen groot probleem moeten zijn?

Ik vind het meer een rare gewoonte om te zitten tijdens het zingen, dan om te staan......

Dit topic gaat toch over het zingen van het Wilhelmus in de kerkdienst? Gewoon doen! En natuurlijk morgen `Bevrijdindsgdag` vanzelf òòk!
En wat een gezeur weer over `zitten`of `staan`.
Wij zijn in het Huis des Heren. Dus we stààn bij het gebed inclusief het Gebed des Heren (dat de voorganger namens ons allen uitspreekt of dat wij zachtjes meebidden) èn we staan bij het zingen Hem ter eer! (En eigenlijk is geknield bidden eerbiediger. .....).
En de snoeppapiertjes na de dienst mee naar huis nemen en niet op de grond deponeren!!! Want dit laatste komt veelvuldig voor (vooral in kerkgebouwen waar de reformatorische gezindte bijeen komt!!) heb ik me ooit laten vertellen.

En natuurlijk: invaliden en ouderen die moeite hebben met het staan die weten dat het voor hen niet verplicht is.
Maar iemand met gezonde (Hollandse) benen moet er geen moeite mee hebben......
En laten we als we de kerk binnnkomen zwijgen....De Heer is in Zijn heiligdom. Zwijg voor Zijn Aangezicht, gij ganse aarde!
(Want er wordt wat afgekletst en geroddeld....)

Nou, ik ben tijdenlang staand zingen gewend geweest maar ik vond het heel onplezierig. Het is als afwisseling wel leuk maar na drie coupletten heb ik het wel weer gezien met het staan.

Dat is natuurlijk persoonlijk, maar dat geldt voor ieders mening.

Vorige week hebben we staande het Wilhemus gezongen in de kerkdienst.
Mijn dochter gaf dat op, de hele gemeente ging staan en zong de 2 bekende coupletten.