refo schreef:Dat kenmerken verhaal is een redeneren vanuit de mens. De prediker preekt. Hij stelt leven of dood voor. Kies nu heden wie gij dienen zult. Ieder mens in de gemeente is gelijk. Met kenmerken allerlei onderscheidingen aanbrengen is levensgevaarlijk. Er zijn maar 2 kenmerken: dood en levend. En niet: verslagenen en niet-verslagenen.

verslagen is levend
niet verslagen is dood

Preken is de ware weg aanwijzen.

Niet alleen: Ben je levend? Ja of nee.

Dan volgt de vraag: Wanneer ben ik levend? Ben ik op die smalle weg? Is dit de weg des hemels?

Die de Zoon heeft die heeft het leven, en die de Zoon niet heeft die heeft het leven niet!

Zelfkennis en Godskennis [de Drie-Enige!] zijn niet te scheiden. Waar geen zelfkennis is, is geen godskennis en waar geen godskennis, daar is geen zelfkennis.

God de Vader neemt geen zondaar aan die niet het geloof oefent in het bloed van Zijn Zoon!

Wat diverse theologen hierover schrijven kan nuttig zijn, maar meestal zoeken we juist die passages op waar we het mee eens zijn, of die onze theologie bevestigen. Er is maar een leidraad en dat is de Schrift zelf.

Om even terug te komen op de topic-vraag:

Volgens mij wordt er altijd gesproken over een toeleidende weg tot Christus en niet over een toeleidende weg voor de wedergeboorte. Tenzij je Christus-kennis en wedergeboorte samen wil laten vallen zijn dat dus 2 verschillende standpunten.

Hoe dan ook, het gaat er om dat je zelf (een toeleidende weg tot) Christus kent. Of zoiets al dan niet bestaat daar kom je niet ver mee.....

Klopt. Ik hoop dat de predikers die weg goed kunnen onderscheiden.

Het gaat inderdaad om het kennen van Christus, als Verlosser... en Hem willen volgen.

Wie dat doet heeft het leven.... en is dus wedergeboren.

Pim schreef:Om even terug te komen op de topic-vraag:

Volgens mij wordt er altijd gesproken over een toeleidende weg tot Christus en niet over een toeleidende weg voor de wedergeboorte. Tenzij je Christus-kennis en wedergeboorte samen wil laten vallen zijn dat dus 2 verschillende standpunten.

Hoe dan ook, het gaat er om dat je zelf (een toeleidende weg tot) Christus kent. Of zoiets al dan niet bestaat daar kom je niet ver mee.....

Het kennen van Christus en wedergeboorte vallen zeker samen. Een wedergeboren mens kent de geestelijke dingen. Een niet wedergeboren mens niet [vgl. 1 Kor. 2]!

Wel is belangrijk om te onderscheiden wat er nu precies bedoeld wordt met de kennis van Christus. Ik denk dat de Schrift bedoelt de geloofskennis. Vertrouwen mogen oefenen in het bloed van Christus. Weten dat wij door al onze zonden verwerpelijk zijn voor God. Dat we voor God niet kunnen leven én sterven, maar als er dan gevraagd wordt: kun je op grond van het bloed van Christus de eeuwigheid aan doen, dan zal het antwoord zijn: ja! Ze weten door het geloof van de kracht van het bloed. Daarin bestaat nu het geloven in de Zone Gods. Er is geen andere Naam gegeven onder de hemel door Wie we zalig kunnen worden. Dit geloof wordt, hoe klein ook, van het begin geoefend door de wedergeborene. De Schrift zegt dat ook: Die [namelijk de Heilige Geest] zal Mij verheerlijken; want Hij zal het uit het Mijne nemen, en zal het u verkondigen.

Laten we dit toch vasthouden, want de kerk of zijn gemeente valt of staat met de rechtvaardiging door het geloof. Als we hierin dwalen dan is het met zijn kerk / gemeente gebeurd.

Zomaar een vraag die boven komt.

'Zoekende zielen' kennen die Christus?

Er zijn er toch die door Gods Geest ontdekt zijn en weten niet voor God kunnen bestaan. Moeten we dat algemeen werk noemen? Of is het voorbereidend werk?

De Geest is de Geest van Christus. Hoe kan die dan zo ontdekken dat de weg van behoud onbekend blijft?

MBE schreef:Zomaar een vraag die boven komt.

'Zoekende zielen' kennen die Christus?

Er zijn er toch die door Gods Geest ontdekt zijn en weten niet voor God kunnen bestaan. Moeten we dat algemeen werk noemen? Of is het voorbereidend werk?

Ter overweging: Judas had ook zondekennis... (ik heb verraden onschuldig bloed)

Dathenum schreef:

MBE schreef:Zomaar een vraag die boven komt.

'Zoekende zielen' kennen die Christus?

Er zijn er toch die door Gods Geest ontdekt zijn en weten niet voor God kunnen bestaan. Moeten we dat algemeen werk noemen? Of is het voorbereidend werk?

Judas had ook zondekennis... (ik heb verraden onschuldig bloed)

Dit was alleen verstandskennis aangezien hij er geen berouw over had

..

Oude Paden schreef:Dit was alleen verstandskennis aangezien hij er geen berouw over had

Is dat geen overhaaste conclusie? Waarom greep hij naar de strop als het alleen verstandskennis was?

Volgens mij zat het dan toch wel wat dieper.

Corydoras schreef:

Oude Paden schreef:Dit was alleen verstandskennis aangezien hij er geen berouw over had

Is dat geen overhaaste conclusie? Waarom greep hij naar de strop als het alleen verstandskennis was? Volgens mij zit het dan toch wel wat dieper.

verstandskennis werkt wanhoop, geloofskennis aanvaardt en ziet uit naar een middel om die welverdiende straf te ontgaan

Oude Paden schreef:

Corydoras schreef:

Oude Paden schreef:Dit was alleen verstandskennis aangezien hij er geen berouw over had

Is dat geen overhaaste conclusie? Waarom greep hij naar de strop als het alleen verstandskennis was? Volgens mij zit het dan toch wel wat dieper.

verstandskennis werkt wanhoop, geloofskennis aanvaardt en ziet uit naar een middel om die welverdiende straf te ontgaan

Ik zeg niet dat het geloofskennis is, want dat is het duidelijk niet.

Maar volgens mij hanteren we niet dezelfde definitie van verstandskennis. Met verstandskennis bedoel ik beredeneerde kennis.

Als ik het goed begrijp is bij jou alles wat geen geloofskennis is, verstandskennis? Maar er is ook gevoelskennis die niet zaligmakend is, en dat is toch echt wat anders als verstandskennis. En daar doelde ik op in het geval van Judas.

Corydoras schreef:

Oude Paden schreef:

Corydoras schreef:

Oude Paden schreef:Dit was alleen verstandskennis aangezien hij er geen berouw over had

Is dat geen overhaaste conclusie? Waarom greep hij naar de strop als het alleen verstandskennis was? Volgens mij zit het dan toch wel wat dieper.

verstandskennis werkt wanhoop, geloofskennis aanvaardt en ziet uit naar een middel om die welverdiende straf te ontgaan

Ik zeg niet dat het geloofskennis is, want dat is het duidelijk niet.

Maar volgens mij hanteren we niet dezelfde definitie van verstandskennis. Met verstandskennis bedoel ik beredeneerde kennis.

Als ik het goed begrijp is bij jou alles wat geen geloofskennis is, verstandskennis? Maar er is ook gevoelskennis die niet zaligmakend is, en dat is toch echt wat anders als verstandskennis. En daar doelde ik op in het geval van Judas.

Gevoelskennis is m.i. in wezen niets anders dan verstandskennis.
Het gevoel bij Judas kwam voort uit wroeging van zijn concientie.

Denken we.