Bert Mulder schreef:Zonderling schreef:
Waarom zeg je dan ook niet dat Calvijn, Olevianus, Ursinus, de Dordtse Synode, de Westminster Synode en de Statenvertalers gedwaald hebben.
Dan zou je tenminste consequent zijn. Want zij hebben allen een aanbod van genade geleerd.
De Statenvertalers gebruiken in hun kanttekeningen zelfs diverse malen letterlijk deze term zoals je weet.
Ik weet dat de discussie zinloos geworden is en ik zal nu ook verder maar stoppen. Toch spijt het mij dat voortdurend argumenten worden gebruikt vanuit de doodstaat van de mens en de particuliere genade alsof de leer van het aanbod daarmee in strijd zou zijn.
Nooit is door Calvijn, Olevianus, de Dordtse Synode, de Statenvertalers of de Marrow-men, enz. geleerd dat een mens bekwaam is om het Evangelie-aanbod te omhelzen dan alleen door de bijzondere werking van de Heilige Geest. En tóch leerden zij dat het Evangelie-aanbod (dat Christus en alle zaligmakende weldaden in Hem omvat) algemeen is. Het algemeen Evangelie-aanbod en particuliere genade gaan dan ook volkomen samen. Diverse afvaardigingen van de Dordtse Synode gaven dit reeds aan en baseerden het algemeen aanbod op de algenoegzaamheid van Christus. Door de Schotten en speciaal de Marrow-men (Boston, de Erskines, enz.) is deze leer nadrukkelijker in het licht gebracht, zij stonden daarin echter geheel in de lijn van de Reformatie.
Ik houd het dan ook liever bij deze 'ouden' dan bij de nieuwe schrijvers, of die nu Hoeksema heten, Steenblok of anders.
Met vriendelijke groet,
Zonderling
Dat zeg ik niet om de eenvoudige reden dat ze niet gedwaald hebben. Want, mijns insziens, hebben ze beslist geen "onvoorwaardelijk welmenend algemeen aanbod van genade aan alle hoorders" gepredikt of geleerd.
Bert, ik reageerde op jouw stelling dat er helemáál geen aanbod van genade is, ook niet voorwaardelijk.
Dit schreef je namelijk, en dat geen 'slip of the pen', want je bent er behoorlijk consequent in:
Bert Mulder schreef:Ik stel dat er GEEN aanbod van genade is aan iemand VOOR OF NA de wedergeboorte.
DÁÁROP reageerde ik zoals je hierboven van mij gequote hebt.
Het antwoord dat je nu geeft lijkt de mogelijkheid toe te staan dat er WEL een aanbod van genade is, maar niet onvoorwaardelijk, algemeen en welmenend. Kennelijk ben je van mening veranderd. Het wordt alleen lastig om zo discussie te voeren.
Maar goed, dat zij zo. Je staat nu dus kennelijk toe dat Calvijn, de Statenvertalers, Westminster Synode enzovoort TERECHT een aanbod van genade hebben geleerd, alleen ben je van mening dat dit aanbod niet onvoorwaardelijk, algemeen en welmenend is.
Bert Mulder schreef:Wat betreft Calvijn heb ik dat al eerder met citaten bewezen.
Waar staat dit?
Ursinus zou ik over kunnen typen, maar je kunt het ook zelf opzoeken in zijn behandeling over de roeping, geloof ik, in zijn catechismus verklaring.
Ik heb zelf de catechismusverklaring en weet ook van diverse citaten over dit onderwerp.
Olevianus heb ik niet in mijn bezit, moet je me maar eens bewijs "au contrare" sturen.
Ik hoop van Olevianus citaten te plaatsen. Nog even geduld.
Westminster ben ik niet zo in thuis dat ik dat op mijn vingertippen heb.
Je hebt in elk geval de citaten gezien die ik gegeven heb uit de Grote Westminster Catechismus.
Wat betreft de statenvertalers, hebben we eerder al bevestigd ook dat het woord 'aanbod' enigzins van betekenis veranderd is over de eeuwen.
Woorden kunnen soms inderdaad van betekenis veranderen, maar in dit geval is dat niet het geval. De wens is hier de vader van de gedachte, maar het is taalkundig absoluut onjuist.
Dus verder over het aanbod en de DL, hebben we ook al bevestigd dat Dordt geen "Onvoorwaardelijk welmenend aanbod van genade aan alle hoorders" leerden, in de eerste plaats omdat een aanbod, in de definitie van aanbod iets is dat aangenomen kan worden, wat tegen de leer van de totale verdorvenheid van de mens is...
Normaal gesproken is dat het geval. Echter een gevallen mens is niet in staat om het aanbod aan te nemen. Dat is niet in strijd met de definitie van aanbod, de oorzaak ligt bij de mens.
Met hetzelfde recht kun je namelijk zeggen dat de mens niet ligt onder de eis van de Wet der tien geboden, want een eis veronderstelt dat hieraan kan worden voldaan. De mens kan daar niet aan voldoen, dus er is geen eis.
Ik hoop dat je ziet dat deze redenering niet opgaat.
...en in de tweede plaats, een aanbod zou geweigerd kunnen worden, wat tegen de onwederstandelijke werking van de Geest is.
Nee, het aanbod wordt door de uitverkorenen op Gods tijd omhelst, wat geheel overeenstemt met de onwederstandelijke werking van de Geest. Maar tot die tijd, zullen ook de uitverkorenen het aanbod verwerpen.
Lees dus wat dit betreft het hele 3e en 4e hoofd van de DL.
Heb je zelf ook toe moeten geven dat men geen aanbod aan zou kunnen nemen of weigeren.
We kunnen (en zullen ook) het aanbod wel weigeren, maar inderdaad niet aannemen, tenzij de Heilige Geest het zaligmakend geloof schenkt waardoor we het aanbod omhelzen.
Lees de geloofsbeschrijving van de Westminster Kleine Catechismus en daar staat van het geloof is "een zaligmakende genade, waardoor wij Hem [Jezus Christus] aannemen en op Hem alleen rusten tot zaligheid, zoals Hij in het Evangelie aangeboden wordt."
Dus ook de Westminster Kleine Catechismus leert dat Christus in het Evangelie aangeboden wordt en dat het geloof Hem omhelst ZOALS Hij in het Evangelie aangeboden wordt. Het aanbod kan dus worden omhelst door de onwederstandelijke werking van de Heilige Geest en anders zal het altijd worden verworpen.
Zoals je zegt, verdere discussie op dat punt is zInloos, zijn we het eens.
Toch voeren we nog discussie. Ik dank je dat je op mijn posting hebt willen reageren.
Dan verder nog breng je hier de Marrowmen naar voren. En die hebben het 2e hoofd van de DL aangerand door hun leer dat Christus dood zou zijn voor allen.
Nee, Bert, dan ken je de Marrowmen niet. De Marrowmen hebben de particuliere verzoening gehandhaafd en volop bevestigd dat Christus in effect alleen voor de uitverkorenen gestorven is. In een ander topic heb ik daarvan al zeer sterke bewijzen voor bijgebracht. Iets anders is dat zij - evenals de Nederlandse professoren op de Dordtse Synode en diverse anderen - leerden dat Christus' dood algenoegzaam is en op grond van deze algenoegzaamheid het Evangelie-aanbod tot allen komt die onder het Evangelie leven. Lees eens de Acta van de Dordtse Synode, het oordeel van de Nederlandse professoren over het tweede artikel !
Het getuigenis der Schrift en DL is duidelijk, dat Christus, hoewel zijn dood genoegzaam is voor de zonden der hele wereld (staat niet: alle zondaren), toch is Hij alleen voor de Zijnen gestorven.
Hier ben ik het mee eens.
Dus is er niet een Zaligmaker voor iedereen.
Dit woordgebruik is dan ook uit zijn verband gerukt. De Marrow-men leerden overduidelijk dat Christus alleen voor de uitverkorenen gestorven is.
Hoewel wij moeten liefhebben, en hun het Evangelie brengen, ook aan degenen die God, in Zijn raad van eeuwigheid al, nooit heeft liefgehad.
Dat er een verborgen raad en oordeel Gods is, is waar. Toch drukken de DL zich wat voorzichtiger uit over de liefde Gods dan jij nu doet. Zie DL I, 2.
Dus sta je nu, Onvoorwaardelijk welmenend aanbod van genade aan alle hoorders lerende, al heel wankel op je 5 punten van het Calvinisme met slechts 2 poten over.
Gezien het bovenstaande zijn we daar het dus lang niet over eens.
Daarom wordt in onze kerken geen aanbod gebracht.
Dus ook niet in de vorm waarin Calvijn, de Westminster en de Statenvertalers erover spreken??? Dan begrijp ik je eerste opmerking niet meer. Zie ook mijn vorige postings waarbij HEEL duidelijk is aangetoond dat de Statenvertalers en de Westminster WEL een aanbod hebben geleerd. We kunnen misschien nog verschillen over de vraag of dat aanbod voorwaardelijk of onvoorwaardelijk is en algemeen of bijzonder, maar een aanbod hebben zij zeer zeker geleerd.
M.vr.gr.,
Zonderling