Eens. Wel moet gewaarschuwd worden tegen 'schijn', zodat de mensen die Christus nog niet persoonlijk hebben leren kennen, gewaarschuwd worden zich te bekeren.Marnix schreef:Mee eens. Maar de insteek is toch totaal anders. Ben je van Hem, vrijgekocht door Jezus Christus? Of ben je geen kind van Hem maar slaaf van de zonde? Bij het preken van wet en evangelie is het heel belangrijk of je onder de wet of onder de genade. Wat Paulus in zijn brieven schrijft, de oproep van dagelijkse bekering, gaat telkens vanuit dat perspectief: U hebt Christus leren kennen. Strijd daarom tegen de zonden, het kwade. De goede strijd strijden met de wapenrusting die we van Hem hebben ontvangen. Dat is volgens mij toch anders dan wanneer mensen niet geheiligd zijn, de Geest hebben ontvangen en die wapenrusting, als ze Christus nog niet hebben leren kennen. Dus aan de ene kant mee eens, het moet niet te ver uit elkaar komen te liggen maar ook niet 1 pot nat worden. Een gelovige komt niet telkens weer onder het oordeel om er vervolgens weer van vrijgesproken te worden. Hij is vrijgekocht.m.i. is dit een oneigenlijke tegenstelling. Heiliging is m.i. niet anders dan een dagelijkse bekering, die (alhoewel er verschillen zijn) overeenkomt met de eerste bekering. In Paulus brieven vinden we daarom ook heel concreet dat de zonden aangewezen worden, en opgeroepen wordt tot inkeer en bekering. De trix van ellende, verlossing en dankbaarheid, van inkeer, omkeer en terugkeer, is steeds weer nodig.
Als eerste bekering en dagelijkse bekering ver uit elkaar komen te liggen, ook in de prediking, is het gevaar dat men óf de eerste bekering niet meer nodig gaat vinden (men zegt dan: het gaat toch om een heilig leven te leiden), óf dat de bekering zo groot wordt, dat als je dat eenmaal op zak hebt het eigenlijk niet meer zo uit maakt (men zegt dan: ik ben toch bekeerd, ik kom er toch wel).
Het waarschuwen tegen schijn is wél Bijbels, denk bijv. maar aan de gelijkenissen van de Heere Jezus.