Afgewezen schreef:dan nog vind ik het niet realistisch om van één gemeentelid te verwachten dat die een bepaald tij zou kunnen keren door een ellenlange, uitzichtloze kerkrechtelijke weg te bewandelen. Daar wilde ik je dan toch maar op wijzen.
In de kerk is het niet het resultaat bepalend. Het argument m.b.t tot het rendement is dus niet legitiem.
Afgewezen schreef:Jammer is ook dat jij alle critici lijkt te beschouwen als balsturige, postmoderne mensen, die geen gezag willen accepteren, etc. etc. Met die houding blokkeer je elke mogelijkheid voor een goed gesprek.
Als de critici zelf al menen dat de kerkordelijke weg niet op hun van toepassing is dan is het niet zo raar om ze direct te typeren als dwarsliggers, hun gedrag wijst direct in die richting.
Erasmiaan schreef:
Persoonlijk zou ik, als er een dwaling verkondigd wordt (die juist het kenmerk van die gemeente is), geen moeite doen, en onder indiening van mijn bezwaren de overstap maken naar een andere gemeente (om even het voorbeeld te nemen van de GKv). Maar dat is misschien wel niet goed. Ik weet het ook eigenlijk niet, want je moet maar eens echt in die situatie verkeren. Dan is het niet zo makkelijk.
[/quote][/quote]
Lastig Erasmiaan. Wanneer vind je iets een dwaling? Het is heel duidelijk als bijv. de Godheid van Christus geloochend wordt o.i.d., dan is het overduidelijk een dwaling. Maar er zijn ook heel veel grijze gebieden, wat je niet duidelijk als dwaling aan kunt duiden. En dan spreek ik nog niet over het feit als je ergens in een kerk zit, waar alles wat gepreekt wordt heus wel waar is, maar waar je heel duidelijk wat mist in de prediking. Waar absoluut geen evenwichtige prediking van zonde en genade, wet en evangelie, ellende, verlossing en dankbaarheid, gebracht wordt. Ga je dan weg uit zo'n gemeente? Spreek je dan van een dwaling? Misschien ga ik wat off-topic.
En ik meende dat het er om ging God te dienen, en Zijn geboden te onderhouden....
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Afgewezen schreef:Vandaar dat ik wees op die uitspraak 'wie een toren wil bouwen...'
Christus schrok niet terug van de hoge kost van onze zaligheid....
Wie zijn kruis niet opneemt, is Mijns niet waardig....
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
JolandaOudshoorn schreef:Even terug naar de kern:
mag je een predikant als gewoon gemeentelid direct aanspreken over iets uit de prediking?
mag je als gemeentelid een kerkeraadslid aanspreken en/of wijzen op fouten?
Wat mij betreft wel.
Ik denk dat deze insteek al verkeerd is. Zoals eerder al opgemerkt werd, is het de toon die de muziek maakt.
Als je naar iemand toegaat om hem "aan te spreken op zijn fouten", gaat het bijna altijd mis.
Ja, de Farizeeën en schriftgeleerden waren er ook niet zo van gediend. En de Roomse geestelijken in de 16e eeuw evenmin.
Als jij meent de predikant in jouw gemeente te moeten vergelijken met Farizeeën en schriftgeleerden of Roomse geestelijken in de 16e eeuw dan lijkt het me beter dat je je onttrekt aan die gemeente.
ps. de arrogantie die uit de postings spreken stoort me enorm.
Willem schreef:
ps. de arrogantie die uit de postings spreken stoort me enorm.
Mij ook.
Heb je dan geen eed gedaan voor God en Zijn gemeente, Afgewezen?
Ten vierde. Belooft gij u te zullen onderwerpen aan de kerkelijke vermaning en tucht, indien het mocht gebeuren (wat God genadig verhoede), dat gij in leer of leven u kwaamt te misgaan?
(ik weet het, dit wordt heel persoonlijk)
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Willem schreef:
ps. de arrogantie die uit de postings spreken stoort me enorm.
Mij ook.
Heb je dan geen eed gedaan voor God en Zijn gemeente, Afgewezen?
Ten vierde. Belooft gij u te zullen onderwerpen aan de kerkelijke vermaning en tucht, indien het mocht gebeuren (wat God genadig verhoede), dat gij in leer of leven u kwaamt te misgaan?
(ik weet het, dit wordt heel persoonlijk)
Op zich heb ik met dat persoonlijke niet zo'n probleem, maar ik denk toch dat jullie onrecht doen.
Het ten vierde gaat over iets anders, het gaat niet over het zelf kiezen te kerkelijke weg te bewandelen.
Verder zie ik in jullie (Bert en Willem) postings meer arrogantie dan in die van Afgewezen. Weten jullie haar situatie? Ik neem aan van niet. Dus kunnen jullie ook niet zomaar met kerkelijke verplichtingen gaan smijten door te zeggen dat ze zich anders moet gedragen.
Je kan ook zeggen dat het misschien goed is om over bepaalde bezwaren eens met ouderlingen te praten. Daar hoeft heus niet meteen een kerkelijke bezwaarindieningen weg voor gegaan te worden.
Daartoe zijn de dingen gegeven, dat ze gebruikt worden; maar niet, opdat ze vergaard zouden worden - D. Bonhoeffer
vraag is misschien ook of jezelf van inzicht veranderd ben sinds je belijdenis deed/aansluiting zocht bij die gemeente
of dat de gemeente langzaam/sluipend is weggegroeid naar een andere visie op bepaalde dingen
Afgewezen schreef:dan nog vind ik het niet realistisch om van één gemeentelid te verwachten dat die een bepaald tij zou kunnen keren door een ellenlange, uitzichtloze kerkrechtelijke weg te bewandelen. Daar wilde ik je dan toch maar op wijzen.
In de kerk is het niet het resultaat bepalend. Het argument m.b.t tot het rendement is dus niet legitiem.
Afgewezen schreef:Jammer is ook dat jij alle critici lijkt te beschouwen als balsturige, postmoderne mensen, die geen gezag willen accepteren, etc. etc. Met die houding blokkeer je elke mogelijkheid voor een goed gesprek.
Als de critici zelf al menen dat de kerkordelijke weg niet op hun van toepassing is dan is het niet zo raar om ze direct te typeren als dwarsliggers, hun gedrag wijst direct in die richting.
Wij hebben bij de doop van onze kinderen beloofd ze op te voeden in de voorzeide leer. Als dat in een kerkelijke gemeente niet meer mogelijk is mag je vertrekken. Wel is het je plicht om zorgvuldig je bezwaren kenbaar te maken en ook hoor en wederhoor toe te passen. Om in elke situatie de hele kerkelijke weg te bewandelen is m.i. niet nodig. Duurt over het algemeen veel te lang.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Fjodor schreef:Op zich heb ik met dat persoonlijke niet zo'n probleem, maar ik denk toch dat jullie onrecht doen.
Het ten vierde gaat over iets anders, het gaat niet over het zelf kiezen te kerkelijke weg te bewandelen.
Verder zie ik in jullie (Bert en Willem) postings meer arrogantie dan in die van Afgewezen. Weten jullie haar situatie? Ik neem aan van niet. Dus kunnen jullie ook niet zomaar met kerkelijke verplichtingen gaan smijten door te zeggen dat ze zich anders moet gedragen.
Je kan ook zeggen dat het misschien goed is om over bepaalde bezwaren eens met ouderlingen te praten. Daar hoeft heus niet meteen een kerkelijke bezwaarindieningen weg voor gegaan te worden.
Het 4e gaat er over, dat we ons vrijwillig onder de tucht van die kerkenraad gesteld hebben...
En, dit zijn geen kerkelijk verplichtingen, maar verplichtingen door de Koning van de Kerk, in Zijn Woord...
Wie zegt hier niet met de ouderlingen te praten... Ik zeg, dat het altijd goed is om de communicatie met hen, die nota bene je broeders in Christus zijn, open te houden...
Maar sommigen in dit onderwerp gedragen zich, alsof de kerkenraad onze vijanden zijn, en er gewoon niet mee te praten is.... En dat is VERFOEILIJK! Het zijn onze broeders in Christus! Die voor ons goed NIETS TEVEEL ACHTTE!
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Wij lazen zojuist Mattheus 23. Als je dat aanhaalt als bewijs dat je ambtsdragers onder alle omstandigheden moet gehoorzamen, ben je wel een bietje de weg kwijt.
Alléén als ze inzettingen van Mozes (het Woord van God dus) voorschrijven moet je dat ook navolgen. Maar wat ze verder nog zeggen: niet doen!
Het hele hoofdstuk doet wel een beetje aan de huidige situatie denken.
"Want Een is uw Meester, namelijk Christus; en gij zijt allen broeders." Dat zijn we wel een beetje vergeten, dacht ik
"Wee u, gij Schriftgeleerden en Farizeen, gij geveinsden, want gij omreist zee en land, om een Jodengenoot te maken, en als hij het geworden is, zo maakt gij hem een kind der helle. " Geen cmmentaar.
refo schreef:Wij lazen zojuist Mattheus 23. Als je dat aanhaalt als bewijs dat je ambtsdragers onder alle omstandigheden moet gehoorzamen, ben je wel een bietje de weg kwijt.
Alléén als ze inzettingen van Mozes (het Woord van God dus) voorschrijven moet je dat ook navolgen. Maar wat ze verder nog zeggen: niet doen!
Het hele hoofdstuk doet wel een beetje aan de huidige situatie denken.
"Want Een is uw Meester, namelijk Christus; en gij zijt allen broeders." Dat zijn we wel een beetje vergeten, dacht ik
"Wee u, gij Schriftgeleerden en Farizeen, gij geveinsden, want gij omreist zee en land, om een Jodengenoot te maken, en als hij het geworden is, zo maakt gij hem een kind der helle. " Geen cmmentaar.
Dus, gezien het aantal kerkverbanden uit welke je te kiezen hebt, Refo, wat doe je dan in een kerk waarvan je de kerkenraad als 'schriftgeleerden en farizeen' acht?
Vraag ik, wat doe je daar????
En denk zo, dat gij de gene zijt, die de weg kwijt is.....
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Tiberius schreef:Als je naar iemand toegaat om hem "aan te spreken op zijn fouten", gaat het bijna altijd mis.
Ja, de Farizeeën en schriftgeleerden waren er ook niet zo van gediend. En de Roomse geestelijken in de 16e eeuw evenmin.
Als jij meent de predikant in jouw gemeente te moeten vergelijken met Farizeeën en schriftgeleerden of Roomse geestelijken in de 16e eeuw dan lijkt het me beter dat je je onttrekt aan die gemeente.
ps. de arrogantie die uit de postings spreken stoort me enorm.
Je leest meer in mijn post dan er staat. Het gaat mij sec om de opmerking van Tiberius, dat je iemand niet mag aanspreken op zijn fouten, want dat het dan per definitie misgaat. Dát vind ík nu weer een verkeerde insteek.
Wij geloven, aangezien deze heilige vergadering is een verzameling dergenen die zalig worden, en dat buiten haar geen zaligheid is, dat niemand, van wat staat of kwaliteit hij zij, zich behoort op zichzelven te houden, om op zijn eigen persoon te staan; maar dat zij allen schuldig zijn, zichzelven daarbij te voegen en daarmede te verenigen; onderhoudende de enigheid der Kerk, zich onderwerpende aan haar onderwijzing en tucht, den hals buigende onder het juk van Jezus Christus, en dienende de opbouwing der broederen, naar de gaven die hun God verleend heeft, als onderlinge lidmaten eenszelfden lichaams. En opdat dit te beter zou kunnen onderhouden worden, zo is het ambt* (= plicht) aller gelovigen, volgens het Woord Gods, zich af te scheiden van degenen die niet van de Kerk zijn, en zich te voegen tot deze vergadering, het zij op wat plaats dat God ze gesteld heeft; ook al ware het zo, dat de magistraten en plakkaten der prinsen daartegen waren, en dat de dood of enige lichamelijke straf daaraan hing. Daarom, al degenen die zich van haar afscheiden of niet daarbij voegen, die doen tegen de ordinantie Gods.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Het gaat mij sec om de opmerking van Tiberius, dat je iemand niet mag aanspreken op zijn fouten, want dat het dan per definitie misgaat. Dát vind ík nu weer een verkeerde insteek.