Tiberius schreef:Daar komt nog wat bij:
Mensen gaan al snel die verhalen gebruiken als maatstaf om het geestelijk leven van henzelf of (wat nog erger is) anderen aan af te meten.

Om die redenen houd ik ook niet zo van bekeringsgeschiedenissen. In de Bijbel staan genoeg bekeringsgeschiedenissen, waar geen mensverheerlijking aan te pas komt.

Wie verzint hier nou de mensverheerlijking. Als mensen dit lezen en God er de eer voor geven iser geen sprake van mensverheerlijking, ook niet als er namen bij staan. Of ga jij Paulus verheerlijken als je zijn bekeringsverhaal leest om maar een voorbeeld te noemen. Getuigenissen van mensen over Gods grote werk in hun leven zijn niet verkeerd, getuigen is juist goed. Lekker belangrijk dat er een naam bij staat dan, het is God die het heeft gedaan, niet de mens. Alleen zijn er mensen die naar aanleiding van een of meerdere getuigenissen er een soort standaard van gaan maken alsof iedereen dat dan maar zo moet ervaren... of die die mensen hoger gaan aanslaan in plaats van God. Dat is geen fout van degene die getuigt maar puur van mensen die zich focussen op verkeerde zaken.

Ik heb een aantal bekeringsgeschiedenissen gelezen, waar de mens wel heel erg in het middelpunt staat. Waarvan je je afvraagt of de beschrevene het met de strekking eens zou zijn.
En nee, dat zijn niet degene die in de Bijbel staan.

Tiberius schreef:Ik heb een aantal bekeringsgeschiedenissen gelezen, waar de mens wel heel erg in het middelpunt staat. Waarvan je je afvraagt of de beschrevene het met de strekking eens zou zijn.
En nee, dat zijn niet degene die in de Bijbel staan.

Zou kunnen maar dan zijn het geen bekeringsgeschiedenissen, alleen lijkt het er wat op. Ik heb zelf ook een hoop bekeringsgeschiedenissen en getuigenissen gehoord en gelezen waarbij dat niet zo is, dus waarom stellen mensen dan dat we dat getuigen en bekeren maar achterwege moeten laten omdat er al wel genoeg over in de bijbel staat.

Marnix schreef:... dus waarom stellen mensen dan dat we dat getuigen en bekeren maar achterwege moeten laten omdat er al wel genoeg over in de bijbel staat.

Ik weet niet of je mij hiermee bedoelt, maar dan heb je een onjuist beeld.
Getuigen? Absoluut. Waarom? En dat zij hun hoop op God zouden stellen, en Gods daden niet vergeten, maar Zijn geboden bewaren.
Bekeren? Wij kunnen geen mensen bekeren, maar wel voluit de oproep tot bekering laten horen.

Als iemand zijn eigen bekeringsverhaal vertelt, is dat mooi en goed. Want dan staat Christus in het middelpunt.
Maar als X een bekeringsgeschiedenis gaat schrijven over Y, dan gaat het vaak mis. Y, vaak een dominee of iemand anders waar X tegenop ziet, wordt dan afgeschilderd als een halve of hele heilige.

Tiberius schreef:

Marnix schreef:... dus waarom stellen mensen dan dat we dat getuigen en bekeren maar achterwege moeten laten omdat er al wel genoeg over in de bijbel staat.

Ik weet niet of je mij hiermee bedoelt, maar dan heb je een onjuist beeld.
Getuigen? Absoluut. Waarom? En dat zij hun hoop op God zouden stellen, en Gods daden niet vergeten, maar Zijn geboden bewaren.
Bekeren? Wij kunnen geen mensen bekeren, maar wel voluit de oproep tot bekering laten horen.

Als iemand zijn eigen bekeringsverhaal vertelt, is dat mooi en goed. Want dan staat Christus in het middelpunt.
Maar als X een bekeringsgeschiedenis gaat schrijven over Y, dan gaat het vaak mis. Y, vaak een dominee of iemand anders waar X tegenop ziet, wordt dan afgeschilderd als een halve of hele heilige.

volgens mij ging het hier om een boekje waarin een aantal bekeringsgeschiedenissen die mensen hebben verteld of opgeschreveb, zijn gebundeld.

Marnix schreef:

Tiberius schreef:

Marnix schreef:... dus waarom stellen mensen dan dat we dat getuigen en bekeren maar achterwege moeten laten omdat er al wel genoeg over in de bijbel staat.

Ik weet niet of je mij hiermee bedoelt, maar dan heb je een onjuist beeld.
Getuigen? Absoluut. Waarom? En dat zij hun hoop op God zouden stellen, en Gods daden niet vergeten, maar Zijn geboden bewaren.
Bekeren? Wij kunnen geen mensen bekeren, maar wel voluit de oproep tot bekering laten horen.

Als iemand zijn eigen bekeringsverhaal vertelt, is dat mooi en goed. Want dan staat Christus in het middelpunt.
Maar als X een bekeringsgeschiedenis gaat schrijven over Y, dan gaat het vaak mis. Y, vaak een dominee of iemand anders waar X tegenop ziet, wordt dan afgeschilderd als een halve of hele heilige.

volgens mij ging het hier om een boekje waarin een aantal bekeringsgeschiedenissen die mensen hebben verteld of opgeschreveb, zijn gebundeld.

Tja, we zijn een beetje van het topic afgeraakt. :

Tiberius schreef: Maar als X een bekeringsgeschiedenis gaat schrijven over Y, dan gaat het vaak mis. Y, vaak een dominee of iemand anders waar X tegenop ziet, wordt dan afgeschilderd als een halve of hele heilige.

Inderdaad. Zo las ik eens in het voorwoord van een bekeringsgeschiedenis dat de gezusters van de overleden man door de Heiligen Geest geïnsprieerd werden, en zo alle gebeurtenissen van vroeger weer voor de geest haalde en er een boeje van moesten schrijven.

Ter nuance wil ik erop wijzen dat er ook goede boekjes bestaan uit dat genre. Denk bv aan Kasier der Armen, waarin een heel gewoon mens geschilderd wordt, met al zn (eigen)aardigheden, die alhoewel hij predikant werd, toch gewoon mens bleef. Een man die zowel voor het aardse als voor het geestelijke van genade leven moest, maar waar ook de normale, menselijk eigenschappen plaats krijgen, zoals twijfel, ongeloof, domheid, etc

Tiberius schreef:

Oude Paden schreef:Deze tijd lees ik nogal eens "bekeringen": Rijk in zichzelf met God

In dit blad lees ik nog van mensen die gedaante en heerlijkheid zien in een vernederde Borg.
Deze tijd kenmerkt zich veelal met mensen die alleen rijk willen zijn met de Verhoogde Koning

Hebben we niet genoeg aan de Bijbelse bekeringsgeschiedenissen?
Dan weten we ook zeker dat we niet het slachtoffer zijn van broodje-aap-verhalen en mensen-in-het-middelpunt.

Wat zijn broodje-aap-verhalen?
Ik ken wel het beroemde broodje kwekkeboomkroket ofzo, maar broodje aap is me onbekend.

pierre27 schreef:Wat zijn broodje-aap-verhalen?

Wikipedia:
Een broodjeaapverhaal of stadssage is een verzonnen verhaal dat als 'waar gebeurd' wordt doorverteld. Het heeft altijd de vorm van een interessante geschiedenis -vaak van recente datum- met bijzondere, soms bizarre feiten, die vooral door de manier waarop het verteld wordt aan overtuigingskracht wint; alleen berusten de gepresenteerde feiten niet op waarheid. Er zijn volkssagen die van origine op een waar verhaal gebaseerd zijn, maar door het mond-tot-mond doorgeven zo zijn veranderd dat er van de feiten toch niets meer klopt.

Vroeger had je ook een tv programma broodje aap. Maar of het daar vandaan komt weet ik niet.

Tiberius schreef:

pierre27 schreef:Wat zijn broodje-aap-verhalen?

Wikipedia:
Een broodjeaapverhaal of stadssage is een verzonnen verhaal dat als 'waar gebeurd' wordt doorverteld. Het heeft altijd de vorm van een interessante geschiedenis -vaak van recente datum- met bijzondere, soms bizarre feiten, die vooral door de manier waarop het verteld wordt aan overtuigingskracht wint; alleen berusten de gepresenteerde feiten niet op waarheid. Er zijn volkssagen die van origine op een waar verhaal gebaseerd zijn, maar door het mond-tot-mond doorgeven zo zijn veranderd dat er van de feiten toch niets meer klopt.

Ok, k snap hem..nu moet ik nog de link met al die bekeringsgeschiedenissen snappen.
Ik ga voorlopig uit van het positieve van die verhalen, dat er een foute tussenzit nemen we op de koop toe

Het is voor het eerst dat ik me in deze topic meng. Ik denk dat het inderdaad voor kan komen dat een gebed afgesneden wordt en ook dat men God kan rechtvaardigen wanneer Hij iemand oordeelt (wat wij in OT en NT herhaaldelijk ook lezen), maar over deze zaken moet met de grootste schroom gesproken en (zo dat al moet) geschreven worden. Anders krijgt het iets verwrongens, iets grotesks. Ook in een boekje van ds. Du Marchie lees je een dergelijk verhaal en daar werd ik niet echt vrolijk van. Daarom moet er uiterst teer en uiterst kies met deze dingen worden omgegaan.

memento schreef:Een gebed kan afgesneden worden, dat geloof ik ook zeker. Alleen:
1. God spreekt niet meer direct tot Zijn kinderen, zoals Hij dat deed tegen de profeten
2. Gods kinderen vergissen zich maar al te vaak. Soms denken ze dat iets van de Heere is, terwijl het later toch niet zo blijkt te zijn
3. Nérgens lees ik dat onder de nieuwe bedeling er geen genade meer mogelijk is.

1. Hoe weet je dat? Waar lees ik in de Bijbel dat God niet meer direct tot Zijn kinderen spreekt? Lees Hand. 27 eens, waar Christus rechtstreeks tot Paulus spreekt.
2. Dat klopt, maar dat zegt nog niets over het feit dat een gebed toch echt wel eens afgesneden kan worden.
3. Lees Hebr. 6:4-6 en 1 Joh. 5:16 eens.

refo schreef:Het schijnt niet in de officiele Heidelbergse tekst te staan, maar is in de vertaling ingevoegd.

Dat lees ik ook bij dr. K. Runia, in zijn boekje De zondag onder druk, op blz. 17.
"Het woord 'sabbat' is (...) in de Nederlandse vertaling door Petrus Dathenus toegevoegd aan het origineel. In de oorspronkelijke (!) Duitse tekst lezen we alleen van 'der Feiertag', dat is de feestdag. Op den duur is de toevoeging van het woord 'sabbat' een brug geweest naar de koppeling van de zondag aan de sabbat en zo naar een veel striktere zondagsviering dan de hervormers ooit bedoeld hebben."
Runia wijst er in zijn boekje op dat Bullinger in de Tweede Zwitserse Confessie (die kort na Calvijns dood door Beza en anderen ondertekend wordt) schrijft: "Wij vieren de Dag des Heren, en niet de sabbat, als een vrije inachtneming."
Misschien moet de Verenigiging voor de Zodagsrust hier toch nog eens over nadenken.

Tiberius schreef:

Oude Paden schreef:Deze tijd lees ik nogal eens "bekeringen": Rijk in zichzelf met God

In dit blad lees ik nog van mensen die gedaante en heerlijkheid zien in een vernederde Borg.
Deze tijd kenmerkt zich veelal met mensen die alleen rijk willen zijn met de Verhoogde Koning

Hebben we niet genoeg aan de Bijbelse bekeringsgeschiedenissen?

Is Christus dan na het tot stand komen van de Bijbel gestopt met Zijn kerkvergaderend werk?
Ik lees graag bekeringsgeschiedenissen (al vind ik ze niet allemaal even mooi), want ik vind daar - evenals Gian - veel herkenning in.

Tiberius schreef:Dan weten we ook zeker dat we niet het slachtoffer zijn van broodje-aap-verhalen en mensen-in-het-middelpunt.

Helaas kan alles ontaarden, ook het vertellen wat God in je leven gedaan heeft.