Nou, dat is precies mijn vraag: Zal er een tijd op aarde zijn, waarin bekering onmogelijk is? Ik denk dat de Bijbel die ruimte niet geeft, maar ik ben er niet goed in thuis. Ik kon ook niet zeggen: Wat ds. Van Campen hier zegt, klopt niet. Integendeel zelfs: Hij bleef heel dicht bij de tekst van 1 Thessalonicenzen 4.Jongere schreef:Zijn er schriftgegevens over? Dat lijkt me de relevante vraag.
Dat was ook mijn verrassing. Ik heb al best wel wat gelezen over de opname en wist eerlijk gezegd niet wat ik ervan denken moest. Maar hij onderbouwt het heel schriftuurlijk.Luther schreef:Nou, dat is precies mijn vraag: Zal er een tijd op aarde zijn, waarin bekering onmogelijk is? Ik denk dat de Bijbel die ruimte niet geeft, maar ik ben er niet goed in thuis. Ik kon ook niet zeggen: Wat ds. Van Campen hier zegt, klopt niet. Integendeel zelfs: Hij bleef heel dicht bij de tekst van 1 Thessalonicenzen 4.Jongere schreef:Zijn er schriftgegevens over? Dat lijkt me de relevante vraag.
1 En wij bidden u, broeders, door de toekomst van onzen Heere Jezus Christus, en onze toevergadering tot Hem,Luther schreef:Nou, dat is precies mijn vraag: Zal er een tijd op aarde zijn, waarin bekering onmogelijk is? Ik denk dat de Bijbel die ruimte niet geeft, maar ik ben er niet goed in thuis. Ik kon ook niet zeggen: Wat ds. Van Campen hier zegt, klopt niet. Integendeel zelfs: Hij bleef heel dicht bij de tekst van 1 Thessalonicenzen 4.Jongere schreef:Zijn er schriftgegevens over? Dat lijkt me de relevante vraag.
Maar, ik probeer het me even voor te stellen...Gian schreef:Nadat de Gemeente (de wederhouder) en dus de Heilige Geest van aarde opgenomen is zal de anti-christ zich openbaren. Dat is de tijd van de grote verdrukking. Zeven jaren naar Dan. 9 ofwel de zeventigste jaarweek waarin God de wereld en met name Israel in de laatste helft (3.5 jaar) zal verdrukken.
Lees in vers 10,11 en 12 wat er met het naamchristendom gebeurt. Iedereen die de genade afgewezen hebben zullen een kracht der dwaling krijgen opdat ze de leugen van de anti-christ zouden geloven.
In die tijd zullen de 144.000 verzegelden (joden) de wereld ingaan om het evangelie overal te brengen. Daaruit ontstaat de schare die niemand tellen kan. Openb. 7
Daarna de komst van Christus op aarde (Zach. 14:4 Hand 1:11) die alle aardrijken omver zal werpen (Beeld in Dan. 2), de veroordeling van de volken, het opsluiten van de satan en de aanvang van het Vrederijk.
En wie zijn die twee getuigen dan? Want als die ook tot de gemeente behoren, dan zijn ook zij opgenomen.Gian schreef:De hele Gemeente, incl. alle gelovigen van joodse afkomst worden opgenomen.
Met de opname wordt de bedeling van de Gemeente afgesloten en zal God zich weer tot Israël wenden. Het zijn Joden die in de 70ste jaarweek gaan geloven waarschijnlijk door de 2 getuigen die 1260 dagen zullen profeteren.
Maar om heel eerlijk te zijn komt deze uitleg erg overeen met de letterlijke uitleg van Openbaringen. Ik vraag me dan altijd af of je de draak uit Oepnbaringen 12 ook letterlijk neemt. Dat lijkt me dan de consequentie.Gian schreef:Wie de 2 getuigen zijn vertelt de bijbel niet. Er wordt gedacht aan Elia en Henoch, of Mozes. Ook denkt men aan Zerubabel en Jozua vanwege de vergelijking met de olijfbomen (Zach. 4 en Openb. 11)
Als de Openbaring van Jezus aan Johannus geheel vergeestelijkt moet worden, moet dat met Daniël (en dan met de andere profeten) ook. Daniël en Openbaring komen in veel dingen overeen.Luther schreef:Maar om heel eerlijk te zijn komt deze uitleg erg overeen met de letterlijke uitleg van Openbaringen. Ik vraag me dan altijd af of je de draak uit Oepnbaringen 12 ook letterlijk neemt. Dat lijkt me dan de consequentie.Gian schreef:Wie de 2 getuigen zijn vertelt de bijbel niet. Er wordt gedacht aan Elia en Henoch, of Mozes. Ook denkt men aan Zerubabel en Jozua vanwege de vergelijking met de olijfbomen (Zach. 4 en Openb. 11)
Ja, en daarnaast loop ik klem met het feit dat de Heere tot het laatste der dagen een gemeente op aarde zal hebben.Erasmiaan schreef:Pas een preek van ds. Vlietstra gelezen over deze tekst. Daar las ik niet zulke wonderlijke zaken in, zoals ik ze hier lees.
kan je het splitsen??Jongere schreef:Voor degenen die zich hierin interesseren en engels kunnen volgen, op de site van John Piper staat een forumdiscussie tussen mensen met verschillende visies hierop. http://www.desiringgod.org/ResourceLibr ... chatology/
Ik stel voor hier on-topic te gaan en in een daarvoor bestemd topic eventueel verder te discussieren.
We zijn slaperig geworden met de dwaze maagden.....Erasmiaan schreef:Pas een preek van ds. Vlietstra gelezen over deze tekst. Daar las ik niet zulke wonderlijke zaken in, zoals ik ze hier lees.
Reformatorisch Dagblad schreef:„Het gaat de goede kant op; Zijn rijk breekt door”
Samoa, Sumatra, de Filipijnen, India. Verwoesting, verdriet en wanhoop. De wereld kermt, kraakt en zucht. Is de wederkomst aanstaande? Horen we Zijn voetstappen? Ds. A. Baas. „Het gaat de goede kant op. Gods rijk breekt door.”
De hervormde predikant uit Apeldoorn verontschuldigt zich voor zijn ‘enthousiasme’. „Dit onderwerp raakt me. Het is een spanning in mijn lijf, een existentiële betrokkenheid. Hoe het komt? Het begon al in mijn jeugd door het lezen van de boeken van ds. H. Veldkamp zoals ”De dag van de Zoon des mensen”.
Het blijft even stil. „Ik denk wel eens dat we slaperig zijn geworden. We hebben de toekomstverwachting overgedaan aan Johannes de Heer en de zijnen. ”
Een excuus is er niet, vindt de predikant. „Een beetje mens –zeker een waar christenmens– leeft niet voor zichzelf, maar heeft oog voor bredere verbanden, ja voor de wereld. Een christen legt zijn oor te luisteren. Wacht eens, horen we hierin Zijn voetstappen? Komt Hij eraan?”De natuur is ruig, dodelijk ook. Alles verwoestende rampen teisteren de wereld. De predikant erkent het. Bang is hij echter niet. „Weet je wat ik bedoel; het is eigenlijk net als met een bevalling. De aanstaande moeder heeft pijn. Ze lijdt. Ze zucht. Maar er is ook uitzien naar leven. Er is bemoediging. Het gaat de goede kant op. Er is al iets zichtbaar. Volhardt tot het einde.”
Niet goedkoop, benadrukt hij. „De natuur is wreed, de wereld doet pijn. Dat is, om het goed gereformeerd te zeggen, een beleefde werkelijkheid. Het zit diep, het raakt je hart. Het doet je met Paulus zuchten om de schepping in barensnood. De aarde is om ons vervloekt. Beseffen we dat? Geloven we dat?”
Wraak
Hij vervolgt. „Hier, moet je dit horen, dit las ik in een boek van dr. W. Aalders in gesprek met dr. H. Klink. Het gaat over het gedeelte waarin Jezus de storm bestraft. Hij schrijft daar: De natuur is losgeraakt van haar middelpunt; aan zinloosheid onderworpen. Dat wil zij niet, daarom zijn er natuurrampen. De schepping neemt zo wraak om het feit dat zij niet meer onder leiding staat van de Zoon des mensen.
Maar Aalders stopt hier niet. Christus openbaart Zich als de Heer, de Kurios. Hij roept alles weer tot de orde. De storm gaat liggen, het wordt volkomen stil op Zijn machtswoord. Ook voor de natuur geldt dat in Christus alles weer goed komt.
Wanneer het moment is dat de natuur zwijgt? Dat moet je me niet vragen. Op grond van Pasen weet ik dat God recht doet. Een God Die in Christus recht heeft gedaan. De oordelen gaan over de wereld; het loopt uit op hét oordeel.
Het is Gods lankmoedigheid dat het nog een dagje duurt. Hij wil dat niemand verloren gaat. Dat dringt me op de preekstoel. Dat behelst mijn roeping. Mensen, zorg dat je weet dat je geborgen bent in de ark. Wat doen wij? Luisteren we naar Gods stem in het wereldgebeuren? Of staan we op de loopplank van de ark te discussiëren en zullen we straks de deur gesloten vinden?”
Ds. Baas zucht. „Ik besef het, ik zit te preken door de telefoon. Je merkt het, het onderwerp raakt me. De hoop die we op de Opgestane hebben, moet al ons leed verzachten, „voor hen die het heil des Heeren verwachten, zijn bergen vlak en zeeën droog.””
Asielzoekers
Ds. W. Visscher, predikant van de gereformeerde gemeente in Amersfoort, herkent de betrokkenheid van zijn Apeldoornse collega. Het zijn niet direct natuurrampen die hem wakker schudden. „Het besef van Christus’ komst is bij mij verdiept door contacten met asielzoekers en vluchtelingen.”
Het legt uit: „Enkele tientallen vluchtelingen bezoeken elke zondag onze kerkdiensten. Mensen uit Congo, Birma. Het zijn mensen die veel hebben meegemaakt. Hun leven raakt me. Aangrijpend, ja diep schokkende zaken. Dingen die gebeuren op onze wereld. Neem die moeder. Haar man en kinderen zijn voor haar ogen vermoord. Zelf is ze verkracht. Het mensenleven is op deze wereld niet veel waard, zo lijkt het. Toch is elk mens door God geschapen en draagt Zijn beeld.
Het zijn deze praktijken die schreeuwen om recht. Je praat er met hen over. Ze willen zichzelf niet wreken. Er is bij hen een verlangen naar een nieuwe hemel en een nieuwe aarde waar gerechtigheid wonen zal. Maar niet alleen dat, ook het aanstaande oordeel is voor hen een troost. De beulen, de moordenaars, de goddelozen ontlopen Gods recht niet. God zal oordelen.”
De predikant betreurt de slapheid van veel christenen in het Westen. „We worden geteisterd door het oordeel van de afstomping; we zijn blind voor de ernst van de zonde. Neem de liefdeloosheid, de verkilling en verkouding, de eenzaamheid. De wederkomst, het kan niet lang meer duren.”
Of ik de wederkomst nog mee ga maken? Dat weet ik niet. Ik ben geen profeet. Wel is het zo dat we in de eindtijd leven. Naast de negatieve tekenen van de eindtijd, waar we ook deze weken mee worden geconfronteerd, zie je ook aan de positieve signalen dat Christus’ komst aanstaande is. Nog even en alle volken zijn bereikt met het Evangelie. En ook de Bijbel is in steeds meer talen beschikbaar.”
Moedeloos is ds. Visscher niet. Een diep verlangen, dat is er wel. „Er is hoop en verwachting. Ook bij mij, ja. Zoals de kerk van het Oude Testament uitzag naar de Messias, zo ziet de kerk van het nieuwe verbond uit naar Christus’ wederkomst. Dan stemmen we in met Petrus: „Maar wij verwachten, naar Zijn belofte, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde in dewelke gerechtigheid woont.”
„Het gaat de goede kant op; Zijn rijk breekt door”
Samoa, Sumatra, de Filipijnen, India. Verwoesting, verdriet en wanhoop. De wereld kermt, kraakt en zucht. Is de wederkomst aanstaande? Horen we Zijn voetstappen? Ds. A. Baas. „Het gaat de goede kant op. Gods rijk breekt door.”
De hervormde predikant uit Apeldoorn verontschuldigt zich voor zijn ‘enthousiasme’. „Dit onderwerp raakt me. Het is een spanning in mijn lijf, een existentiële betrokkenheid. Hoe het komt? Het begon al in mijn jeugd door het lezen van de boeken van ds. H. Veldkamp zoals ”De dag van de Zoon des mensen”.
Het blijft even stil. „Ik denk wel eens dat we slaperig zijn geworden. We hebben de toekomstverwachting overgedaan aan Johannes de Heer en de zijnen. ”
Een excuus is er niet, vindt de predikant. „Een beetje mens –zeker een waar christenmens– leeft niet voor zichzelf, maar heeft oog voor bredere verbanden, ja voor de wereld. Een christen legt zijn oor te luisteren. Wacht eens, horen we hierin Zijn voetstappen? Komt Hij eraan?”
De natuur is ruig, dodelijk ook. Alles verwoestende rampen teisteren de wereld. De predikant erkent het. Bang is hij echter niet. „Weet je wat ik bedoel; het is eigenlijk net als met een bevalling. De aanstaande moeder heeft pijn. Ze lijdt. Ze zucht. Maar er is ook uitzien naar leven. Er is bemoediging. Het gaat de goede kant op. Er is al iets zichtbaar. Volhardt tot het einde.”
Niet goedkoop, benadrukt hij. „De natuur is wreed, de wereld doet pijn. Dat is, om het goed gereformeerd te zeggen, een beleefde werkelijkheid. Het zit diep, het raakt je hart. Het doet je met Paulus zuchten om de schepping in barensnood. De aarde is om ons vervloekt. Beseffen we dat? Geloven we dat?”
Wraak
Hij vervolgt. „Hier, moet je dit horen, dit las ik in een boek van dr. W. Aalders in gesprek met dr. H. Klink. Het gaat over het gedeelte waarin Jezus de storm bestraft. Hij schrijft daar: De natuur is losgeraakt van haar middelpunt; aan zinloosheid onderworpen. Dat wil zij niet, daarom zijn er natuurrampen. De schepping neemt zo wraak om het feit dat zij niet meer onder leiding staat van de Zoon des mensen.
Maar Aalders stopt hier niet. Christus openbaart Zich als de Heer, de Kurios. Hij roept alles weer tot de orde. De storm gaat liggen, het wordt volkomen stil op Zijn machtswoord. Ook voor de natuur geldt dat in Christus alles weer goed komt.
Wanneer het moment is dat de natuur zwijgt? Dat moet je me niet vragen. Op grond van Pasen weet ik dat God recht doet. Een God Die in Christus recht heeft gedaan. De oordelen gaan over de wereld; het loopt uit op hét oordeel.
Het is Gods lankmoedigheid dat het nog een dagje duurt. Hij wil dat niemand verloren gaat. Dat dringt me op de preekstoel. Dat behelst mijn roeping. Mensen, zorg dat je weet dat je geborgen bent in de ark. Wat doen wij? Luisteren we naar Gods stem in het wereldgebeuren? Of staan we op de loopplank van de ark te discussiëren en zullen we straks de deur gesloten vinden?”
Ds. Baas zucht. „Ik besef het, ik zit te preken door de telefoon. Je merkt het, het onderwerp raakt me. De hoop die we op de Opgestane hebben, moet al ons leed verzachten, „voor hen die het heil des Heeren verwachten, zijn bergen vlak en zeeën droog.””
Asielzoekers
Ds. W. Visscher, predikant van de gereformeerde gemeente in Amersfoort, herkent de betrokkenheid van zijn Apeldoornse collega. Het zijn niet direct natuurrampen die hem wakker schudden. „Het besef van Christus’ komst is bij mij verdiept door contacten met asielzoekers en vluchtelingen.”
Het legt uit: „Enkele tientallen vluchtelingen bezoeken elke zondag onze kerkdiensten. Mensen uit Congo, Birma. Het zijn mensen die veel hebben meegemaakt. Hun leven raakt me. Aangrijpend, ja diep schokkende zaken. Dingen die gebeuren op onze wereld. Neem die moeder. Haar man en kinderen zijn voor haar ogen vermoord. Zelf is ze verkracht. Het mensenleven is op deze wereld niet veel waard, zo lijkt het. Toch is elk mens door God geschapen en draagt Zijn beeld.
Het zijn deze praktijken die schreeuwen om recht. Je praat er met hen over. Ze willen zichzelf niet wreken. Er is bij hen een verlangen naar een nieuwe hemel en een nieuwe aarde waar gerechtigheid wonen zal. Maar niet alleen dat, ook het aanstaande oordeel is voor hen een troost. De beulen, de moordenaars, de goddelozen ontlopen Gods recht niet. God zal oordelen.”
De predikant betreurt de slapheid van veel christenen in het Westen. „We worden geteisterd door het oordeel van de afstomping; we zijn blind voor de ernst van de zonde. Neem de liefdeloosheid, de verkilling en verkouding, de eenzaamheid. De wederkomst, het kan niet lang meer duren.”
Of ik de wederkomst nog mee ga maken? Dat weet ik niet. Ik ben geen profeet. Wel is het zo dat we in de eindtijd leven. Naast de negatieve tekenen van de eindtijd, waar we ook deze weken mee worden geconfronteerd, zie je ook aan de positieve signalen dat Christus’ komst aanstaande is. Nog even en alle volken zijn bereikt met het Evangelie. En ook de Bijbel is in steeds meer talen beschikbaar.”
Moedeloos is ds. Visscher niet. Een diep verlangen, dat is er wel. „Er is hoop en verwachting. Ook bij mij, ja. Zoals de kerk van het Oude Testament uitzag naar de Messias, zo ziet de kerk van het nieuwe verbond uit naar Christus’ wederkomst. Dan stemmen we in met Petrus: „Maar wij verwachten, naar Zijn belofte, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde in dewelke gerechtigheid woont.”
Maar dat een gemeente vermeld is wil niet zeggen dat de preken daar ook zijn uitgesproken.PrekenWeb schreef:Luther schreef:Bij dienstdoende predikanten staat hun gemeente erachter, bij emerituspredikanten staat erachter "emerituspredikant". Bij ds. Karels staat "(gemeente Rijssen)" terwijl hij toch echt sinds 2003 emerituspredikant is.
Bedankt voor de oplettendheid ! Het is inmiddels gewijzigd.
Er zijn nu preken toegevoegd van wijlen Ds H. Hofman sr.
http://www.prekenweb.nl/nieuw.htm