Marnix schreef:

albion schreef:

Marnix schreef: ...van gemeenten waar nooit een ongelovige een dienst bijwoont .....

...de mensen die in de kerk komen zijn toch allemaal gelovig??

Als kerk heb je ook een evangelisatiefunctie in de stad. We lezen van de eerste gemeente bijvoorbeeld dat ze in de gunst staan van het volk en er dagelijks worden toegevoegd aan de kring van wie behouden worden. Ik een hoop kerken zie je nooit mensen van buitenaf bijkomen. De mensen gaan naar de kerk maar niemand die zijn buren of kennissen meeneemt, in de stad gebeurt weinig... waardoor er nooit ongelovigen in de kerk komen en mensen van buitenaf de kerkdiensten bezoeken. Het zou goed zijn als niet iedereen in de kerk gelovig was, als het is omdat de kerk in de gunst staat van het volk in de stad, mensen uit nieuwsgierigheid een dienst gaan bijwonen, ze daartoe ook worden uitgenodigd omdat men gastvrij is en de deur altijd voor ze openstaat.

Komt dat ook niet doordat er een 'opschuiving' is naar andere godsdiensten en men meer nieuwsgierig daarna zijn, dan naar het geijkte christendom

Misschien speelt dat ook mee maar aan dat soort factoren kan je niks doen. Als ik kijk naar de eerste gemeente in Jeruzalem bijvoorbeeld en dat vergelijk met gemeenten nu zie ik grote verschillen waar we wel wat aan kunnen doen. Gebrek aan evangelisatie, gebrek aan gastvrijheid, gebrek aan actief zijn in de stad (wat iets anders is dan actief zijn in je kerk) etc.

Marnix schreef:Misschien speelt dat ook mee maar aan dat soort factoren kan je niks doen. Als ik kijk naar de eerste gemeente in Jeruzalem bijvoorbeeld en dat vergelijk met gemeenten nu zie ik grote verschillen waar we wel wat aan kunnen doen. Gebrek aan evangelisatie, gebrek aan gastvrijheid, gebrek aan actief zijn in de stad (wat iets anders is dan actief zijn in je kerk) etc.

Toen was het christendom iets waar de mensen nieuwsgierig naar werden omdat de christenen iets heel anders uitstraalden en anders leefden dan wat zij toen gewend waren. (als je het over dat gedeelte van de wereld hebt).
Zoals het christendom in onze landen werd geprogrammeerd was toch niet hetzelfde???

Ik denk dat je reactie juist een van de problemen duidelijk maakt. Toen was het christendom iets waar mensen nieuwsgierig naar waren? Daarmee stellen we dat dat nu niet het geval is. Leidt dat niet juist tot passiviteit? Volgens mij zijn er nog steeds mensen nieuwsgierig (of zelfs hongerig) naar het evangelie. Er zullen een hoop ook onterecht bevooroordeeld negatief tegenover het geloof staan op basis van wat er bijvoorbeeld in de kerkgeschiedenis gebeurd is etc, maar daar kunnen we wat aan doen. Maar ga eens met straatevangelisten praten, mensen die ervaring hebben met het brengen van het evangelie in Nederland. Niemand zal zeggen dat er geen nieuwsgierigheid en honger naar het evangelie is. We moeten dus niet niets of weinig doen en dan zeggen: Ja maar de mensen zitten er ook helemaal niet op te wachten. De deuren gesloten houden en als er niemand komt zeggen: Ze zitten er niet op te wachten.

Dat dit soort kerken groeien is wel begrijpelijk. Voor mij staat de mens zo centraal in zulke kerken.
Wat jij voelt, en hoe jij bent, en wat jij doet.
Gods is liefde zeker, maar Gods is ook rechtvaardig en heilig!

Als de mens centraal staat krijg je al snel allerlei dwalingen.

Ze zeggen een heiligskerk te zijn, moet je dan na je bekering God terugbetalen? Soort omgekeerde Roomse leer?

Johann Gottfried Walther schreef:Dat dit soort kerken groeien is wel begrijpelijk. Voor mij staat de mens zo centraal in zulke kerken.
Wat jij voelt, en hoe jij bent, en wat jij doet.
Gods is liefde zeker, maar Gods is ook rechtvaardig en heilig!

Als de mens centraal staat krijg je al snel allerlei dwalingen.

Ze zeggen een heiligskerk te zijn, moet je dan na je bekering God terugbetalen? Soort omgekeerde Roomse leer?

Johann, waarom deze suggesties wekken? Anderen vinden dat juist bij de bevindelijken de mens centraal staat. Wat heeft het voor nut om zo over anderen te praten?

Gian schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:Dat dit soort kerken groeien is wel begrijpelijk. Voor mij staat de mens zo centraal in zulke kerken.
Wat jij voelt, en hoe jij bent, en wat jij doet.
Gods is liefde zeker, maar Gods is ook rechtvaardig en heilig!

Als de mens centraal staat krijg je al snel allerlei dwalingen.

Ze zeggen een heiligskerk te zijn, moet je dan na je bekering God terugbetalen? Soort omgekeerde Roomse leer?

Johann, waarom deze suggesties wekken? Anderen vinden dat juist bij de bevindelijken de mens centraal staat. Wat heeft het voor nut om zo over anderen te praten?

Suggesties, als iets onbijbels mag dat gezegd worden. Als alleen Gods liefde centraal staat klopt er iets niet.
Als in een bevindelijke kerk de mens centraal zou staan in de dienst/prediking, is dat ook fout.

En wat betreft heiliging hou ik het toch maar bij Efeze 2 vers 10.

Elkaar over de bol aaien schieten we niet veel mee op.
Wat ik op de site van die kerk en een gemeente ervan zag, daar las ik nou niet direct een totaal verhaal van de Bijbel.
Ja liefde, en liefde... zeker... maar wel zoals Gods woord het zeg zoals in Johannes 3 vers 16, en de brieven van Johannes.

Het riep bij mij dus nogal wat vragen op.

Johann Gottfried Walther schreef:

Gian schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:Dat dit soort kerken groeien is wel begrijpelijk. Voor mij staat de mens zo centraal in zulke kerken.
Wat jij voelt, en hoe jij bent, en wat jij doet.
Gods is liefde zeker, maar Gods is ook rechtvaardig en heilig!

Als de mens centraal staat krijg je al snel allerlei dwalingen.

Ze zeggen een heiligskerk te zijn, moet je dan na je bekering God terugbetalen? Soort omgekeerde Roomse leer?

Johann, waarom deze suggesties wekken? Anderen vinden dat juist bij de bevindelijken de mens centraal staat. Wat heeft het voor nut om zo over anderen te praten?

Suggesties, als iets onbijbels mag dat gezegd worden. Als alleen Gods liefde centraal staat klopt er iets niet.
Als in een bevindelijke kerk de mens centraal zou staan in de dienst/prediking, is dat ook fout.

En wat betreft heiliging hou ik het toch maar bij Efeze 2 vers 10.

Elkaar over de bol aaien schieten we niet veel mee op.
Wat ik op de site van die kerk en een gemeente ervan zag, daar las ik nou niet direct een totaal verhaal van de Bijbel.
Ja liefde, en liefde... zeker... maar wel zoals Gods woord het zeg zoals in Johannes 3 vers 16, en de brieven van Johannes.

Het riep bij mij dus nogal wat vragen op.

Dat zal zo zijn, maar heiliging heeft absoluut niets te maken met God terugbetalen. Dat zegt deze kerk niet, en dat zeggen ook bevindelijk gereformeerde kerken niet, die óók aanvoeren dat heiliging een onderdeel van het geloof is. In het artikel wordt de keus van de mens als heel belangrijk bestempeld, maar daarmee staat niet automatisch de mens voorop. Het is de keus van de mens, God voorop te stellen.

En daar valt veel voor te zeggen, al is het inderdaad zo dat door de keus eenzijdig bij de mens te leggen de volharding komt te vervallen. Men mist de troost uit de Dordtse Leerregels, en wijkt daarmee van de Schrift af. Maar niet op de manier die je hier suggereert.

Marco schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:

Gian schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:Dat dit soort kerken groeien is wel begrijpelijk. Voor mij staat de mens zo centraal in zulke kerken.
Wat jij voelt, en hoe jij bent, en wat jij doet.
Gods is liefde zeker, maar Gods is ook rechtvaardig en heilig!

Als de mens centraal staat krijg je al snel allerlei dwalingen.

Ze zeggen een heiligskerk te zijn, moet je dan na je bekering God terugbetalen? Soort omgekeerde Roomse leer?

Johann, waarom deze suggesties wekken? Anderen vinden dat juist bij de bevindelijken de mens centraal staat. Wat heeft het voor nut om zo over anderen te praten?

Suggesties, als iets onbijbels mag dat gezegd worden. Als alleen Gods liefde centraal staat klopt er iets niet.
Als in een bevindelijke kerk de mens centraal zou staan in de dienst/prediking, is dat ook fout.

En wat betreft heiliging hou ik het toch maar bij Efeze 2 vers 10.

Elkaar over de bol aaien schieten we niet veel mee op.
Wat ik op de site van die kerk en een gemeente ervan zag, daar las ik nou niet direct een totaal verhaal van de Bijbel.
Ja liefde, en liefde... zeker... maar wel zoals Gods woord het zeg zoals in Johannes 3 vers 16, en de brieven van Johannes.

Het riep bij mij dus nogal wat vragen op.

Dat zal zo zijn, maar heiliging heeft absoluut niets te maken met God terugbetalen. Dat zegt deze kerk niet, en dat zeggen ook bevindelijk gereformeerde kerken niet, die óók aanvoeren dat heiliging een onderdeel van het geloof is. In het artikel wordt de keus van de mens als heel belangrijk bestempeld, maar daarmee staat niet automatisch de mens voorop. Het is de keus van de mens, God voorop te stellen.

En daar valt veel voor te zeggen, al is het inderdaad zo dat door de keus eenzijdig bij de mens te leggen de volharding komt te vervallen. Men mist de troost uit de Dordtse Leerregels, en wijkt daarmee van de Schrift af. Maar niet op de manier die je hier suggereert.

Het is de keus van de mens, God voorop te stellen.

Maar dat is dus juist het probleem. Want dat is helemaal niet de keus van de mens. Zelfs niet van de 'gelovige' mens. En daarom is het zo nodig om er achter te komen dat je geen vriend maar een vijand bent.
Vijanden worden met God verzoend.

dennis schreef: Maar dat is dus juist het probleem. Want dat is helemaal niet de keus van de mens. Zelfs niet van de 'gelovige' mens. En daarom is het zo nodig om er achter te komen dat je geen vriend maar een vijand bent.
Vijanden worden met God verzoend.

En, ook al vijand geworden?

Gian schreef:

dennis schreef: Maar dat is dus juist het probleem. Want dat is helemaal niet de keus van de mens. Zelfs niet van de 'gelovige' mens. En daarom is het zo nodig om er achter te komen dat je geen vriend maar een vijand bent.
Vijanden worden met God verzoend.

En, ook al vijand geworden?

Beste Gian,
Inderdaad is dit een terechte reactie, helemaal mee eens: "en, ook al vijand geworden? ".

De bijbel leert ons dat het bedenken des vleses is vijandschap Gods. Rom. 8:7 Daarom dat het bedenken des vleses vijandschap is tegen God; want het onderwerpt zich der wet Gods niet; want het kan ook niet.

Beste Gian, als uzelf deze vraag stelt aan Dennis,
dan neem ik aan dat u ook kunt vertellen waardoor,
en door welk middel u geleerd heeft, hoe men erachter komt dat men een vijand van God is ?
En door welke weg u van een vijand van God, een vriend Gods genaamd mag worden?
Bent u ook bekend in het leren van deze vijandschap, of er ook aanvechtingen van binnen,
en tegenkanting van de duivel waren?

SecorDabar schreef:

Gian schreef:

dennis schreef: Maar dat is dus juist het probleem. Want dat is helemaal niet de keus van de mens. Zelfs niet van de 'gelovige' mens. En daarom is het zo nodig om er achter te komen dat je geen vriend maar een vijand bent.
Vijanden worden met God verzoend.

En, ook al vijand geworden?

Beste Gian,
Inderdaad is dit een terechte reactie, helemaal mee eens: "en, ook al vijand geworden? ".

De bijbel leert ons dat het bedenken des vleses is vijandschap Gods. Rom. 8:7 Daarom dat het bedenken des vleses vijandschap is tegen God; want het onderwerpt zich der wet Gods niet; want het kan ook niet.

De terminologie "vijand worden" en "zondaar worden" wordt in onze kringen zeker wel gebezigd. Toch zou ik ervoor willen pleiten om duidelijker te formuleren. Voor kinderen of buitenkerkelijken is dit echt niet gemakkelijk. We zijn namelijk vijanden van God en zondaren, dat hoeven we niet te worden!
Wat er bedoeld wordt, is natuurlijk: ja, maar daar moeten we achter komen! Inderdaad, maar laten we dat dan zeggen.

(@SecorDabar, er worden een aantal persoonlijke vragen aan Gian gesteld. Persoonlijke vragen kunnen beter per PB, of het moet alleen als "opscherping" bedoeld zijn)

eilander schreef:

SecorDabar schreef:

Gian schreef:

dennis schreef: Maar dat is dus juist het probleem. Want dat is helemaal niet de keus van de mens. Zelfs niet van de 'gelovige' mens. En daarom is het zo nodig om er achter te komen dat je geen vriend maar een vijand bent.
Vijanden worden met God verzoend.

En, ook al vijand geworden?

Beste Gian,
Inderdaad is dit een terechte reactie, helemaal mee eens: "en, ook al vijand geworden? ".

De bijbel leert ons dat het bedenken des vleses is vijandschap Gods. Rom. 8:7 Daarom dat het bedenken des vleses vijandschap is tegen God; want het onderwerpt zich der wet Gods niet; want het kan ook niet.

De terminologie "vijand worden" en "zondaar worden" wordt in onze kringen zeker wel gebezigd. Toch zou ik ervoor willen pleiten om duidelijker te formuleren. Voor kinderen of buitenkerkelijken is dit echt niet gemakkelijk. We zijn namelijk vijanden van God en zondaren, dat hoeven we niet te worden!
Wat er bedoeld wordt, is natuurlijk: ja, maar daar moeten we achter komen! Inderdaad, maar laten we dat dan zeggen.

(@SecorDabar, er worden een aantal persoonlijke vragen aan Gian gesteld. Persoonlijke vragen kunnen beter per PB, of het moet alleen als "opscherping" bedoeld zijn)

Nou ja zeg, dit is het toppunt! Gian stelt als eerste een persoonlijke vraag! En dat vijand worden volgt uit de eerdere postings. Daar staat precies hoe het bedoeld is. Excusez le mot, maar ik vind dit een staaltje betweterigheid van het zuiverste soort.

@Erasmiaan, in zoverre eens: @Gian was eerst met een persoonlijke vraag, dat had ik eigenlijk over het hoofd gezien.
Dus ik wil Gian evenzeer oproepen om persoonlijke vragen per PB te stellen, tenzij dit alleen als opscherping is bedoeld.

Verder dank voor de complimenten!

eilander schreef:@Erasmiaan, in zoverre eens: @Gian was eerst met een persoonlijke vraag, dat had ik eigenlijk over het hoofd gezien.
Dus ik wil Gian evenzeer oproepen om persoonlijke vragen per PB te stellen, tenzij dit alleen als opscherping is bedoeld.

Verder dank voor de complimenten!

Sorry, de woorden zijn niet zo subtiel en drukken niet helemaal uit wat ik dacht.