Jacobikerk (GB) laat vrouwen toe tot het ambt

[parsifal]

Ik kan maar niet begrijpen waarom vrouwen dit willen.
Ik kan er zo moeilijk bij met mijn beperkte verstand .Dominee worden is een roeping, geen beroep.
In dit geval ligt de verantwoordelijkheid dus bij de dames zelf.
maar ik kan het niet rijmen met het feit dat alle apostelen mannelijk waren en ook de profeten mannelijk waren, afgezien nog van het feit dat de apostelen het afkeuren.

Hoezo zouden vrouwen het Ambt niet zien als een roeping? Ik ken aan aantal vrouwelijke theologie studenten die dit wel degelijk zien als een roeping en niet zomaar als een beroep. Je schrijft dat je deze keuze van een vrouw niet kan rijmen omdat alle Apostelen en Profeten mannelijk waren én dat zij het allemaal afkeurden. Keurden zij het écht allemaal af?

Als mannen in die tijd prompt in de ziekenverzorging zouden gaan werken, dan zou dit ook afgekeurd worden door vrouwen, want dat was typisch iets wat aan vrouwen was uitbesteed. Ik heb een bijbaan als verpleeghulp in een verpleeghuis en ik heb daar vele mannelijke verpleegkundige collega's en zelfs een mannelijke leidinggevende. Niemand die je daar over hoort want mannen doen het ook zeer goed in de zorgsector.

Maar dit zou dan wel te rijmen vallen? Typisch.

God heeft aan vrouwen in de eerste plaats de roeping gegeven kinderen te baren en die op te voeden, en het huishouden te verzorgen, en zo haar man tot steun te zijn....

Vergeet het hele rijtje uit Spreuken 31 niet. Verder zijn er natuurlijk ook nog aardig wat ongehuwde vrouwen. (Trouwens dat huishouden verzorgen en kinderen opvoeden zijn dat Bijbels gezien specifieke taken voor de vrouw?)

[JolandaOudshoorn]

Ik kan maar niet begrijpen waarom vrouwen dit willen.
Ik kan er zo moeilijk bij met mijn beperkte verstand .Dominee worden is een roeping, geen beroep.
In dit geval ligt de verantwoordelijkheid dus bij de dames zelf.
maar ik kan het niet rijmen met het feit dat alle apostelen mannelijk waren en ook de profeten mannelijk waren, afgezien nog van het feit dat de apostelen het afkeuren.

Hoezo zouden vrouwen het Ambt niet zien als een roeping? Ik ken aan aantal vrouwelijke theologie studenten die dit wel degelijk zien als een roeping en niet zomaar als een beroep. Je schrijft dat je deze keuze van een vrouw niet kan rijmen omdat alle Apostelen en Profeten mannelijk waren én dat zij het allemaal afkeurden. Keurden zij het écht allemaal af?

Als mannen in die tijd prompt in de ziekenverzorging zouden gaan werken, dan zou dit ook afgekeurd worden door vrouwen, want dat was typisch iets wat aan vrouwen was uitbesteed. Ik heb een bijbaan als verpleeghulp in een verpleeghuis en ik heb daar vele mannelijke verpleegkundige collega's en zelfs een mannelijke leidinggevende. Niemand die je daar over hoort want mannen doen het ook zeer goed in de zorgsector.

Maar dit zou dan wel te rijmen vallen? Typisch.

God heeft aan vrouwen in de eerste plaats de roeping gegeven kinderen te baren en die op te voeden, en het huishouden te verzorgen, en zo haar man tot steun te zijn....

Vergeet het hele rijtje uit Spreuken 31 niet. Verder zijn er natuurlijk ook nog aardig wat ongehuwde vrouwen. (Trouwens dat huishouden verzorgen en kinderen opvoeden zijn dat Bijbels gezien specifieke taken voor de vrouw?)

ongehuwde vrouwen zijn een speciale categorie die ook een speciale roeping kunnen hebben. En als zij zendelinge zou kunnen zijn, waarom dan geen eentje in eigen land?
Verder, het opvoeden behoort binnen het pakket van priester zijn in het gezin. helaas laten veel vaders deze taak over aan de moeders, maar dat is onjuist. Niet de vrouw van, maar Eli zelf werd gestraft omdat hij zijn zonen niet eens zuur aankeek.

[Tiberius]

helaas laten veel vaders deze taak over aan de moeders,

Hoe kom je daar bij? Dat lijkt me niet juist (wat ik in mijn directe omgeving zie).

[Bert Mulder]

ongehuwde vrouwen zijn een speciale categorie die ook een speciale roeping kunnen hebben. En als zij zendelinge zou kunnen zijn, waarom dan geen eentje in eigen land?
Verder, het opvoeden behoort binnen het pakket van priester zijn in het gezin. helaas laten veel vaders deze taak over aan de moeders, maar dat is onjuist. Niet de vrouw van, maar Eli zelf werd gestraft omdat hij zijn zonen niet eens zuur aankeek.

Sorry Jolanda, correctie van mijn kant. De vrouw heeft als taak de kinderen te helpen opvoeden. Die taak ook hoort primair bij de man, volgens Deut. 6, onder andere.

[Bureaucraat]

Sorry Jolanda, correctie van mijn kant. De vrouw heeft als taak de kinderen te helpen opvoeden. Die taak ook hoort primair bij de man, volgens Deut. 6, onder andere.

In feite heeft de vrouw dus geen enkele directe verantwoordelijkheid, als ik jou moet geloven.

[Tiberius]

Sorry Jolanda, correctie van mijn kant. De vrouw heeft als taak de kinderen te helpen opvoeden. Die taak ook hoort primair bij de man, volgens Deut. 6, onder andere.

In feite heeft de vrouw dus geen enkele directe verantwoordelijkheid, als ik jou moet geloven.

Jawel hoor: het opvoeden van de kinderen en besturen van het huishouden.
Maar de lijn van het opvoeden, het beleid zeg maar, is beider verantwoordelijkheid, maar primair van de man.

[Bureaucraat]

Jawel hoor: het opvoeden van de kinderen en besturen van het huishouden.
Maar de lijn van het opvoeden, het beleid zeg maar, is beider verantwoordelijkheid, maar primair van de man.

Ik ben toch blij dat mijn vrouw en ik zowel de opvoeding als het verkrijgen van een inkomen gelijk hebben verdeeld.

[Marie-Henriëtte]

Ik kan maar niet begrijpen waarom vrouwen dit willen.
Ik kan er zo moeilijk bij met mijn beperkte verstand .Dominee worden is een roeping, geen beroep.
In dit geval ligt de verantwoordelijkheid dus bij de dames zelf.
maar ik kan het niet rijmen met het feit dat alle apostelen mannelijk waren en ook de profeten mannelijk waren, afgezien nog van het feit dat de apostelen het afkeuren.

Hoezo zouden vrouwen het Ambt niet zien als een roeping? Ik ken aan aantal vrouwelijke theologie studenten die dit wel degelijk zien als een roeping en niet zomaar als een beroep. Je schrijft dat je deze keuze van een vrouw niet kan rijmen omdat alle Apostelen en Profeten mannelijk waren én dat zij het allemaal afkeurden. Keurden zij het écht allemaal af?

Als mannen in die tijd prompt in de ziekenverzorging zouden gaan werken, dan zou dit ook afgekeurd worden door vrouwen, want dat was typisch iets wat aan vrouwen was uitbesteed. Ik heb een bijbaan als verpleeghulp in een verpleeghuis en ik heb daar vele mannelijke verpleegkundige collega's en zelfs een mannelijke leidinggevende. Niemand die je daar over hoort want mannen doen het ook zeer goed in de zorgsector.

Maar dit zou dan wel te rijmen vallen? Typisch.

God heeft aan vrouwen in de eerste plaats de roeping gegeven kinderen te baren en die op te voeden, en het huishouden te verzorgen, en zo haar man tot steun te zijn....

Behalve als je als vrouw zijnde de gave van onder andere profetie bezit, zoals de vier ongehuwde dochters van Filippus in Caesarea. Waarom zou ik trouwens als jonge vrouw zijnde in het huwelijk treden om kinderen te baren, het huishouden te verzorgen en mijn man tot steun te zijn? Per slot van rekening beveelt Paulus het huwelijk absoluut niet aan.

Het schijnt een lastige opgave te zijn, het huwelijk, en dat geloof ik graag als ik af en toe constateer hoe verwerpelijk gehuwde stellen met elkaar om gaan. Om over de tegenwoordige opvoeding van de kinderen nog maar te zwijgen.

Geef mij dan maar die vrijheid waar Paulus over spreekt. Alleenstaand blijven is in Bijbels daglicht zo vreemd nog niet.

[Marie-Henriëtte]

Jawel hoor: het opvoeden van de kinderen en besturen van het huishouden.
Maar de lijn van het opvoeden, het beleid zeg maar, is beider verantwoordelijkheid, maar primair van de man.

Ik ben toch blij dat mijn vrouw en ik zowel de opvoeding als het verkrijgen van een inkomen gelijk hebben verdeeld.

Ja, heel goed, hier boven spreekt een wijze gehuwde man.

Als je toch in het huwelijk treedt, is het raadzaam je vrouw de kans te geven om ook (betaald) buitenshuis te werken, indien zij dit wilt. Beiden 20 tot 24 uur per week werken, zo kun je werk en zorg voor de kinderen combineren, zo wissel je elkaar af, en hoef je je kinderen ook niet naar een ‘onpersoonlijk’ en peperduur kinderdagverblijf te brengen. Belastingtechnisch ligt de drempel helaas nog veel te hoog om dit werkelijk in de praktijk te kunnen uitvoeren, dat is jammer.

Bureaucraat, ik wil overigens nog wel mijn excuses aanbieden voor een iets wat gemeen berichtje dat ik aan jou richtte onder het topic ‘SGP en de jongeren’. Dat was niet zo vriendelijk van mij.

[Tiberius]

Waarom zou ik trouwens als jonge vrouw zijnde in het huwelijk treden om kinderen te baren, het huishouden te verzorgen en mijn man tot steun te zijn? Per slot van rekening beveelt Paulus het huwelijk absoluut niet aan.

Het schijnt een lastige opgave te zijn, het huwelijk, en dat geloof ik graag als ik af en toe constateer hoe verwerpelijk gehuwde stellen met elkaar om gaan. Om over de tegenwoordige opvoeding van de kinderen nog maar te zwijgen.

Geef mij dan maar die vrijheid waar Paulus over spreekt. Alleenstaand blijven is in Bijbels daglicht zo vreemd nog niet.

Mocht je nog van gedachten veranderen, dan kunnen we je van harte uitnodigen in onze Refoforum-chat. Het schijnt daar een kweekvijver van nieuwe relaties te zijn, tussen alle, het leuterniveau van dit forum ontstijgende, diepzinnige gesprekken door.

[Tiberius]

Jawel hoor: het opvoeden van de kinderen en besturen van het huishouden.
Maar de lijn van het opvoeden, het beleid zeg maar, is beider verantwoordelijkheid, maar primair van de man.

Ik ben toch blij dat mijn vrouw en ik zowel de opvoeding als het verkrijgen van een inkomen gelijk hebben verdeeld.

Ja, heel goed, hier boven spreekt een wijze gehuwde man.

Als je toch in het huwelijk treedt, is het raadzaam je vrouw de kans te geven om ook (betaald) buitenshuis te werken, indien zij dit wilt. Beiden 20 tot 24 uur per week werken, zo kun je werk en zorg voor de kinderen combineren, zo wissel je elkaar af, en hoef je je kinderen ook niet naar een ‘onpersoonlijk’ en peperduur kinderdagverblijf te brengen.

Daar kan ik wel in meegaan.
Ook gezien de mogelijkheid, dat de vrouw in de toekomst opeens weer voor zichzelf en haar kinderen een inkomen moet gaan verwerven. Dat is nauwelijks uitvoerbaar als ze jaren uit het arbeidsproces is geweest.

Maar dat is het punt ook niet. Het punt is dat de man de verantwoordelijkheid draagt voor de (godsdienstige) opvoeding, met zijn vrouw als hulpe tegenover hem, zoals het huwelijksformulier zo mooi zegt.

Belastingtechnisch ligt de drempel helaas nog veel te hoog om dit werkelijk in de praktijk te kunnen uitvoeren, dat is jammer.

Dat is een fabeltje, dat zorgvuldig door de linkse partijen in stand wordt gehouden.
Pas geleden stond er in de krant een berekening, waarin blijkt dat een kostwinnersgezin bijna het dubbel aan belasting moet betalen bij een gelijk inkomen met een tweeverdienersgezin.

Bureaucraat, ik wil overigens nog wel mijn excuses aanbieden voor een iets wat gemeen berichtje dat ik aan jou richtte onder het topic ‘SGP en de jongeren’. Dat was niet zo vriendelijk van mij.

Dat siert je.

[JolandaOudshoorn]

Jawel hoor: het opvoeden van de kinderen en besturen van het huishouden.
Maar de lijn van het opvoeden, het beleid zeg maar, is beider verantwoordelijkheid, maar primair van de man.

Ik ben toch blij dat mijn vrouw en ik zowel de opvoeding als het verkrijgen van een inkomen gelijk hebben verdeeld.

Ja, heel goed, hier boven spreekt een wijze gehuwde man.

Als je toch in het huwelijk treedt, is het raadzaam je vrouw de kans te geven om ook (betaald) buitenshuis te werken, indien zij dit wilt. Beiden 20 tot 24 uur per week werken, zo kun je werk en zorg voor de kinderen combineren, zo wissel je elkaar af, en hoef je je kinderen ook niet naar een ‘onpersoonlijk’ en peperduur kinderdagverblijf te brengen. Belastingtechnisch ligt de drempel helaas nog veel te hoog om dit werkelijk in de praktijk te kunnen uitvoeren, dat is jammer.

Bureaucraat, ik wil overigens nog wel mijn excuses aanbieden voor een iets wat gemeen berichtje dat ik aan jou richtte onder het topic ‘SGP en de jongeren’. Dat was niet zo vriendelijk van mij.

Als jij je leven in dienstvan God wil stellen, dan is ongehuwd blijven een goede en Bijbelse optie. Immers, alleen hen je niet de problemen die je krijgt in een relatie en je hoeft je aandacht niet te verdelen, maar kan jij je helemaal richten op de dienst van God.
Aan de andere kant, Paulus stelt ook dat het beter te trouwen is dan te branden van begeerte. Het is dus wel een speciale bedeling.

Overigens hebben wij er bewust voor gekozen dat ik thuis blijf bij de kinderen, totdat ziij allemaal naar school gaan en in een hoge mate zelfstandig kunnen zijn. Als de jongste die heeft, zou ik eventueel weer aan het werk kunnen gaan. Buitenshuis dan en betaald, bedoel ik hier dan mee. Daarnaast heeft mijn man ook een beroep waarbij hij geen 20 uur kan werken, maar komt dat eerder op 50 uur in de week. Wel hebben we de afspraak dat de avonden voor mij zijn. Waarbij we weer een limiet hanteren van ongeveer 2 avonden dat ik ook het huis uit ben. Een man die en overdag weg is en 's avonds kan onmogelijk een goede bijdrage leveren aan de opvoeding.

[Bert Mulder]

Jawel hoor: het opvoeden van de kinderen en besturen van het huishouden.
Maar de lijn van het opvoeden, het beleid zeg maar, is beider verantwoordelijkheid, maar primair van de man.

Ik ben toch blij dat mijn vrouw en ik zowel de opvoeding als het verkrijgen van een inkomen gelijk hebben verdeeld.

Ja, heel goed, hier boven spreekt een wijze gehuwde man.

Als je toch in het huwelijk treedt, is het raadzaam je vrouw de kans te geven om ook (betaald) buitenshuis te werken, indien zij dit wilt. Beiden 20 tot 24 uur per week werken, zo kun je werk en zorg voor de kinderen combineren, zo wissel je elkaar af, en hoef je je kinderen ook niet naar een ‘onpersoonlijk’ en peperduur kinderdagverblijf te brengen. Belastingtechnisch ligt de drempel helaas nog veel te hoog om dit werkelijk in de praktijk te kunnen uitvoeren, dat is jammer.

Bureaucraat, ik wil overigens nog wel mijn excuses aanbieden voor een iets wat gemeen berichtje dat ik aan jou richtte onder het topic ‘SGP en de jongeren’. Dat was niet zo vriendelijk van mij.

Je blijft van de mens uit redereneren, in plaats van te vragen wat God van ons eist, ook als ongetrouwde, zoals ook als gehuwde.

En om op het onderwerp terug te komen, God roept alleen mannen tot het kerkelijk ambt. Als iemand anders een roepng meent te hebben, weet ik dat het in ieder geval niet van Hem is.

[Erasmiaan]

Marie-Henriëtte, alhoewel ik het tot in mijn haarvaten oneens ben met je standpunt, vind ik, dat je meesterlijk discussieert. Fantastisch gewoon; ik hou daar wel van (mag ook wel eens gezegd worden, toch?).

?

[parsifal]

Je blijft van de mens uit redereneren, in plaats van te vragen wat God van ons eist, ook als ongetrouwde, zoals ook als gehuwde.

En om op het onderwerp terug te komen, God roept alleen mannen tot het kerkelijk ambt. Als iemand anders een roepng meent te hebben, weet ik dat het in ieder geval niet van Hem is.

Dit geloof ik dus totaal niet. Phebe was een dienares van de gemeente en gezien het taalgebruik van Paulus en de context van Romeinen 16, kan ik hier niet veel anders uit opmaken dat ze een ambt in de gemeente had (waarschijnlijk diaken). De vroege kerk had het weduwenambt, waarbij vrouwen zich namens de gemeente bezig hielden met zorg voor armen. Hier zijn al de dochters van Phillipus genoemd (en uit de Korinthe brief maak ik op dat profetie zijn plaats had binnen de gemeente, al is dit niet perse een ambt zonder welke een gemeente niet kan functioneren).

Misschien ligt het normale ouderlingenambt niet voor de hand voor vrouwen op Bijbelse gronden, maar voor het diakenambt en misschien ook voor kerkvoogden zou ik niet zo stellig durven zijn als jij dat bent.