Het gaat nog veel verder en anders dan hierboven staat. Wat wij als natuurwetten beschouwen (b.v. zwaartekracht) is niets anders dan een bewijs van Gods betrouwbaarheid in het besturen van de wereld. Wij noemen het een wetmatigheid omdat de dingen altijd op dezelfde manier reageren maar het geeft enkel aan dat de Heere consequent is in zijn onderhouding van de wereld. Dat er bij God geen willekeur is.huisman schreef:De wetenschap bestudeerd natuurwetten die door God zelf geschapen zijn. Zal dan het maaksel wijzer zijn dan de Maker ?
Als men zich dit realiseert dan is de afwijking van een natuurwet - een wonder - niets anders dan dat de Goddelijke onderhouding en besturing anders werkt(e) dan wat wij "gewoon" zijn. Dat de Heere eenmalig afwijkt van de "standaard" natuurkundige reactie en een ander gevolg geeft aan een oorzaak dan gewoonlijk.
Het wegwaaien van afgevallen blaadjes - met hun bewegingen - is geen wetmatigheid in de zin van intrinstieke eigenschappen van deze materie in "ingebakken" wetten van wind en bladeren maar een gevolg van de Goddelijke voorzienigheid die elk blaadje de juiste beweging geeft. En tegelijkertijd de windwervelingen hiermee in balans brengt. Dat wij dat kunnen vangen in formules geeft aan dat God altijd dezelfde is. En betrouwbaar. Het wil niet zeggen dat deze wetmatigheden intrinstieke eigenschappen van de natuur zijn.
De conclusie is dus dat natuurwetten in de zin zoals wij deze verstaan helemaal niet bestaan. We constateren alleen dat de Heere gelijke gevallen gelijk behandeld en we noemen het dan een "natuurwet"
