Beweegredenen tot het geloof

[Ander]

Sorry, maar ik wilde helemaal geen discussie over beloften en over kerkverbanden uitlokken.
Ik vroeg alleen iets.

Dat zijn dingen die gebeuren, op een Refoforum. Kan best leerzaam zijn hoor!

[vogeltje]

Sorry, maar ik wilde helemaal geen discussie over beloften en over kerkverbanden uitlokken.
Ik vroeg alleen iets.

Dat zijn dingen die gebeuren, op een Refoforum. Kan best leerzaam zijn hoor!

Sjonge.

[Ander]

Je kan je beter afvragen wat de Bijbel leert in plaats van de kijken wat er in een kerkverband, welke het ook is, geleerd wordt...

Gijs gaat van het bijbelse principe uit dat zijn dominee geroepen is door de grote Boodschapper die de Boodschap van de Bijbel verkondigt. En zijn voorganger leert een bijbelse leer die in de GG geleerd wordt. Dus het is een hele legitieme vraag van Gijs.

[memento]

Sorry, maar ik wilde helemaal geen discussie over beloften en over kerkverbanden uitlokken.
Ik vroeg alleen iets.

Het probleem is dat men in sommige kerkverbanden afwijkt van het heldere geluid wat de Reformatie aangaande de beloften geleerd heeft. Ik raad je aan om te luisteren naar de eenvoudige leer der Reformatie, die ons leert dat de beloften der Schrift tot allen zonder onderscheid (en zonder voorwaarden) komen, en dat een ieder die komt de vervulling zeker ontvangen zal.

Concreet: Als je een belofte uit de Schrift hoort, ook al heeft die het over "hongerigen" of "dorstigen", dan geldt die belofte ook voor jou. En wanneer je ermee naar de Heere gaat, zal Hij deze belofte zeker aan jou vervullen. Ook al voel je jezelf niet hongerig of dorstig genoeg.

Denk ook aan het gebed van Augustinus: "Heere, geef wat U beveelt, en eist dan wat U wilt"

[vogeltje]

Sorry, maar ik wilde helemaal geen discussie over beloften en over kerkverbanden uitlokken.
Ik vroeg alleen iets.

Het probleem is dat men in sommige kerkverbanden afwijkt van het heldere geluid wat de Reformatie aangaande de beloften geleerd heeft. Ik raad je aan om te luisteren naar de eenvoudige leer der Reformatie, die ons leert dat de beloften der Schrift tot allen zonder onderscheid (en zonder voorwaarden) komen, en dat een ieder die komt de vervulling zeker ontvangen zal.

Concreet: Als je een belofte uit de Schrift hoort, ook al heeft die het over "hongerigen" of "dorstigen", dan geldt die belofte ook voor jou. En wanneer je ermee naar de Heere gaat, zal Hij deze belofte zeker aan jou vervullen. Ook al voel je jezelf niet hongerig of dorstig genoeg.

Denk ook aan het gebed van Augustinus: "Heere, geef wat U beveelt, en eist dan wat U wilt"

En die belofte geldt dan mij omdat de Heere bij mijn doop Gods beloften op mijn naam zette? Of zie ik dat verkeerd? Hij zegt dan toch: ‘Ik ben de Heere, jouw God...!’

[memento]

Sorry, maar ik wilde helemaal geen discussie over beloften en over kerkverbanden uitlokken.
Ik vroeg alleen iets.

Het probleem is dat men in sommige kerkverbanden afwijkt van het heldere geluid wat de Reformatie aangaande de beloften geleerd heeft. Ik raad je aan om te luisteren naar de eenvoudige leer der Reformatie, die ons leert dat de beloften der Schrift tot allen zonder onderscheid (en zonder voorwaarden) komen, en dat een ieder die komt de vervulling zeker ontvangen zal.

Concreet: Als je een belofte uit de Schrift hoort, ook al heeft die het over "hongerigen" of "dorstigen", dan geldt die belofte ook voor jou. En wanneer je ermee naar de Heere gaat, zal Hij deze belofte zeker aan jou vervullen. Ook al voel je jezelf niet hongerig of dorstig genoeg.

Denk ook aan het gebed van Augustinus: "Heere, geef wat U beveelt, en eist dan wat U wilt"

En die belofte geldt dan mij omdat de Heere bij mijn doop Gods beloften op mijn naam zette? Of zie ik dat verkeerd? Hij zegt dan toch: ‘Ik ben de Heere, jouw God...!’

Klopt. Bij de doop heeft de Heere bevestigd dat Hij Zijn beloften ook aan jou toezegt.

[Bert Mulder]

Klopt. Bij de doop heeft de Heere bevestigd dat Hij Zijn beloften ook aan jou toezegt.

Dit klinkt wel een tikkeltje remonstrants....

De doopbeloften zijn niet hoofd voor hoofd...

[Afgewezen]

Klopt. Bij de doop heeft de Heere bevestigd dat Hij Zijn beloften ook aan jou toezegt.

Dit klinkt wel een tikkeltje remonstrants....

De doopbeloften zijn niet hoofd voor hoofd...

Wel voor allen, maar niet hoofd voor hoofd??

[Marnix]

Dat klinkt dan een tikkeltje Kuyperiaans

De beloften zijn hoofd voor hoofd, maar tellen ook een eis. En die twee kan je niet loskoppelen. Je moet hier onderscheid maken tussen de belofte en het in vervulling gaan van die beloften. Je ziet dat heel vaak in de Bijbel. God zegt dan bijv. tegen Israel: Ik zal jullie zegenen en tot een groot volk maken als jullie mij dienen (belofte) maar als jullie andere goden achterna lopen zal ik jullie daarvoor straffen. (eis). En zo kent de doop ook beloften, die voor alle gedoopten gelden, maar ook een eis die voor hen allen geldt, en waar het in vervulling gaan van de beloften aan gekoppeld is. De beloften gelden voor allen, de eis ook en de beloften gaan slechts voor hen in vervulling die zich aan de eis houden. Maar iemand die gedoopt is en Hem de rug toekeert kan nooit zeggen: Mij was niets beloofd. Dan kunnen we verder een hele discussie voeren over de rol van uitverkiezing hierbij, welke verantwoordelijkheid we kunnen nemen en welke niet etc. maar je kan niet zeggen dat de doop die toch hoofd per hoofd bediend wordt, slechts een collectieve belofte is, wat je persoonlijk helemaal niets hoeft te zeggen. Dat vind ik juist een flinke dwaling. Je moet beloften voor allen, en de vervulling die niet voor allen is, niet door elkaar gaan halen.

[Bert Mulder]

Dat klinkt dan een tikkeltje Kuyperiaans

De beloften zijn hoofd voor hoofd, maar tellen ook een eis. En die twee kan je niet loskoppelen. Je moet hier onderscheid maken tussen de belofte en het in vervulling gaan van die beloften. Je ziet dat heel vaak in de Bijbel. God zegt dan bijv. tegen Israel: Ik zal jullie zegenen en tot een groot volk maken als jullie mij dienen (belofte) maar als jullie andere goden achterna lopen zal ik jullie daarvoor straffen. (eis). En zo kent de doop ook beloften, die voor alle gedoopten gelden, maar ook een eis die voor hen allen geldt, en waar het in vervulling gaan van de beloften aan gekoppeld is. De beloften gelden voor allen, de eis ook en de beloften gaan slechts voor hen in vervulling die zich aan de eis houden. Maar iemand die gedoopt is en Hem de rug toekeert kan nooit zeggen: Mij was niets beloofd. Dan kunnen we verder een hele discussie voeren over de rol van uitverkiezing hierbij, welke verantwoordelijkheid we kunnen nemen en welke niet etc. maar je kan niet zeggen dat de doop die toch hoofd per hoofd bediend wordt, slechts een collectieve belofte is, wat je persoonlijk helemaal niets hoeft te zeggen. Dat vind ik juist een flinke dwaling. Je moet beloften voor allen, en de vervulling die niet voor allen is, niet door elkaar gaan halen.

Alsof de doop zelf genade is?

Dat is net rooms. Maar in de Schrift leren we, dat niet de natuurlijke kinderen, maar de kinderen der belofte voor het zaad gerekend worden...

[Afgewezen]

Dat klinkt dan een tikkeltje Kuyperiaans

De beloften zijn hoofd voor hoofd, maar tellen ook een eis. En die twee kan je niet loskoppelen. Je moet hier onderscheid maken tussen de belofte en het in vervulling gaan van die beloften. Je ziet dat heel vaak in de Bijbel. God zegt dan bijv. tegen Israel: Ik zal jullie zegenen en tot een groot volk maken als jullie mij dienen (belofte) maar als jullie andere goden achterna lopen zal ik jullie daarvoor straffen. (eis). En zo kent de doop ook beloften, die voor alle gedoopten gelden, maar ook een eis die voor hen allen geldt, en waar het in vervulling gaan van de beloften aan gekoppeld is. De beloften gelden voor allen, de eis ook en de beloften gaan slechts voor hen in vervulling die zich aan de eis houden. Maar iemand die gedoopt is en Hem de rug toekeert kan nooit zeggen: Mij was niets beloofd. Dan kunnen we verder een hele discussie voeren over de rol van uitverkiezing hierbij, welke verantwoordelijkheid we kunnen nemen en welke niet etc. maar je kan niet zeggen dat de doop die toch hoofd per hoofd bediend wordt, slechts een collectieve belofte is, wat je persoonlijk helemaal niets hoeft te zeggen. Dat vind ik juist een flinke dwaling. Je moet beloften voor allen, en de vervulling die niet voor allen is, niet door elkaar gaan halen.

Alsof de doop zelf genade is?

Dat is net rooms. Maar in de Schrift leren we, dat niet de natuurlijke kinderen, maar de kinderen der belofte voor het zaad gerekend worden...

Ik dacht dat jij een Calvijnlezer was.

[Gijs83]

In de GG wordt onderscheid gemaakt tussen de absolute beloften van het genadeverbond. Die zijn onvoorwaardelijk. Soms worden beloften voorwaardelijk geformuleerd. Soms hebben de beloften een bepaald adres: de vermoeiden en de belasten, zij die dit Brood eten (Joh. 6:51). Dit zijn de zgn. Evangeliebeloften.
De prediking is gericht tot allen. Het heil wordt geproclameerd. De voorwaardelijke beloften worden door de Heilige Geest gebruikt om zondaren tot God te doen naderen en het Hem te vragen of Hij hen uit vrije genade om Christus' wil de zonden wil vergeven en hun hart wil veranderen en vernieuwen door Zijn Geest.

@Gijs: lees het boekje Zijn verbond en woorden eens door. Is erg duidelijk!

Heb ik onlangs gelezen. Is inderdaad heel duidelijk, maar ik meen dat memento toch iets anders bedoelde dan daar in werd uitgelegd of ik heb het verkeerd begrepen.

[Gijs83]

En die belofte geldt dan mij omdat de Heere bij mijn doop Gods beloften op mijn naam zette? Of zie ik dat verkeerd? Hij zegt dan toch: ‘Ik ben de Heere, jouw God...!’

Klopt. Bij de doop heeft de Heere bevestigd dat Hij Zijn beloften ook aan jou toezegt.

Maarre... ik neem als de Heere een belofte toezegd Hij die ook uitvoert in een mensenleven, maar vele gedoopte mensen gaan toch verloren of blijven duidelijk onbekeerd. Dus er klopt ergens iets niet.

[vogeltje]

Dat klinkt dan een tikkeltje Kuyperiaans

De beloften zijn hoofd voor hoofd, maar tellen ook een eis. En die twee kan je niet loskoppelen. Je moet hier onderscheid maken tussen de belofte en het in vervulling gaan van die beloften. Je ziet dat heel vaak in de Bijbel. God zegt dan bijv. tegen Israel: Ik zal jullie zegenen en tot een groot volk maken als jullie mij dienen (belofte) maar als jullie andere goden achterna lopen zal ik jullie daarvoor straffen. (eis). En zo kent de doop ook beloften, die voor alle gedoopten gelden, maar ook een eis die voor hen allen geldt, en waar het in vervulling gaan van de beloften aan gekoppeld is. De beloften gelden voor allen, de eis ook en de beloften gaan slechts voor hen in vervulling die zich aan de eis houden. Maar iemand die gedoopt is en Hem de rug toekeert kan nooit zeggen: Mij was niets beloofd. Dan kunnen we verder een hele discussie voeren over de rol van uitverkiezing hierbij, welke verantwoordelijkheid we kunnen nemen en welke niet etc. maar je kan niet zeggen dat de doop die toch hoofd per hoofd bediend wordt, slechts een collectieve belofte is, wat je persoonlijk helemaal niets hoeft te zeggen. Dat vind ik juist een flinke dwaling. Je moet beloften voor allen, en de vervulling die niet voor allen is, niet door elkaar gaan halen.

Dit is voor mij heel duidelijk. Beloften gelden voor allen en de eis van geloof en bekering ook.

[Afgewezen]

En die belofte geldt dan mij omdat de Heere bij mijn doop Gods beloften op mijn naam zette? Of zie ik dat verkeerd? Hij zegt dan toch: ‘Ik ben de Heere, jouw God...!’

Klopt. Bij de doop heeft de Heere bevestigd dat Hij Zijn beloften ook aan jou toezegt.

Maarre... ik neem als de Heere een belofte toezegd Hij die ook uitvoert in een mensenleven, maar vele gedoopte mensen gaan toch verloren of blijven duidelijk onbekeerd. Dus er klopt ergens iets niet.

Nee, zo werkt het niet. Als wij ons in ongeloof verharden, laten we Gods beloften 'ongebruikt'. Denk maar aan het volk Israël in de woestijn: God had beloofd hen in Kanaän te brengen. Maar de oudere generatie bleef, op Jozua en Kaleb na, achter in de woestijn en stierf daar. God heeft Zijn belofte aan hen dus niet gehouden.
Waarom niet? Om hun ongeloof. Zó lezen we dat in Hebreeën 4.