De oude mens in Romeinen 6:5, 6

[VDB-23]

De Geest gaat eerst overuigen omdat zij in Mij niet geloven -Joh. 16:8. En iemand die nog niet gelooft, is niet wedergeboren, niet gerechtvaardigt en niet verheerlijkt. Oh! Hoevelen zoeken in te gaan met hun "zogenaamde"overtuigingen, en menen wederomgeboren te zijn buiten de geloofskennis van Christus. Men noemt overtuigingen tegenwoordig al een weldaad die voortvloeit uit Christus. Men laat zich niet meer gezeggen, maar ondertussen reist men met een ingebeelde Hemel rechtstreeks ter helle. Ds.Wisse, ook wel Proffesor Wisse schrijft in zijn boekje "de droefheid naar God", dat er momenteel duizenden zielen in de hel liggen, die hierop aarde toch menigmaal geweend en uitgeroepen hebben: "Oh, dat oordeel, Oh, ik ben nog onbekeerd, Oh, ik ben een zondaar enz.!" Zielen die zeggen dat zij met overtuigingen God kunnen ontmoeten, die weten niet wat NOOD is. Als de eeuwigheid op het spel staat, dan kan een verloren ziel het niet met een "misschientje" doen. Mensen die menen met een misschientje God te kunnen ontmoeten zijn er in onze dagen genoeg, maar de verloren zoon moest terug naar Zijn vader, die kon het ook niet met een "misschientje" doen. Een recht ontdekte en overtuigde ziel laat zich ook niet de handen opleggen door mensen. Één zaak is op zijn hart gebonden: "Ik sta voor God, onverzoend en met een hemelhoge schuld." Als God gaat doortrekken met zo'n een verloren ziel, en nog meer bemoeienissen met hem maakt, dan krijgt hij een evangelische slag naar binnen. "Zoveel goeds tegen zoveel kwaad." Zalig worden doet daar niet meer mee, want hij is rampzalig, en daar ligt al zo'n zoetheid in. Die ore heeft om te horen, die hore! Maar zo kan en mag Hij niet sterven, de Vader, in de gelijkenis van de verloren zoon, snelde op zijn jongen af. Zo omhelsd de Vader een gans verloren ziel, en doet Hij het klinken in de ziel: "Ik heb verzoening voor hem gevonden, Ik wil niet dat hij in het verderf nederdale." Christus openbaart Zichzelf daar in de ziel, als een geschonken Borg, en trekt hem op vanuit het modderig slijk, en stelt hem op de Roststeen. De zonden worden achter hem gedaan, als in een zee van eeuwige vergetelheid. Vrijgemaakt van de banden der wet, van de vloek der wet, en gestelt in een volkomen vrijheid, van eeuwige zaligheid, eeuwige vrede, en een eeuwige rust. Alles staat of valt bij de schenking van Christus in de ziel, want de schenking gaat aan de aanneming vooraf. Want wij kunnen geen ding aannemen, zo het ons uit de Hemel niet gegeven zij. Christus is een verborgen Persoon, maar moet ons tussen de wieg en het graf zaligmakend geopenbaard worden.

[Erasmiaan]

De Geest gaat eerst overuigen omdat zij in Mij niet geloven -Joh. 16:8. En iemand die nog niet gelooft, is niet wedergeboren, niet gerechtvaardigt en niet verheerlijkt. Oh! Hoevelen zoeken in te gaan met hun "zogenaamde"overtuigingen, en menen wederomgeboren te zijn buiten de geloofskennis van Christus. Men noemt overtuigingen tegenwoordig al een weldaad die voortvloeit uit Christus. Men laat zich niet meer gezeggen, maar ondertussen reist men met een ingebeelde Hemel rechtstreeks ter helle. Ds.Wisse, ook wel Proffesor Wisse schrijft in zijn boekje "de droefheid naar God", dat er momenteel duizenden zielen in de hel liggen, die hierop aarde toch menigmaal geweend en uitgeroepen hebben: "Oh, dat oordeel, Oh, ik ben nog onbekeerd, Oh, ik ben een zondaar enz.!" Zielen die zeggen dat zij met overtuigingen God kunnen ontmoeten, die weten niet wat NOOD is. Als de eeuwigheid op het spel staat, dan kan een verloren ziel het niet met een "misschientje" doen. Mensen die menen met een misschientje God te kunnen ontmoeten zijn er in onze dagen genoeg, maar de verloren zoon moest terug naar Zijn vader, die kon het ook niet met een "misschientje" doen. Een recht ontdekte en overtuigde ziel laat zich ook niet de handen opleggen door mensen. Één zaak is op zijn hart gebonden: "Ik sta voor God, onverzoend en met een hemelhoge schuld." Als God gaat doortrekken met zo'n een verloren ziel, en nog meer bemoeienissen met hem maakt, dan krijgt hij een evangelische slag naar binnen. "Zoveel goeds tegen zoveel kwaad." Zalig worden doet daar niet meer mee, want hij is rampzalig, en daar ligt al zo'n zoetheid in. Die ore heeft om te horen, die hore! Maar zo kan en mag Hij niet sterven, de Vader, in de gelijkenis van de verloren zoon, snelde op zijn jongen af. Zo omhelsd de Vader een gans verloren ziel, en doet Hij het klinken in de ziel: "Ik heb verzoening voor hem gevonden, Ik wil niet dat hij in het verderf nederdale." Christus openbaart Zichzelf daar in de ziel, als een geschonken Borg, en trekt hem op vanuit het modderig slijk, en stelt hem op de Roststeen. De zonden worden achter hem gedaan, als in een zee van eeuwige vergetelheid. Vrijgemaakt van de banden der wet, van de vloek der wet, en gestelt in een volkomen vrijheid, van eeuwige zaligheid, eeuwige vrede, en een eeuwige rust. Alles staat of valt bij de schenking van Christus in de ziel, want de schenking gaat aan de aanneming vooraf. Want wij kunnen geen ding aannemen, zo het ons uit de Hemel niet gegeven zij. Christus is een verborgen Persoon, maar moet ons tussen de wieg en het graf zaligmakend geopenbaard worden.

Ga nou niet prof. Wisse citeren. Want daar moet je, als het er op aankomt, niets van hebben.

[VDB-23]

De Geest gaat eerst overuigen omdat zij in Mij niet geloven -Joh. 16:8. En iemand die nog niet gelooft, is niet wedergeboren, niet gerechtvaardigt en niet verheerlijkt. Oh! Hoevelen zoeken in te gaan met hun "zogenaamde"overtuigingen, en menen wederomgeboren te zijn buiten de geloofskennis van Christus. Men noemt overtuigingen tegenwoordig al een weldaad die voortvloeit uit Christus. Men laat zich niet meer gezeggen, maar ondertussen reist men met een ingebeelde Hemel rechtstreeks ter helle. Ds.Wisse, ook wel Proffesor Wisse schrijft in zijn boekje "de droefheid naar God", dat er momenteel duizenden zielen in de hel liggen, die hierop aarde toch menigmaal geweend en uitgeroepen hebben: "Oh, dat oordeel, Oh, ik ben nog onbekeerd, Oh, ik ben een zondaar enz.!" Zielen die zeggen dat zij met overtuigingen God kunnen ontmoeten, die weten niet wat NOOD is. Als de eeuwigheid op het spel staat, dan kan een verloren ziel het niet met een "misschientje" doen. Mensen die menen met een misschientje God te kunnen ontmoeten zijn er in onze dagen genoeg, maar de verloren zoon moest terug naar Zijn vader, die kon het ook niet met een "misschientje" doen. Een recht ontdekte en overtuigde ziel laat zich ook niet de handen opleggen door mensen. Één zaak is op zijn hart gebonden: "Ik sta voor God, onverzoend en met een hemelhoge schuld." Als God gaat doortrekken met zo'n een verloren ziel, en nog meer bemoeienissen met hem maakt, dan krijgt hij een evangelische slag naar binnen. "Zoveel goeds tegen zoveel kwaad." Zalig worden doet daar niet meer mee, want hij is rampzalig, en daar ligt al zo'n zoetheid in. Die ore heeft om te horen, die hore! Maar zo kan en mag Hij niet sterven, de Vader, in de gelijkenis van de verloren zoon, snelde op zijn jongen af. Zo omhelsd de Vader een gans verloren ziel, en doet Hij het klinken in de ziel: "Ik heb verzoening voor hem gevonden, Ik wil niet dat hij in het verderf nederdale." Christus openbaart Zichzelf daar in de ziel, als een geschonken Borg, en trekt hem op vanuit het modderig slijk, en stelt hem op de Roststeen. De zonden worden achter hem gedaan, als in een zee van eeuwige vergetelheid. Vrijgemaakt van de banden der wet, van de vloek der wet, en gestelt in een volkomen vrijheid, van eeuwige zaligheid, eeuwige vrede, en een eeuwige rust. Alles staat of valt bij de schenking van Christus in de ziel, want de schenking gaat aan de aanneming vooraf. Want wij kunnen geen ding aannemen, zo het ons uit de Hemel niet gegeven zij. Christus is een verborgen Persoon, maar moet ons tussen de wieg en het graf zaligmakend geopenbaard worden.

Ga nou niet prof. Wisse citeren. Want daar moet je, als het er op aankomt, niets van hebben.

Vanwaar deze aantijging! Reageer op mijn topic, maar kom niet aan: Van Wisse moet je niets hebben. Buigen voor dat Woord!

[refo]

De Geest gaat eerst overuigen omdat zij in Mij niet geloven -Joh. 16:8. En iemand die nog niet gelooft, is niet wedergeboren, niet gerechtvaardigt en niet verheerlijkt. Oh! Hoevelen zoeken in te gaan met hun "zogenaamde"overtuigingen, en menen wederomgeboren te zijn buiten de geloofskennis van Christus. Men noemt overtuigingen tegenwoordig al een weldaad die voortvloeit uit Christus. Men laat zich niet meer gezeggen, maar ondertussen reist men met een ingebeelde Hemel rechtstreeks ter helle. Ds.Wisse, ook wel Proffesor Wisse schrijft in zijn boekje "de droefheid naar God", dat er momenteel duizenden zielen in de hel liggen, die hierop aarde toch menigmaal geweend en uitgeroepen hebben: "Oh, dat oordeel, Oh, ik ben nog onbekeerd, Oh, ik ben een zondaar enz.!" Zielen die zeggen dat zij met overtuigingen God kunnen ontmoeten, die weten niet wat NOOD is. Als de eeuwigheid op het spel staat, dan kan een verloren ziel het niet met een "misschientje" doen. Mensen die menen met een misschientje God te kunnen ontmoeten zijn er in onze dagen genoeg, maar de verloren zoon moest terug naar Zijn vader, die kon het ook niet met een "misschientje" doen. Een recht ontdekte en overtuigde ziel laat zich ook niet de handen opleggen door mensen. Één zaak is op zijn hart gebonden: "Ik sta voor God, onverzoend en met een hemelhoge schuld." Als God gaat doortrekken met zo'n een verloren ziel, en nog meer bemoeienissen met hem maakt, dan krijgt hij een evangelische slag naar binnen. "Zoveel goeds tegen zoveel kwaad." Zalig worden doet daar niet meer mee, want hij is rampzalig, en daar ligt al zo'n zoetheid in. Die ore heeft om te horen, die hore! Maar zo kan en mag Hij niet sterven, de Vader, in de gelijkenis van de verloren zoon, snelde op zijn jongen af. Zo omhelsd de Vader een gans verloren ziel, en doet Hij het klinken in de ziel: "Ik heb verzoening voor hem gevonden, Ik wil niet dat hij in het verderf nederdale." Christus openbaart Zichzelf daar in de ziel, als een geschonken Borg, en trekt hem op vanuit het modderig slijk, en stelt hem op de Roststeen. De zonden worden achter hem gedaan, als in een zee van eeuwige vergetelheid. Vrijgemaakt van de banden der wet, van de vloek der wet, en gestelt in een volkomen vrijheid, van eeuwige zaligheid, eeuwige vrede, en een eeuwige rust. Alles staat of valt bij de schenking van Christus in de ziel, want de schenking gaat aan de aanneming vooraf. Want wij kunnen geen ding aannemen, zo het ons uit de Hemel niet gegeven zij. Christus is een verborgen Persoon, maar moet ons tussen de wieg en het graf zaligmakend geopenbaard worden.

Ga nou niet prof. Wisse citeren. Want daar moet je, als het er op aankomt, niets van hebben.

Vanwaar deze aantijging! Reageer op mijn topic, maar kom niet aan: Van Wisse moet je niets hebben. Buigen voor dat Woord!

Zo gaat dat hier door sommigen op het forum. Zoveel mogelijk je opmerking buiten de orde verklaren. Dan hoef je niet te reageren, snappie?

Ik vraag me (nog steeds) af wat een 'schenking van Christus aan de ziel' wel mag inhouden. Wat is daarna het verschil tussen 'Christus openbaren' en 'Christus zaligmakend openbaren'?

[Tiberius]

Kunnen jullie wat terughoudender zijn met quoten en niet zo op de persoon spelen?

[VDB-23]

De Geest gaat eerst overuigen omdat zij in Mij niet geloven -Joh. 16:8. En iemand die nog niet gelooft, is niet wedergeboren, niet gerechtvaardigt en niet verheerlijkt. Oh! Hoevelen zoeken in te gaan met hun "zogenaamde"overtuigingen, en menen wederomgeboren te zijn buiten de geloofskennis van Christus. Men noemt overtuigingen tegenwoordig al een weldaad die voortvloeit uit Christus. Men laat zich niet meer gezeggen, maar ondertussen reist men met een ingebeelde Hemel rechtstreeks ter helle. Ds.Wisse, ook wel Proffesor Wisse schrijft in zijn boekje "de droefheid naar God", dat er momenteel duizenden zielen in de hel liggen, die hierop aarde toch menigmaal geweend en uitgeroepen hebben: "Oh, dat oordeel, Oh, ik ben nog onbekeerd, Oh, ik ben een zondaar enz.!" Zielen die zeggen dat zij met overtuigingen God kunnen ontmoeten, die weten niet wat NOOD is. Als de eeuwigheid op het spel staat, dan kan een verloren ziel het niet met een "misschientje" doen. Mensen die menen met een misschientje God te kunnen ontmoeten zijn er in onze dagen genoeg, maar de verloren zoon moest terug naar Zijn vader, die kon het ook niet met een "misschientje" doen. Een recht ontdekte en overtuigde ziel laat zich ook niet de handen opleggen door mensen. Één zaak is op zijn hart gebonden: "Ik sta voor God, onverzoend en met een hemelhoge schuld." Als God gaat doortrekken met zo'n een verloren ziel, en nog meer bemoeienissen met hem maakt, dan krijgt hij een evangelische slag naar binnen. "Zoveel goeds tegen zoveel kwaad." Zalig worden doet daar niet meer mee, want hij is rampzalig, en daar ligt al zo'n zoetheid in. Die ore heeft om te horen, die hore! Maar zo kan en mag Hij niet sterven, de Vader, in de gelijkenis van de verloren zoon, snelde op zijn jongen af. Zo omhelsd de Vader een gans verloren ziel, en doet Hij het klinken in de ziel: "Ik heb verzoening voor hem gevonden, Ik wil niet dat hij in het verderf nederdale." Christus openbaart Zichzelf daar in de ziel, als een geschonken Borg, en trekt hem op vanuit het modderig slijk, en stelt hem op de Roststeen. De zonden worden achter hem gedaan, als in een zee van eeuwige vergetelheid. Vrijgemaakt van de banden der wet, van de vloek der wet, en gestelt in een volkomen vrijheid, van eeuwige zaligheid, eeuwige vrede, en een eeuwige rust. Alles staat of valt bij de schenking van Christus in de ziel, want de schenking gaat aan de aanneming vooraf. Want wij kunnen geen ding aannemen, zo het ons uit de Hemel niet gegeven zij. Christus is een verborgen Persoon, maar moet ons tussen de wieg en het graf zaligmakend geopenbaard worden.

Ga nou niet prof. Wisse citeren. Want daar moet je, als het er op aankomt, niets van hebben.

Vanwaar deze aantijging! Reageer op mijn topic, maar kom niet aan: Van Wisse moet je niets hebben. Buigen voor dat Woord!

Zo gaat dat hier door sommigen op het forum. Zoveel mogelijk je opmerking buiten de orde verklaren. Dan hoef je niet te reageren, snappie?

Ik vraag me (nog steeds) af wat een 'schenking van Christus aan de ziel' wel mag inhouden. Wat is daarna het verschil tussen 'Christus openbaren' en 'Christus zaligmakend openbaren'?

Beste Refo,

De schenking van Christus, geschiedt in de wedergeboorte, waardoor de dode zondaar Hem wordt ingeliijfd door een waar geloof, en al Zijn weldaden aanneemt. De eerste weldaad die voorvloeit uit deze schenking is de vergeving der zonden.

Een openbaring van Christus, een schenking van Christus zijn twee dezelfde zaken. Th. van der groe heeft het in zijn boek "de toetsteen" over een voorwerpelijke, en een onderwerpelijke openbaring. Laatstgenoemde is nodig om welgetroost te kunnen leven, en zalig te kunnen sterven. Maar dit geschiedt altijd in een weg van grondige ontdekking, want de Heilige Geest gaat eerst overtuigen van zonde, voordat er plaats is voor het Evangelie van vrije genade.

Een zaligmakende openbaring van Christus geschiedt dus altijd in de vergeving der zonden, en krijgt een ziel een geschonken recht op het eeuwige leven. De vergeving der zonden is het vaste fundament, waarbij alles staat of valt, want wij worden Christus ingelijfd, doormiddel van de vergeving der zonden. Oh! Als dat ons deel mag worden, dat God naar recht ons niet wil schuldig keuren, eeuwig wonder, eeuwig wonder! Daar heeft de Kerk nu een eeuwigheid voor nodig, om dat wonder uit te wonderen!

[Smytegelt]

Ach, VDB Is een mens in zijn natuurstaat dan te ongeschikt om door de Volkomen Zaligmaker gezaligd te worden aangezien de Heilige Geest volgens u ALTIJD eerst de wet nog moet levend maken in de zondaar? Moet de weg naar het genadeverbond worden gebaand door opnieuw het werkverbond op te voeren? Dat is Isreal in de Sinai onder de wet zetten zonder de bloedstorting erbij. U zet achter elkaar wat bijeen hoort en komt daarmee tot een doolhof waar u mensen op een bevindelijke gestalte van de openbaring van Christus werpt op een wijze die meer doet denken aan de roomse mystiek dan aan gezond gereformeerd calvinisme, dat zeker ook de openbaring van Christus leert, maar dan door liefde gewerkt en niet door wettisch berouw.
Moet de Heilige Geest overtuigen van zonde van ongeloof door het ongeloof zelf aan te wakkeren door de wet levend te maken, ook al is het met het doel tot Christus te brengen? De wet levend maken als werk is ten ene male onmogelijk als zijde het werk van Gods Geest. De Geest overtuigt van zonde, gerechtigheid en oordeel. Van zonde omdat men in Christus niet gelooft. U maakt hier de wet en het overtreden daarvan tot geloofsgrond. Ja, met zo'n valse grond stort je bevindelijk in de hel, en dat blijkt wel uit dit soort bekeringsverhalen.
De wet levend maken doet onze natuur die als vanzelf onder het verbroken werkverbond in ongeloof voortholt, dus niet Gods Geest. Dat is een wettische overtuiging, een algemene overtuiging ofwel een Judasberouw.
Het ongeloof wederstaat de Geest Die Christus wil verheerlijken. Hoe groter het ongeloof, hoe harder de wet als levend ervaren wordt, zijnde vijand van vrije genade, net zolang totdat de Geest onwederstandelijk de uitverkoren zondaar ontdoet van zijn bouwen op zijn eigen gerechtigheid.
Verwar toch niet de tegenwerking van de natuurlijke mens met de overtuiging en overbuiging van de Heilige Geest! U schrijft de Heilige Geest het werken van ongeloof toe!

[Marnix]

Ik weet niet of hij dat doet. De Geest werkt geloof, werkt de Geest niet, dan werkt hij ook geen ongeloof. Maar we mogen er wel vanuit gaan dat waar het evangelie klinkt, de Geest werkt. Die twee moeten we niet scheiden alsof eerst 1 nodig is en dan 2 moet volgen, anders heeft de prediking geen kracht omdat we die toch graag naast ons neerleggen.

Een kerkganger die zich niet bekeert kan nooit zeggen: De Geest werkte het geloof niet, daardoor bleef ik onbekeerd. Hij kan slechts zeggen: Het werd me aangeboden maar ik legde het naast me neer.

Een bekeerde kerkganger kan slechts zeggen: Ik deed het niet maar Hij werkte het in mij.

[DWW]

Ik weet niet of hij dat doet. De Geest werkt geloof, werkt de Geest niet, dan werkt hij ook geen ongeloof. Maar we mogen er wel vanuit gaan dat waar het evangelie klinkt, de Geest werkt. Die twee moeten we niet scheiden alsof eerst 1 nodig is en dan 2 moet volgen, anders heeft de prediking geen kracht omdat we die toch graag naast ons neerleggen.

Een kerkganger die zich niet bekeert kan nooit zeggen: De Geest werkte het geloof niet, daardoor bleef ik onbekeerd. Hij kan slechts zeggen: Het werd me aangeboden maar ik legde het naast me neer.

Een bekeerde kerkganger kan slechts zeggen: Ik deed het niet maar Hij werkte het in mij.

De Heilige Geest gebruikt immer twee instrumenten om een verkoren ziel te bearbeiden tot zaligeid, Marnix.
Namelijk Wet & Evangelie. Een ziel is in Adam getrouwd met de wet, maar in Christus (de Tweede ADAM) getrouwd met het Evangelie. Kan nooit met beiden, lees Rom. 7:1-3.

De geestelijke bediening der Wet overtuigd een zondaar van zijn overtredingen, want uit de Wet is de kennis der zonden, Rom. 3:20. Zonder de wet wist ik niet dat begeren zonden was, zegt Paulus. Daarnaast baren de overtuigingen der Wet, de ziel geen leven en geen geloof in Christus Jezus, lees Gal. 3:12-21. Nee, de wet maakt plaats voor de beloftenissen des Evangeliums. Daartoe heeft de Wet een geestelijke dodende werking. Want, waar de wet nog leeft, dat is daar waar de zondaar nog overtuigd wordt van zijn vervloekte zonden voor God, kan het Evangelie geen kracht doen, c.q. geen leven uit Christus baren, c.q. niet in de vrijheid van Christus zetten, middels de beloftennissen die de H. Geest uit Hem neemt, en het Zijn volk ten leve verkondigt, Joh. 16:13-15, Rom. 8:1-11.

Want ik ben door de wet der wet gestorven, opdat ik Gode leven zou. Ik ben met Christus gekruist; en ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij; en hetgeen ik nu in het vlees leef, dat leef ik door het geloof des Zoons van God, Die mij liefgehad heeft, en Zichzelven voor mij overgegeven heeft, Gal. 2:19-20

[VDB-23]

Ach, VDB Is een mens in zijn natuurstaat dan te ongeschikt om door de Volkomen Zaligmaker gezaligd te worden aangezien de Heilige Geest volgens u ALTIJD eerst de wet nog moet levend maken in de zondaar? Moet de weg naar het genadeverbond worden gebaand door opnieuw het werkverbond op te voeren? Dat is Isreal in de Sinai onder de wet zetten zonder de bloedstorting erbij. U zet achter elkaar wat bijeen hoort en komt daarmee tot een doolhof waar u mensen op een bevindelijke gestalte van de openbaring van Christus werpt op een wijze die meer doet denken aan de roomse mystiek dan aan gezond gereformeerd calvinisme, dat zeker ook de openbaring van Christus leert, maar dan door liefde gewerkt en niet door wettisch berouw.
Moet de Heilige Geest overtuigen van zonde van ongeloof door het ongeloof zelf aan te wakkeren door de wet levend te maken, ook al is het met het doel tot Christus te brengen? De wet levend maken als werk is ten ene male onmogelijk als zijde het werk van Gods Geest. De Geest overtuigt van zonde, gerechtigheid en oordeel. Van zonde omdat men in Christus niet gelooft. U maakt hier de wet en het overtreden daarvan tot geloofsgrond. Ja, met zo'n valse grond stort je bevindelijk in de hel, en dat blijkt wel uit dit soort bekeringsverhalen.
De wet levend maken doet onze natuur die als vanzelf onder het verbroken werkverbond in ongeloof voortholt, dus niet Gods Geest. Dat is een wettische overtuiging, een algemene overtuiging ofwel een Judasberouw.
Het ongeloof wederstaat de Geest Die Christus wil verheerlijken. Hoe groter het ongeloof, hoe harder de wet als levend ervaren wordt, zijnde vijand van vrije genade, net zolang totdat de Geest onwederstandelijk de uitverkoren zondaar ontdoet van zijn bouwen op zijn eigen gerechtigheid.
Verwar toch niet de tegenwerking van de natuurlijke mens met de overtuiging en overbuiging van de Heilige Geest! U schrijft de Heilige Geest het werken van ongeloof toe!

Je plaatst een aantal zeer gevaarlijke misvattingen. Mijn vraag aan u is: "Verstaat gij ook hetgeen gij leest?" De Heilige Geest maakt de wet niet levend, maar maakt de zonden levend in een zondaar, doormiddel van de wet. Voor de schenking van Christus in een verloren ziel, zijn er voorbereidende werkingen nodig, om daarin plaats te maken voor het Evangelie van vrije genade. Gods Geest gaat een ziel eerst overtuigen van zonde, waarom van zonde, omdat zij in Mij niet geloven. - Joh. 16:8, en het instrument waartoe de Heilige Geest overtuigt, is de wet. Want, zegt de Schrift, door de wet is de kennis der zonde. Ons vlees en onze natuur maakt de wet niet levend, nee geenszins, maar onze natuur heeft de Goddelijke Wet krachteloos gemaakt, juist door de zonde.
Je zegt dat ik de wet en de overtredingen daarvan tot geloofsgrond maak. Gij verstaat geenszins, wat ik tot nu toe geschreven heb. Integendeel, overtuigingen van zonde kunnen voorbereidende werkingen zijn tot het geloof. De uitkomst zal bepalen, dat is de inlijving in Christus door een waar geloof, of deze voorbereidende werkingen geplaatst mogen worden in het kader van Joh. 6:44. "Niemand kan tot Mij komen, tenzijn de Vader die Mij gezonden heeft hem trekke." Anders zijn het slechts (al)gemene werkingen van Gods Geest, waarmee een ziel eeuwig verloren gaat. God doet een afgesneden zaak op aarde, en werkt geen misschientjes. Zij die zulke zaken leren, zijn godslasteraars, rovers, dieven en moordenaars, die over de muur zijn geklommen.
De openbaring van Christus is Roomse mystiek, dus duivelswerk! Wat een ketterij! Dat deed de dode gdsdienst in de dagen, ten tijde van de omwandelingen van Christus hierop aarde ook. "Hij heeft den duivel." De eeuwigheid zal alles straks openbaren!
De openbaring van Christus in een verloren ziel, is een Goddelijke openbaring. Een kracht Gods tot de zaligheid, die in haar werking niet minder noch geringer is dan de schepping of de opwekking der doden. - D.L. 4:12. Op dat ene punt, waarbij alles staat of valt, wordt een verloren ziel van de hel in de Hemel gezet, en dat is niet in een hoek geschiedt, daar ben je bij!

[Luther]

De schenking van Christus, geschiedt in de wedergeboorte, (...) De eerste weldaad die voorvloeit uit deze schenking is de vergeving der zonden.
(...)
Een zaligmakende openbaring van Christus geschiedt dus altijd in de vergeving der zonden, en krijgt een ziel een geschonken recht op het eeuwige leven. (...)

Waarom zoveel verschillende uitdrukkingen, terwijl je bovenstaande wilt zeggen. Het gevaar is namelijk dat door al die verschillende uitdrukkingen men daar ook verschillende trappen in de rechtvaardigmaking van gaat maken. En dat is onbijbels.

[Smytegelt]

Och VDB, u geeft zelf aanleiding tot de misvattingen door uw suggestieve wijze van schrijven alsof u de enige ware gelovige bent met als verschil dat u wel de zonden kent want de wet heeft de zonden in u levend gemaakt.
Ja,ja, dat is mooi, Maar weet u, ook al is in uw bevinding de zonden levend, daarvoor was het ook al zo.
Het feit dat de zonden levend zijn maakt dat u een Zaligmaker nodig heeft.
Wat denk u dat mensen die u suggestief als schijngelovigen wegzet met Jezus moeten?
U suggereert dat zij geen Borg voor hun ziel nodig hebben door de bevinding van de openbaring van Christus aan de ziel
te verdraaien tot een mystiek gebeuren. De gereformeerde opvatting van de openbaring van Christus aan de Ziel is een andere dan u ervan maakt.

De grond voor het komen tot Christus legt u in een levendmaking van de zonden. Dat kan een heel subtiele vorm van eigengerechtigheid zijn. Kijk mij eens, de echte aan de zonde ontdekte zondaar! Ik ben niet zoals die andere vijanden van vrije genade die geen schuld kennen...
Wie als de grootste der zondaars Christus heeft ontvangen weet dat er voor een ander minder wetwerk nodig is, anders was IK niet de grootste der zondaars. Die gestalde beste VDB, die mis ik ten ene male. U ontneemt met deze wijze van formuleren de ware boetvaardigen de Christus met uw drijven van de wettische boetvaardigheid niet ziende dat evangelische boetvaardigheid voorkomt uit de liefde van God in Christus en als vrucht liefde baart. En dát mis ik in de mooiste bekeringsgeschiedenissen.

[Wilhelm]

Och VDB, u geeft zelf aanleiding tot de misvattingen door uw suggestieve wijze van schrijven alsof u de enige ware gelovige bent met als verschil dat u wel de zonden kent want de wet heeft de zonden in u levend gemaakt.
Ja,ja, dat is mooi, Maar weet u, ook al is in uw bevinding de zonden levend, daarvoor was het ook al zo.
Het feit dat de zonden levend zijn maakt dat u een Zaligmaker nodig heeft.
Wat denk u dat mensen die u suggestief als schijngelovigen wegzet met Jezus moeten?
U suggereert dat zij geen Borg voor hun ziel nodig hebben door de bevinding van de openbaring van Christus aan de ziel
te verdraaien tot een mystiek gebeuren. De gereformeerde opvatting van de openbaring van Christus aan de Ziel is een andere dan u ervan maakt.

De grond voor het komen tot Christus legt u in een levendmaking van de zonden. Dat kan een heel subtiele vorm van eigengerechtigheid zijn. Kijk mij eens, de echte aan de zonde ontdekte zondaar! Ik ben niet zoals die andere vijanden van vrije genade die geen schuld kennen...
Wie als de grootste der zondaars Christus heeft ontvangen weet dat er voor een ander minder wetwerk nodig is, anders was IK niet de grootste der zondaars. Die gestalde beste VDB, die mis ik ten ene male. U rooft Christus met uw drijven van de wettische boetvaardigheid niet ziende dat evangelische boetvaardigheid voorkomt uit de liefde van God in Christus en als vrucht liefde baart. En dát mis ik in de mooiste bekeringsgeschiedenissen.

Hoewel ik je schrijfstijl liever anders zou zien, ga ik je postings steeds meer waarderen !!

Dat is het probleem bij drijvers als VDB-23 die op hun jonge leeftijd de gehele kerk incl de leraars precies weten te vertellen wat schijn en zijn is. En dat vooral op basis van eigen bevindingen.
De Bijbel leert een andere grondhouding, en ook dat de Heere het hart aanziet, en dat wij met ons verduisterd verstand ons zo menigmaal kunnen vergissen...

[jvdg]

Die gestalde die mis ik ten ene male. U ontneemt met deze wijze van formuleren de ware boetvaardigen de Christus met uw drijven van de wettische boetvaardigheid niet ziende dat evangelische boetvaardigheid voorkomt uit de liefde van God in Christus en als vrucht liefde baart. En dát mis ik in de mooiste bekeringsgeschiedenissen.

[Luther]

Hoewel ik je schrijfstijl liever anders zou zien, ga ik je postings steeds meer waarderen !!

Wilhelm, ik ben dat helemaal met je eens.
Ik moet wel zeggen dat ik me bijzonder stoor aan het taalgebruk van Smytegelt. Laten we elkaar niet aanspreken met [och] en [ach] en ook niet met . Dat schept afstand en vervreemding en doet afbreuk aan de discussie.