verhalen in boekje Stichting Zondagsrust
- sweelinck 25
- Berichten: 540
- Lid geworden op: 01 dec 2006, 14:17
De ellende MOET de aandacht krijgen.
Maar waar horen we dit nog in Waarheid. De jeugd van tegenwoordig, weet men wel wat er zich afspeelt in het hart van een Kind van God. Waar hoort men dat nog. Dit vind ik zo jammer. Ik sprak pas ook nog een jongen net zo oud als ik, 15 jaar. Die zei ook nog, waar horen we dit nou nog. Zijn er nog die het ECHTE voorbeeld geven. Wordt er thuis nog wel eens verteld hoe het gaat. Daarom is het goed dat er ook zo`n boekje is van de vereniging van Zondagsrust. En vele andere nagelaten werken.
Ik heb het zelf ook gelezen. Ik vind het een prachtig boekje.
Maar waar horen we dit nog in Waarheid. De jeugd van tegenwoordig, weet men wel wat er zich afspeelt in het hart van een Kind van God. Waar hoort men dat nog. Dit vind ik zo jammer. Ik sprak pas ook nog een jongen net zo oud als ik, 15 jaar. Die zei ook nog, waar horen we dit nou nog. Zijn er nog die het ECHTE voorbeeld geven. Wordt er thuis nog wel eens verteld hoe het gaat. Daarom is het goed dat er ook zo`n boekje is van de vereniging van Zondagsrust. En vele andere nagelaten werken.
Ik heb het zelf ook gelezen. Ik vind het een prachtig boekje.
- Oude-Waarheid
- Berichten: 1822
- Lid geworden op: 02 sep 2005, 23:42
- Locatie: Amsterdam
Tja waar hoor dat nogsweelinck 25 schreef:De ellende MOET de aandacht krijgen.
Maar waar horen we dit nog in Waarheid. De jeugd van tegenwoordig, weet men wel wat er zich afspeelt in het hart van een Kind van God. Waar hoort men dat nog. Dit vind ik zo jammer. Ik sprak pas ook nog een jongen net zo oud als ik, 15 jaar. Die zei ook nog, waar horen we dit nou nog. Zijn er nog die het ECHTE voorbeeld geven. Wordt er thuis nog wel eens verteld hoe het gaat. Daarom is het goed dat er ook zo`n boekje is van de vereniging van Zondagsrust. En vele andere nagelaten werken.
Ik heb het zelf ook gelezen. Ik vind het een prachtig boekje.

Woorden zijn er genoeg we leven natuurlijk in een ontzettende
tijd waar de bijbel ons voor waarschuwd dat de mensen hun gehoor
van de Waarheid afwenden en zichzelf leerraars vergaderen naar
hun goed dunken.
Natuurlijk. Zolang jongeren van 15 jaar maar niet wordt verteld dat ze nog niet kunnen geloven omdat de ellende eerst meer aandacht moet krijgen in hun leven. En dat hij niet bedoelt: Waar gebeurt het nou nog dat mensen eerst 10 jaar in het zwart lopen voordat ze zich wedergeboren durven te noemen.sweelinck 25 schreef:De ellende MOET de aandacht krijgen.
Maar waar horen we dit nog in Waarheid. De jeugd van tegenwoordig, weet men wel wat er zich afspeelt in het hart van een Kind van God. Waar hoort men dat nog. Dit vind ik zo jammer. Ik sprak pas ook nog een jongen net zo oud als ik, 15 jaar. Die zei ook nog, waar horen we dit nou nog. Zijn er nog die het ECHTE voorbeeld geven. Wordt er thuis nog wel eens verteld hoe het gaat. Daarom is het goed dat er ook zo`n boekje is van de vereniging van Zondagsrust. En vele andere nagelaten werken.
Ik heb het zelf ook gelezen. Ik vind het een prachtig boekje.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Hoi Sweelinck 25,sweelinck 25 schreef:Maar waar horen we dit nog in Waarheid. De jeugd van tegenwoordig, weet men wel wat er zich afspeelt in het hart van een Kind van God.
De jeugd ten tijde van Elia hoorde dat ook niet. Toch waren er nog 7000 die de Heere vreesden. En even later lees je van complete profetenscholen.
Terwijl juist in de tijd van de Heere Jezus er genoeg mensen waren die dachten regelrecht op de hemel aan te reizen. En daar ongetwijfeld uitputtend over spraken.
Ik ben het wel met je eens, dat het jammer is als er thuis en in je directe omgeving zo weinig over Gods werk gesproken wordt en er zo weinig voorbeelden zijn.
Anderzijds heeft God Zelf Zijn Woord gegeven. Waarin je kan lezen wat er zich afspeelt in het hart van Zijn kinderen. Eerlijk. Zonder te vervallen in heiligenverering. Vraag tijdens het lezen om licht van de Geest.
Geef dat mijn oog het goed' aanschouw', 't Welk Gij, uit onbezweken trouw, Uw uitverkoor'nen toe wilt voegen.
Hem te kennen is het eeuwige leven: daar moet je het van hebben.
Laat je ook niet aanpraten, dat God niet meer werkt. Of Zijn hand zo stil houdt in deze tijd. Want dat proef ik een beetje uit je posting.
Dat is een list van de satan om mensen tot moedeloosheid of zorgeloosheid te brengen.
De God van Elia leeft nog. En Hij blijft Dezelfde, van nu aan tot in der eeuwigheid.
(Mocht je nog meer vragen hebben, mail me gerust of post het hier.)
Ik ben bang dat veel van Gods kinderen, met name zij die zachtkens geleid zijn, of van kindsheid af, niet meer dúrven spreken, uit angst voor veroordeling. Ook de bekommerden houden vaak hun mond, omdat het bij hun niet zo duidelijk ligt.
Kortom, ik ben bang dat er veel te snel geoordeeld wordt, bij wijze van spreken ligt de checklist al klaar waaraan eerst voldaan moet worden voordat men het 'kan overnemen'. Er is standaard een kritische houding, ipv een onbevangen en uitziende houding, iets wat dodelijk is voor een goed gesprek. Ik heb bekeringsverhalen gehoord van 'leden' van gezelschappen waar ds. GH Kersten ook kwam, die nu de toets der kritiek van velen nú niet meer kan doorstaan.
Daarnaast zie ik bij de jeugd een taalprobleem. Zij kennen vaak de bevindelijke taal niet, en gebruiken dus hun eigen en vaak onbeholpen taal. Nu zal ik niet ontkennen dat de jongerentaal van nu oppervlakkiger is dan de gezelschapstaal, en dat het bepaalde diepgaande woorden en uitdrukkingen mist. Maar dat wil niet zeggen dat er achter oppervlakkige woorden niet hetzelfde schuil kan gaan als wat er met mooie gezelschapstermen bedoelt wordt. Helaas wordt dit door velen niet gezien, en neemt men ook niet de moeite verder te luisteren en verder te vragen, en het zn tijd te geven ('niet alles word op één dag geleerd'), maar verwijt men de jeugd oppervlakkigheid.
Anderszijds hoop en bid ik voor een opwekking. Ik geloof niet dat God nu minder werkt als vroeger. Ik denk wel dat er veel minder doorgeleid volk is dan vroeger. Hierdoor blijft men te veel steken in de bekommerdheid, waar het belangrijkste vraagstuk is 'is het ook voor mij?', en komt men maar zo weinig toe aan het leven in dankbaarheid (heiligmaking). Er is zo weinig vertrouwen op hetgeen God kan en wil doen, zowel wat betreft het geestelijke als het aardse. Oh, wat dat betreft kunnen we nog heel veel leren van die oude verhalen, waar mensen ondanks hun armoede vertrouwden dat God hen niet zou laten verhongeren, dat Hij voor hen zorgen zou. Wie op God vertrouwd komt nooit beschaamd uit hoor!
Kortom, ik ben bang dat er veel te snel geoordeeld wordt, bij wijze van spreken ligt de checklist al klaar waaraan eerst voldaan moet worden voordat men het 'kan overnemen'. Er is standaard een kritische houding, ipv een onbevangen en uitziende houding, iets wat dodelijk is voor een goed gesprek. Ik heb bekeringsverhalen gehoord van 'leden' van gezelschappen waar ds. GH Kersten ook kwam, die nu de toets der kritiek van velen nú niet meer kan doorstaan.
Daarnaast zie ik bij de jeugd een taalprobleem. Zij kennen vaak de bevindelijke taal niet, en gebruiken dus hun eigen en vaak onbeholpen taal. Nu zal ik niet ontkennen dat de jongerentaal van nu oppervlakkiger is dan de gezelschapstaal, en dat het bepaalde diepgaande woorden en uitdrukkingen mist. Maar dat wil niet zeggen dat er achter oppervlakkige woorden niet hetzelfde schuil kan gaan als wat er met mooie gezelschapstermen bedoelt wordt. Helaas wordt dit door velen niet gezien, en neemt men ook niet de moeite verder te luisteren en verder te vragen, en het zn tijd te geven ('niet alles word op één dag geleerd'), maar verwijt men de jeugd oppervlakkigheid.
Anderszijds hoop en bid ik voor een opwekking. Ik geloof niet dat God nu minder werkt als vroeger. Ik denk wel dat er veel minder doorgeleid volk is dan vroeger. Hierdoor blijft men te veel steken in de bekommerdheid, waar het belangrijkste vraagstuk is 'is het ook voor mij?', en komt men maar zo weinig toe aan het leven in dankbaarheid (heiligmaking). Er is zo weinig vertrouwen op hetgeen God kan en wil doen, zowel wat betreft het geestelijke als het aardse. Oh, wat dat betreft kunnen we nog heel veel leren van die oude verhalen, waar mensen ondanks hun armoede vertrouwden dat God hen niet zou laten verhongeren, dat Hij voor hen zorgen zou. Wie op God vertrouwd komt nooit beschaamd uit hoor!
Het is verschrikkelijk als de jeugd niets meer hoort. Net wat uit een onderzoek bleek; velen hebben in de familie of kennissen kring niemand meer van Gods volk; ze horen er dan ook niet over. Maar gelukkig staat de Heere ook voor Zijn zaak in en bekeert hij ook mensen die nog nooit één bekeringsgeschiedenis gehoord hebben. En dan kan het zelfs nog wel eens moed geven dat er zoveel duisternis is: "Want het volk dat in duisternis wandelt zal een groot Licht zien!"
Het zou mee kunnen vallen.Erasmiaan schreef:Het is verschrikkelijk als de jeugd niets meer hoort. Net wat uit een onderzoek bleek; velen hebben in de familie of kennissen kring niemand meer van Gods volk; ze horen er dan ook niet over. Maar gelukkig staat de Heere ook voor Zijn zaak in en bekeert hij ook mensen die nog nooit één bekeringsgeschiedenis gehoord hebben.
En dan kan het zelfs nog wel eens moed geven dat er zoveel duisternis is: "Want het volk dat in duisternis wandelt zal een groot Licht zien!"
Je hoort natuurlijk vaak genoeg: hoort wat mij God deed ondervinden. Alleen bevalt het verhaal je niet. Het is namelijk erg ingewikkeld geworden. En al snel zegt men iets niet goed.
- JolandaOudshoorn
- Berichten: 11271
- Lid geworden op: 15 mar 2006, 20:53
- Locatie: Groot Ammers
Ik maak me ook zorgen over de "levende voorbeelden" Ik denk dat het ook een signaal is naar de ouderen toe. Stop eens met het zuchten dat de jeugd het zo verkeerd doet. Ze zijn op zoek naar voorbeelden. Wees er gewoon een, En dat zeg ik ook naar mezelf toe. wat merken mijn kinderen van mij en de kinderen die waar ik verantwoordelijk ben binnen onze gemeente. Is het geloof alleen een mooie traditie of is het meer.
Ik weet, mijn Verlosser leeft
Geheel mee eens, dat is het grote kwaad in de rechterflank van de gereformeerde gezindte: altijd maar dat oordelen over een ander. Mensen hebben het zelf niet eens meer in de gaten, het gaat vanzelf, het lijkt normaal - want iedereen doet het.memento schreef:Kortom, ik ben bang dat er veel te snel geoordeeld wordt, bij wijze van spreken ligt de checklist al klaar waaraan eerst voldaan moet worden voordat men het 'kan overnemen'. Er is standaard een kritische houding, ipv een onbevangen en uitziende houding,
Uit die hoek afkomstig, maar inmiddels een stukje opgeschoven, kan ik uit ervaring zeggen dat het gelukkig in onze huidige kerkelijke omgeving heel anders is dan daar waar ik vandaan kom. Wat een verademing!
Sweelinck, je hebt een Bijbel vol met getuigenissen. Helpt het genoemde boekje je om dichter bij God te komen?sweelinck 25 schreef:De ellende MOET de aandacht krijgen.
Maar waar horen we dit nog in Waarheid. De jeugd van tegenwoordig, weet men wel wat er zich afspeelt in het hart van een Kind van God. Waar hoort men dat nog. Dit vind ik zo jammer. Ik sprak pas ook nog een jongen net zo oud als ik, 15 jaar. Die zei ook nog, waar horen we dit nou nog. Zijn er nog die het ECHTE voorbeeld geven. Wordt er thuis nog wel eens verteld hoe het gaat. Daarom is het goed dat er ook zo`n boekje is van de vereniging van Zondagsrust. En vele andere nagelaten werken.
Ik heb het zelf ook gelezen. Ik vind het een prachtig boekje.
Een andere vraag: waarom schrijf je 'Kind' met een hoofdletter? Er is maar 1 Kind met een hoofdletter, en je hebt een levend getuigenis, een Bijbel waarin we lezen wat er in Zijn hart afspeelt. De rest van de kinderen zijn en blijven ellendelingen, daar heb je niet zoveel aan hoor. Adoreer die kinderen niet, adoreer de God van die kinderen. En die God is er voor jou en je 15 jarige vriend, daar is in de afgelopen 100 jaar niets in veranderd. Van die andere kinderen hoef je het echt niet te verwachten.
- Oude-Waarheid
- Berichten: 1822
- Lid geworden op: 02 sep 2005, 23:42
- Locatie: Amsterdam
Een zucht is natuurlijk niet verkeerd als je gelijk wat laat merkenJolandaOudshoorn schreef:Ik maak me ook zorgen over de "levende voorbeelden" Ik denk dat het ook een signaal is naar de ouderen toe. Stop eens met het zuchten dat de jeugd het zo verkeerd doet. Ze zijn op zoek naar voorbeelden. Wees er gewoon een, En dat zeg ik ook naar mezelf toe. wat merken mijn kinderen van mij en de kinderen die waar ik verantwoordelijk ben binnen onze gemeente. Is het geloof alleen een mooie traditie of is het meer.
wat de Heere doet of gedaan heeft in ons leven een leesbare
brief van Hem te zijn.
En daarbij staat de Heere in voor Zijn Werk daar we het ierder
zondag mogen horen : Onze hulp en al onze verwachting staat in
de Naam des Heeren,HEEREN die trouwe houd en eeuwig leeft en
nooit zal laten varen het Werk Zijner Handen!!
Je zou het ook kunnen omdraaien. Waar in de gereformeerde gezindte hoor je nog het onvoorwaardelijk spreken over Christus als verlosser voor zondaren? Zeker, je hoort het nog dikwijls, maar vaak ook blijft er van de preek niet veel over dan een beschrijving van hoe God een mens bekeert, en wat een mens allemaal meegemaakt moet hebben voordat hij naar Christus toe gaat.sweelinck 25 schreef:De ellende MOET de aandacht krijgen.
Maar waar horen we dit nog in Waarheid. De jeugd van tegenwoordig, weet men wel wat er zich afspeelt in het hart van een Kind van God. Waar hoort men dat nog. Dit vind ik zo jammer. Ik sprak pas ook nog een jongen net zo oud als ik, 15 jaar. Die zei ook nog, waar horen we dit nou nog. Zijn er nog die het ECHTE voorbeeld geven. Wordt er thuis nog wel eens verteld hoe het gaat. Daarom is het goed dat er ook zo`n boekje is van de vereniging van Zondagsrust. En vele andere nagelaten werken.
Ik heb het zelf ook gelezen. Ik vind het een prachtig boekje.
Misschien ligt hier juist wel de oorzaak van het probleem dat Sweelinck 25 schetst.
- JolandaOudshoorn
- Berichten: 11271
- Lid geworden op: 15 mar 2006, 20:53
- Locatie: Groot Ammers
Ben ik wel mee eens. Ik zelf heb me ook vaak afgevraagd of "mijn ellende" wel groot genoeg was.En als je die verhalen hoort en leest, kan dat ook weer twijfel op roepen, zoiets als, ik heb dit helemaal niet zo intensief meegemaakt, is het bij mij wel echt? Wat mij ook opvalt, is dat het eigenljk allemaal verhalen zijn van mensen die op een latere leeftijd tot geloof zijn gekomen. Wat ik zelf hiervan geleerd hebt is dat God al Zijn kinderen op een andere wijze roept en bekeerd. Ook zei iemand tegen mij eens, vergelijk de gelovige in de Bijbel eens met al die toetsstenen. Misschien komt Petrus erdoor en Paulus. Maar wat weten we van de bekering van Timotheus en Andreas? Op wat wij weten uit de Bijbel, komen zij die toetsstenen ook niet door.Gefopt schreef:Je zou het ook kunnen omdraaien. Waar in de gereformeerde gezindte hoor je nog het onvoorwaardelijk spreken over Christus als verlosser voor zondaren? Zeker, je hoort het nog dikwijls, maar vaak ook blijft er van de preek niet veel over dan een beschrijving van hoe God een mens bekeert, en wat een mens allemaal meegemaakt moet hebben voordat hij naar Christus toe gaat.sweelinck 25 schreef:De ellende MOET de aandacht krijgen.
Maar waar horen we dit nog in Waarheid. De jeugd van tegenwoordig, weet men wel wat er zich afspeelt in het hart van een Kind van God. Waar hoort men dat nog. Dit vind ik zo jammer. Ik sprak pas ook nog een jongen net zo oud als ik, 15 jaar. Die zei ook nog, waar horen we dit nou nog. Zijn er nog die het ECHTE voorbeeld geven. Wordt er thuis nog wel eens verteld hoe het gaat. Daarom is het goed dat er ook zo`n boekje is van de vereniging van Zondagsrust. En vele andere nagelaten werken.
Ik heb het zelf ook gelezen. Ik vind het een prachtig boekje.
Misschien ligt hier juist wel de oorzaak van het probleem dat Sweelinck 25 schetst.
Ik weet, mijn Verlosser leeft
Ga eens op zoek :!:sweelinck 25 schreef:De ellende MOET de aandacht krijgen.
Maar waar horen we dit nog in Waarheid. De jeugd van tegenwoordig, weet men wel wat er zich afspeelt in het hart van een Kind van God. Waar hoort men dat nog. Dit vind ik zo jammer. Ik sprak pas ook nog een jongen net zo oud als ik, 15 jaar. Die zei ook nog, waar horen we dit nou nog.
Zijn er in je kerkelijke gemeente geen Avondmaalgangers?
ik denk als je eens contact opneemt met zo iemand of hij/zij wil vertellen hoe de Heere Jezus waarde voor hem/haar heeft gekregen die persoon daar best voor open zal staan.
Gaat het je om het horen van alleen ellende? of verlang je er ook naar om te horen hóe je van die ellende verlost kan worden...
Dáár gaat het toch om, dat je verzoening krijgt van je zonden.
Als je een verhaal leest of hoort en je verzuchting is; wat een bijzondere mensen; die zijn nu (bijna) niet meer te vinden
dan betekent dat dat zo'n boekje z'n doel (of in ieder geval hét Doel) voorbijschiet.
Als het goed is moet je na een (bekerings)verhaal verwonderd zijn over de bijzondere God die met zulke mensen nog van doen wil hebben.
En, ik heb eens een dominee horen zeggen: als je in verwachting bent zie je ineens veel meer mensen die zwanger zijn.
Dat is ook geestelijk zo
hoop dat je toch mensen mag ontmoeten die hét Kind al hebben mogen omhelzen