Twee schatkamers van boeken:
De geestelijke pelgrim - ds. A Vergunst
55 meditaties over de Christenreis van Bunyan
De drie ambten van Christus - Ds. G. Wisse
Prachtig beschreven hoe Christus zich als profeet, priester en koning in het leven van een zondaar openbaard, in de drie stukken van ellende, verlossing en dankbaarheid.
Welk boek ben jij nu aan het lezen?
Is dat die uitgave van 'De Tabernakel'? Die is wel érg vrij vertaald.BJD schreef:De schatkamer van de Evangelische beloften voor allen zeer wijd geopend van Ralph Erskine.
Aanrader.
Ik heb eens vergeleken met 'Het sterven aan de wet', de oude Nederlandse uitgave. De uitgave van 'De Tabernakel' wijkt daar heel erg van af. Dus lees je Erskine of lees je een boekje dat is ontleend aan het gedachtegoed van Erskine (volgens de vertaler dan)?
Dat gelt ook voor oudere uitgaven. Sommige vertalingen zijn ronduit bagger. Zo zag ik eens de uitdrukking "crap apples" vertaald met "de beste appels van de oogst" Dat noem ik nou "crap".
Ds. Taverne heeft eens een brochure gesvhreven waarin hij aantoont dat de bekende vertaler C.B. van Woerden een aantal verwijzingen naar het 1000-jarig rijk uit een boek van John Owen wegvertaald heeft.
Dus vergelijken met oudere vertalingen is niet zinvol. Dan moet je het vergelijken met het Engelse origineel.
De vertalingen van De Tabernakel zijn eenvoudig te controleren, omdat de originelen op internet staan.
Ds. Taverne heeft eens een brochure gesvhreven waarin hij aantoont dat de bekende vertaler C.B. van Woerden een aantal verwijzingen naar het 1000-jarig rijk uit een boek van John Owen wegvertaald heeft.
Dus vergelijken met oudere vertalingen is niet zinvol. Dan moet je het vergelijken met het Engelse origineel.
De vertalingen van De Tabernakel zijn eenvoudig te controleren, omdat de originelen op internet staan.
Bij 7500 postings kom ik weer terug (en af en toe tussendoor als ik zin heb)
-
Oude Paden
Welke van Woerden was dat, de oude uit Zeist, of de jonge uit Akkrum?Unionist schreef:Dat gelt ook voor oudere uitgaven. Sommige vertalingen zijn ronduit bagger. Zo zag ik eens de uitdrukking "crap apples" vertaald met "de beste appels van de oogst" Dat noem ik nou "crap".
Ds. Taverne heeft eens een brochure gesvhreven waarin hij aantoont dat de bekende vertaler C.B. van Woerden een aantal verwijzingen naar het 1000-jarig rijk uit een boek van John Owen wegvertaald heeft.
Dus vergelijken met oudere vertalingen is niet zinvol. Dan moet je het vergelijken met het Engelse origineel.
De vertalingen van De Tabernakel zijn eenvoudig te controleren, omdat de originelen op internet staan.
De kunst van het kwetsen - hoe te overleven op het bloederige strijdtoneel van menselijke relaties. Jeffrey Wijnberg.
Zelden zo'n mooi boek gelezen. Als christen zie je weer hoe slecht de mens eigenlijk is. Heb het vandaag gekocht en al de helft gelezen. Morgen hoop ik te lezen hoe je je tegen geestelijke terroristen kunt wapenen.
Zelden zo'n mooi boek gelezen. Als christen zie je weer hoe slecht de mens eigenlijk is. Heb het vandaag gekocht en al de helft gelezen. Morgen hoop ik te lezen hoe je je tegen geestelijke terroristen kunt wapenen.
-
Dathenum
-
Shaul
-
Dathenum
Ja, brrrr.Shaul schreef:Brr??Dathenum schreef:Shaul schreef:Michael Laitman - Kabbala, gids voor spirituele ontwikkeling
Brrrrr :shock:
Het woord Kabbala betekent niets anders dan ‘traditie’ of ‘overlevering’. Omdat het een Hebreeuws woord betreft, valt de klemtoon op de laatste lettergreep: kabba-lá. De oorspronkelijke Hebreeuwse stam ‘k-b-l’ betekent ‘dat wat ontvangen is’ en duidt op de ontvangen wijsheid en mystieke kennis, die – volgens de overlevering – rechtstreeks afkomstig zou zijn van God. God zou oorspronkelijk de mysteriën van de Kabbala aan engelen geopenbaard hebben, en de engelen hebben het weer doorgegeven aan Adam, Noach, Abraham en Sara. Zo zou Abraham het Boek van de Schepping (= Sepher Yetsirah) geschreven hebben (2).
Een bepaald onderdeel van de Kabbala verdient een aparte vermelding, namelijk de zgn. Gematria. Deze getallen-mystiek raakte vooral tussen de 8e en 11e eeuw in zwang en heeft de Kabbala sterk beïnvloed. De getalsmystiek werd gezien als een manier om verborgen bijbelse betekenissen te onthullen. De letters van het Hebreeuwse alfabet kregen ieder een getalswaarde (aleph = 1, beth = 2, gimmel = 3 enz.). Ook kregen de letters een symbolische betekenis (aleph = stuwende kracht, beth = passiviteit enz.). Eigenlijk is de getallensymboliek al heel oud. Ook bij de Babyloniërs, Assyriërs en Egyptenaren was men hierin reeds zeer bedreven. Daar werd vooral ook verband gezocht met de stand en loop van de hemellichamen en hun betekenis voor het leven op aarde (2). Op zich is het onderkennen van bepaalde betekenissen van getallen zeker niet verkeerd. Immers de Bijbel noemt niet voor niets bepaalde getallen zoals bijv. 3, 7, 8,12, 40, 50 etc.. Maar het gevaar is dat men te ver daarin doorgaat. Zo kan de boze alles van God misbruiken. Bij de Kabbala heeft men een grens overschreden, en is men door boze geesten misleid, in occult vaarwater terechtgekomen
Tenslotte moeten we erop wijzen dat in de Kabbala ook nog een leer van de zielsverhuizingen voorkomt, en wel in alle mogelijke vormen. Zo treft men in het boek Bahir de zielsverhuizing aan als de oplossing voor het probleem van de schuldcompensatie, wat doet denken aan het karma-denken in het Hindoeïsme. Zo zou door het in acht nemen van de 613 ge- en verboden van de Tora de ziel van de mens weer in orde komen. Het gaat dus om een systeem van zelfverlossing. Het eindeloos proces van reïncarnaties kan echter verkort worden door o.a. bepaalde rituele handelingen uit te voeren. Als straf kan een terugval tot zelfs in het delfstoffenrijk worden opgelegd. We zien zo allerlei absurditeiten in het kabbalistische denken. Ook kent de Kabbala een astrologische magie en een kabbalistische alchemie (1). Verder zijn er bij de Kabbala een mystieke, filosofische tak (met als doel eenwording van de mens met God) en een magische tak (om geestelijke en materiële machten te beheersen en ze voor of tegen anderen aan te wenden) te onderscheiden.
Hierboven is al gewezen op negatieve kanten van de Kabbala. Hoe moeten we de Kabbala beoordelen in het licht van de Bijbel? Waar de kabbalist op zoek gaat naar hetgeen vóór de schepping was en wat er zich boven de zichtbare hemel bevindt, waarschuwt Gods Woord uitdrukkelijk in Deut. 29:29: “De verborgen dingen zijn voor de Here, onze God; maar de geopenbaarde zijn voor ons en voor onze kinderen…” Tegenover het zelf werken aan de verlossing van de wereld, zoals de Kabbala voorstaat, stelt de Bijbel dat wij “om niet gerechtvaardigd worden door de verlossing, die in Christus Jezus is” (Rom. 3:24). Gods Woord wijst ons op “de Geliefde, in Wie wij de verlossing hebben door Zijn bloed” (Ef. 1:7)(2).
In de Sepher ha-Bahir wordt gesproken over de aard van God en het bestaan van satan. Daarbij wordt – evenals in de Gnostiek – gesteld dat het kwaad een integraal deel van God zelf is! Wij weten echter dat “God is licht en in Hem is in het geheel geen duisternis”(1 Joh. 1:5) en “welke gemeenschap heeft het licht met de duisternis?” (2 Cor. 6:14). De Kabbala maakt verschil tussen Lucifer en satan. De eerste zou minder boosaardig zijn dan de tweede. 2 Cor. 11:14 leert ons echter dat satan dezelfde geest is als de engel des lichts, namelijk Lucifer (2).
Waar met name de Sepher Yetsirah gebruikt werd voor magische praktijken en bezweringen, weten wij dat in het Oude Testament magie en toverij ondubbelzinnig worden veroordeeld: o.a. in Lev. 19:26, Deut. 18;10, 2 Kon. 17:17 en Jer. 27:9. In de Zohar wordt het doel van het menselijk leven verwoord als: ‘door bewustzijn de ziel te verheffen naar eenwording met God’. De Bijbel leert echter dat wij ons “van de afgoden tot God bekeerd hebben, om de levende en waarachtige God te dienen, en uit de hemelen zijn Zoon te verwachten, die Hij uit de doden opgewekt heeft, Jezus, die ons verlost van de komende toorn” (1 Tess.1:9 en 10).(2).
Occultisme in het algemeen, en ook de Kabbala als filosofie, prikkelt de menselijke nieuwsgierigheid; het betreft een onheilige nieuwsgierigheid. Occultisme is het betreden van de geestelijke wereld buiten de door God gewezen weg om, men gaat dus over de door God gegeven grens. Dat ziet men al in het boek Genesis waar Eva door de slang wordt verleid om van de ‘boom van kennis van goed en kwaad’ te eten. Merkwaardig is dat juist deze boom door de Kabbala als ‘boom des levens’ wordt gezien. Wat een verleugening, want de boom des levens is een beeld van Jezus Christus. Ook de bouw van de toren van Babel wijst op occultisme, dus op het vanuit de aarde, vanuit de mens zelf in eigen kracht, God willen bereiken. Kennis, en zeker occulte kennis, maakt opgeblazen. God wil Zich graag aan Zijn kinderen openbaren, maar wel op Zijn tijd en op Zijn voorwaarden, namelijk door het persoonlijk geloof in Jezus Christus als Verlosser van de zondeschuld, waardoor de mens met God is verzoend, en dat door genade alleen, en niet door eigen inspanning. God wil Zelf ons als Zijn kinderen verrassen, dus waarom zouden we dan in eigen kracht Gods geheimen gaan ontsluieren? Dat laatste is de valkuil van de boze, uitgebeeld door de ‘boom van kennis van goed en kwaad’. We mogen zijn als de ‘kinderkens’, als de kinderen van God, Die onze hemelse Vader wil zijn. Wij mogen ons aan God toevertrouwen ook al zijn de geheimenissen van de schepping nog niet ontsluierd. Jezus zei: “Voorwaar, Ik zeg u: Wie het Koninkrijk Gods niet ontvangt als een kind, zal het voorzeker niet binnengaan” (Markus 10:15) en Jezus verblijdde Zich door de Heilige Geest toen Hij zei: “Ik dank U, Vader, Heer des hemels en der aarde, dat Gij deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen hebt, doch aan kinderkens geopenbaard. Ja, Vader, want zo is het een welbehagen geweest voor U” (Lukas 10:21).
Concluderend mogen wij stellen dat de Kabbala op buiten-bijbelse wijze een verband tracht te leggen tussen de mens en God, om dan die beide in relatie te brengen met de geestelijke krachten in het universum. De traditionele kabbalist beoefent een geheime kunst, waarmee ongewone kennis van kosmische wetten en krachten toegepast kan worden voor het menselijk ‘welzijn’. Dit is niets anders dan magie en occultisme. Isaac da Costa schreef in zijn ‘Israël en de Volken’: “De Kabbala is een chaos van vergezochte ijdelheden, waaruit hier en daar een straal van hogere Bijbelse waarheden doorbreekt”. Juist hierdoor werd eeuwenlang belangstelling gewekt voor de Kabbala, ook bij vele Christenen, met name bij hen, die ernstig zochten naar verzoening tussen Joden en Christenen. Helaas was het gevolg dat men daardoor verzeild raakte in ‘mystieke vreemdheden’ en ‘magische krachten’. Waarom zouden wij de weg tot God zoeken langs de vage, ingewikkelde en buiten-bijbelse weg van de Kabbala? God Zelf gaf ons Zijn Woord als “een lamp voor mijn voet, en een licht voor mijn pad” (Ps. 119:105) en Christus zei: “.. niemand komt tot den Vader, dan door Mij” (Joh. 14:6). Dank Hem voor “het woord des Heren, dat blijft in der eeuwigheid” (1 Petr. 1:25) en “een kracht Gods tot zaligheid is voor een ieder, die gelooft, eerst voor de Jood, maar ook voor de Griek” (Rom. 1:16)(2).
Tenslotte. Het gaat er in dit artikel niet om mensen te veroordelen, maar te waarschuwen voor misleiding. Het is van groot belang dat we alles wat uit de geestelijke wereld op ons afkomt, toetsen aan de hand van het Woord van God. Immers de satan kan zich voordoen als een engel des lichts (2 Cor. 11:14) en de verleidingskracht van de duistere machten zijn bijna onbeperkt. Daarom is de onderscheiding van geesten, een gave van de Heilige Geest, voor de Christen zo onmisbaar. Uiteindelijk gaat het erom te leren ons vertrouwen te stellen op God, die Liefde is, en Die vanuit die liefde Zijn Zoon gaf om ons met Zich te verzoenen. Buiten Jezus Christus is er geen verlossing.
(Enkele stukken tekst van Erich Bischoff,
http://www.stichting-promise.nl/diverse ... abbala.htm)